942 matches
-
și lipsa de colabare (fig.7.5) atunci când se deschid cavitățile pleurale. La necropsia plămânilor, în majoritatea ramificațiilor bronșice, până la nivelul bronhiilor terminale, se găsesc numeroase dopuri gelatinoase de exsudat (fig. 7.6). Examenul histologic arată hipertrofia mușchiului neted bronșic, hiperplazia vaselor mucoase și submucoase, edem al mucoasei, denudarea epiteliului de suprafață, îngroșarea marcată a membranei bazale și infiltrate eozinofilice în peretele bronșic. La pacienții astmatici care decedează în urma unor traumatisme sau din alte cauze decât astmul în sine, se observă
ASPECTE DE ALERGOLOGIE ŞI IMUNOLOGIE ÎN PRACTICA MEDICALĂ by LILIANA VEREŞ ,CORNELIA URSU () [Corola-publishinghouse/Science/301_a_586]
-
expunerea prelungită în frig, topografia și structura anatomică (criptică) a amigdalelor palatine. Există trei forme clinice: 1. amigdalitele cronice hipertrofice, cu hipertrofie moale sau dură. Hipertrofia moale (simplă) este întâlnită mai ales la copilul mic și/sau preșcolar. Este datorată hiperplaziei foliculilor limfatici amigdalieni; la bucofaringoscopie se constată amigdale mărite de volum, palide, moi, depresibile la palpare. În această formă simptomatologia este dominată de tulburările mecanice de respirație, deglutiție și fonație. Hipertrofia dură este întâlnită mai ales la adult și se
ASPECTE DE ALERGOLOGIE ŞI IMUNOLOGIE ÎN PRACTICA MEDICALĂ by LILIANA VEREŞ ,CORNELIA URSU () [Corola-publishinghouse/Science/301_a_586]
-
unor episoade de hipoxie de fiecare dată când aportul de oxigen la cord va fi redus dincolo de un prag critic în raport cu necesarul de oxigen. De asemenea, peretele arteriolelor intramiocardice (deci segmentul postcoronarian al vascularizației arteriale cardiace) este îngroșat atât prin hiperplazie, cât și prin hipertrofie; dacă această situație nu are importanță fiziopatologică deosebită în condiții bazale, în condiții în care necesarul de oxigen este crescut, duce la afectarea importantă a rezervei coronariene [Amann et al., 1997]. în sfârșit, trebuie amintit că
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
diabet zaharat, rata ridicată a restenozării la diabetici fiind bine cunoscută; hiperfibrinogenemia pacienților prezentând restenozare vizibilă angiografic și/ sau niveluri ridicate ale fibrinogenului în comparație cu subiecții non-uremici fără restenozare; diametrul lumenului mai redus în vasele afectate, cel mai probabil datorită unei hiperplazii a mediei și intimei vasculare; rezultate mai puțin satisfăcătoare ale procedurii din cauza existenței calcificărilor coronariene extensive. Recomandăm efectuarea angiografiei de control pentru evidențierea unei eventuale restenozări la 6-12 luni post-PCA. Stentarea coronariană Prin rezultatele bune pe termen lung, stentarea coronariană
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
precoce într-o proporție variabilă cuprinsă între 12% și 20%. Pentru prevenirea ocluziei precoce a graftului este necesar ca funcțiile endoteliului (anticoagulantă, procoagulantă, imună), vasorelaxarea și vasoconstricția să fie prezervate (4). Echilibrul acestor funcții inhibă de asemenea dezvoltarea ulterioară a hiperplaziei intimale și progresiunea procesului aterosclerotic. Proprietățile biofizice și biochimice ale venelor diferă în mod normal de cele ale arterelor. Dintre acestea producția scăzută de prostaciclină (PGI2) la nivelul peretelui venos este incriminată în favorizarea agregării plachetare și a depunerii intimale
Risc și beneficiu în revascularizarea chirurgicală a miocardului by Grigore Tinică, Eugen Săndică () [Corola-publishinghouse/Science/92061_a_92556]
-
de grefon și revascularizarea arterială totală În ceea ce privește soarta grafturilor venoase s-a constatat că după 1 an 20% dintre acestea sunt ocluzionate, ulterior rata stabilizându-se la circa 4%/an (37). Principalele cauze ale ocluziei venoase sunt reprezentate de tromboză, hiperplazie intimală și ateroscleroză. Hiperplazia intimală este de regulă difuză, contribuind la scăderea diametrului graftului cu aproximativ 25% la 5 ani și reprezentând substratul pentru dezvoltarea ulterioară a leziunilor aterosclerotice. Modificarea evoluției bolii grefon, ca patologie nou apărută în urma utilizării venei
Risc și beneficiu în revascularizarea chirurgicală a miocardului by Grigore Tinică, Eugen Săndică () [Corola-publishinghouse/Science/92061_a_92556]
-
arterială totală În ceea ce privește soarta grafturilor venoase s-a constatat că după 1 an 20% dintre acestea sunt ocluzionate, ulterior rata stabilizându-se la circa 4%/an (37). Principalele cauze ale ocluziei venoase sunt reprezentate de tromboză, hiperplazie intimală și ateroscleroză. Hiperplazia intimală este de regulă difuză, contribuind la scăderea diametrului graftului cu aproximativ 25% la 5 ani și reprezentând substratul pentru dezvoltarea ulterioară a leziunilor aterosclerotice. Modificarea evoluției bolii grefon, ca patologie nou apărută în urma utilizării venei safene pentru by-pass-ul aortocoronarian
Risc și beneficiu în revascularizarea chirurgicală a miocardului by Grigore Tinică, Eugen Săndică () [Corola-publishinghouse/Science/92061_a_92556]
-
grafturilor sugerează că acest lucru este posibil în mică măsură, în viitor se speră îmbunătățirea rezultatelor prin utilizarea de noi agenți antiplachetari, stabilirea rolului revascularizării arteriale totale, abordul cu metode moderne al leziunilor grafturilor venoase (stent autoexpandabil cu teflon, reducerea hiperplaziei intimale și ameliorarea vascularizării peretelui venos prin folosirea noilor tipuri de stent nonrestrictive, porous external stent) (44). La bolnavii cu by-pass aortocoronarian în antecedente, la care s-a utilizat drept conduct vena safenă internă și la care s-au detectat
Risc și beneficiu în revascularizarea chirurgicală a miocardului by Grigore Tinică, Eugen Săndică () [Corola-publishinghouse/Science/92061_a_92556]
-
restul de 50% pe cale biliara [25];astfel, în faza tardivă se poate realiza și examinarea cu contrast a arborelui biliar [21]. În faza hepatobiliară, Primovistul este captat atât de hepatocitele normale, cât și de leziunile focale de origine hepatocitară (adenom, hiperplazie nodulara focala, noduli de regenerare, noduli displazici, hepatocarcinom bine diferențiat). Este posibilă astfel diferențierea leziunilor ce conțin hepatocite față de leziunile fără hepatocite (metastaze, chisturi, hemangioame, abcese) care rămân necaptante în faza hepatocelulară [18] (fig. 62). DIAGNOSTIC ȘI EVALUARE PRETERAPEUTICĂ Înainte de
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Cristian Popița, Irinel Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/92133_a_92628]
-
contrast este recomandată pentru diagnostic și stadializare. În faza arterială CHC fibrolamelar se încarcă heterogen, devenind hipocaptant în faza portală și parenchimatoasa [51]. Cicatricea centrală poate fi necaptantă sau se poate încărca pe secvențele tardive [1]. Diferențierea CHC fibrolamelar de hiperplazia nodulara focala se face pe baza dimensiunilor (în general CHC fibrolamelar măsoară > 5 cm), prezenței calcificărilor și încărcării heterogene la examenul dinamic (mai frecvente în CHC fibrolamelar), invaziei vasculare sau biliare (prezente în CHC fibrolamelar) [1] și, în principal, pe
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Cristian Popița, Irinel Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/92133_a_92628]
-
corect. Este importantă și examinarea ganglionilor axilari pe nivele anatomice (cele 3 stații în raport cu mușchiul mic pectoral). Sunt practicieni care consideră că status-ul stației I este, în 95% din cazuri, predictiv pentru întreaga axilă [101]. Prezența histiocitozei sinusale, a hiperplaziei foliculare secundare și a hiperplaziei corticale difuze sunt considerate ca reacții de răspuns ale organismului la creșterea tumorală, reprezentând elemente de prognostic favorabil [361]. Rata de supraviețuire scade pe măsură ce invazia atinge ganglioni situați în stații mai înalte [13,52,79
CANCERUL GLANDEI MAMARE BIOLOGIE MOLECULARĂ ŞI MARKERITUMORALI Volumul 2 by Emil ANTON, Nicolae IOANID () [Corola-publishinghouse/Science/422_a_768]
-
ganglionilor axilari pe nivele anatomice (cele 3 stații în raport cu mușchiul mic pectoral). Sunt practicieni care consideră că status-ul stației I este, în 95% din cazuri, predictiv pentru întreaga axilă [101]. Prezența histiocitozei sinusale, a hiperplaziei foliculare secundare și a hiperplaziei corticale difuze sunt considerate ca reacții de răspuns ale organismului la creșterea tumorală, reprezentând elemente de prognostic favorabil [361]. Rata de supraviețuire scade pe măsură ce invazia atinge ganglioni situați în stații mai înalte [13,52,79,94,105,154,259,324
CANCERUL GLANDEI MAMARE BIOLOGIE MOLECULARĂ ŞI MARKERITUMORALI Volumul 2 by Emil ANTON, Nicolae IOANID () [Corola-publishinghouse/Science/422_a_768]
-
la bază lineajul epitelial luminal. Celulele epiteliale neoplazice mamare sunt foarte plastice în diferențiere, demonstrându-se o conversie din lineajul epitelial spre cel mioepitelial [346]. Etapele succesive care duc în final la leziunea mamară malignă cuprind următoarele tipuri de leziuni: hiperplazia simplă (creșterea moderată a numărului de straturi celulare); hiperplazia atipică (creștere netă, anomalii citologice); cancer in situ (proliferare anarhică, membrana bazală intactă); cancer invaziv. Inițierea constă dintr-o alterare a materialului genetic ca rezultat al uneia sau al mai multor
CANCERUL GLANDEI MAMARE BIOLOGIE MOLECULARĂ ŞI MARKERITUMORALI Volumul 2 by Emil ANTON, Nicolae IOANID () [Corola-publishinghouse/Science/422_a_768]
-
sunt foarte plastice în diferențiere, demonstrându-se o conversie din lineajul epitelial spre cel mioepitelial [346]. Etapele succesive care duc în final la leziunea mamară malignă cuprind următoarele tipuri de leziuni: hiperplazia simplă (creșterea moderată a numărului de straturi celulare); hiperplazia atipică (creștere netă, anomalii citologice); cancer in situ (proliferare anarhică, membrana bazală intactă); cancer invaziv. Inițierea constă dintr-o alterare a materialului genetic ca rezultat al uneia sau al mai multor mutații ale genomului. Astfel, controlul creșterii celulare devine mai
CANCERUL GLANDEI MAMARE BIOLOGIE MOLECULARĂ ŞI MARKERITUMORALI Volumul 2 by Emil ANTON, Nicolae IOANID () [Corola-publishinghouse/Science/422_a_768]
-
corect. Este importantă și examinarea ganglionilor axilari pe nivele anatomice (cele 3 stații în raport cu mușchiul mic pectoral). Sunt practicieni care consideră că status-ul stației I este, în 95% din cazuri, predictiv pentru întreaga axilă [101]. Prezența histiocitozei sinusale, a hiperplaziei foliculare secundare și a hiperplaziei corticale difuze sunt considerate ca reacții de răspuns ale organismului la creșterea tumorală, reprezentând elemente de prognostic favorabil [361]. Rata de supraviețuire scade pe măsură ce invazia atinge ganglioni situați în stații mai înalte [13,52,79
CANCERUL GLANDEI MAMARE BIOLOGIE MOLECULARĂ ŞI MARKERITUMORALI Volumul 2 by Emil ANTON, Nicolae IOANID () [Corola-publishinghouse/Science/422_a_768]
-
ganglionilor axilari pe nivele anatomice (cele 3 stații în raport cu mușchiul mic pectoral). Sunt practicieni care consideră că status-ul stației I este, în 95% din cazuri, predictiv pentru întreaga axilă [101]. Prezența histiocitozei sinusale, a hiperplaziei foliculare secundare și a hiperplaziei corticale difuze sunt considerate ca reacții de răspuns ale organismului la creșterea tumorală, reprezentând elemente de prognostic favorabil [361]. Rata de supraviețuire scade pe măsură ce invazia atinge ganglioni situați în stații mai înalte [13,52,79,94,105,154,259,324
CANCERUL GLANDEI MAMARE BIOLOGIE MOLECULARĂ ŞI MARKERITUMORALI Volumul 2 by Emil ANTON, Nicolae IOANID () [Corola-publishinghouse/Science/422_a_768]
-
la bază lineajul epitelial luminal. Celulele epiteliale neoplazice mamare sunt foarte plastice în diferențiere, demonstrându-se o conversie din lineajul epitelial spre cel mioepitelial [346]. Etapele succesive care duc în final la leziunea mamară malignă cuprind următoarele tipuri de leziuni: hiperplazia simplă (creșterea moderată a numărului de straturi celulare); hiperplazia atipică (creștere netă, anomalii citologice); cancer in situ (proliferare anarhică, membrana bazală intactă); cancer invaziv. Inițierea constă dintr-o alterare a materialului genetic ca rezultat al uneia sau al mai multor
CANCERUL GLANDEI MAMARE BIOLOGIE MOLECULARĂ ŞI MARKERITUMORALI Volumul 2 by Emil ANTON, Nicolae IOANID () [Corola-publishinghouse/Science/422_a_768]
-
sunt foarte plastice în diferențiere, demonstrându-se o conversie din lineajul epitelial spre cel mioepitelial [346]. Etapele succesive care duc în final la leziunea mamară malignă cuprind următoarele tipuri de leziuni: hiperplazia simplă (creșterea moderată a numărului de straturi celulare); hiperplazia atipică (creștere netă, anomalii citologice); cancer in situ (proliferare anarhică, membrana bazală intactă); cancer invaziv. Inițierea constă dintr-o alterare a materialului genetic ca rezultat al uneia sau al mai multor mutații ale genomului. Astfel, controlul creșterii celulare devine mai
CANCERUL GLANDEI MAMARE BIOLOGIE MOLECULARĂ ŞI MARKERITUMORALI Volumul 2 by Emil ANTON, Nicolae IOANID () [Corola-publishinghouse/Science/422_a_768]
-
unor receptori estrogenici la aproximativ 10% din celule; Determinarea expresiei RE, RE, pS 2 , pS 3 , C-erb 2 stabilesc subclase prognostice și terapeutice; Disfuncțiile cuplului RE/estrogeni pot produce modificări ale proteinelor țintă cu proliferare celulară necontrolată și apariție de hiperplazii atipice cu evoluție spre cancere invazive; Nivelul RE și RP este, de asemenea, important pentru predicția răspunsului la tratamentul hormonal; Antiestrogenul clasic, tamoxifenul, rămâne tratamentul adjuvant hormonal de bază alături de supresia ovariană prin analogi GmRH sau ovariectomie; Noile clase de
CANCERUL GLANDEI MAMARE BIOLOGIE MOLECULARĂ ŞI MARKERITUMORALI Volumul 2 by Emil ANTON, Nicolae IOANID () [Corola-publishinghouse/Science/422_a_768]
-
punct de vedere aplicativ-medical, prin efectele sale în totalitate negative asupra vieții, este cel al transformării maligne a celulelor care conduce la apariția neoformațiilor (neoplazii). Acestea apar sub o mare diversitate de creșteri anormale numite tumori, care pot fi benigne (hiperplazii) sau maligne (cancere propriu-zise). Știința care se ocupă cu studiul biologiei tumorale se numește ONCOBIOLOGIE. Denumirea sa derivă de la cuvintele grecești oncos (umflătură), bios (viață) și logos (vorbire, știință). Oncobiologia mai poartă numele de Carcinologie, după numele de carcinom dat
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
au specificitate de tumoră, după cum alteori, aceeași aberație cromozomală este comună mai multor tipuri diferite de neoplazii. Dar, aberații structural cromozomale clonale și triploidii au fost descrise și într-o diversitate mare de proliferări benigne: fibroame uterine, tumori benigne ovariene, hiperplazii și adenoame tiroidiene, adenofribroame mamare, plăci ateromatoase etc. În procesul malignizării apar trei tipuri de alterări care afectează genomul celulei supusă transformării: primare, secundare și terțiare. Alterările primare sunt leziuni solitare care pot fi decelate din stadiul cel mai timpuriu
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
de creștere esențial în transformarea malignă a subpopulațiilor de celule prostatice (Jarrard și colab., 1995). Metilarea unor gene, cum ar fi RASSF1A, CRBP1, APC și RARb2 a fost raportată cu aceeași frecvență atât în cancerul de prostată cât și în hiperplazia prostatică benignă, fiind legate de modificările de vârstă ale țesutului prostatic (Chu și colab., 2002). Ca și în cazul altor malignități, au fost descrise și pentru cancerul de prostată o serie de modificări ale metilării (tabelul 31.6) (Perry și
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
contracțiilor musculare prin îmbunătățirea elasticității musculare. Din punct de vedere al fiziologiei sportului, joggingul (ca de altfel, orice activitate fizică sportivă, regulat și corect aplicată) Dan Iulian Alexe 18 determină la nivelul aparatului locomotor și următoarele modificări: hipertrofia și/sau hiperplazia fibrelor musculare, produse sub acțiunea intensității contracției sistematice și a aprovizionării insuficiente, inițiale cu oxigen; ameliorarea substratului energetic și enzimatic al contracției musculare: stimulează formarea mioglobinei și a depozitelor de glicogen (atunci când programele de jogging sunt desfășurate constant și cu
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3067]
-
Deși cauza cea mai frecventă rămâne HTA renovasculară, nu sunt excluse cazurile de feocromocitom (inclusiv malign) sau de hiperaldosteronism primar (1-11%), frecvent cu forme normokaliemice, cauzate de adenoame adrenale în 70% dintre cazuri (1). La bărbații vârstnici este mai frecventă hiperplazia adrenală. Valoarea raportului aldosteron/ARP rămâne discutabilă, având în vedere scăderea ARP cu vârsta. Cauza renoparenchimatoasă nu este neobișnuită, iar coarctația de aortă este raportată sporadic. Relația HTA cu afectarea tiroi - diană rămâne discutabilă atât pentru hipotiroidie, cât și pentru
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Viviana Aurulesei, Doina Clementina Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/91920_a_92415]
-
19]. În 1917 Bell arată că pe un lot de 50 de necropsii efectuate la pacienți care au suferit de miastenia gravis în 27 de cazuri - peste 50%, au fost descoperite anomalii ale timusului respectiv 10 tumori timice și 17 hiperplazii ale timusului. Este meritul acestuia să arate componența epitelială a celulelor din tumorile timice și să reintroducă denumirea de „thymoma” - timom, introdusă inițial de Grandhomme, în locul celei de sarcom sau carcinom. La acel moment primele timectomii erau deja communicate. Tehnica
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by VICTOR TOMULESCU, IRINEL POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/92114_a_92609]