597 matches
-
camera, calculând în gând coordonatele temporale, distanțele, logistica. Privirea ei mată trecu peste mine o dată, de două ori și apoi, iritată, reveni la normal. — Eric, spuse ea. Ce tot stai acolo ca o mătură. Mișcarea. 5.14 dimineața și roțile jeepului galben huruiau pe drumuri întunecoase. Mașina era plină de cutii cu cărți, genți cu de toate și-un Ian somnoros și nervos în cușca lui de transport. Mă așteptasem ca Scout să propună să facem ceva cu Ian - să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
Asta m-a bucurat; nu aveam de gând să-l las nicăieri și mintea mi-era încă prea amorțită și prea năucă de dimineață, ca să pot purta vreo discuție în contradictoriu pe tema asta. În schimb, încărcaserăm pur și simplu jeepul galben, pe tăcute, mecanic, și plecaserăm. Scout aruncă geanta cu pastile a lui Nimeni și cartea pe care mi-o trimisese în tomberonul din spatele parcării hotelului. La plecare, lăsasem pe masa de la recepție un bilet și un cec pentru o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
început, se pare că-s puțin cam idiot“. Așa că, pentru a sări peste povestea asta plictisitoare, cred c-ar fi mai bine să nu-ți spun. Se uită la mine cu un zâmbet în colțul buzelor. — Asta pentru moment. Din spatele jeepului galben simțeam rânjetul pisicesc al lui Ian. — Pot să deschid radioul? Am încuviințat. — Spuneai că azi îmi vei răspunde la toate întrebările. Ce s-a întâmplat cu promisiunea asta? — Păi, n-am stabilit o limită de timp, nu? N-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
de enervantă ar fi fost, fata de lângă mine nu era o persoană ca oricare alta. Cântând, bătând toba pe genunchi, Scout era o forță, o mică și puternică undă de energie care se mișca prin lumea întunecată dinăuntrul bătrânului meu jeep galben. M-am întrebat dacă pe o fată care cânta și bătea toba pe genunchi în felul acela o putea opri ceva. După Happy Mondays urmă Fun Lovin’ Criminals, după care veni Gary Numan, care lăsă în cele din urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
Scout când am oprit motorul. — Aici? — Da, o să fie bine. — Pentru cât timp? — Depinde cât de mult se scurge între sosirea ta și dorința de-a te întoarce. Aș spune - căzu pe gânduri - cel puțin patru zile. Nu pot lăsa jeepul aici patru zile cu toate lucrurile în el. O să caut o parcare pe termen lung. Putem să venim pe jos înapoi. Nu, trebuie să lăsăm Jeepul aici. Dacă nu-l lăsăm aici, lucrurile s-ar putea să se complice. Există
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
te întoarce. Aș spune - căzu pe gânduri - cel puțin patru zile. Nu pot lăsa jeepul aici patru zile cu toate lucrurile în el. O să caut o parcare pe termen lung. Putem să venim pe jos înapoi. Nu, trebuie să lăsăm Jeepul aici. Dacă nu-l lăsăm aici, lucrurile s-ar putea să se complice. Există un protocol. Lucrurile trebuie făcute într-o anumită ordine. — Ce fel de ordine? — Nu e nevoie să înțelegi, ci doar să execuți. Învoiala era... Scout scoase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
ce ordine, dacă vrei s-o deschizi. — Bun, și noi ce încercăm să deschidem? Scout se uită la mine. — Lumea, zise. Orașele zumzăie și huruie, expiră abur și fum în somn și-și umplu aleile de fiori. Am închis portiera jeepului și mi-am strâns mai bine haina pe lângă corp. Și Scout tremura în jacheta ei mare, de camuflaj, frecându-și brațele cu palmele și lovind cu călcâiele în asfalt. — Bine, atunci, zise ea. Cel mai bine e să strângem tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
metalic din broasca ușii. Trase de ea și ușa se deschise spre exterior. — Poftim, zise ea. Nu e nici o alarmă. Nici un dispozitiv de blocare. Ți-amintești ce am spus despre cutiile de puzzle chinezești? — Așadar, datorită faptului că am parcat jeepul în spatele tomberoanelor de la McDonalds alarmele de la Waterstones nu se declanșează atunci când forțezi ușa? Ridică mâncarea și cușca pisicii. Vino. — Scout, asta-i... — Important e că am intrat, nu? Vino. Am urmat-o înăuntru și-am tras ușa după mine. Vreme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
singur drumul într-acolo, spre acea ușă. Spre ușa aceea de pin cu mâner de alamă și o yala mică dedesubt. M-am uitat din nou la mâna mea, apoi am trecut în revistă puținele chei de pe inel: cheia de la jeepul galben, cheia de la ușa din față a casei mele, cheia de la ușa din spate, cheia pe care Primul Eric Sanderson mi-o trimisese cu atâta timp în urmă, cea care deschisese ușa dormitorului încuiat. M-am oprit la ea și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
și ar fi putut fi oricât timp, secunde sau ore întregi după ce în sfârșit mă urcasem în pat. Zilele și nopțile nu aveau nici o însemnătate aici, era înlocuite de comutatoare și de-o constantă veșnicie electrică. M-am gândit la jeepul galben, la ploaie, la aer. — Ți-a scăpat ceva. M-am ridicat anevoie în coate, m-am uitat cu ochii mijiți peste marginea cuverturii pentru a observa că cineva era așezat la capătul patului. Fidorous. Mă târâsem sub pleduri încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
împreună. Eu stăteam cu picioarele încrucișate sub mine pe punte, lângă imprimantă, urmărind-o cum pufăie și se tânguiește și scuipă mecanic paginile poveștii mele - podeaua dormitorului, doctorul Randle, Primul Eric Sanderson, călătoria mea, hotelul Willows, Clio Aames, domnul Nimeni, jeepul galben, ne-spațiul, Mark Richardson, fișetul roșu, bolta din Pagini Aurii, Fidorous și samuraii și paharul cu cuvinte, Scout, multe despre Scout - pagini de hârtie luminoasă căzând peste pupa, în apele oceanului. În vreme ce Orpheus înainta hurducăit, paginile îmbibate se rostogoleau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
de mâna a doua: cum de se lăsaseră amăgiți cu toții? Hotărât lucru, Își spunea el uneori cu o anume tristețe, tinerii ăștia aflați În căutare de noi valori spirituale sunt de-a dreptul niște tâmpiți. În secundele de după coborârea din jeep, Bruno pricepu că făcuse o eroare. Domeniul cobora În pantă domoală spre sud, ușor vălurit, erau arbuști și flori. O cascadă curgea Într-un mic lac, verde și calm; chiar lângă lac, Întinsă pe o lespede, o femeie goală se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
din spate, așezându-se pe bancheta Îngustă, față În față cu polițaiul cu Kalashnikov. Am urmărit cu privirea mașina coborând la vale, aș fi putut s-o urmăresc până la poalele dealului, dar, ieșind de undeva de pe o străduță laterală, un jeep argintiu mi-a furat privirea, coborând și el În spatele Aro-ului polițist. Noi am intrat În casă, ne-a luat ceva vreme să ne revenim, apoi am Început să ne agităm, să dăm telefoane. * În cabina mașinii de poliție era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
cu chef, umblam pe jos fredonând fiecare câte ceva. Trebuia să ne Întâlnim și cu Alexi, voluntarul american care prinsese gustul cluburilor de noapte. Când am ajuns În fața clubului, aflat pe o străduță liniștită Într-un cartier de case, am văzut jeep-ul argintiu din ziua arestării parcat peste drum, pe aleea de acces spre o vilă frumușică. Am făcut repede legătura, am ținut-o pentru mine. Când a venit Adelin să ne Întâmpine, l-am Întrebat Într-o doară: - Al cui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
argintiu din ziua arestării parcat peste drum, pe aleea de acces spre o vilă frumușică. Am făcut repede legătura, am ținut-o pentru mine. Când a venit Adelin să ne Întâmpine, l-am Întrebat Într-o doară: - Al cui e jeep-ul de vizavi? Kia Sorento ăla argintiu? Adelin a dat să iasă afară, să vadă mașina, n-a apucat, răspunsul i s-a ițit mai repede În minte: - E-a lu’ unu Pârvu. Deputat sau senator, cam așa ceva. Aia-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
numai din ziare sau din vedere. Venea pe la club. - Trage pe nas, mi-a șoptit Adelin, zâmbind conspirativ. Oho, Adeline, nici nu știi ce informație Îmi oferi. Trebuie s-o folosesc cumva, Încă nu știu cum. Îi spun și lui Leac despre jeep-ul argintiu care-i ținea trena la Șiria, Îi spun și că-l reperasem peste drum. Îi stric seara. Mocnește, bea mult, exagerează cu cocaina. La un moment dat, furios, după ce scorniserăm Împreună toate ipotezele despre implicarea lui Pârvu În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
câteva ore, ne facem praf. Dar punem la cale răzbunarea. CAPITOLUL XVII. ÎN CARE DOI MEMBRI AI C.A. FAC O REPETIȚIE GENERALĂ Când am ajuns acasă le-am povestit și celorlalți despre descoperirea noastră. Cătă, care remarcase și el jeep-ul cu ocazia arestării, ne-a spus că poate nu-i decât o coincidență, că nu e cazul să ne aruncăm așa pe bietul om. Trebuia să aflăm mai multe, să ne verificăm ipotezele. Am făcut-o. Prin intermediul avocatului nostru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
să meargă până la capăt. * Lipindu-se pentru ultima dată de mine, Îmi șoptește la ureche: - Ia tu camera și vino cu Leac la mine. Făceam schimb de roluri: acum ea avea drogurile, eu trebuia să filmez. Andreea pleacă, urcă În jeep-ul argintiu al senatorului. Ăla demarează scrâșnit, Andreea zvâcnește pe scaun, o văd prin geamul deschis, cât pe-aci să-și rupă gâtul. Mie nu știu ce-mi vine, nu mă duc imediat spre mașina În care aștepta Leac, urc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
Îndreptățit dintre noi, e dispus la orice. Îndrăznesc totuși să-l temperez: - Nu te grăbi așa, poate ne oprește poliția. Într-adevăr, noi n-avem număr de VIP ca senatorul, nu putem risca. Ajungem la Andreea acasă, În fața blocului vedem jeep-ul. Leac are cheie de la apartamentul Andreei, o scoate din buzunar pe casa scării. Urcăm cu pași mari, tăcuți, aprindem lumina, de-abia ajunși În fața ușii. Eu pregătesc camera, Leac descuie ușa, tăbărâm Înăuntru. Miroase frumos, a pepene. E mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
care să le strice aspectul, cu ochelari din aceia „supărați" de boss, cu pas elastic și cu glas sigur, nu miorlăit și milog, ca a unui cerșetor de rând. Acesta are propria lui metodă de cerșit: "El coboară dintr-un jeep BMW negru, spălat, lustruit și dichisit, cu număr neapărat de București, ca să ia ochii prostului, și-ți spune o poveste complicată, dar perfect credibilă, cu un drum la Vatra Dornei și niște carduri care nu se știe din ce cauză
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
ghișeu mormăie: după ce că îi mai dă și restu’, uite ce face nebunu’! Oricum, o spun doar cu jumătate de gură. Așa au fost educați - să se ferească ca de dracu’ de vorbele răspicate. Cei curajoși, întreprinzători sunt la suprafață, în Jeep-uri, foști securiști, acum businessmen. Mereu grăbiți. Sunt multe de furat, de vândut, de cumpărat. Oameni serioși, cu trei rânduri de dinți. Între Televiziune și Victoriei, fondul sonor este asigurat de un tânăr în pijamale, gârbovit și desculț. - Oameni buni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
maladii: nici lumea literară, unde o generație reușește chiar performanța de a intra în dicționare / încă înainte de a intra în literatură, cu atât mai mult nici clasa politică, democrația de cabaret, alcătuind latrina latină a patrioților bicamerali, / care scriu cu jeepurile lor și cu supa săracului / istoria neamului, și nici guzganii în rasă, molia cu patrafir, care își dă mâna cu bastoanele de cauciuc, încât perspectiva e fără scăpare: Între cruce și bâtă - iată istoria! - / trâmbița profetului sună-n pustiu! Trecut
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
este într-o altă poveste... Peste toată nebunia în care Se fabrică istoria acestei / clipe, cuprinzând, la grămadă, scrumbiile electorale, lăturile ideologice, sarmalele împărțite prin toate piețele, în stare să asigure orice victorie a democrației care își arată degetul din jeepuri, poetului, lacom de toate florile de cireș (Prin inima mea trece toată grădina (...) / Pe toate le-am strâns în inima mea), îi rămâne opiul artei și, ca antidot la Urletele de lup care meterezele par să le surpe, dragostea. Însuși
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
dedesubt, făcând ultimele finisaje la masa de seară. — Pistele de 3000 de metri, spuse vocea lui pe bandă, au fost construite în spatele unor movile de argilă de deșert, făcându-le invizibile oricui în afara unor observatori foarte apropiați. Aprilie 1987 În jeepul care-i ducea de la Qalat Saleh la terenul de testare, generalul irakian îi ceru părerea lui Mark. Nu e rău, spuse Mark. Deși sediul echipajului pare cam vulnerabil. Generalul ridică din umeri. — Nu le poți avea pe toate.Oamenii se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
pînă la capăt consecvent cu sine Însuși, nu s-ar mai holba la pădure Înfiorat În finalul filmului, ci ar spune ceva clasic, să zicem ie-te, dom’le, tîmpitu’, face vapoare la munte. Și-ar pleca-n trombă de jeep, de rîs tirolez. Însă e doar o părere fără importanță, ceea ce are cu adevărat greutate fiind faptul că dacă regizorul și-a propus să surprindă fotogramele României În anul la care s-a făcut filmul, cu iradieri letale În specificul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]