1,188 matches
-
emoțională. Atunci când tinde să se prelungească, această poziție nu este întâmplătoare. De altfel, veți observa că, în această situație, celălalt vă privește mai mult cu ochiul stâng, cautând contactul cu ochiul dumneavoastră stâng. Seducția acționează prin astfel de detalii mărunte, imperceptibile. O ultimă situație legată de gesturile și pozițiile coatelor merită toată atenția noastră. Este vorba despre o situație de mare deschidere, datorată unei micromâncărimi care traduce o dorință reală de deschidere afectivă. În imaginea din stânga, Syner simte dorința de a
[Corola-publishinghouse/Science/2336_a_3661]
-
populară complet dispersată nu poate să se încarneze decît în forme de comunicare fără subiect (...) care reglează fluxul formării opiniei și al voinței"35. Cu alte cuvinte, este vorba de un spațiu public fluid, care corespunde unui sistem politic la fel de imperceptibil. De atunci însă, filosoful german pare să-și fi schimbat radical părerea. Adeptul de ieri al unui spațiu public amorf a devenit astăzi, atît prin scrierile sale cît și prin conferințele publice 36, mesagerul constituționalizării Uniunii, proces care i-ar
Europa politică: cetăţenie, constituţie, democraţie by Paul Magnette [Corola-publishinghouse/Science/1437_a_2679]
-
Apoi, este exemplul referendumului și al campaniilor electorale. Ele suscită discuții mult timp evitate, determină schimbări de opinie și produc rezultate care contrazic predicțiile. Niciodată specialiștii sondajelor de opinie nu au reușit să integreze în calculele lor savante această variabilă imperceptibilă, și anume "efectul discuțiilor" între persoane. Doar în cele mai bune cazuri ei reușesc să explice a posteriori de ce s-au înșelat. În plus, deliberarea are și virtuți pedagogice. O decizie care este lung dezbătută în fața opiniei publice este mult
Europa politică: cetăţenie, constituţie, democraţie by Paul Magnette [Corola-publishinghouse/Science/1437_a_2679]
-
tonale în absența unor formule de a obține griuri prin linii hașurate. Aspectele privind redarea volumelor, a perspectivei și a definirii formei prin jocul de umbre și lumini se rezolvă fie prin folosirea contrastelor puternice, fie prin gradarea nuanțată, aproape imperceptibilă, a griurior intermediare. Maniera neagră presupune cunoașterea foarte precisă a tehnicii de redare a perspectivei, a efectelor fizice și vizuale ale reflexiei și refracției luminii, precum și a umbrelor. Exact ca și în pictură, maniera neagră (mezzotinta) definește obiectele în spațiu
Tehnici şi maniere în gravură by Florin Stoiciu () [Corola-publishinghouse/Science/618_a_1363]
-
două fenomene ilogice din mecanica cuantică: non-separabilitatea și discontinuitatea. Non-separabilitatea se referă la faptul că două particule ce au provenit din sciziunea unei particule-mamă se vor comporta după separare ca și cum ar păstra în continuare legătura între ele. Un cordon ombilical imperceptibil le prinde în cîmpul lui de forță. Și astfel, oricît de mare ar fi distanța dintre ele, particulele vor reacționa la unison, în tandem, de parcă fiecare ar ști de la depărtare ce se întîmplă cu cealaltă. Parcă ar avea un simț
Războiul nevăzut by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9776_a_11101]
-
decît pe un piedestal" (III, 100). Deseori, ura de sine și de ceilalți provine la Cioran din neputința de a amîna măcar păcatele eului. Iată: "Nu mă iert cînd simt o cît de mică amărăciune din cauza tăcerii în jurul activităților mele - imperceptibile, trebuie să recunosc" (idem). Să spună asta cineva care își considera neamul o scenă prea mică pentru energiile sale teribile?! Cioran coboară acum în eșec cu voluptatea celui care găsește aici singura justificare a prezenței sale. Iubirea eșecului este alternativa
Eșecul, această rană, acest balsam... by Mircea A. Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/8845_a_10170]
-
vag”, propice iluziilor optice și piruetelor imaginației: „Chiar portul, care era cel mai mare din lume, căzuse parcă într-o liniște nefirească și numai reprezentându-ți din memorie imaginea acestui loc aveai senzația că vezi undeva un vapor care înaintează imperceptibil. Nu-l puteai urmări însă multă vreme, deoarece scăpa privirilor, și nu-l mai puteai regăsi.” Pe coridoarele Hotelului Occidental, care pare a fi un soi de ambasadă a Europei Centrale în Lumea Nouă, se desfășoară o abilă tentativă de
Portret de grup cu Statuia Libertății by Corina Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/3992_a_5317]
-
riduri care i s-au săpat în colțurile buzelor, gura ei a început să arate lacomă, și părul i s-a rărit, așa că tot i se pare că-i vede țeasta printre șuvițe. Aceste mici avansări ale vârstei au efect imperceptibil, încât s-ar putea ca mâine să dispară cu totul și ea să fie din nou fata lui. Încearcă s-o tachineze perfid: - De ce ți-e frică? Da' cine te temeai că o să-ți intre pe ușa aia? Errol Flynn
John Updike Fugi, Rabbit by A. Gh. Olteanu () [Corola-journal/Journalistic/8410_a_9735]
-
așa cum îl știm noi, a cetății și a fațadelor sale într-o lume în care viteza distruge limitele și le transparentizează: "de la palisadă la ecran, trecînd prin incinta de piatră a întăriturii, suprafața-limită nu încetează să înregistreze transformări, perceptibile sau imperceptibile, ultima dintre ele fiind probabil cea a interfeței". "Reprezentarea orașului contemporan nu mai este deci determinată de ceremonialul deschiderii porților, de ritualul procesiunilor, defilărilor", accesul în oraș este marcat de sisteme electronice de audiență (camere video cu circuit închis, porți
Despre Cetate și timpurile ei by Roxana Racaru () [Corola-journal/Journalistic/15533_a_16858]
-
despre timp și temporalitate. Nisiparnițe, cadrane solare, clepsidre, ceasuri mecanice, ceasuri ignice, cu toată aparența lor spectrală, de lucruri cu patină, cu istoriile și etimologiile lor (aflăm, de pildă, că în grecește klepsydra înseamnă hoț de apă, aluzie la picurarea imperceptibilă a lichidului dintr-un recipient în altul), se aglomerează în paginile cărții ca într-o prăvălie de antichitați, alcătuiesc un bric-á-brac imaginar a cărui atmosferă păstrează ceva (ne)liniștitor și fascinant ca însăși durata pe care aceste instrumente au fost
Editura Timpul nisiparniței by Catrinel Popa () [Corola-journal/Journalistic/15796_a_17121]
-
de 18 martie, Barbu Brezianu s-a stins din viață. S-a stins literlamente, adică a dispărut puțin cîte puțin, pînă cînd alcătuirea lui materială, trupească, și-a pierdut coeziunea și s-a resorbit în lumea elementară. Împuținîndu-se treptat, dobîndind imperceptibil acea stare de transparență și de imponderabilitate, este impropriu, și aproape brutal, să vorbim despre moartea sa. Cea mai potrivită constatare ar fi aceea că el s-a identificat pînă la transmutație cu propriile sale construcții mentale, pe care o
Stingerea lui Barbu Brezianu by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/8872_a_10197]
-
încrederea lui că dincolo de rațiune și de simțuri rămâne un spațiu neclintit și absolut, un mister irațional prin care circulă demonii și zeii. Este tărâmul pe care nu îl vede decât un oculus imaginationis, de care vorbește Robert Fludd, tărâmul imperceptibil, dar atât de copleșitor al fantasmelor și al transcendenței. De o parte e lumea rațiunii și a ideilor văzute ca măsură a tuturor lucrurilor, de cealaltă parte o fenomenologie a iraționalului, un tărâm al misterelor pe care îl vizitează doar
Originile oculte ale fanteziei by Radu Cernătescu () [Corola-journal/Journalistic/3428_a_4753]
-
lui nu răzbate în textele de acest gen. Pe cît de cald și afabil e în carne și oase, pe atît de premeditat sobru îi e scrisul. Un soi de ecranare afectivă îi filtrează sentimentele pînă la a le face imperceptibile. Excepție fac cărțile de dialoguri cu Mircea Mihăieș, dar mai ales Ghilotina de scum, carte predominant autobiografică, unde afli un Tismăneanu confesiv, capabil de mărturisiri răscolitoare. Irepetabilul trecut, o antologie de articole și esuri publicate în presa din țară sau
Patetismul și blândețea by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8004_a_9329]
-
clipa în care fu sigur că Delia nu observase nimic, se uită pe furiș la servitoare: toate mișcările ei păreau naturale și inocente, chiar și atunci când se încorda în timp ce strângea farfuriile, iar antebrațul ei neted și suav îi mângâia aproape imperceptibil obrazul. În noaptea aceea, în zbuciumul insomniei și în angoasa și sufocările unui atac de astm mai intens decât în alte dăți, o dorise din nou cu o violență devastatoare. Lucrurile continuaseră la fel, zi după zi. De mai multe
JULIÁN RÍOS - Cortegiul umbrelor () [Corola-journal/Journalistic/4411_a_5736]
-
cafenele literare/ ar putea fi altfel cafenele/ când marile preocupări nu sunt doar politice/ că mișcarea umbrei prin vis?" Sfâșietoarea melancolie emanata de obiecte, de trecutul închis în ele definitiv, de timpul perceput de poet până la plânset, toate acestea respira imperceptibil: "în micile localități doar câteva versuri/ ar putea schimba lucrurile." Mai exista la Ioan Vieru și nostalgia puternică a spațiilor și timpurilor interioare, miraculoase, sacre, reificate, astăzi transformate: "nu ne vom recunoaște decât la festivalurile/ despre arta trăirii/ cu haine
Intervalele poemelor by Iulia Alexa () [Corola-journal/Journalistic/14766_a_16091]
-
modelul istoriei colective merge și istoria individuală. Ontogeneza repetă (adică plagiază) filogeneza. Istoria culturii evidențiază reveniri și repetări de stiluri și etape. Ucenicii îi copiază pe maeștri. Iar maeștrii - zic scepticii distructivi - îi copiază pe alți maeștri, într-un mod imperceptibil pentru profani. Dar unde-i zestrea inalienabilă și indiscutabilă de originalitate, unde ne oprim cu aceste veșnice întoarceri înapoi la un model ireductibil și nedeductibil din altceva? În istoria culturii lucrurile sunt sau par mai complicate decât în istoria politică
Plagiatul universal by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9140_a_10465]
-
Haller. Din cînd în cînd, fără nimic protocolar, ori forțat, un gînd, o inițiativă le dă drumul pe foaie și le pune între coperți. Făcînd din ele o carte de vise. Și o rețetă de fericire urbană, aburită de două, imperceptibile, tristeți. A libertăților care nu se mai cer, și-a prieteniilor care nu se mai dau.
Arizona Dream by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7293_a_8618]
-
hieroglifă“, o cheie pentru o „cameră interzisă din subterana plină de carcere a minții“. Ultima sintagmă sintetizează perfect arhitectura escheriană a narațiunii (pe care Cărtărescu o va schimba, în Orbitor, pe fantasticele arhitecturi citadine ale lui Monsu Desiderio), cu trecerile imperceptibile dintr-un plan în celălalt, cu fantomaticele apariții ale unor personaje grotești prin amestecul de sexualitate reprimată, inocență și cruzime inconștientă. În centrul acesteia, dincolo de multiplele uși ale conștiinței desferecate treptat, se află imaginea păianjenului multicolor, care-l devoră într-
Arhitecturi onirice by Andreea Răsuceanu () [Corola-journal/Journalistic/3344_a_4669]
-
Veldohen funcționează contra-cronometru, cu ceas, așa cum sunt viețile funcționarilor care trec prin cadru. Practic, camera urmează personajul într-un travelling neobosit, și trecerea de la peronul unei gări la cheiul venețian lîngă care se află "parcate" frumoasele gondole se face aproape imperceptibil, pentru a ne arăta că schimbînd locul nu schimbi nimic din mecanismul cotidian care funcționează ceas. Personajele care vorbesc la telefon nu remarcă nici o clipă schimbarea, regizorul le predă ștafeta, însă ele sunt legate printr-un fel de stranie cecitate
Anonimul român între Dunăre și Mare (II) by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9316_a_10641]
-
dar și de stil prezente la toate nivelurile narațiunilor. Cred că toate acestea se datorează capacității exemplare a scriitorului de a percepe, de a pune în relație și de a orchestra inteligent amănunte dintre cele mai variate, căutând sau inventând imperceptibile fire de legătură într-un spectacol din care nu lipsesc derizoriul, grotescul sau bizarele și profundele coincidențe. Oricum, dificil de analizat la modul tehnic plăcerea provocată de formula narativă, vioaie și inedită a acestui extraordinar scriitor. Căci Radu Cosașu este
Confesiunea unei minți tinere by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/12322_a_13647]
-
festin: mesele milităroase în care copiii strigă "Gu-ten-Ap-pe-tit", mesele pline de povețe, cu rugăciunea de rigoare, petrecerea din seara premierei cu toate urmările nedorite ale consumului de alcool, mesele în grădină în atmosfera sfîrșitului de secol, petrecerile de familie reglînd imperceptibil viața în opriri obligatorii, mesele mondene din lumea artiștilor, cu reguli la fel de stricte, mesele de duminică de la Valeria, adevărate "tratamente de nutriție", nelipsite însă de povestirile ei pline de vervă, de musafiri stranii, de tabieturi bizare etc. Povestirile au o
Dantelărie de cristal by Roxana Racaru () [Corola-journal/Journalistic/17175_a_18500]
-
Privindu-te în unda rămasă tulburată/ Te recunoști cu fața sculptată în opal/ Dar crezi că e un altul ce marea ți-l arată" (Exercițiu). Automatismul, atracția unei mări în care ignorăm de mult forța germinală deranjează, blînd, misterele, declanșînd imperceptibile, nebănuite metamorfoze. Și toată această explozie de frumusețe tăcută, neobservată, fiindcă ochiul omenesc nu prinde frecvența instantaneelor ei, se resoarbe într-o banală iluzie, într-o îngrijorată îndoire de sine. Acela care ai început, deja, să te transformi, ros, ca
Vraja interzisă by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7005_a_8330]
-
prescripție, deși "o vor cumpăra mulți sindicaliști, crezînd că e ceva îndrumător de comportare a cetățeanului conștient". Departe de un manual despre la vie qu'on mčne, cartea lui Alexandru Vlad este doar tehnica, pusă pe hîrtie, a unei aproape imperceptibile îndepărtări: "Desprinderea lentă a masivului vehicul îmi dădu timp de o secundă senzația că de fapt eu aș fi cel care se depărtează de toate lucrurile fixe din jur." Viața de atunci avea tot atîta concretețe ca și cea de
Arta fugii by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11647_a_12972]
-
Fiul Tău nu putea să fie înlocuit// Ca al lui, cu berbecul pregătit pentru jertfă./ Cu privire la mult trâmbițata înviere a morților/ Nu se mai suflă o vorbă, dar ei au înțeles/ Din instinct că ea se apropie./ Mișcarea lor aproape imperceptibilă/ Mă face să mă clatin pe picioare,/ Un curent viu împrăștie aerul apăsător,/ Cine ești tu, frate, și cum te-ai ridicat/ Și peste firea lor și peste a celorlalți./ Răsuflarea ta rece ne-a înghețat inimile,/ Iartă-ne nouă
Urcarea în ring by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8488_a_9813]
-
am încredințat că marea diferență dintre Europa la care visam și România în care trăiam este că acolo minciuna e frumoasă, iar aici adevărul este urât. Sigur, zece ani mai târziu, frontierele interioare ale Europei nu mai sunt atât de imperceptibile, autobuzul dintre Frankfurt și Strasbourg se oprește între țări și, uneori, este și controlat de polițiști, iar zâmbetul fals al vânzătorilor s-a veștejit. Explicația involuției? Probabil, tragedia de la 11 septembrie 2001 și extinderea marii Europe până la Caucaz. Nu insist
Europa, dragostea mea by Vladimir SIMON () [Corola-journal/Journalistic/6899_a_8224]