1,026 matches
-
pozitivism ce suspectează orice „fantasmă” sau „metafizică” - chiar și acest ultim termen, concept, tinde parcă să devină o caricatură! Acest pathos - ce, În grecește, Înseamnă suferință, boală! - a fost și este ca un râu subteran, ca o apă fină și insidioasă, freatică, a temperamentului meu și „el” mi-a zădărnicit aproape Întotdeauna eforturile mele lăudabile de a fi În spiritul psihologiei marilor mei Înaintași, literați români, sau francezi - modelul literelor noastre moderne. De a fi riguros, pertinent, consecvent cu tema enunțată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
care suferă izbiturile și răsturnările „browniene” ale talazurilor istoriei și ale contemporanilor; „cercul” care este - care a fost În existența și cariera mea! - „rezolvarea” sau „mântuirea labirintului”, văzut Încă o dată ca un infern social și psihologic, unul din acele „infernuri insidioase, subterane” care nu așteaptă extincția fizică pentru a se instala, unul din acele „subtile coșmaruri din starea de veghe”, ca o fantomă sau o pasăre neagră, cobitoare, care ți s-a instalat „pe umăr” și nu te mai părăsește. Care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
publicat primele trei romane, a căror tematică nu se depărtează prea mult de tradiția modernă a romanului autohton. Cu unele „evaziuni, digresiuni”, e drept, care anunțau viitorul „orizont și ambiție tematică”, dar care au fost destul de prost, de stângaci, de insidios remarcate chiar și de criticii de vârf, ce-mi erau și prieteni, unii dintre ei. (Vezi analiza finală a sagacelui Ion Negoițescu, care se Îndoiește că „Înnoirile” pe care Breban le aduce prozei românești sunt autentice, reale, valoroase! Și care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
revistei: „Nu vor rămîne decît unul sau doi oameni”. Mi s-a părut inutil să-l întreb de unde știe, presupunînd că de la nevastă-sa, președinta Tribunalului și membră în Biroul județean. N. are în toată ființa sa ceva provocator, febril, insidios, de aceea, ori de cîte ori discut cu el, prima mea grijă e să-l temperez. De data asta n-am avut răbdare și m-am cam ambalat. La întrebarea sa dacă aș accepta fără comentarii hotărîrea privitoare la o
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
tot mai puțin pentru tot mai mulți. Simț enorm și văz monstruos : lupa și luneta Discuțiile asupra caracterului excesiv al literaturii lui Caragiale și al autorului marchează posteritatea critică a operei. Excesul ca manifestare a unui hybris profund, litigios și insidios totodată prezidează practica lecturii. În prefața la excelenta sa antologie, I.L. Caragiale. Despre lume, artă și neamul românesc, Dan C. Mihăilescu observa polarizarea în câmpul receptării cu privire la Caragiale vs Eminescu pe de o parte, și Caragiale vs Caragiale, pe de
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
la câțiva ani de la "Revoluție", cu sufletul greu de dezamăgire. La scurt timp, soția sa Lia va muri în condiții suspecte, arzând într-un incendiu în propria ei casă. Epoca începută la 6 martie 1945 se prelungește, într-un mod insidios, până azi. Sunt lucruri evidente, banale poate, dar să nu obosim să le repetăm: Revoluția a fost furată, Securitatea n-a dispărut, ci s-a metamorfozat. Autenticilor eroi și adevăratelor victime ale comunismului nu li s-a făcut dreptate nici
Aviatori de altădată by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/895_a_2403]
-
privilegiat devine nemilos, se solidarizează ostil și intimidează femeile. Acuza principală este aceea că universitățile au devenit centre de îndoctrinare pentru feminiști, grupuri rasiale și sexuale și alți marginali. Contraatacurile de acest tip sunt mai rele decât sexismul, căci sunt insidioase. Lor li se adaugă pur și simplu o ironie permanentă, un „mișto” continuu, menit să aducă iarăși femeile pe calea cea dreaptă, să le facă să redevină „fete bune” (Mollerxe "„Moller,Carol", Carol, 2002). Termenul principal incriminat este cel de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
iar oportunitățile bat la ușa oricui știe să le recunoască și să profite de ele. Cît despre familia noastră, dacă aceste oportunități nu apar, trebuie să le creăm noi, pentru a evada din condițiile actuale. Sărăcia este ca o paralizie insidioasă. Îți distruge dorința de independență, te jefuiește de bucuria oferită de lucrurile bune ale vieții și îți subminează spiritul de inițiativă. Ea face ca oamenii să devină ipohondri, speriați de critici și de durere fizică. Copiii noștri sînt prea tineri
Calea spre independenţa financiară. Cum să faci primul milion de dolari în şapte ani by Bodo Schäfer [Corola-publishinghouse/Administrative/903_a_2411]
-
purifică; acesta e și răspunsul pe care l’am dat atunci, astăvară, prietenului meu bucureștean, ce-i drept, bând o vodcă... Ele, algele, au fost doar martorele unui fenomen mai complex, iar culoarea le-a dat de gol. Incolore și insidioase, alte organisme erau cauza reală, dar mai ales pericolul. Socotită la rece, toată povestea n’a fost decât o reglare, mai ales calitativă, a biocenozei lacurilor În discuție, față de un factor nou, temperatura excesivă, care a tulburat echilibrul − În unele
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
specifice. De exemplu, cianurile blochează transferul oxigenului la nivelul membranei celulare, provocând asfixia; oxidul de carbon blochează hemoglobina Într’o formă ce nu mai permite transportul oxigenului. Însă, majoritatea substanțelor poluante procedează În baza unui mecanism unic, dar mult mai insidios. Adică, prin inducerea În mediu a unui potențial redox altul decât cel normal, aceste substanțe produc aproape invariabil inhibiția organismelor ce populează acel mediu. Și asta o afirm În baza testării câtorva zeci de astfel de substanțe, de cele mai
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
și realitate, fiindcă vom descoperi mai peste tot elemente de cultură autentică, de știință competitivă, de onorabilitate morală. N-a fost doar un consens al decăderii ineluctabile, al complicității și al demisiei morale, ci au existat mereu forme de rezistență insidioasă, care în cele din urmă au alimentat faza nouă a istoriei: redescoperirea valorilor, găsirea unor articulații care să așeze interesul național în perspectivă europeană, dacă nu chiar euro-atlantică. Europa însăși, cu vasta ei construcție, este parte a unui proiect mai
[Corola-publishinghouse/Science/1469_a_2767]
-
și pe cea culturală. "Agențiile transnaționale cu suveranitate proprie", cum a numit Druker instituțiile internaționale, fac parte din "eminențele cenușii" care direcționează noua arhitectură mondială. Ele sunt prezente pe tot globul și construiesc, mai mult sau mai puțin manifest și insidios, istoria. Sunt cele care impun reguli de funcționare pentru piețe, modalitățile de valorificare a resurselor, cele care creează și administrează expansiunea noilor tehnologii, reglementează relațiile internaționale și inițiază în acest sens negocieri cu state și guverne pentru fundamentarea noii ordini
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
poziția Greciei). Instituțiile internaționale ca "agenții transnaționale cu suveranitate proprie", cum le denumește Peter Druker, fac parte din eminențele cenușii care direcționează noua arhitectură mondială. Ele sunt prezente pe tot globul și construiesc, mai mult sau mai puțin manifest și insidios, istoria. Sunt cele care impun reguli de funcționare pentru piețe, modalități de valorificare a resurselor, cele care creează și administrează expansiunea noilor tehnologii, reglementează relațiile internaționale și inițiază în acest sens negocieri cu state și guverne pentru fundamentarea noii ordini
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
actuale se numește americanizarea lumii în diferite grade, de la Big Macs la iMacs și Mickey Mouse. Mijloacele prin care a acționat și s-a realizat procesul de globalizare culturală sunt multiple și foarte diversificate, unele din ele vizibil transparente altele insidioase, dar oricum imposibil de cuantificat în mod singular, cel puțin din punct de vedere al efectelor. Emergența procesului este legată cauzal de câteva fenomene importante care fundamentează cultura mondială "on line", care-și are începuturile în secolul trecut. Ca repere
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
ei au conștientizat că RSC este chiar o "idee periculoasă". Agle et al. (1999)86 a subliniat provocarea de ordin metodologic, în sensul că faima performanței sociale corporative constă îndeosebi în dificultatea cuantificării ei. Pe deasupra, împotriva eticismului sunt, indirect și insidios, și corporațiile și membrii clasei "corporate": manageri, avocați, consultanți, specialiști PR, brokeri financiari, investitori bogați etc. Din interese financiare sau uneori din convingere, găsesc argumente, în teoriile academice neoliberale, pentru a susține limitarea reglementărilor guvernamentale și absolvirea corporațiilor de responsabilități
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
blagiene. Câteva sunt coordonatele poeziei sale, adevărate laitmotive depistabile în mai toate cărțile: credința numai în viața de acum (adică în timp, nu în eternitate), încrederea în harul său, de unde și totala dependență de poezie („Știu, fără poezie aș păli”). Insidios, gândul morții îl face să implore patetic amânarea sentinței definitive: „Aș plăti Eternității tribut pentru cât îmi mai îngăduie / din timpul de dincolo să mai rămân aici” (Fast cronologic). Dacă în volumul Efigiile riscului (1978), mai mult decât în cele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287378_a_288707]
-
mintea fiecăruia dintre noi, atunci când avem slăbiciunea de a ne vedea că obiecte ale unui imens experiment, în care se încearcă direcționarea conștiințelor. În fond, ceea ce caracterizează mai bine manipularea este o senzație de angoasa aparte în fața unei presupuse puteri insidioase și copleșitoare: puterea celor care ne pot determina să gândim sau să acționăm în felul dorit de către ei. Faptul că ni se spune, ocazional, ca manipularea este o specie a influenței, iar influență este ceva, pe cât de etern, pe atât
by Răzvan Enache [Corola-publishinghouse/Science/1038_a_2546]
-
și sensul de "influență oculta exercitată asupra unui grup (sau a unui individ)". De asemenea, dicționarul Merriam-Webster online reține pentru "a manipula" și sensul de "a controla sau a se juca (cu cineva n.m.R.E.) cu viclenie, necinstit sau cu mijloace insidioase, în special spre propriul avantaj". Că ilustrare pentru nesiguranță conceptuală a termenului, ne oprim, pentru început, asupra uneia dintre cele mai cunoscute sintagme în care apare manipularea în sensurile "maligne" expuse mai sus: manipularea opiniei publice. "Opinia publică", sintagma foarte
by Răzvan Enache [Corola-publishinghouse/Science/1038_a_2546]
-
sentimentul clar, destul de adânc În unele cazuri și aproape generalizat la generațiile de adulți care au suportat comunismul „fără să se revolte!”. Probabil că și pașoptiștii Îi disprețuiau pe adulții vremii lor care au „suportat” jugul sau influențele brutale sau insidioase ruso-turcești sau tinerii veniți din primul război teferi, care voiau o „altă lume, o altă societate, mai dreaptă, o altă Românie!”... Dar... cum se poate construi o altă Românie, mă Întreb și Întreb, În absența tinerilor și, mai ales, În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
lasă mască ! De parcă cei care se plâng de ea ar vorbi ca-n romanele lui Henry James... De parcă nu ăsta e limbajul cotidian, pe străzi, în baruri și tramvaie... De parcă nu ar exista o vulgaritate mult mai periculoasă, pentru că este insidioasă cea care vine pe filieră, să zicem, intelectuală, bine împachetată în discursuri sforăitoare și profund ipocrite despre... vulgaritate. Oamenii ăia sunt vulgari în sânge, chit că au un limbaj elevat ; există o vulgaritate atât de căsăpitoare în discursurile unor politicieni
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
regizorul spectacolului”, de parcă aș fi fost cumva înciudat, ca un real regizor de teatru, că „nu mi-a ieșit de prima dată” sau, pur și simplu, dorința unui „nebun” de a-și „ritma” existența, de a „împiedica” Hazardul, zeul brutal, insidios și atotputernic al destinelor noastre, să ia în stăpânire și propria mea existență!... De altfel, se pare că primul scenariu de intoxicare al securității față cu întoarcerea mea precipitată din R.F. a Germaniei, după ce obținusem iute cetățenia germană, a fost
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
nu numai să se împăce cu dictatura, dar și cu ideea „continuării ei”, în forma unei dinastii ceaușiste. O resemnare ce, grotesc, lua la unii forme „vesele”, aer pe care l-am botezat imediat „cinism vesel”, deoarece răul social, profund, insidios, nu mai era văzut ca un „dușman” al firii noastre individuale și istorice, ci... ca o formă posibilă de existență! Dar era și mai puțin decât atât, era mai puțin, mai „disperat de puțin” chiar decât acea luptă pentru simpla
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
studiez religia? La această întrebare nu există decât un singur răspuns: spre deosebire de chimia organică, religia e un „opium“... S-o trecem atunci, pe urmele lui Marx, la studiul opiaceelor. Deocamdată, nu mi-e clar de ce studiul religiilor e o „intoxicare“ insidioasă, iar propaganda antireligioasă, nu. De ce s-ar interzice copiilor dreptul la o instrucție completă, dreptul de a fi liberi în cunoștință de cauză și, mai ales, dreptul de a fi bine educați nu prin decret social, nu pe bază de
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
tristețea. E păcatul numărul cinci. Tristețea e starea care survine neîntârziat după un acces de furie, după o pagubă, după o dorință contrariată. Dar există și tristeți fără motiv, angoase difuze, crize de lehamite. Intră, astfel, în scenă un viciu insidios, greu de definit, o adevărată boală a sufletului, care se numește „acedie“: un amestec de somnolență, de adumbrire și instabilitate lăuntrică, o „oboseală a inimii“ aproape fără leac. Cel lovit de acedie e în pragul morții interioare, pradă ușoară a
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
Nu în mod direct. Dar o întâlnesc, în cantități enorme, în paginile ziarelor, pe ecranele televizoarelor, pe rețelele de internet. Prin viteza cu care circulă știrile și prin abundența detaliilor lor, cruzimea este, astăzi, o prezență infinit mai acută, mai insidioasă, mai colorată decât putea fi în câte un sat uitat de lume din Evul Mediu. Cu rezultatul că e, prin supralicitare, mai „banală“. Violența ca subiect de tacla, ca „entertainment“, ca „breaking news“ e, poate, mai puțin „dureroasă“, dar, tocmai
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]