1,303 matches
-
să-ți mai fiu. Mai am în mine doar o umbră grea, Un gând strivit, de vreme și uitare. Copacul, care-atunci era prea mare, E azi nimic, pierdut în mintea mea. Azi te visez... cu visul de copil, În care, lăcrimând, îmi pui pe rană, Din vorba ta, cuvânt de sfântă hrană, Unui plecat, departe... în exil. Referință Bibliografică: Azi te visez... / Marin Bunget : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1761, Anul V, 27 octombrie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015
AZI TE VISEZ... de MARIN BUNGET în ediţia nr. 1761 din 27 octombrie 2015 by http://confluente.ro/marin_bunget_1445954873.html [Corola-blog/BlogPost/342966_a_344295]
-
Amprente > GLOSSA VEȘNICIEI (MARELUI POET MIHAI EMINESCU) Autor: Alexandra Mihalache Publicat în: Ediția nr. 2207 din 15 ianuarie 2017 Toate Articolele Autorului Numele-ți sfințit de stele A eternizat cuvântul, Marile te-aduc și ele Azi, înseninând pământul. Dacă cerul lăcrimează Și te-mbracă-n veșnicie, Tu de-a pururi ne veghează Lăcrimând cu poezie. Noaptea curge-ntre ruine Și îți cântă o balada, Inimile sunt străine, Cine rană să le-o vadă? Tu cunoști a lumii boală, Vindeci patimile grele
GLOSSA VEŞNICIEI (MARELUI POET MIHAI EMINESCU) de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 2207 din 15 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1484476640.html [Corola-blog/BlogPost/385241_a_386570]
-
Ediția nr. 2207 din 15 ianuarie 2017 Toate Articolele Autorului Numele-ți sfințit de stele A eternizat cuvântul, Marile te-aduc și ele Azi, înseninând pământul. Dacă cerul lăcrimează Și te-mbracă-n veșnicie, Tu de-a pururi ne veghează Lăcrimând cu poezie. Noaptea curge-ntre ruine Și îți cântă o balada, Inimile sunt străine, Cine rană să le-o vadă? Tu cunoști a lumii boală, Vindeci patimile grele, Măi răsune` sub cerneală Numele-ți sfințit de stele. Dacă plopii se
GLOSSA VEŞNICIEI (MARELUI POET MIHAI EMINESCU) de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 2207 din 15 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1484476640.html [Corola-blog/BlogPost/385241_a_386570]
-
din dor vesmântul, Vindeca durerea noastră Azi, înseninând pământul. Auzit-am într-o ruga Glasul codrilor cum cântă, Iar când noaptea o să fugă Va cădea lumină sfântă. Căci în brațele durerii Omenirea mai oftează, Tu alunga teamă serii Dacă cerul lăcrimează. Un izvor săruta timpul Și alinta taină morții, Tu renaști în anotimpul Care-ngenunchiază sorții. Cand vuiește nepătrunsul Mai avem o datorie, Tu ne lasă-n ploi răspunsul Și te-mbracă-n veșnicie. Glia ta soarbe lumină Din a bolților ferestre
GLOSSA VEŞNICIEI (MARELUI POET MIHAI EMINESCU) de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 2207 din 15 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1484476640.html [Corola-blog/BlogPost/385241_a_386570]
-
Închegând necunoscutul Tu de-a pururi ne veghează. Și renaște prin iubire Așa cum a fost odată, Noi orbiți de-a ta sclipire Vom da mării vraja toată. Doar în zborul de luceferi Respirând o elegie Vom simți că suntem teferi Lăcrimând cu poezie. Lăcrimând cu poezie Tu de-a pururi ne veghează Și te-mbracă-n veșnicie Dacă cerul lăcrimează. Azi, înseninând pământul Marile te-aduc și ele, A eternizat cuvântul Numele-ți sfințit de stele. Referință Bibliografica: Glossa veșniciei (Marelui
GLOSSA VEŞNICIEI (MARELUI POET MIHAI EMINESCU) de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 2207 din 15 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1484476640.html [Corola-blog/BlogPost/385241_a_386570]
-
de-a pururi ne veghează. Și renaște prin iubire Așa cum a fost odată, Noi orbiți de-a ta sclipire Vom da mării vraja toată. Doar în zborul de luceferi Respirând o elegie Vom simți că suntem teferi Lăcrimând cu poezie. Lăcrimând cu poezie Tu de-a pururi ne veghează Și te-mbracă-n veșnicie Dacă cerul lăcrimează. Azi, înseninând pământul Marile te-aduc și ele, A eternizat cuvântul Numele-ți sfințit de stele. Referință Bibliografica: Glossa veșniciei (Marelui Poet Mihai Eminescu
GLOSSA VEŞNICIEI (MARELUI POET MIHAI EMINESCU) de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 2207 din 15 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1484476640.html [Corola-blog/BlogPost/385241_a_386570]
-
a ta sclipire Vom da mării vraja toată. Doar în zborul de luceferi Respirând o elegie Vom simți că suntem teferi Lăcrimând cu poezie. Lăcrimând cu poezie Tu de-a pururi ne veghează Și te-mbracă-n veșnicie Dacă cerul lăcrimează. Azi, înseninând pământul Marile te-aduc și ele, A eternizat cuvântul Numele-ți sfințit de stele. Referință Bibliografica: Glossa veșniciei (Marelui Poet Mihai Eminescu) / Alexandra Mihalache : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2207, Anul VII, 15 ianuarie 2017. Drepturi de
GLOSSA VEŞNICIEI (MARELUI POET MIHAI EMINESCU) de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 2207 din 15 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1484476640.html [Corola-blog/BlogPost/385241_a_386570]
-
de el însuși în anul 1955, și anume acela că „numai adevărul îți poate dezvălui curata, neprefăcuta omenie”. Puțini știu că Marcu Botzan, această uriașă personalitate a culturii și a științei românești a îmbunătățirilor funciare, era ființa umană care încă lăcrima, în anul lui Dumnezeu 2005, la amintirile tulburi legate de coșmarul halucinant al destinului său și intitulat simplu de către istorici - „al doilea Război Mondial”. Marcu Botzan te reînvăța să trăiești exemplar emoția curată și mistica sa aparte. Dar și mai
ÎNCOTRO E ŢARA, DOMNULE SUBLOCOTENENT?! de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 68 din 09 martie 2011 by http://confluente.ro/Incotro_e_tara_domnule_sublocotenent_.html [Corola-blog/BlogPost/350444_a_351773]
-
de vorbă cu un ,,șlefuitor al cuvintelor în Limba Română,, Un om care a avut asupra mea și asupra ochilor mei sensibili la cuvinte, un fel de efect al ,,razelor gamma asupra anemonelor,,. Nu știu dacă anemonele cu pricina au lăcrimat, știu însă că mi-am confirmat din nou un lucru pe care l-am tot repetat : devii patriot într-adevăr doar atunci cînd ești departe de țara ta. NIG: Numesc America ,,Țara Copilului meu”. Cu siguranță, printre altele, dumnevoastră o
TÊTE-À-TÊTE, NIG ȘI MIRCEA M IONESCU de NUŢA ISTRATE GANGAN în ediţia nr. 1661 din 19 iulie 2015 by http://confluente.ro/nuta_istrate_gangan_1437263315.html [Corola-blog/BlogPost/359679_a_361008]
-
să vărs din mine roșul sânge Pentru că mult și sincer te-am iubit Eu încercat voi fi de dorul care Te mistuie de câte ori oftezi Văpaia deveni-va tot mai mare Și-acuma recunosc, și-ți dau crezare De câte ori începi să lăcrimezi Iubita mea, propun ca toată viața Să nu mai luam a noastre inimi înapoi Să mă privești pe când îmi mângâi fața Eu de pe trup îți voi sorbi dulceața Rămâne-vom de-a pururi amândoi. Citește mai mult SCHIMB DE INIMIautor
DANIEL BERTONI ALBERT by http://confluente.ro/articole/daniel_bertoni_albert/canal [Corola-blog/BlogPost/383046_a_384375]
-
ANUAL JUBILIAR RETROSPECTIVA DE PROZĂ A SĂPTĂMÂNII RETROSPECTIVADE PROZĂA SĂPTĂMÂNII Acasa > Literatura > Naratiune > BASARABIA, PĂMÂNT ROMÂNESC Autor: Ion C. Hiru Publicat în: Ediția nr. 568 din 21 iulie 2012 Toate Articolele Autorului Basarabia - pământ sacru românesc Pământul românesc numit Basarabia lăcrimează între Prut și Nistru, își înmoaie picioarele suferinde în Marea cea Mare iar fruntea ridată de vicisitudinile istoriei primește umbra pădurilor de conifere și foioase ale Carpaților. În vremurile trecute, partea de miazăzi purta numele de Basarabia iar cea de
BASARABIA, PĂMÂNT ROMÂNESC de ION C. HIRU în ediţia nr. 568 din 21 iulie 2012 by http://confluente.ro/Basarabia_pamant_romanesc_ion_c_hiru_1342896994.html [Corola-blog/BlogPost/358128_a_359457]
-
orașului străbun” să fie sluțită, sub un pretext meschin, de a fi în pas cu țările vestului... Ei nu știu însă că aici nu este voie să se taie copacii! Cine face acest lucru este tras la răspundere. Mi-a lăcrimat inima când am pășit pe strada Ștefan cel Mare și am văzut sau mai bine spus, nu am mai văzut teii aceea minunați și nu am mai găsit umbra lor atât de binefăcătoare. Priveam și nu credeam ochilor ceea ce vedeau
CINE A ”VÂNDUT” ORAŞUL? de DOINA THEISS în ediţia nr. 952 din 09 august 2013 by http://confluente.ro/Cine_a_vandut_orasul_doina_theiss_1376075880.html [Corola-blog/BlogPost/364967_a_366296]
-
parcă zboară pe o aripă de dor, după trecutul meu. Știu că fiecare dintre noi, am fost odată copii, tineri și în floarea veții. După rătăciri, iubiri și despărțiri, rămânem doar cu amintirile. Fotografii prăfuite de timp ne fac să lăcrimăm, zâmbind cu nostalgie spre vremurile care au trecut peste viața noastră. Îndiferent dacă suntem bogați sau săraci, sănătoși sau bolnavi, privim cu tristețe cum anii coboară din calendarul vieți noastre. Oftăm în fața oglinzi privind schimbările de pe chipul nostru, pe care
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/silvia_katz/canal [Corola-blog/BlogPost/364790_a_366119]
-
parcă zboară pe o aripă de dor, după trecutul meu.Știu că fiecare dintre noi, am fost odată copii, tineri și în floarea veții. După rătăciri, iubiri și despărțiri, rămânem doar cu amintirile. Fotografii prăfuite de timp ne fac să lăcrimăm, zâmbind cu nostalgie spre vremurile care au trecut peste viața noastră. Îndiferent dacă suntem bogați sau săraci, sănătoși sau bolnavi, privim cu tristețe cum anii coboară din calendarul vieți noastre. Oftăm în fața oglinzi privind schimbările de pe chipul nostru, pe care
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/silvia_katz/canal [Corola-blog/BlogPost/364790_a_366119]
-
Acasa > Stihuri > Prietenie > LĂCRIMEAZĂ CINE RÂDE (PARADOXURI) Autor: Violetta Petre Publicat în: Ediția nr. 784 din 22 februarie 2013 Toate Articolele Autorului Lăcrimează cine râde și mai naște un surâs Întunericu-i mai tainic, de-i lumina tot mai sus Peste lume ninge toamne , dacă
LĂCRIMEAZĂ CINE RÂDE (PARADOXURI) de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 784 din 22 februarie 2013 by http://confluente.ro/Lacrimeaza_cine_rade_parad_violetta_petre_1361544040.html [Corola-blog/BlogPost/341258_a_342587]
-
Acasa > Stihuri > Prietenie > LĂCRIMEAZĂ CINE RÂDE (PARADOXURI) Autor: Violetta Petre Publicat în: Ediția nr. 784 din 22 februarie 2013 Toate Articolele Autorului Lăcrimează cine râde și mai naște un surâs Întunericu-i mai tainic, de-i lumina tot mai sus Peste lume ninge toamne , dacă primăveri mai vin Eu îți sunt prieten mâine, chiar de azi îți sunt străin... Mai cerșesc un loc în
LĂCRIMEAZĂ CINE RÂDE (PARADOXURI) de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 784 din 22 februarie 2013 by http://confluente.ro/Lacrimeaza_cine_rade_parad_violetta_petre_1361544040.html [Corola-blog/BlogPost/341258_a_342587]
-
nu-i dulce făr-amar Și de sunt acum frumoasă, unii-mi spun că n-am habar Că nu pot să fiu cum sunt, cu atâtea vise-n zbor Dacă n-am căzut destul, dacă visul nu-mi omor... Referință Bibliografică: Lăcrimează cine râde (paradoxuri) / Violetta Petre : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 784, Anul III, 22 februarie 2013. Drepturi de Autor: Copyright © 2013 Violetta Petre : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu acordul autorului
LĂCRIMEAZĂ CINE RÂDE (PARADOXURI) de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 784 din 22 februarie 2013 by http://confluente.ro/Lacrimeaza_cine_rade_parad_violetta_petre_1361544040.html [Corola-blog/BlogPost/341258_a_342587]
-
izvoare, revărsată-n Râu... Sufletul mi-e tânăr încă și se miră, Iartă-mă lumină, toate-n lume curg, Aerul acesta care mă inspiră, Pașii ce mă poartă tot mai înspre-amurg... Stau în întuneric și îmi pipăi coasta, Parcă-mi lăcrimează cerul dintre pleoape, Iartă-mă lumină, pentru noaptea asta, Vine dimineața, e atât de-aproape! Ca pe o minune eu o țin la piept, S-o împart cu tine, n-auzi cum te chem? De atâta vreme scriu și te
IARTĂ-MĂ, LUMINĂ... de NICOLAE NICOARĂ HORIA în ediţia nr. 2027 din 19 iulie 2016 by http://confluente.ro/nicolae_nicoara_horia_1468919123.html [Corola-blog/BlogPost/371286_a_372615]
-
iudeii care se aflau în casa lor pentru a le mângâia pentru moartea fratelui. Văzând-o plângând, înconjurată de iudeii care și ei plângeau, Iisus Hristos, ne spune evanghelia, a suspinat cu duhul, S-a tulburat întru Sine și a lăcrimat. Acest gest i-a dus pe iudei la observarea și constatarea marii iubiri a lui Iisus Hristos față de Lazăr și la nedumerirea lor, exprimată prin cuvintele: „Nu putea, oare, Acesta care a deschis ochii orbului să facă în așa fel
CÂTEVA ÎNVĂŢĂTURI ŞI REFERINŢE DESPRE PRAZNICUL INTRĂRII DOMNULUI NOSTRU IISUS IISUS HRISTOS ÎN IERUSALIM – DUMINICA FLORIILOR… de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1939 din 22 aprilie 2016 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1461309331.html [Corola-blog/BlogPost/342593_a_343922]
-
tot sufletul, apoi se opri speriată să nu o vadă cineva. Nu era nimeni, așa că răsuflă ușurată și își continuă drumul spre ,,Costeluș'' și familia lui. Între timp, și căpitanul își văzu de drum, gândindu-se la ale lui și lăcrimând. Apoi se bucură cu adevărat pentru Costel, copilul vecinei sale. Se bucura întodeauna pentru realizările prietenilor și cunoscuților săi, niciodată nu pizmuia pe nimeni, chiar dacă pe el îl durea sufletul după Marioara lui, și uneori, și după Tanța, cu toate că o
CĂPITANUL VASILE (4) de MIHAELA MOŞNEANU în ediţia nr. 1963 din 16 mai 2016 by http://confluente.ro/mihaela_mosneanu_1463405241.html [Corola-blog/BlogPost/381997_a_383326]
-
anunțând: „Frunzuliță de-avrămeasă,/ dragi haiduci, iarna se lasă...,/ e timpul, mergeți pe-acasă!/ Noi am merge, drag ne este/ de copii și de neveste,/ de părinți, surori și frați,/ dar ne-așteaptă înarmați,/ liftele păgânilor,/ dușmanii românilor/”. Ascultând și lăcrimând cu cel sfânt nai, vrăjit și dumnezeit... am să descriu panoramic magnifica creație, „Doina de jale” în episoade distincte, așa cum o vede maestrul Gheorghe Zamfir, care adesea mi-a spus: „DOINA, regină peste regine, mi-a fost ca o bună
GHEORGHE ZAMFIR PREAMĂRIND PE EMINESCU de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 1319 din 11 august 2014 by http://confluente.ro/marin_voican_ghioroiu_1407725558.html [Corola-blog/BlogPost/349438_a_350767]
-
asemănare și fratele ei, românul născut poet, pe care n-ar dau-o pentru nimic în lume. Din nou îmi apare un tablou zguduitor cu o soție ce-și plânge bărbatul, întrebând soarta haină de ce a pedepsit-o: „Candela mai lăcrimează după tine, dragul meu!.../ Picături de ceară caldă, cad și sfârâiesc mereu./ Azi secați sunt ochii mei de durerea ne-ncetată,/ Viața-n doliu mi-e cernită, soarele nu se arată./ Știu că n-am să te mai văd, dar în
GHEORGHE ZAMFIR PREAMĂRIND PE EMINESCU de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 1319 din 11 august 2014 by http://confluente.ro/marin_voican_ghioroiu_1407725558.html [Corola-blog/BlogPost/349438_a_350767]
-
fotografiat-o și pe doamna Ileana Vulpescu, dar din lateral, discret, chiar dacă nu m-ar fi observat, absorbită fiind de programul prezentat. Asculta cu atenție versuri și melodii, aplauda cu mâinile sale micuțe și fragile, privea cu ochi obosiți, aproape lăcrimând, lăsând să i se citească pe față o gamă întreagă de trăiri și impresii: mulțumire, apreciere, încântare, bucurie... Am simțit-o cum trăiește sensul cuvintelor, al unor versuri ce-i mergeau la inimă, al unor melodii. I-am citit pe
PORTRETUL UNEI DOAMNE de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 885 din 03 iunie 2013 by http://confluente.ro/Portretul_unei_doamne_marian_malciu_1370266466.html [Corola-blog/BlogPost/346226_a_347555]
-
încheiere, nu pot să vă spun decât,Doamne, ocrotește-i pe români!“ A revenit pe scaunul său, demnă, aparent liniștită. Îi simțeam cu durere efortul de a-și ascunde emoția ce o cotropise, de a nu-și lăsa ochii să lăcrimeze. O înțelegeam perfect și mă minunam câtă forță există în această femeie deosebită la vârsta înaintată pe care o precizase atât de senină. Am așteptat să se îndepărteze cei ce mânuiau neobosiți aparatele de fotografiat și să fie eliberată de
PORTRETUL UNEI DOAMNE de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 885 din 03 iunie 2013 by http://confluente.ro/Portretul_unei_doamne_marian_malciu_1370266466.html [Corola-blog/BlogPost/346226_a_347555]
-
de radio), Camil Petrescu (fiul marelui scriitor), Daniela Imre (văduva renumitului dirijor, instrumentist și compozitor Alexandru Imre), Octavian Iordăchescu (important om de radio și tv, azi producător), scriitoarea Rodica Elena Lupu, Andrei Partoș, Daniel Gheorghe, Anna... au surâs și au lăcrimat în suflet, lângă sufletul încărcat de bucuria împlinirii cărții artistului Cornel Constantiniu. Iese, așadar, la lumină, o operă livrească autobiografică, o iubire, o pildă, câteva pagini de istorie a muzicii la care a muncit și căreia i s-a dăruit
CORNEL CONSTANTINIU LAVIURI PE PORTATIV de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1609 din 28 mai 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1432796651.html [Corola-blog/BlogPost/372990_a_374319]