627 matches
-
atenția asupra resurselor mai subtile, în privința cărora SUA domină, cum ar fi caracterul, favorabil ei, al regulilor, în cadrul regimurilor, și atracția culturală și/sau ideologică. Considerată sub acest aspect, s-ar putea ca Statele Unite să nu-și fi pierdut poziția hegemonică, ci avansul cu totul special, unic în istorie, de după al doilea război mondial, avans pe care celălalt stat hegemonic, Marea Britanie, nu l-a avut niciodată (vezi și Russett 1985). În al doilea rînd, originea autorității a devenit mai difuză. Aceasta
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
și atracția culturală și/sau ideologică. Considerată sub acest aspect, s-ar putea ca Statele Unite să nu-și fi pierdut poziția hegemonică, ci avansul cu totul special, unic în istorie, de după al doilea război mondial, avans pe care celălalt stat hegemonic, Marea Britanie, nu l-a avut niciodată (vezi și Russett 1985). În al doilea rînd, originea autorității a devenit mai difuză. Aceasta rezolvă contradicția dintre controlul mai slab al Statelor Unite și permanenta sa dominație. Faptul că Statele Unite au un control mai
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
în timp ce o analiză diferită a puterii arată că puterea americană nu este în declin, deși astăzi aceasta nu înseamnă că actorii-state din domeniul internațional controlează sfera economică într-o măsură la fel de mare ca după al doilea război mondial. TEORIA STABILITĂȚII HEGEMONICE - O ACTUALIZARE INSUFICIENTĂ A REALISMULUI Pînă acum, teoria stabilității hegemonice a fost considerată o teorie realistă din economia politică internațională, o caracterizare ce ridică unele probleme, deși comparația cu realismul clasic, dar și cu neorealismul arată că această etichetare este
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
nu este în declin, deși astăzi aceasta nu înseamnă că actorii-state din domeniul internațional controlează sfera economică într-o măsură la fel de mare ca după al doilea război mondial. TEORIA STABILITĂȚII HEGEMONICE - O ACTUALIZARE INSUFICIENTĂ A REALISMULUI Pînă acum, teoria stabilității hegemonice a fost considerată o teorie realistă din economia politică internațională, o caracterizare ce ridică unele probleme, deși comparația cu realismul clasic, dar și cu neorealismul arată că această etichetare este corectă. Cu toate acestea, teoria stabilității hegemonice a ilustrat și
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
acum, teoria stabilității hegemonice a fost considerată o teorie realistă din economia politică internațională, o caracterizare ce ridică unele probleme, deși comparația cu realismul clasic, dar și cu neorealismul arată că această etichetare este corectă. Cu toate acestea, teoria stabilității hegemonice a ilustrat și cel mai neașteptat salt idealist al unui scriitor realist. Încercarea lui Kindleberger de a blama "pasagerii clandestini" europeni a produs o contradicție internă în teoria sa; astfel încît preocuparea legitimă a oamenilor de știință americani pentru politica
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
pasagerii clandestini" europeni a produs o contradicție internă în teoria sa; astfel încît preocuparea legitimă a oamenilor de știință americani pentru politica externă a SUA i-a jucat o festă unuia dintre teoreticieni. În cele din urmă, deși teoria stabilității hegemonice este o încercare de a pune în acord corpul teoretic al realismului clasic cu agenda în creștere a politicii internaționale, această actualizare a realismului se pare că e insuficientă. Teoria stabilității hegemonice: extensie sau critică a realismului Dată fiind varietatea
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
teoreticieni. În cele din urmă, deși teoria stabilității hegemonice este o încercare de a pune în acord corpul teoretic al realismului clasic cu agenda în creștere a politicii internaționale, această actualizare a realismului se pare că e insuficientă. Teoria stabilității hegemonice: extensie sau critică a realismului Dată fiind varietatea școlilor din cadrul său, obîrșia lor realistă nu este întotdeauna de aceeași natură. Voi lăsa deoparte versiunea ordinii sau cea a securității din teoria stabilității hegemonice, care sînt, după propria lor caracterizare, doar
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
se pare că e insuficientă. Teoria stabilității hegemonice: extensie sau critică a realismului Dată fiind varietatea școlilor din cadrul său, obîrșia lor realistă nu este întotdeauna de aceeași natură. Voi lăsa deoparte versiunea ordinii sau cea a securității din teoria stabilității hegemonice, care sînt, după propria lor caracterizare, doar reluări ale realismului tradițional. Mă voi ocupa doar de versiunile lui Kindleberger și Keohane din cadrul acestei teorii. La prima vedere, versiunea lui Kindleberger pare pronunțat realistă. El își derivă concluziile din distribuția puterii
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
mai degrabă sceptic în legătură cu cooperarea în sistemul internațional. Sistemul rămîne anarhic, pentru că, deși există state diferite, cu resurse diferite, nu există un guvern care să supervizeze și să sancționeze. Argumentul este în general cel al sumei zero: ceea ce pierde statul hegemonic, cîștigă celelalte state. El rămîne în mod esențial centrat pe stat. Nu că ar fi lăsați deoparte alți actori, în special cei economici, dar argumentarea sa are în atenție în primul rînd puterea națională, de aici derivînd forța sa explicativă
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
o variantă mai specială a perspectivei lui Waltz. În concepția lui Waltz, distribuția puterii într-un sistem anarhic explică atît comportamentul individual al statelor, cît și rezultatele acțiunii lor, adică tendința de a reface balanța perturbată a puterii. Teoria stabilității hegemonice spune că prezența unei singure puteri majore și liberale este o condiție necesară pentru instituirea unei economii politice liberale internaționale. A doua atenuare este dată de faptul că, fiind derivată din teoria economică, teoria stabilității hegemonice se bazează pe o
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
a puterii. Teoria stabilității hegemonice spune că prezența unei singure puteri majore și liberale este o condiție necesară pentru instituirea unei economii politice liberale internaționale. A doua atenuare este dată de faptul că, fiind derivată din teoria economică, teoria stabilității hegemonice se bazează pe o analogie internă. Sistemul liberal internațional este înțeles ca analog unei ordini economice liberale naționale. Din moment ce o astfel de ordine presupune un ordonator politic, teoria stabilității hegemonice, deși nu atacă în mod deschis asumpția anarhiei, introduce elemente
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
de faptul că, fiind derivată din teoria economică, teoria stabilității hegemonice se bazează pe o analogie internă. Sistemul liberal internațional este înțeles ca analog unei ordini economice liberale naționale. Din moment ce o astfel de ordine presupune un ordonator politic, teoria stabilității hegemonice, deși nu atacă în mod deschis asumpția anarhiei, introduce elemente de ierarhie în înțelegerea sistemului internațional. Piețele libere pot funcționa doar pe baza drepturilor proprietății private, a legii contractelor și a unui mecanism central de sancționare. Folosind o astfel de
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
existența unei diferențieri de rol în sistemul internațional, a doua piesă de susținere care dispăruse din structura internațională a lui Waltz. Nu toate unitățile au aceleași funcții pentru sistemul internațional. În măsura în care asumpția unităților asemănătoare este centrală pentru neorealism, teoria stabilității hegemonice este o critică a acestuia. Și din moment ce teoria stabilității hegemonice se bazează pe o analogie internă păcatul de moarte al idealismului, sancționat de Bull ea poate fi considerată la fel de bine, și pe drept cuvînt, ca antagonistă și față de realismul tradițional
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
piesă de susținere care dispăruse din structura internațională a lui Waltz. Nu toate unitățile au aceleași funcții pentru sistemul internațional. În măsura în care asumpția unităților asemănătoare este centrală pentru neorealism, teoria stabilității hegemonice este o critică a acestuia. Și din moment ce teoria stabilității hegemonice se bazează pe o analogie internă păcatul de moarte al idealismului, sancționat de Bull ea poate fi considerată la fel de bine, și pe drept cuvînt, ca antagonistă și față de realismul tradițional. Dar aceasta ar putea accentua prea mult restricția asupra analogiilor
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
pe puterea din politica internă. Nepermise sînt analogiile care derivă din cadrul legal-instituțional intern, adică cele în care normele instituționalizate rezolvă conflicte (dar chiar și aici, balanța puterii este un caz de graniță). De aceea, a doua orientare din cadrul teoriei stabilității hegemonice poate încă să fie considerată de origine realistă. În timp ce Kindleberger consideră că perspectiva sa este realistă, Keohane își definește propria sa abordare ca fiind o critică a unei versiuni puternice (și realiste) a teoriei stabilității hegemonice. El rămîne totuși strîns
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
orientare din cadrul teoriei stabilității hegemonice poate încă să fie considerată de origine realistă. În timp ce Kindleberger consideră că perspectiva sa este realistă, Keohane își definește propria sa abordare ca fiind o critică a unei versiuni puternice (și realiste) a teoriei stabilității hegemonice. El rămîne totuși strîns legat de multe dintre asumpțiile realiste. Într-adevăr, discursul său critică pe de o parte, din interior, teoria realistă a stabilității hegemonice, iar pe de alta oferă o alternativă care nu se îndepărtează de realismul mai
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
abordare ca fiind o critică a unei versiuni puternice (și realiste) a teoriei stabilității hegemonice. El rămîne totuși strîns legat de multe dintre asumpțiile realiste. Într-adevăr, discursul său critică pe de o parte, din interior, teoria realistă a stabilității hegemonice, iar pe de alta oferă o alternativă care nu se îndepărtează de realismul mai tradițional. Ca și cea a lui Kindleberger, analiza sa pornește de la ideea eșecurilor pieței sau, mai general, ale asigurării sub-optimale de bunuri specifice domeniului internațional, datorată
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
singură relație cauzală, între schimbarea în distribuția puterii și cooperarea internațională. Din acest motiv și pentru că legătura cauzală de bază rezervă un loc central diferențelor de putere, ca în teoriile balanței puterii, versiunile lui Kindleberger și Keohane ale teoriei stabilității hegemonice nu sînt decît amendamente la realism. Aceasta nu înseamnă că teoria este o simplă transpunere într-o formă nouă a ideilor vechi. Atenția pe care această teorie o acordă economiei politice internaționale este mult mai substanțială decît cea acordată de
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
sa empirică tinde să se limiteze cu mai mare atenție la o singură arie de probleme, în care un stat se poate presupune că are sub control mijloacele cele mai eficace de influență. Comparativ cu neorealismul lui Waltz, teoria stabilității hegemonice contribuie în mod clar la extinderea sferei analizei și definește diferit granițele disciplinei. Saltul idealist al lui Kindleberger pentru a apăra interesele SUA cu ajutorul teoriei stabilității hegemonice Argumentînd că rolul conducător al Statelor Unite a fost în general benefic ordinii internaționale
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
mijloacele cele mai eficace de influență. Comparativ cu neorealismul lui Waltz, teoria stabilității hegemonice contribuie în mod clar la extinderea sferei analizei și definește diferit granițele disciplinei. Saltul idealist al lui Kindleberger pentru a apăra interesele SUA cu ajutorul teoriei stabilității hegemonice Argumentînd că rolul conducător al Statelor Unite a fost în general benefic ordinii internaționale liberale, Kindleberger a stîrnit desigur o contradicție. După războiul din Vietnam, acest tip de argument se situa cu siguranță împotriva curentului opiniei publice mondiale și, într-o
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
trebuia să se bazeze pe o asumpție centrală de tip idealist. Asumpția devine destul de vizibilă atunci cînd el le răspunde criticilor teoriei sale. El scria: "Sînt realist în ce privește regimurile. Mi se pare că energia pusă în mișcare de o putere hegemonică [...] se pierde destul de repede dacă nu este susținută printr-un angajament puternic [...] Aici este nevoie de o conducere pozitivă, susținută de resurse și de o dispoziție de a face sacrificii în numele interesului internațional." (Kindleberger 1986b: 10) E ciudat că își
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
1986b: 10) E ciudat că își atribuie o filiație realistă, din moment ce argumentul se bazează pe sacrificii făcute în interes internațional. Aceasta are sens numai dacă sacrificiile aduc un profit mai mare hegemoniei, pe moment sau mai tîrziu. Din moment ce teoria stabilității hegemonice se bazează pe o asumpție a actorului rațional în discuția asupra bunului colectiv, analiza cost-beneficiu trebuie să dea rezultate pozitive, mai ales pentru statul hegemonic, care este și cel care face prețurile, nu numai cel care le încasează. Fie per-spectiva
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
sacrificiile aduc un profit mai mare hegemoniei, pe moment sau mai tîrziu. Din moment ce teoria stabilității hegemonice se bazează pe o asumpție a actorului rațional în discuția asupra bunului colectiv, analiza cost-beneficiu trebuie să dea rezultate pozitive, mai ales pentru statul hegemonic, care este și cel care face prețurile, nu numai cel care le încasează. Fie per-spectiva sa nu mai este realistă, pentru că el susține că politica este, și trebuie să fie, construită pe baza preocupărilor în legătură cu natura liberală a sistemului internațional
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
despre împărțirea sarcinilor. Susan Strange (1982) pune di-rect în legătură emergența literaturii regimurilor cu dezbaterea americană asupra împărțirii sarcinilor. Intenția acestei dezbateri este să arunce vina pe "pasagerii clandestini" pentru declinul în furnizarea bunului public, ori de cîte ori statul hegemonic nu este capabil sau nu mai este interesat să-l asigure. Dacă ținem seama de critica empirică amintită mai sus, această vină are nevoie de o justificare mai solidă. Cum era de așteptat, ceilalți realiști din domeniul economiei politice internaționale
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
de succes a unui interes particular în așa fel încît el să pară universal. Această ultimă critică făcută de Gilpin și Krasner seamănă cu cea formulată de cercetătorii dependenței. Hegemonia este aici considerată ca simplă dominație, impusă de un stat hegemonic în căutare de profit. Un bun public este întotdeauna și în primul rînd un bun privat al statului hegemonic. Creșterea numărului de "pasageri clandestini" și declinul puterii impun pur și simplu costuri mai mari statului hegemonic pentru a obține beneficii
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]