1,395 matches
-
atingi, ar fi preferat să-i fie jupuită și să îi fie ținută drept exemplu de martiriu. Cum a fost și cu Sfântul Ioan și Irod. Și aici a trebuit să mă opresc o clipă și să mă întreb despre martiriu. Acolo în Rusia se afla dușmanul care nu s-ar fi dat deloc înapoi să îi îndeplinească dorința. L-ar fi omorât cât ai zice pește. Moartea discreditează. Supraviețuirea este cheia succesului. Vocea celui mort se stinge. Nu mai rămâne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
surâse. Trist ? ciudat surâs, își spuse și ieși în noapte. Mâine va fi o zi senină, își spuse, privind stelele. Pentru el, războiul nu exista. Singurul război în care se implicase era studiul manuscriselor din epoca lui Toyotomi Hideyoshi (1536-1598). Martiriul creștinilor fusese la 5 februarie 1597. Un an mai târziu, bolnav și disperat din cauza insucceselor militare, murise și "maimuța". Dar pentru toate e timp și mâine. Acum însă, o să treacă pe la biserică, în drum spre casă. O să stea până la sfârșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]
-
La revedere, dragul meu N, îmi ridic mâna și te binecuvântez. Al dumitale Bernard Jacoby P.S. Tocmai mi-a făcut o vizită preotul local. Se pare că e nemulțumit de activitatea mea. Poate că, până la urmă, mi-a fost hărăzit martiriul! Le-am citit câteva părți din această scrisoare (nu toată, desigur) lui Brian și lui Gabriel. Gabriel și-a șters o lacrimă. Brian a exclamat: „S-ar zice că toți s-au smintit în ultima vreme“. Trebuie să arăt că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
se întâmple ceea ce stă scris în planul Lui. Nu este o fatalitate oarbă, odată ce acest Plan pare să fi fost fundamentat, în principal, pe optimizarea funcției de Liber Arbitru. Pe îmbunătățirea infinită, prin experiență, a mecanismului alegerii! Ceea ce presupune întotdeauna martiriu, sacrificiu. Astfel, dacă evoluezi, dacă faci alegerea cea bună, potrivită, chibzuită, ai șanse să scapi. Meriți să scapi, să ieși din impas, să fi salvat, purificat, adulat, venerat, justificat și, poate, mântuit. Dacă nu, nu! Impecabil! Perfect adecvată, minunată și
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
prin anul 120 d.Hr. între 60 și 150, niște evangheliști lucrează la elaborarea unei mitologii considerabile, menită să cunoască un succes nemaiîntâlnit, Clement Romanul cizelează niște epistole, Quadratus publică primul exercițiu apologetic creștin, Ignațiu din Antiohia sau Policarp suferă martiriul, agitația se intensifică în tabăra negustorilor de lumi nevăzute, propagandiști ai unei nevroze fără pereche în istoria umanității. O jumătate de veac mai târziu, marele Celsus scrie lucrarea Contra creștinilor, dar corabia păgână deja se scufundă... în acest timp, lipsit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
Rămureanu, Sfanțul Vasile cel Mare și creștinii din Scythia Minor și Dacia Nord dunăreana, în vol. Sfanțul Vasile cel Mare. Închinare la 1600 de ani de la săvârșirea să, Editura I.B.M.B.O.R., București, 1980, p. 378-381 et passim.} {\footnote 102 Martiriul Sfanțului Sava Gotul, I, 2, ed. R. Knopf și G. Krϋger, Ausgewählte Mϋrtyreraten, 3-e, Auflage, Tϋbngen, 1929, p. 119 cf. Pr. Prof. Ioan Rămureanu, art. cît., p. 384-385.} {\footnote 103 V. Pârvan, Contribuții epigrafice la istoria creștinismului daco-roman, București, 1911
Editura Ortodoxia. Revistă a Patriarhiei Române by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/166_a_478]
-
gropi a lui Ouatu”; romanul a suferit prefaceri până la ediția definitivă (1982). B. scrie industrios și ritmul editorial probează această avalanșă: urmează câteva volume de nuvele (Oaie și ai săi, 1958, Patru condamnați la moarte, 1959, Prânzul de duminică, 1962, Martiriul Sfântului Sebastian, 1969, Miresele, 1975), dar și volume de reportaje, note de călătorie, eseuri (precum Măștile lui Goethe, 1967), aparținând unui moralist modern, cu lecturi demistificatoare, versuri (Osânda soarelui, 1968, adunând, de-a lungul a două decenii, poeme încropite - s-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285622_a_286951]
-
lumii, București, 1964; Jurnal, București, 1966; ed. 2, București, 2003; Atac în cer, București, 1966; Măștile lui Goethe, București, 1967; Labyrintul, București, 1967; Osânda soarelui, București, 1968; Vânzarea de frate, București, 1968; Teatru, București, 1968; Foamea de spațiu, București, 1969; Martiriul Sfântului Sebastian, București, 1969; Princepele, București, 1969; Jurnal în China, București, 1970; Cu o torță alergând în fața nopții, București, 1972; Caietele Princepelui, I, Cluj, 1972, II-VII, București, 1973-1981; Războiul undelor (în colaborare cu N. P. Mihail), București, 1974; Incognito, I-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285622_a_286951]
-
zăcînd întins, lipsit de vlagă (Holmes 1999: 254). Atașamentul lui Chatterton față de medievalism și primitivism au devenit pietre de hotar romantice, poezia lui a devenit un model de excelență, iar viața lui - cel puțin pentru poeții și artiștii victorieni - "un martiriu glorios [dedicat] artiștilor Europei", cum se exprimă Barbara Gates în Victorian suicide: mad crimes and sad histories / Sinuciderea victoriană: crime nebunești și istorii triste (apud Friend 2003: 124). Maria Losada Friend a conchis în acest sens următoarele: [S]uicidul dramatic
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
Batzaria, căruia i se cere să trimită articole privitoare la obiceiurile și datinile populare ale românilor din sudul Dunării. Din Béranger traduce N. Burlănescu-Alin (Lauda beției), mai apar transpuneri nesemnate din Edmond și Jules de Goncourt (Calinot), Chateaubriand (fragmente din Martirii) și Grillparzer (Valurile mării și ale iubirii). R.Z.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289259_a_290588]
-
Nicio nevoie să crezi în false valori. Cum ar fi adevărul. Pentru care motive trebuie oare să mori pentru ideile sale? în fața persecuțiilor, atunci când un torționar îți cere să te lepezi de o credință, nu e nevoie să mergi până la martiriu. Cu un pic de indiferență, contează mai puțin că un lucru e el sau contrariul său, contează numai purificarea gnostică, cea care conduce la dematerializarea sinelui și la perfecțiunea esențializate a sufletului tău disociat de impuritățile materiale. în materie de
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
înfruntare a unei autentici etici jubilatorii. în 1526, Eloi este arestat împreună cu nouă din prieteni săi. Reputația sa este considerabilă, loiștii, discipolii săi se numără cu miile. I se reproșează că citește cărți interzise și că propovăduiește doctrine eretice. Ostil martiriului, căruia nu-i vede nici utilitatea nici profitul, el retractează. Bun retor, abil dialectician, el obține pedeapsa cea mai mică: să arboreze în exteriorul locuinței un semn care să-l prezinte ca eretic. El persistă totuși să profeseze, cu discreție
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
prin anul 120 d.Hr. între 60 și 150, niște evangheliști lucrează la elaborarea unei mitologii considerabile, menită să cunoască un succes nemaiîntâlnit, Clement Romanul cizelează niște epistole, Quadratus publică primul exercițiu apologetic creștin, Ignațiu din Antiohia sau Policarp suferă martiriul, agitația se intensifică în tabăra negustorilor de lumi nevăzute, propagandiști ai unei nevroze fără pereche în istoria umanității. O jumătate de veac mai târziu, marele Celsus scrie lucrarea Contra creștinilor, dar corabia păgână deja se scufundă... în acest timp, lipsit
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
Platon 306: nașterea lui Constantin 312: convertirea lui Constantin 337: moartea lui Constantin 354: nașterea lui Augustin 360: sub Teodosie, catolicismul devine religie de stat 387: viziunea lui Augustin în grădina din Ostiaî!) 392: Teodosie interzice cultul păgân Persecuții, vandalisme, martiriul păgânilor. 396: Augustin episcop al Hipponiei 397-401: Confesiuni Pe la 401: Fericirea conjugală și Virginitatea consacrată. 412-427: Cetatea lui Dumnezeu 430: Moartea lui Augustin Pe la 524: Consolarea filosofiei, de Boețiu 622: Hegira 630: cicerirea Mecăi de către Mahomed 632: moartea lui Mohamed
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
Legenda sfântului mucenic Teodor Tiron se impregnează de supranaturalul epicii baladești; uciderea balaurului antropofag (atribuită de obicei Sfântului Gheorghe) este o probă a vitejiei lui Teodor, amintind și de eroul popular Iovan Iorgovan. Jertfa în pustie a Cuvioasei Parascheva și martiriul Sfântului Ioan cel Nou de la Suceava sunt episoade legate de sfinți autohtonizați, ce au dobândit semnificația unor protectori spirituali și „apărători ai neamului” în lupta antiotomană. În Cazanie V. apără constant conștiința ortodoxă și tradiția Bisericii române în fața devierilor introduse
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290433_a_291762]
-
unei duble iluzii onomastice. Cu tot arbitrarul situațiilor, cu toată dificultatea, dacă nu imposibilitatea de a trece drept reale atitudinea unui maniac, fie și senil, și pe cea a unui om relativ tânăr, care duce, fără nici un temei, abnegația până la martiriu, piesa a repurtat succes, nu doar de public, ci și de critică, G. Călinescu, de pildă, considerând-o „una din cele mai bune comedii românești”. Ea poate, într-adevăr, să intereseze prin demența vanității nobiliare a lui Fotin Bujorescu, comică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290163_a_291492]
-
promit,/ iar compun mintal,/ de când hârtia s-a scumpit,/ scriu pe creier,/ cu negreala de pe suflet,/ negru negru negru negru”). Ultim reprezentant al unei istorii ilustre, poetul contemplă cu spaimă, dar și cu un patetism ce disimulează satisfacția metafizică a martiriului, dizolvarea propriei creații și identități în oceanul de vorbe rostite de „străina gură” eminesciană, asimilată tradiției: „! gura-mi spune vorbe,/ nu știu-ale cui sunt,/ cum nu-și mai știu morții/ țărna subt pământ,/ nu-s de-aici, străinu-s/ de voi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287648_a_288977]
-
conducere. Toți membrii comunității practicau un ascetism sever, precum și encratismul (respingerea căsătoriei). Carnea și vinul erau interzise, peștele Însă nu. Sabatul era zi de post. Etica marcionită era eroică În toate privințele. În opoziție cu creștinii, care trebuiau să accepte martiriul, marcioniții Îl provocau. Biserica marcionită era misionară. În secolul al II-lea i-a pus pe creștini Într-o situație de marcată competiție, Însă În secolul al III-lea și-a pierdut În Occident Întreaga putere. Persecuțiile repetate i-au
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
urmă din izvoare ereziologice binecunoscute, fără nici o referire concretă la priscillianism 60. În ciuda condamnării pronunțate de cele două Concilii din Toledo, În 400 și 447, existența unor adepți ai lui Priscillian este atestată și de Consiliul din Braga, la 561. Martiriul Învățătorului lor, pe care Îl știau cu toții nevinovat, Îi Întărise, dîndu-le puterea să reziste mai bine de două secole, și nu este exclus ca mormîntul său tăinuit să fie la originea celebrului loc de pelerinaj de la Santiago de Compostela. În
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
Cristos nu se referă la prezent, ci la viitor: de futuro, non de praesenti 58. Prezentul comunității marcionite este sortit persecuțiilor și denigrării. Marcioniții Își află propria autenticitate Într-o atitudine lipsită de compromisuri față de Demiurg. Nu numai că acceptă martiriul, dar Îl și caută. Libertatea lor va fi definită abia o dată cu judecata ultimă a Demiurgului (a cărui lume se va sfîrși), după care supușii Tatălui celui bun vor fi ridicați la viața veșnică a Îngerilor din Înaltul cerurilor, pe cînd
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
alb. Roșu precum rănile deschise făcute de vârfurile de săgeți în trupul Sfântului Sebastian cu care uneori Mishima se identifica"266. În albumul fotografic Tortură cu trandafiri, Mishima pare să reia, de altfel, o idee lui D'Annunzio care în Martiriul Sfântului Sebastian evocă într-o scenă foarte lirică ideea pe care o avea împăratul de a-l sufoca pe Sfântul Sebastian sub un morman de trandafiri. Léon Lucain este întrucâtva un nou Sebastian, înconjurat de trandafiri care îl amenință cu
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
viața scriitorului este cea a unui sfânt ducând "o viață, pustie de orice bucurie exterioară" care încearcă pentru arta sa "o dragoste frenetică și pervertită", "ciliciu care îl scarpină pântecele" (Correspondance, Conard, II, 394). Nu ajungi în cer decât prin martiriu. Urci la cer cu o coroană de spini pe cap, cu inima străpunsă, cu mâinele însângerate și chipul radios" ( III, 362). Dacă vreți totodată să căutați Fericirea și Frumosul, nu veți ajunge la ele fiindcă la cel din urmă nu
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
ale creștinismului un centru important; este menționat printre primele 15 orașe importante ale Sciției Minor într-un ghid geografic și administrativ scris pe la jumătatea secolului V, reactualizat ulterior (secolul VI). În 1928, istoricul iezuit belgian Hippolyte Delehaye (1859-1941) scria despre martiriul pătimit la Halmyris de Epictet și Astion, poate cei dintâi martiri cunoscuți pe teritoriul Dobrogei. Ambii erau creștini și, ca urmare a persecuțiilor din Orient, se refugiaseră în Sciția Minor, unde au fost decapitați către sfârșitul secolului III. În istorisirea
Elemente ale prezenţei paleocreştine în necropolele din Sciţia Minor (secolele IV-VI) by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100982_a_102274]
-
pătimit la Halmyris de Epictet și Astion, poate cei dintâi martiri cunoscuți pe teritoriul Dobrogei. Ambii erau creștini și, ca urmare a persecuțiilor din Orient, se refugiaseră în Sciția Minor, unde au fost decapitați către sfârșitul secolului III. În istorisirea martiriului preotului Epictet și a tânărului Astion la Halmyris se menționează numele primului episcop de Tomis, Evangelicus, și convertirea părinților lui Astion la creștinism. Halmyrisul este amintit în textele martirologiilor, ca localitate în care au căzut foarte mulți martiri în timpul persecuțiilor
Elemente ale prezenţei paleocreştine în necropolele din Sciţia Minor (secolele IV-VI) by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100982_a_102274]
-
București, au fost descoperite 2 schelete umane masculine, depuse V-E, cu vârste cuprinse între 31-35 ani, respectiv, 45-47 ani. În cadrul aceluiași sit arheologic, am vizitat la 18 august 2001 sediul Legio V Macedonica, cripta în care au fost depuși martirii, ce se afla sub altarul unei bazilici creștine. Peste locul unde au fost descoperite cele 2 schelete, se mai afla un altul, poate al unui preot sau episcop numit Moise, după cum ne atestă o inscripție descoperită acolo. Acest din urmă
Elemente ale prezenţei paleocreştine în necropolele din Sciţia Minor (secolele IV-VI) by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100982_a_102274]