4,664 matches
-
ce astăzi mulți au strâns, Și fără să gândească, lăsând mulțimea-n plâns. Luate-s prin hoție, Sub cea mai falsă mască, cea de democrație. Doar din sudoarea lor, nu au făcut avere! Și dincolo, când trec, n-au nicio mângâiere. Îmbogățiții țării, ajunși pe trepte mari, Se poartă cu românii ca niște cruzi tâlhari. Și acoliții lor, o treaptă oblojită: În rest, mulțimea astăzi, trăiește obidită. Cu durere-n suflet, plecat-ai Eminescu, Așa și tu te duci, maestre Păunescu
DOAR SUFLETUL DIN OM, DOAR EL ARE VALOARE de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 311 din 07 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/_doar_sufletul_din_om_doar_el_are_valoare_.html [Corola-blog/BlogPost/355406_a_356735]
-
întoarceri la rădăcini. Suntem, din nefericire, martori ai zbuciumului sufletesc (și nu numai) existent în multe familii de români. Observăm, la tot pasul, copii rămași fără supravegherea părinților, lipsiți de bucuria de a se trezi dimineața în brațele mamei, sub mângâierile și sărutările ei, fără să simtă mirosul de pâine caldă scoasă din cuptor ori prăjită la aparatul electric sau pe plita sobei... Vera Crăciun, trecând prin amintirile despre mama sa, care nu a avut parte de o copilărie prea fericită
DIN IUBIRE PENTRU COPII de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 2031 din 23 iulie 2016 by http://confluente.ro/marian_malciu_1469222571.html [Corola-blog/BlogPost/382550_a_383879]
-
Cu ghiocei, mușcate și miros de pelin, Dojeana-ți blândă aș lua-o acum în seamă Și m-aș întoarce acasă pe urme de senin. Un dor îmi coboară în inimă de casă De truda tatei, a ta și de înserate mângâieri, Însă urma voastră de aer rămasă Când o ating se preface-n ieri În fiecare zi îți aprind din inmă lumina, Lumânare, mamă, pentru sufletu-ți umil, De am greșit, îmi port și-acuma vina Furnicilor strivite sub călcâiul de
LUMINA ÎNVIERII SIMBOL AL SFINTEI TREIMI POGORÂTĂ ÎN NOI de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 474 din 18 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Lumina_invierii_simbol_al_sfintei_treim_al_florin_tene_1334737777.html [Corola-blog/BlogPost/343712_a_345041]
-
nici acela de a face păguboasă reclamă unui sfânt, care nu a scris, a vorbit unor oameni, și a fost surprins în aceste momente de genială expansiune spirituală. Cartea aceasta are simplitate, are oralitate, are părintească dojană și mânie și mângâiere, gâlgâie de viață și sinceritate. Este un compendiu de verticalitate. Ce să fac ? mă întreb și eu. Să o redau - în totalitate - cu sublinierile mele, nu pot. Atunci aleg un orizont de timp în care îmi este frică să cred
REVISTA DE RECENZII by http://revistaderecenzii.ro/carte-romaneasca/ [Corola-blog/BlogPost/339687_a_341016]
-
pari viței în fața ta sincer mă voi alătura ciorilor să pot zbura la casa ta slujbaș gamei muzicale din grădina cu alei am să rup din gard ziduri de adevăr apoi voi planta nuduri de sculpturi să fac culturi de mângâieri altoite Referință Bibliografică: TE-AI CAZAT ÎNTR-O BRODERIE / Florica Ranta Cândea : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1898, Anul VI, 12 martie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Florica Ranta Cândea : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a
TE-AI CAZAT ÎNTR-O BRODERIE de FLORICA RANTA CÂNDEA în ediţia nr. 1898 din 12 martie 2016 by http://confluente.ro/florica_ranta_candea_1457753195.html [Corola-blog/BlogPost/352680_a_354009]
-
de iubire, atât de frumos, În piruiete, m-a sărutat pe buză. Momente de vis, pasul acestei iubiri, Și clipa de vecie în care m-ai ales Pluteau pe liniști fluide, sub presimțiri... Câtă nebunie, amândoi, am cules! Sentimente tandre, mângâieri ca de moar Înflorind emoții, farmec de culoare... Ne-am trezit într-un joc de lumini, era doar Puritate,.. bucurie temătoare. Cerul deschis cernea picuri de vioară Vremea prea dulce aripa-și întindea Peste semnele alunecate-n vară, Peste strălucirea
JOC SUAV de LIA RUSE în ediţia nr. 2055 din 16 august 2016 by http://confluente.ro/lia_ruse_1471298142.html [Corola-blog/BlogPost/366304_a_367633]
-
la început de vară plângeam întortocheatele vertebre le ascundeam cântai valsai cu fluturi de cuvinte în vălul tău des încurcat descoperisem glasul îngerului de sub mări iubirea continua dansul ei neîntrerupt absurd, orb și crud topind culorile înflăcărând stingerile suspendând felin mângâierile respingând apropierile dragostea.... veșnică auroră boreală! Te plictisea jocul nostru ireal ? Tu pe cine ai iubit în trecut? Eu doar trăiesc trăiesc o teamă indescriptibilă inoculată dureroasă răvășită cum poți avea nevoie de mine? Cerșesc mă-nclin îmi lipsești mai
AUREL AVRAM STĂNESCU by http://confluente.ro/articole/aurel_avram_st%C4%83nescu/canal [Corola-blog/BlogPost/372758_a_374087]
-
mai puternic decât sfârșirea. Citește mai mult Ne-am regăsit la început de varăplângeamîntortocheatele vertebrele ascundeamcântaivalsai cu fluturi de cuvinteîn vălul tău des încurcat descoperisem glasul îngerului de sub măriiubirea continua dansul ei neîntrerupt absurd, orb și crudtopind culorileînflăcărând stingerilesuspendând felin mângâierile respingând apropierile dragostea.... veșnică auroră boreală! Te plictisea jocul nostru ireal ? Tu pe cine ai iubit în trecut?Eu doar trăiesctrăiesc o teamă indescriptibilă inoculată dureroasă răvășităcum poți avea nevoie de mine? Cerșescmă-nclinîmi lipsești mai puternic decât sfârșirea.... XXIX. EXODUL
AUREL AVRAM STĂNESCU by http://confluente.ro/articole/aurel_avram_st%C4%83nescu/canal [Corola-blog/BlogPost/372758_a_374087]
-
pus la gânduri aripi să zboare către zări senine, însă, vântul rece ușor risipi tot zborul meu către mâine Marea, aș fi chemat-o azi să-mi înnece din durere, dar m-am rătăcit pe străzi și am uitat de mângâiere... Tu primăvară, mă mai știi când vii, treci și pe la mine, să înflorești tâmple argintii și să mă iei în zbor cu tine... Referință Bibliografică: Zborul meu... / Mariana Ciurezu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1158, Anul IV, 03 martie
ZBORUL MEU... de MARIANA CIUREZU în ediţia nr. 1158 din 03 martie 2014 by http://confluente.ro/Zborul_meu_mariana_ciurezu_1393882317.html [Corola-blog/BlogPost/340965_a_342294]
-
copil nedisimulată, pură venită din adâncul sufletului său, și revărsată în sufletul nostru cu dărnicie. Aceste poezii, alături de cele de dragoste sunt poeme adevărate la care un suflet simțitor lăcrimează în taină încărcându-se de ceea ce îi lipsește: iubire, simțire, mângâiere, taină, preacurat. Multe din poeziile acestui volum le-am ascultat, recitate fiind, sau montate în secvențe de clipuri. Sub această formă ele te transpun în ireal, te înalță în beatitudine spre divin, făcându- te să plutești într-o lume din
ALE TALE VERSURI TOATE de MUGUREL PUŞCAŞ în ediţia nr. 2209 din 17 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/mugurel_puscas_1484679597.html [Corola-blog/BlogPost/374192_a_375521]
-
mama sa și de la bunicul din patern moștenise o pasiune pentru animale și pentru medicina veterinară. Chiar și acel altruism și încredere prea mare în oamenii pe care abia dacă îi cunoștea, o moliciune de pisicuță languroasă și dornică de mângâiere, ce îi dăruia mult farmec personal. Avea părul lung buclat, de culoarea aramei, buclele arămii încadrându-i fața prelungă cu oase delicate, o gură un pic cam mare, cu buze cărnoase, partea de jos răsfrântă în jos, îi conferea o
PETRECERE NEFASTĂ-I de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2004 din 26 iunie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1466890928.html [Corola-blog/BlogPost/368506_a_369835]
-
piesă bună te cufunda În ape tulburi, în ape tumultuoase, Din alte lumi, din alte vremuri. Tu esti Doamna care dansează twist Și cântă în aur și violet! O, cât de bine este să fii la unison! Să simți o mângâiere, un gest, O vorbă de duh; să-nțelegi, Să înveți, să creezi! Apropierea de fiii tăi s-o dorești; Cu sufletul la gură, să tânjești, Să te bucuri de ea. Acum ești singura acasă, Nestânjenita, fără pretenții, Fără reproșuri. Ce-
TE LEAGĂNĂ DOMOL -(PATRU VERSIUNI: ROMÂNĂ,FRANCEZĂ,ITALIANĂ,EBRAICĂ) de ADINA ROSENKRANZ HERSCOVICI în ediţia nr. 1720 din 16 septembrie 2015 by http://confluente.ro/adina_rosenkranz_herscovici_1442361046.html [Corola-blog/BlogPost/373067_a_374396]
-
făcliile sunt stinse, și când noaptea ne cuprinde, / Când ne depărtăm de soare, când uităm de Dumnezeu, / Tu cu harul Tău, în mine, candelă curat-aprinde, / Ca să ardă Prea Curată, numai pentru Neamul meu. Când copiii plâng pe drumuri fără nici o mângâiere, / Și când viforul de ură vetrele le-a pustiit, / Dă-mi Tu, inimă de Mamă ce se zbate în tăcere, / Pentru Neamul meu, pe care Tu din veacuri l-ai iubit. Când mormintele se-nșiră, tot mai dese-n cimitir
CINSTIREA FECIOAREI MARIA ÎN SLOVA MARILOR POEŢI CREŞTINI (2) de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1348 din 09 septembrie 2014 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1410229746.html [Corola-blog/BlogPost/377926_a_379255]
-
Cămașa nopții a căzut pe brațul răvășit al Lunii ... Doamne, sufletul meu veghează în lacrima Ta, ca o văpaie de rugă și balsam ! Cugetul mi-e sărac, ca un pelerin ! Cu mâinile-ntinse, cat spre zăvorul Tău, să deschid porțile mângâierii ! Inima mea plăpândă, în Mâna Ta, se mișcă-n unduiri de rod ... Și spicul de grâu,prinos de cuget crește-n chemarea celuilalt, ca Via Ta, cu Afuzalină de mir, revărsată de la culesul Dintâi. Tremur în cuprinsul privirii Tale, ca
CINSTIREA FECIOAREI MARIA ÎN SLOVA MARILOR POEŢI CREŞTINI (2) de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1348 din 09 septembrie 2014 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1410229746.html [Corola-blog/BlogPost/377926_a_379255]
-
se vestejește... nu-i timpul bun de moarte - dar pastelul mă plictisește până la demență așa că vieții-i smulg din mână - iar - penelul și-mi fac propria schiță-n decadență iar de-am întors pe dos și legi și fapte cui mângâiere am adus - bizară? prinț - cerșetor - ori saltimbanc cât șapte rup în fonemi orarele din gară... ...crainicu-anunță-ntârzieri și dispariții nu mai am lacrimi - râs - și nici solstiții... E NOAPTE - SE ÎNGÂMFĂ DURERILE DIN LUMI e noapte - se îngâmfă durerile din lumi
SUMBRE ZIDIRI (STIHURI) de ADRIAN BOTEZ în ediţia nr. 2358 din 15 iunie 2017 by http://confluente.ro//var/www/html/Home/Stihuri/Momente/adrian_botez_1497499082.html [Corola-blog/BlogPost/356091_a_357420]
-
cuprinde ceața și i se văluresc marginile de vânt peste șipotul deslușit al pâraielor. Dimineața, pe sub cerul decolorat, când orizontul își mărește distanțele, apari ca o limbă mișcată pe semicerc, în direcția în care fuge timpul. Vine primăvara ca o mângâiere de femeie cu buclele peste obrazul zilelor; simt cum și-n mine sângele se răsfață în pendulări după un fluture mut. Referință Bibliografică: Poveste de iarnă / Llelu Nicolae Vălăreanu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 455, Anul II, 30 martie
POVESTE DE IARNĂ de LLELU NICOLAE VĂLĂREANU în ediţia nr. 455 din 30 martie 2012 by http://confluente.ro/Poveste_de_iarna_llelu_nicolae_valareanu_1333148702.html [Corola-blog/BlogPost/354817_a_356146]
-
să cânte imnurile acestui pământ scrise cu plugul pe nepieritoarele pergamente ale brazdelor. Rostiți un cuvânt în limba noastră și veți simți și gustul mierii și vânturile veacurilor și mirosul câmpiilor. Rostiți un cuvânt în Limba Română și veți auzi mângâierile mamei și vorbele tatei grele ca piatra din temelia casei. Ascultați un țăran vorbind ogorului și veți vedea cum trec cuvintele din hrisoave în versurile eminesciene precum ploaia în rădăcini. Aceasta este eternitatea ei, gloria ei de a fi mereu
GLORIE LIMBII ROMÂNE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1598 din 17 mai 2015 by http://confluente.ro/al_florin_tene_1431872705.html [Corola-blog/BlogPost/343364_a_344693]
-
să nu-ți destram iluzia despre mine, măcar pentru puțin timp după ce vei citi această scrisoare! Simt și acum fiorii atingerii mâinii tale, atunci când te-am ajutat să escaladăm gardul acele în drumul nostru spre Observator. Sau, mai simt încă mângâierea părului tău, care mi-a atins obrajii când erai preocupată să privești cerul prin lunetă. Sau, încă, acele priviri adânci, fermecătoare, pline de taină și căldură, cu care mi-ai mângâiat inima în mai multe rânduri. Știi că, după plecarea
PUTEREA RAZEI ALBASTE (4C) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1978 din 31 mai 2016 by http://confluente.ro/viorel_darie_1464674512.html [Corola-blog/BlogPost/369288_a_370617]
-
În surâsul cald al serii, Alintă-mă cu-o dulce melodie, Chemând foșnirea primăverii. Înalță-mă pe creștet de visare Împodobindu-mi sufletul cu viorele, Încântă-mă cu-a ta mirare În despletirea simțurilor mele. Privește-mi trupul fremătând Sub mângâierea-ți plină de suspine Îmbată-mă cu tine, ascultând Refrenul surd al focului din mine. Ninge-mă cu vorbe de iubire În noaptea ce ne strânge trupul. Iubește-mă, și-n fizică unire Să ne cuprindem fără scrupul. Mirela Stancu
NINGE-MĂ de MIRELA STANCU în ediţia nr. 2244 din 21 februarie 2017 by http://confluente.ro/mirela_stancu_1487707203.html [Corola-blog/BlogPost/382871_a_384200]
-
se despărțise și care îi alintase cu atâta dragoste și atâta pricepere întregul său corp, doar cu puține ore în urmă. Visa că parcă erau într-un lan de grâu prin care florile de mac sălbatec își legănau petalele sub mângâierea brizei vântului de dimineață. Se tăvăleau prin lan, iar florile macilor îi atingeau și îi gâdilau goliciunea trupului său fierbinte. Viorel repeta mereu cuvinte de dragoste și alint și o săruta pe obraz cu buzele sale crăpate de soarele verii
CAP. IV de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1531 din 11 martie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1426071796.html [Corola-blog/BlogPost/343284_a_344613]
-
descătușate de orice inhibiție și pudicitate. Nu mai existau taine ale preludiului care să nu fie experimentate și puse în aplicare. Întârziau cât puteau mai mult momentul cuplării, pentru că plăcerea să fie cât mai mare. Împunsăturile în pulpe, ca și mângâierile fetei pe bastonul oțelos, îi purtau pe alte tărâmuri ale plăcerilor erotice. Locul neastâmpăratelor degete, ce se jucau cu mugurelul acoperit de petecuțul de blăniță șatenă, a fost luat de vârful limbii lui Mircea care se mișca continuu în umezeala
CAP. IV de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1531 din 11 martie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1426071796.html [Corola-blog/BlogPost/343284_a_344613]
-
în transă. Simțea că dacă continua va leșina. Privea tavanul cu ochii larg deschiși și își continua jocul trupului său deasupra bărbatului, după legi necunoscute și nescrise. Sânii săi dansau liberi în ritmul mișcări corpului, iar Mircea îi alinta cu mângâieri tandre pe deasupra mugurilor întăriți ca și instrumentul său de joacă. Primeau și își transmiteau senzații dorite și savurate în comoditatea patului larg și încăpător. Săndica se lăsa pe spate sprijinită cu mâinile de gambele tânărului și se ridica din bazin
CAP. IV de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1531 din 11 martie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1426071796.html [Corola-blog/BlogPost/343284_a_344613]
-
luminoasă S-o primești la adăpost De lumea prea arțăgoasă? De-ai ascunde-o-n ochii tăi Blânzi, adânci și temători S-ar simți în largul ei. I-ar da vieții dragi culori! De-ai păstra-o-n palma ta, Mângâiere-o să devină, Și s-așezi pe frunte-aș vrea, Infinita ei, lumină! Referință Bibliografică: LOC DE TAINA / Ioana Voicilă Dobre : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 261, Anul I, 18 septembrie 2011. Drepturi de Autor: Copyright © 2011 Ioana Voicilă
LOC DE TAINA de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 261 din 18 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Loc_de_taina.html [Corola-blog/BlogPost/355340_a_356669]
-
albastru Așterni liniști Alină doruri În dansul minunat al inimilor... Covor de iarbă crudă, Susur de izvoare Și flori de lămâiță Alintate de fluturi, Înmiresmează sufletul însingurat... Picuri de mir, Lacrimi de cer, Binecuvântări de Dumnezeu, Îmbrățișări de copil drag, Mângâieri de mamă, Toate - dorurile strânse-n cununi Și spălate-n mărgăritarele ochilor tăi... ... și continuă să recite pe un ton mai glumeț, un text improvizat adaptându-l la momentul declarativ al nopții cu: ... dă-mi Doamne fericirea, Să am bucuria
ROMAN (CONTINUAREA ROMANULUI CAT DE MULT TE IUBESC...) de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1151 din 24 februarie 2014 by http://confluente.ro/Destine_paralele_roman_cont_stan_virgil_1393229895.html [Corola-blog/BlogPost/343483_a_344812]
-
din timpul studenției, atunci când l-a cunoscut și a determinat-o să-și lege viața de a lui. Puținele obiecte de îmbrăcăminte au dispărut ca și când nici nu au existat vreodată pe ei. Ramona, în neastâmpărul primit de la senzațiile transmise prin mângâierile și sărutările partenerului de viață resimțea prin toți porii dorința de dragoste, de dăruire și-l aștepta pe Viorel cu poarta întredeschisă să-i trimită cel mai drag oaspete. Dorea să simtă bucuria împlinirii. Dorea să-l simtă așa cum nu
ROMAN (CONTINUAREA ROMANULUI CAT DE MULT TE IUBESC...) de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1151 din 24 februarie 2014 by http://confluente.ro/Destine_paralele_roman_cont_stan_virgil_1393229895.html [Corola-blog/BlogPost/343483_a_344812]