1,183 matches
-
pe Doina la ușă. Un moment! răspunde aspru Maria, grăbindu-se să ascundă aparatul telefonic. Da, intră zice după ce răsucește cheia. Ce-i, draga mea? Nimic; venisem să-ți spun că-i aproape opt murmură fata cu o voce seacă, lovită neplăcut de tonul aspru al maică-si și de prezența cheii în ușă. Scuză-mă! spune, întorcîndu-se. "Cui naiba semeni, că te faci tot mai rea" gîndește Maria, privind lung în urma fetei, apoi, ca trăsnită, rămîne cu privirea în gol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
bucățică de carne, după care îi dă biberonul să bea ceai. Cînd crede că a lovit destul cu palma, copilul se oprește, privește un timp, vede privirea supărată a tatălui, își țuguiază buzele ca un cioc de rață, alintă obrazul lovit, murmură un "mă-măi", apoi se întinde să-și lipească vîrful buzelor de locul lovit, în timp ce tatăl îl mai amăgește cu o bucățică de carne sau de pesmet muiat în ceai. Uite în ce hal te-a murdărit oftează soția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
lovit destul cu palma, copilul se oprește, privește un timp, vede privirea supărată a tatălui, își țuguiază buzele ca un cioc de rață, alintă obrazul lovit, murmură un "mă-măi", apoi se întinde să-și lipească vîrful buzelor de locul lovit, în timp ce tatăl îl mai amăgește cu o bucățică de carne sau de pesmet muiat în ceai. Uite în ce hal te-a murdărit oftează soția, observînd cum copilul scoate mîncarea din gură, întinzînd mîna spre gura tatălui și, dacă acesta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
ginerii și nici cu nurorile. Ești înfiorător! Ce să fac? surîde în șoaptă bărbatul. Am doi copii, nu-mi mai pot permite, în familie, să fiu un mare idealist, un mare domn!, ca Virgil Muraru. Bătrîna clipește des pe sub ochelari, lovită adînc de vorbele bărbatului, strînge cărțile de joc și, fără o vorbă măcar, se ridică, lăsîndu-se condusă de soț pînă la locul de pe saltea. Cu fărașul plin de mizerie, tatăl copiilor merge în capătul culoarului de lîngă bucătărie, unde este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
ușii, se repede și, bucuros, ia receptorul întins spre el de tehniciană. Alo, alo! Doamna Marcu? întreabă el, auzind o voce de femeie în telefon. Vlad la telefon, vorbesc de la uzină se precipită, făcînd o grimasă de durere din cauza umărului lovit. N-aș vrea să vă alarmez, dar cursa rapidă cu care a plecat Sorina stă de ieri la Sălcii. A plecat deja autofreza, acuși vine cursa..., eu și Sorina o să vă dăm telefon imediat ce sosește... Alo! se aude vocea femeii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
ridică spre Mihai: M-am simțit cu atît mai jignită mereu, cu cît tu, știindu-mă mama Doinei... Mama Doinei! exclamă Mihai furios. Mai degrabă aș fi jurat că-i ești soră, decît... Maria face un gest brusc, de fiară lovită. Mihai s-a oprit, înspăimîntat: în fața lui, stă o femeie încremenită, cu ochii mari, ficși, cu buzele întredeschise, gata să exclame ceva. O vede cum face o mișcare scurtă, aruncă paharul peste hîrtiile de pe masă, frînge țigara ca pe un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
copilărie, dimineața, sorbea boabele mari de rouă de pe petalele bujorilor din fața casei, Maria scoate un țipăt înfundat, născut din sublimul plăcerii, ca un geamăt de durere ori de extaz și se repede în sus, cu o mișcare scurtă, de fiară lovită mortal. Pregătit, Mihai așteaptă loviturile palmelor. Dumnezeule mare! șoptește Maria tremurînd toată, ca de friguri, făcînd o jumătate de pas, pînă lîngă Mihai, căutîndu-i gura cu înfrigurare. Și tu ești ca un blestem, și tu... îi șoptește, rupîndu-se o clipă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
ești numai o lumină, ce taie în două întunericul așternut... Trupul Mariei vrea să răspundă atingerii, brațele stau gata să cuprindă umerii tînărului, ochii mai păstrează explozia de stele, iar buzele, frumos deformate, înfloresc pe ele surîsul. Numai mintea ei, lovită dureros de vorbe, de vorbe și de viscolul din fereastră, reîmprospătează amintirea altei dăți, în altă cameră, cu alte brațe de bărbat întinse către ea, însoțite de aceleași vorbe, aceeași metaforă a luminii și cu aceeași zbatere nebună a viscolului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
pe ce am mai sfînt că nu-mi mai trebuie asemenea relații! Am bănuit eu că ceva nu-i în ordine cu ea; credeam, totuși, că-i la fel ca multe altele: neconsolată. Cînd colo... Doamne!... Ce urlet de fiară lovită! se înfioară el amintindu-și explozia Mariei. Ptiu, Drace! face un gest furios, sorbind o înghițitură zdravănă de vodcă direct din sticlă. Te pomenești că, imediat ce-și revine, va hotărî să mă dea pe mîna lui nea Toader, ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
spus. N-ar fi rău să te duci acasă. Am să-ți chem un taxi. — Dă-mi, te rog, o batistă. În clipa asta nu văd nimic, spuse Palmer. I-am dat o batistă, și-a pus-o peste ochiul lovit și s-a așezat din nou în genunchi. L-am ajutat să se ridice și i-am scuturat hainele. În timp ce făceam asta el stătea ca un copil. Mi-am plimbat mâinile pe tot corpul lui, iar el nu s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
orice reținere morală, vederea sângelui le-a Întărit dorința de a ucide. Convoaie s-au lovit de alte convoaie, care veneau din alte direcții cu aceeași destinație. Un evreu dintr-un convoi a observat un astfel de convoi: „Foarte tare loviți, cu capete sparte și bandajate, alții Împușcați, femei cu părul smuls și bătrâni cu barba smulsă, Într-un hal de nedescris”22. Un evreu care pășea În fruntea unui convoi, cu fetița lui În brațe, a auzit țipetele evreilor care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
dispărut. Ceilalți, al căror număr nu este cunoscut, au fost trimiși la Chestură, În convoaie. Șeful circumscripției a notat În 1945 că a făcut o faptă bună: „Un grup de șapte evrei escortați de niște militari care erau grozav de loviți și Însângerați i-am oprit la comisariat și i-am ținut vreo două zile În șanțurile de adăpost care erau acoperite”105. Aproxomativ cincizeci de evrei care În ziua pogromului au fost folosiți la descărcat cherestea În gară, au fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
fost umiliți, bătuți, Împușcați - cu toate acestea Însă, nici unul dintre ei nu bănuia că sunt duși spre moarte. „Sistemul general”, a notat un evreu, era „Încolonarea evreilor În lungi șiruri, escortați și bătuți de acei ce-i conduceau, pe drum loviți, scuipați și batjocoriți de toți trecătorii creștini”111. Spaima era insuportabilă și Înainte de intrarea În curte, deoarece În orele dimineții, convoaiele cuprindeau și femei, copii, mulți evrei fuseseră bătuți atât de crunt, Încât fața lor se transformase Într-un terci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
am ajuns la Chestură am Început a fi bătuți de nemți, de gardieni și de derbedei. Printre gardienii publici care loveau În noi cu lemnul l-am recunoscut și pe gardianul Petrică Turtureanu XE "Turtureanu, Petrică (gardian)" . Mulți dintre cei loviți au rămas morți pe loc”. Colonelul Lupu XE "Lupu, Constantin" a descris și el, În martie 1945, această etapă a progromului, iar În afară de chestiunea vinovaților, a Întregit tabloul cu amănunte interesante. Să fim atenți la cuvintele folosite: „La Chestură veneau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
fi băgat În convoi, „Întrucât am presupus ce ne așteaptă”, a văzut mulți polițiști care au intrat dimineața devreme În curtea Chesturii, repezindu-se asupra recalcitranților și asupra răniților care de fapt nu se puteau mișca, dar nu erau crezuți: „Loviți mereu am fost nevoit să mă Încolonez În acea lungă turmă pe care o presimțeam că va fi a morții. Conduși de nemți și români am luat drumul gării Iași, fiind flancați de mitraliere și mașini Înarmate. Aveam impresia sinistră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
vagoane În număr cu mult superior numărului maxim ce acestea puteau conține”. Și din nou, „cu ocazia debarcării cadavrelor, am constatat că aceste cadavre erau umflate, vinete, purtau urme de lovituri mari, ceea ce Înseamnă că la Îmbarcare am fost puși loviți, răniți și teferi unii peste alții”127. Când a constatat „situația groaznică” În care se aflau evreii În tren, „mi-am arătat indignarea de Însărcinarea ce mi se dăduse”. Și „pentru că nu eram obișnuit cu asemenea spectacol care nu era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
într-un anume fel important, mai reală decât personalitățile oamenilor perfect cuviincioși care-l înconjurau. George era mai apropiat de aspectele sordide ale vieții pe care alții preferau să le ignore și, prin aceasta, simpatiza, oarecum, cu cei oprimați și loviți. L-am auzit o dată spunând despre fratele său Brian: „El nici nu-și dă seama cât de îngrozitoare și de serioasă e viața“. Folosirea cuvântului „serioasă“ denotă o aversiune, dar e extrem de semnificativă. Trebuie să adaug că, după ce a rostit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
-ți poți aminti ce-ai făcut cu viața ta! Până la urmă, crede-mă, că nici nu mai importă. Despre ce naiba discutăm? Oricum, ca și alcoolul, totul curge, totul se evaporă, se risipește și se duce-n budă! Punct ochit, punct lovit! Ai dracilor să fim amândoi, așa este...! vine și răspunsul. Poetului nu-i răpunsese, însă, Fratele. Nu-i răspunseseră nici Vălică ori Boss. Nici Apostatul, care încă mai suspina, nemângâiat. Nici măcar Îngerul! Îi vorbise chiar Lucică, mortul... Din sicriu! Cel
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
patru puncte sau peste cinci... Sau peste șase, o stea, un munte de fier și de gheață, cvadruplu cât Parisul, va călători arzând prin cer și va cădea în mijlocul Oceanului Indian, la nord de Madagascar, într-o dimineață noroasă de martie! Lovite, apele oceanice se vor ridica și ele, furioase, din adânc, într-un val înalt de opt sute de mile! Și vor rade tot, absolut tot, după ce Africa se va fi rupt de Asia și se va fi prăbușit de cealaltă parte
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
este un construct în care arbitrariul sau hazardul fac casă bună cu necesitatea. — Necesitatea, zise Carmen Carpen, ar consta în faptul, dom profesor, că și bla-bla este un termen palindromic. Citit pe dos, el e alb, alb. — Punct ochit, punct lovit, duduie Carmen, zise Vasile Elisav, făcând-o să se adumbrească oleacă pe duduia Nora. Care întrebă, imperativ: — Și ce sau cine este acest ridicol rotitor bla-bla; care devine, citit invers, un alb, alb, rotitor?! — Rotitor, nu, bătu Vasile Elisav cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2169_a_3494]
-
fi omorât tatăl. Domnule Wenthworth (întrebarea lui Lyttle suna ciudat de timid): în cât timp poate fi făcut să mărturisească un non-A? ― N-aș putea să-ți spun cu exactitate. Era pur și simplu înghețat. Mintea îi vibra, parcă lovită ca brutalitate de un drug de oțel. Thorson își juca impecabil jocul. Își regăsi vocea și spuse: ― Ascultă-mă, sunt nevoit să te las să te hotărăști singur dacă mai rămâi sau nu la serviciu, până la miezul nopții. Dacă știi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
tati aplauda - și se entuziasma chiar dacă nu știa nimic despre volei. Deși nu cunoștea regulile jocului, și chiar Îl plictisea de moarte, Antonio sfârși prin a se distra de minune. Iar bufnetul surd al mingii de piele izbită, maltratată și lovită În mijlocul acelor urlete și incitări În zgomotul asurzitor al sălii de sport Îi aduse În minte o altă minge, un alt meci, o altă zi. Astăzi putea spune că Întreaga lui viață fusese determinată de o minge. Nici măcar Valentina n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
Caterina, voia să se refugieze În orașul copilăriei sale, al vacanțelor, unde Îl considerau un om important, unde Încă se simțea ca un rege. Sasha privea Împietrit geanta ei cu mânerul rupt. Își dădu seama că avea și un genunchi lovit. În locul acela ciorapul rupt lăsa să se vadă pielea. Un fir de nailon atârna pe picior. Firul acela Îi părea semnul intolerabil la dezordinii universale. Dintr-o dată, simți o milă inexplicabilă pentru femeia aceea atât de plină de viață și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
a mai face și ei dovada relei-credințe a soțului cu care s-ar afla ulterior în conflict. Îndrumarea Tribunalului Suprem trebuie să se limiteze la obligarea instanței de a reține în hotărâre, reaua-credință a soțului sau soților la încheierea căsătoriei lovite de nulitate, în caz contrar prezumția de bună credință urmând să opereze până la proba contrară chiar fără a mai fi reținută în hotărâre. Într-o cauză de bigamie, buna-credință poate fi invocată numai de soțul inocent, deoarece altminteri ar însemna
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
popririi pentru o pensie de întreținere ori o altă datorie personală. Se admite, în opinia exprimată, că veniturile din muncă neîncasate încă și care se prezintă sub forma dreptului de creanță sunt bunuri proprii. Prin poprire, creanța popritului se găsește lovită de indisponibilitate în mâinile terțului poprit, ca apoi să fie transmisă, de la poprit, creditorului popritor 129, iar dreptul de creanță al soțului debitor, în limita sumei poprite, se transmite asupra creditului, prin încasarea sumei de bani. În consecință, în cadrul acesteia
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]