2,113 matches
-
fi caracterizată numai de o capacitate limitată de-a suporta dezvăluirea adevărului propriu; expansionarea verosimilului cere timp, iar un adevăr ce o întrece riscă o primire deloc cordială. Într-o lume ce nu-și permite luxul sincerității, vigoarea debordantă și insolitul apariției ei bruște deconcertează. Dar rezistența pasivă la curtoazie nu luă nicidecum prin surprindere delegația de arhitecți, suficient de familiară cu folclorul despre nomazi pentru a se îndoi strașnic că un pod între mentalități atât de diferite ar putea fi
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
inevitabilelor intruziuni se vânzoleau nedistinct. Mâini necunoscute, apucându-se întâmplător una pe alta, păruseră să zăbovească vreme de un răsgând înainte de a-și abandona fără motiv priza, încercate încă de tentația unei interogații ceva mai prelungi. Nou-născut al aleatului, contactul insolit se descoperea însetat să dureze și după retezare, ca trupul unui șarpe indescifrabil de întortocheat și lung, a cărui cunoaștere de sine ar fi fost dureros de arbitrar simplificată. Exclamații de surpriză ce se sfia să-și pună prea iute
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
și acoperit cu piele de vită. Trei nopți dormise sub copac așteptând să primească încuviințarea lui la tăiere. Dacă într-o zi arheologii ar da de urma mașinăriei, ar fi fără îndoială izbiți de asemănarea ei cu un Stradivarius sprijinit insolit pe patru picioare și cu fantele dispuse antero-posterior - cea anterioară pentru a împrospăta răsuflarea întretăiată a reginei, iar cea posterioară pentru accesul propriu-zis al taurinului muzician la instrument. În momentul premergător recitalului, trupul subțiratic, cu nervi foarte încordați, al reginei
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
sfera literaturii. T. s-a remarcat și ca îngrijitor și prefațator al unor ediții de scrieri din G. Coșbuc, O. Goga, B. P. Hasdeu, Al. Macedonski, Mateiu I. Caragiale, M. Sadoveanu, Al. A. Philippide ș.a., destinate îndeosebi tineretului studios. O insolită proză umoristică, în serial, a publicat istoricul și criticul literar T. sub pseudonimul Thalia Mușat: Jurnalul unei adolescente (1991) și Jurnalul unei fete naive (1993). SCRIERI: Paul Zarifopol, București, 1981; Dinamica valorilor literare, București, 1983; Introducere în opera lui Ștefan
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290239_a_291568]
-
secvențe semnificative de tablou sau prin frânturi de irepetabile trăiri. În fine, solitudinea, în care poetul se claustrează de fapt spre a-și putea rumina amintirile suav-melancolizante. În toate cazurile, expresia e concentrată, tinzând nu întâmplător spre forma extremă și insolită a haikuului. SCRIERI: Memoria toamnei, Cluj, 1973; Dimineți rituale, Cluj-Napoca, 1980; Liniștea golfului, Cluj-Napoca, 1988; Soarele din turn, Sibiu, 1994; Ninsorile de aproape, Sibiu, 1998; Vocea liniștii, Sibiu, 1998; Lacul de jad - The Lake Carved in Jade, ed. bilingvă, tr
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285362_a_286691]
-
până către finele secolului al XIX-lea, nu fără a-l păstra, într-o anume publicistică, până azi. În accepție stilistică, începe a fi utilizat în secolul al XVIII-lea, cu aplicație, inițial, la arhitectură, cu sensul depreciativ de „straniu”, „insolit”, necanonic. Cu același sens e aplicat, tot atunci, la muzică. În secolul următor, cuvântul denumește, în marile sinteze de istorie a culturii și artei realizate de Jakob Burckhardt și Heinrich Wölfflin, fără conotații defavorabile, stilul (arhitectonic și nu numai) al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285653_a_286982]
-
ilare, acest absurd poate avea un conținut tragic (O protestare postumă). În Intrarea câinilor în Anglia este strict oprită, schiță mereu antologată, nostimada este rezultanta disproporției dintre cauză și urmările ei. Un efect al gândirii aberante îl înfățișează și episodul insolit din Fără permis de export. În câteva narațiuni, B. atinge, asemenea lui I. Al. Brătescu-Voinești, o clapă a înduioșării (Șoimul, Singură). Lirismul edulcorează aici o proză căreia îi priește mai degrabă nota de asprime. Confirmând pronosticul unor comentatori (în primul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285660_a_286989]
-
1999), cu Premiul Asociației Scriitorilor din București. Debutul cu Nașterea mea în poezie, la paisprezece ani, este remarcat în epocă. P. pare un Nichita Stănescu mai dur, un adolescent exploziv, cu gesturi zvâcnite, debordând de energie. Forța de expresie, metaforismul insolit, combustiv, limbajul neologic caracterizează versurile din acest volum, poate cel mai original al poetului. Aici se dezvăluie o conștiință poetică timpurie și un talent viguros. Ezitările între dinamismul cosmic și descriptivismul melancolic, uneori de conotație religioasă, între imaginea concretă și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288864_a_290193]
-
romantic așa Încît următoarea explicație pe care o dă Culianu exstazei nu face altceva decît să probeze adevărul observațiilor noastre “cuvîntul exstaz este aplicabil În trei situații diferite . Aceea de posesiune, cînd subiectul e pradă uneia sau mai multor activități insolite; aceea de transă hipnotică sau mediumnică, În care subiectul e calm, dar viu În mod concret; și aceea de catalepsie, cînd subiectul e Într-atîta privat de toate facultățile sale, pînă la oprirea respirației și al pulsului, Încît are aparența unui
LUCEAFĂRUL EMINESCIAN. O INTERPRETARE TRANSEONTICĂ. by Marian Constandache () [Corola-publishinghouse/Science/1694_a_2972]
-
relevanță doar în perspectiva prozei de maturitate. Deși simte, asemenea unui personaj din schița Tăcere..., chemarea „tragediilor fără număr ce se petrec în jurul său” și vrea „să se adape din durerile vii”, V. nu poate depăși zona faptului divers, a insolitului și accidentalului, rămânând - sub aspectul modalităților artistice și uneori chiar tematic - tributar unor maeștri ca I. L. Caragiale, Mihail Sadoveanu, I. Al. Brătescu-Voinești, I. A. Bassarabescu ș.a. Saltul hotărâtor avea să îl realizeze odată cu apariția romanului Menuetul, cea mai valoroasă scriere
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290605_a_291934]
-
dulce de la madam Georgescu”, apoi bea o bere, mănâncă trei gogoși, bea o limonadă, și Încă una, mănâncă „două bărdace de floricele calde”, ia fleici și bea sifon, la care se adaugă „un macmahon pe nerăsuflate”. Tabla de materii (subtitlul insolitului text Moșii) oferă contur unui tablou pestriț, balcanic-oriental, În care „soldați - mahalagioaice”, cerșetori, „copii - miniștri - pungași de buzunare”, „bone - doici”, „nepoate - mătuși - Țațe - neni - unchi - veri - văduve - orfani”, măcelari, bețivi, „muște - popi - cocoane - mateloți - impiegați - pensionari - suprimați - popor - senior - dame
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
postum, referindu-se la o grupare literară care dăduse tonul în cultura română în anii ’70, dar care acum apărea datată, lucrarea a avut un ecou redus, preferându-i-se scrieri ale unor autori în viață asupra aceleiași teme. Istorii insolite (1980), Alte istorii insolite (1986) și Amintiri deghizate (1994) reprezintă opera de moralist sceptic și ironic a lui C., cititor împătimit al lui Saint-Simon, sub masca unor narațiuni științifico-fantastice. Povestirea intitulată Un capitol de istorie literară este cea mai neagră
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286519_a_287848]
-
o grupare literară care dăduse tonul în cultura română în anii ’70, dar care acum apărea datată, lucrarea a avut un ecou redus, preferându-i-se scrieri ale unor autori în viață asupra aceleiași teme. Istorii insolite (1980), Alte istorii insolite (1986) și Amintiri deghizate (1994) reprezintă opera de moralist sceptic și ironic a lui C., cititor împătimit al lui Saint-Simon, sub masca unor narațiuni științifico-fantastice. Povestirea intitulată Un capitol de istorie literară este cea mai neagră antiutopie realistă: în perfecta
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286519_a_287848]
-
Despre originalitate, București, 1955; Cronici literare. 1954-1956, București, 1957; Pentru realismul socialist, București, 1960; Tudor Arghezi, București, 1960; Lucian Blaga, București, 1963; Literatura română între cele două războaie mondiale, I-III, București, 1967-1975; Literatura română și expresionismul, București, 1971; Istorii insolite, București, 1980; Pâinea noastră cea de toate zilele, București, 1981; Cinci prozatori în cinci feluri de lectură, București, 1984; Alte istorii insolite, București, 1986; Al doilea suflu, București, 1989; Amintiri deghizate, București, 1994; Cercul Literar de la Sibiu. Influența catalitică a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286519_a_287848]
-
Literatura română între cele două războaie mondiale, I-III, București, 1967-1975; Literatura română și expresionismul, București, 1971; Istorii insolite, București, 1980; Pâinea noastră cea de toate zilele, București, 1981; Cinci prozatori în cinci feluri de lectură, București, 1984; Alte istorii insolite, București, 1986; Al doilea suflu, București, 1989; Amintiri deghizate, București, 1994; Cercul Literar de la Sibiu. Influența catalitică a culturii germane (în colaborare cu Klaus Heitmann), București, 2000; Evreii în mișcarea de avangardă românească, îngr. și pref. Geo Șerban, București, 2001
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286519_a_287848]
-
o „actualitate” nedefinită, textele de mică întindere respiră un discret aer de absurditate, venit din substanța cotidianului. Personajele, cu nume ușor caricaturale, parcurg mici scenarii cu evoluție fantast-absurdă, pe coordonatele unor tipologii de sorginte gogoliană, sunt protagoniștii unor aventuri amoroase insolite, în limbul subțire dintre nefirescul straniu și oniricul comic. Alte „schițe” au ca fundal un pitoresc provincial, poate autobiografic. Frazarea narațiunilor este laconică, într-un lexic dezinhibat, cu ironice alăturări de expresii crude și neologisme, sugerând nesfârșita tranziție, tragedia și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289901_a_291230]
-
a privirii le este, în mod clar, benefică unor creaturi cărora nu le-am fi acordat niciun pic de atenție în viața de-afară, în special celor care zboară, care devorează spațiul. Cu un interes cu totul aparte, cu totul insolit, privim toamna zborul păsărilor, trecerea porumbeilor sau a gâștelor sălbatice pe cer. Toamna e timpul evadării: cu fiecare zbor pe care îl zărim, evadăm și noi. 11. Barbar "Barbar este, înainte de toate, omul care crede în barbarie." Claude Lévi-Strauss, Rasă
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
orientează spre ceea ce computerele tot nu pot să facă . Balanța judecăților de evaluare s-ar reechilibra În favoarea inteligenței artificiale, dacă ne vom raporta la o clasificare a formelor de științificitate, așa cum este ea derulată În Logica „hamburgheză“. Printr-o insolită matrice bivalent-diadică, Joachim Jungius socotea, la vremea sa, că știința se derulează În patru moduri: (1) ex singularibus de singularibus - de la singular la singular, sub chipul experienței singulare; (2) ex singularibus de universalibus - de la singular la universal, ca experiență
Prelegeri academice by prof. univ. dr. PETRU IOAN () [Corola-publishinghouse/Science/91771_a_92348]
-
m-am liniștit”. În ultimă instanță raportul dintre text și viață se anulează generând viața textului, iar „întrebarea dacă poemul este altceva decât viața” rămâne numai un retorism tulburător. Sub aparența simplității se remarcă efectul contrastelor, rupturile de sintaxă, modul insolit de a exploata alegoria, ermetismul distilat, forța de concentrare a expresiei și construcția supravegheată. Vreme de două decenii, de la Viața fără nume la Tratat de oboseală (1999), nu se pot observa schimbări spectaculoase în lirica lui M., care și-a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288227_a_289556]
-
marcate de o predispoziție pentru ludicul lingvistic, manifestat prin amestecul de registre discursive, prin traducerile fanteziste (de pildă, fostul raion Vânju Mare devine „Grand Vanjou”), prin specularea efectelor de burlesc, date de introducerea unor expresii și cuvinte străine în contexte insolite („La Grand Vanjou e vara pe trecute/ cu presimțiri prelungi de cabernet/ o, mon ami, mon frere, o, vere dragă/ să coborâm spre Corlățel încet/ sau să urcăm spre Rogova ensemble/ si vous voulez, dacă și ție-ți vine/ Gasconia
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287102_a_288431]
-
o mențiune aici, măcar pentru finețea interpretărilor, cu toate că lucrarea să în două volume din 1968, Blake and Tradition, par să-și rateze țintă holistica. Dacă suntem atenți la atitudinea lui Blake însuși privitoare la elaborarea unui poem, descoperim că aceasta insolita retorica poetica se bazează pe ideea de cifru semantic, deschis revelației, dar blocat simțurilor comune. O scrisoare adresată lui Thomas Butts (aceeași din care am extras și citatul din primul paragraf) și datata 6 iulie 1803 clarifica această idee: "Allegory
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
al XIX-lea. Aceeași definiție se regăsește în Book XII a poemului The Prelude de William Wordsworth. Celebrul lakist nu împărtășește doar ideea lui Blake privitoare la rolul jucat de un vates în comunitate, ci și pe cea legată de insolita dinastie a distinselor figuri profetice, evidențiata de fidelitatea acestora în raport cu adevărul vizionar, la care fiecare adaugă propria cunoaștere bazată pe experiența: "That Poets, even aș Prophets, each with each / Connected în a mighty scheme of truth, / Have each other for
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
de "imaginație" poate fi pusă în relație mai ales cu ideile propuse de Coleridge și de Schelling, aceasta în pofida faptului că Blake nu distinge între diversele paliere ale facultății intelectuale (1981, p. 247). De altfel, Engell trasează și o paralelă insolita, dar convingătoare între viziunea cvadrupla a lui Blake și dezvoltarea cronologică a gândirii filosofice a lui Schelling, implicând, pe rând, incipit-ul fichtean, Naturphilosophie, Identitätsphilosophie și sinteză mitico-teologică64. După expunerea tuturor acestor definiții ale imaginației și ale principalelor sale funcții
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
Los, este cel care generează cărțile sacre în Eternitate, apoi încearcă să le recreeze material în universul nostru. Rezultă din această că Blake cel nemuritor îl inspiră pe Blake cel muritor: agentul suprauman care modelează opera de artă devine un insolit alter ego artistic 149. Astfel, eul creator se metamorfozează într-o entitate de tip Janus Bifrons: o fată este ferm integrată în dimensiunea psiho-epistemologică a subiectului uman incarnat (eul creator ca expresie a muritorului Blake), în timp ce altă se referă la
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
730). Agentul divin chiar își impune voința asupra elaborării manuscrisului anluminat: "This Poem shall by Divine Assistance be progressively Printed & Ornamented with Prints & given to the Public" (E: 730). Potrivit lui Frye, o lectură corectă, "netrădătoare" a poemului Milton dezvăluie o insolita poetica a creativității: "Tema din Milton este momentul de iluminare din mintea poetului, moment care, asemenea momentelor de recunoaștere ale lui Proust, îl leagă pe acesta de o serie de momente care se întind până la crearea lumii" (1990, p. 163
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]