681 matches
-
nimic?“. „Ei, tu...“, o auzeam spunând, repetând pronumele de câteva ori cu o gravitate care nu reușea să-i ascundă tristețea. „M-au uitat cu toții“, mai zicea și mi s-a părut că șarjează și ea, îi place să se lamenteze și să insiste asupra nenorocirilor ei și dintr-odată am simțit ceva ca o iluminare că forțează lucrurile numai să se apere, totul nu era decât o mască, și să nu apuce un altul s-o plângă, pentru că atunci într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
filozofia lui, Boetius fusese totuși torturat și ucis. Valva lui Ignatius se închise din nou și el se întoarse pe partea stângă ca s-o deschidă prin presiune. — O, Fortuna, zeiță oarbă și nepăsătoare, sunt legat de roata ta, se lamenta Ignatius râgâind. Nu mă strivi sub spițele ei. Înalță-mă în sus, divinitate. — Ce tot bolborosești acolo, băiete? întrebă mama lui prin ușa închisă. — Mă rugam, răspunse supărat Ignatius. — Agentul Mancuso vine azi să mă-ntrebe de accident. Mai bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
pedalau prin noaptea ce Începea să se risipească. Oriunde ai merge, vei Încerca să aplici standardele gen „a deține ceva“ sau „a nu deține ceva“. De bine, de rău, am pus pecetea pe tine: ești un princetonian! — Bine, s-a lamentat Tom cu voce scâncită, dar atunci de ce să mă mai Întorc aici? Am asimilat tot ce-mi poate oferi Princeton. Încă doi ani de pedanterie goală și de tăiere de frunze la câini Într-un club n-au să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
ceea ce făceam și înainte: mă informez, îmi reactualizez permanent informațiile și mă gândesc la noi modalități de optimizare a lecțiilor, la noi scenarii pentru acestea. Și, de ce nu, sper să pot și aplica aceste scenarii, pentru că, dacă guvernul actual se lamentează atât de cât de greu este să „întrețină” atâția pensionari (deși cele mai multe dintre pensii reprezintă niște sume ridicole, în cazul nostru, al celor din învățământ, gravitând în jurul cifrei de un milion și jumătate...), atunci nu văd de ce nu ne-ar
S? facem din istorie o ?tiin?? vie! () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83587_a_84912]
-
cum s-a spus, un postmodernism fără postmodernitate. Artiștii sunt vizionari chiar și în postmodernism și pot devansa greoaia societate. Ei merg pe anticipare. E și normal să încerce să remorcheze societatea, să-i impună un aggiornamento și să se lamenteze de retardare. Propaganda postmodernă de la noi și-a luat însă misia prea în patetic. Ea vrea să instaureze o nouă dictatură, dictatura postmodernă, și lucrează la un nou fundamentalism. Fundamentalismul îți spune (și apoi, dacă are ocazia, te obligă) să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
asupra Bahluiului universitar, social, cumetrial, securi-comunist sau numai simiradian, iar dinspre Cartierul ieșenesc al Tătărașilor percep mult mai potrivit mafioticeasca Vrance, fesenistă, pedeseristă, meschină dar harnică și îl descifrez agil pe Gagademicianul local, indicibilul Cotea, de vîrstă ciopragescă, de se lamentează la televedeniile locale că în 1989 or ieșitără din Cutia Pandorei toate relele imaginabile: contestația, grevele, sindicatele, pluripartidismul, anticomunismul, nerespectul pentru Organe, fie și ale Secului, la fundul ei perdurând, izolată, Tovarășa Speranța instituțiile conducerii municipale și județene, în jurul cărora
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
aptă în continuare să rodească. Cred în noile generații, valuri, promoții... Nu avem a ne teme: muzeografia literară stă mărturie (mai ales în acești ani, de libertate deplină) că în planul realitate și perspectivă culturală nu este cazul să ne lamentăm față cu Europa. Ai "moșit" o mulțime de debutanți. Poți vorbi de pariurile câștigate și de pariurile pierdute? Cât de important e "schimbul de mâine" al literaturii române? Din păcate, nu prea am avut noroc în zona celor cărora am
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
lui Iahve”. Cum se poate justifica teologic o asemenea „asburditate”? Ajungem astfel la o altă trăsătură a literaturii apocaliptice, și anume determinismul compensatoriu. Dumnezeu conduce lumea după un plan bine întocmit, dar neștiut de nimeni în afara Lui. Când Ezdra se lamentează că nu înțelege nimic din ceea ce se întâmplă în jurul său, acuzându-L pe Iahve de „trădare”, de nerespectarea Legământului încheiat cu poporul ales, îngerul Uriel coboară îndată din cer și-l pune la punct: un biet muritor nu poate pătrunde
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
sau cu numele lui, uneori chiar denaturată. Prietenilor le plăcea să-i amintească, uneori chiar cu ușoară dojană, că reușise de două-trei ori să aibă premoniții reale, ca de exemplu În ’73, când mersese din casă În casă și se lamentase până la ridicol din cauza orbirii care lovise Israelul și a catastrofei ce se apropia. Sau În preajma războiului din Liban. Sau Înaintea valului fundamentalismului islamic. De câte ori prietenii Îi aminteau de prevestirile sale, Fima se retrăgea În sine și răspundea cu un zâmbet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
bărcii. Jina le-a ordonat lui Danny și lui Charlie să stea în mijloc, aranjament pe care nici unul dintre băieți nu l-a apreciat. Nu-i corect, a comentat Charlie. Eu fac surf, știi. Uită-te la Jake, s-a lamentat și Danny. Are, cât, un kil și stă în față. Într-adevăr, terrierul stătea cu lăbuțele din spate în poala lui Irene, iar cu cele din față se agățase de buza bărcii. Codița i se agita cu frenezie. Credeți-mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
curios și atent la filmare; iar partea de montaj-sunet e probabil cea mai epuizantă, dar aduce satisfacțiile cele mai mari. Filmul ia formă atunci. Ce viitor crezi că are documentarul românesc? Prezentul cum e? Nu vreau să încep să mă lamentez iarăși. Revin doar și zic: problema documentarului este că televiziunile din România nu s-au hotărât să facă televiziune. A produce talk-show-uri nu este televiziune. Sunt semne că interesul pentru programe factuale (printre care și documentareă este totuși în creștere
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
o formă de decădere morală. Chiar și în mereu triumfătoarea Americă s-a trecut, după cum bine observa Ovidiu Hurduzeu, de la un cult al eroului la un cult al victimei. Paradoxal și amuzant este faptul că Ștefan Doru Dăncuș însuși se lamentează de la prima până la ultima pagină a cărții. Chiar și în fotografia pe care și-a publicat-o in extenso pe copertă, astfel încât titlul volumului apare scris pe burta sa, ni se înfățișează ca un bărbat bosumflat, care nu mai așteaptă
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
și să plângă, căutând ocazii, provocând, găsind atâta plăcere În a-și frânge mâinile, În a stoarce lacrimi din glandele lor, și În a Înota și a vâsli În acel mediu Înnorat, contaminat, confuz, tălăzuit, al simțirilor umane, Înghițind apele-pasiunii, lamentându-se asupra soartei lor. Acest exercițiu era condamnat În carte, mai ales lipsa originalității. Scriitorul prefera strictețea intelectuală, ura emoția, cerea imperios doar lacrimi exaltate, lacrimi vărsate În cele din urmă, după multă rezistență, din cele mai Înalte forme mentale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
corturi, în clădirile cazărmii și în grajdurile spațioase - lagărul trebuie să fi fost ocupat odinioară de garnizoana unui regiment de cavalerie - cum se poate lupta împotriva foamei și a insistenței cu care roade ea. Puțini erau cei care nu participau. Lamentându-se, aceștia se complăceau în ipostaza de învinși și plângeau după bătălii pierdute. Unii credeau chiar că, în cursul unor jocuri în nisip, ar putea obține retroactiv victorii - de pildă, în bătălia de tancuri de la Kursk ori în aceea pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
ședea vizavi de noi și purta o pălărie dinainte de război în formă de oală, s-a plâns fum, a arătat cu un deget ascuțit spre plăcuța care interzicea fumatul, a început să tușească demonstrativ și nu mai înceta să se lamenteze, ba chiar a strigat cu glas pițigăiat după conductor și s-a pornit să-i stârnească și pe ceilalți pasageri din compartiment împotriva „nerușinatei agresiuni prin fumat“, pronunțând s-ul din cuvântul agresiuni necuviincios de ascuțit, după felul hanovranilor care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
Ei, cam așa arăta și Vero a mea. La fel de bună, parcă însă cu sânii mai mari, dar oricum, aproape ca asta, era puțin mai țanțoșă Vero, dar nici pe asta nu aș împinge-o cu piciorul afară din pat", mă lamentam înfășurîndu-mi vela. Nu-mi place să fac treaba asta, de aceea o fac mecanic, timp în care mintea îmi zboară aiurea. Așa am senzația că timpul trece mai repede. O făceam și când spălam vase, de nevoie, sau la volan
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
N-am nici o speranță... Toată lumea mă urăște... Nu fac nici..." Către sfârșitul celei de-a doua ore, un bubuit ca de tunet se auzi în depărtare. Bubuitul persistă, atingând deseori o asemenea intensitate încât acoperea vocea tânguitoare care i se lamenta la căpătâi. În cele din urmă, persistența acestei violențe fonice trezi un oarecare interes din partea lui Gosseyn. "Arme! Artilerie! Au atacat Pământul?" Avu sentimentul că se petrece ceva oribil. Fără să-și amintească că s-ar fi hotărât să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
în loc de o singură pereche, s-au conformat două. Au urmat urările cântate de La mulți ani cu sănătate! Să vă dea Domnul tot ce doriți! S-a băut puțin și s-a sorbit cu lăcomie multă zeamă de potroace. Cineva se lamenta de un acut deranj stomacal din cauza salatelor de fructe în combinație cu sorbeala. O doamnă și-a pierdut proteza dentară... În fața acelorași mese încărcate cu bunătăți, s-a săvârșit și ultima repetiție. Fraților! Se cuvine să ne exprimăm fără rezerve
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
dintre cei care îl așteptau. Întreaga scenă aflată în desfășurare a produs o impresie deosebită. Surpriza fu atât de mare, încât pionierii întrebau cui anume să-i ofere cele două buchete de flori, că n-o fi venit ambasadorul, se lamentau față de vajataia, mai ales că aveau și ceva întrebări pentru Excelența Sa. Surprindere, nedumerire și chiar dezorientare a stârnit neobișnuita descindere a acestui trimis american în Uniunea Sovietică și în rândul asistenței din sala de conferințe, dar și între oficialități. Că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
de-acum niște posibilități sporite de a o ajuta. Nu uita că mai vin și alții din urmă! Păzea! Bine-bine! Doar că nu toți se vor face doctori și ingineri ciberneticieni ca să ne oblige la cheltuieli prea mari. Nu te lamenta! Doar vezi că deocamdată s-au descurcat și singuri, fără să apeleze la vreun sprijin din partea noastră. I-adevărat! Dar gândește-te puțin și la viitor! Că aparatura costă, cabinetul costă, calculatoarele, instalațiile, dotările și alte drăcii și drăcovenii fără de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
implicare în activitatea criminală a transportului de materie primă pentru fabricarea drogurilor. Degeaba a încercat să se disculpe bietul Vasile! Ba că nu a știut! Ba că a fost păcălit! Ba că la el în contract scrie bumbac! Și se lamenta, și se jura, și se ruga, și blestema că poate-poate îi va îmbuna, că poate-poate vor înțelege situația! Fapta-i faptă! I-au spus polițaii. Toate circumstanțele le va stabili instanța! au pus capăt discuției oamenii legii și l-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
schimbări neașteptate de planuri! Stările negative de spirit ale altor oameni crezând că sunt atacuri la adresa noastră (imaginația distorsionată)! Frica de ceva improbabil ... și multe alte exemple! Dacă ne simțim secătuiți de energie, îngrijorați de ceva și gata să ne lamentăm, înseamnă că ducem cu noi bagaje psihice inutile la care ar fi bine să renunțăm. Aruncați bagajele ... Când vom recunoa ște aceste lucruri enumerate mai sus, vom câștiga bătălia pe jumătate și este totuși ceva. Tot ceea ce trebuie să facem
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
pentru a elimina bagajul psihic este să-l aruncăm mental, la fel cum aruncăm un bagaj fizic plin de lucruri inutile care cântărește foarte mult și ne rupe mâinile. Cam asta-i tot. Când suntem la serviciu să nu ne lamentăm de problemele de acasă, iar când suntem acasă să nu ne lamentăm de problemele de la serviciu, cam asta reprezintă cărărea inutilă a bagajelor psihice de colo-colo. Nimeni nu ne poate obliga ce bagaje psihice trebuie să cărăm cu noi. Noi
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
cum aruncăm un bagaj fizic plin de lucruri inutile care cântărește foarte mult și ne rupe mâinile. Cam asta-i tot. Când suntem la serviciu să nu ne lamentăm de problemele de acasă, iar când suntem acasă să nu ne lamentăm de problemele de la serviciu, cam asta reprezintă cărărea inutilă a bagajelor psihice de colo-colo. Nimeni nu ne poate obliga ce bagaje psihice trebuie să cărăm cu noi. Noi singuri facem acest lucru fiind în obișnuința noastră întipărită adânc în subconștientul
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
Mircea. Și atunci? O să mă lovească în față, cu patul pistolului, ca în filmele acelea, conținând relatări despre comisari bolșevici nemiloși și intransigenți, până dincolo de orice cruzime satanică? Ce, parcă ei, la Școala de reeducare, văd numai filme blânde? se lamentă el, pe tăcute. Babița-Pelicanul, după ce așteptă, stupid, ca Mircea să iasă din încremenirea-i de ghips, ridică pistolul lui negru, punându-i-l în piept. Mișcarea aceasta, executată cu stângăcie, a Babiței, declanșă un strigăt sfâșietor în pieptul lui Mircea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]