3,752 matches
-
ideologie globalistă, intervenționistă, fără frontiere”. Paleoconservatorii spun că „neoconii” sunt impostori sosiți ilegitim în mișcarea conservatoare. În 1986, istoricul Stephen Tonsor, care nu acceptă eticheta de „paleoconservator”, spunea: "„M-a izbit întotdeauna ca fiind ciudat, chiar pervers, faptul că vechilor marxiști li s-a permis - chiar au fost invitați - să joace un asemenea rol determinant în mișcarea conservatoare a secolului XX. E un lucru splendid când curva orașului se convertește la religie și merge la biserică. Când și când, poate conduce
Paleoconservatorism () [Corola-website/Science/334063_a_335392]
-
bogați, pe moșia Kojdanów (numit în zilele noastre: Dziarzhynava), lângă Ivianets și Rakau, în partea de vest a Belarusului, (pe atunci în componența Imperiului Rus). A fost exmatriculat din școala din Vilnius pentru "activități revoluționare". A intrat în rândurile organizației marxiste cunoscute cu numele de Partidul Social Democrat Lituanian în 1895 și a fost fondatorul în anul 1900 al Social Democrației Regatului Poloniei și Lituaniei. Și-a petecut cea mai mare parte a tinereții în diferite închisori țariste. A fost arestat
Felix Edmundovici Dzerjinski () [Corola-website/Science/302157_a_303486]
-
de marxism în timpul celui de-al Doilea Război Mondial și a început să se dedice unei intense activități politice și sindicale în Partidul Socialist Italian și mai târziu în Partidul Comunist Italian. Activitatea sa a fost denumită cu termenii „istorism marxist”, „umanism secular” (a făcut parte din Asociația pentru apărarea școlii laice de stat), „socialism umanitar” și cu dispreț „veteromarxism” "și „sociologism”, dar un lucru este sigur: el a fost în măsură să îndeplinească cerințele unei societăți care - ieșind din paralizia
Giuseppe Petronio () [Corola-website/Science/335591_a_336920]
-
a fost în măsură să îndeplinească cerințele unei societăți care - ieșind din paralizia regimului totalitar și a războiului - aspira să evolueze spre democrație. Edoardo Sanguineti a scris despre el: „Unul dintre cei mai importanți reprezentanți ai contribuției sociologice, de inspirație marxistă, adusă literaturii”. A publicat volumul "Antologia della narrativa romena" (Editura Guanda, Modena, 1956), în care a inclus traduceri ale unor scrieri românești în proză printre care și povestea „Ivan Turbincă” („Ivan Bisaccina”) de Ion Creangă.
Giuseppe Petronio () [Corola-website/Science/335591_a_336920]
-
(1909-1991) a fost istoric medievist și orientalist francez, de origine evreu, profesor la Sorbona. Adept al analizei marxiste, s-a evidențiat prin rigoarea cercetărilor sale asupra istoriei sociale a popoarelor islamice în Evul Mediu (ex. lucrări asupra ordinelor Futuwwa) a surselor islamice despre epoca cruciadelor. Este considerat un fondator al istoriei social-economice a lumii islamice. s-a născut
Claude Cahen () [Corola-website/Science/322963_a_324292]
-
între anii 1970-1979 a fost profesor la Universitatea Paris I, unde s-a bucurat de vecinătatea unor colegi iluștri ca . În anul 1960 nu a reînnoit carnetul de membru al Partidului Comunist, dar a rămas convins de justetea concepției istorice marxiste. În anul 1967 a fost profesor oaspete la Universitatea Michigan din Ann Arbour. În ultimii ani ai vieții Cahen a fost lovit de o scădere severă a auzului și a vederii și a fost nevoit din această pricină sa refuze
Claude Cahen () [Corola-website/Science/322963_a_324292]
-
la ale cărui ședințe participau nume cunoscute ale generației '80 printre care Gheorghe Crăciun, Mircea Cărtărescu, Ioan Mihai Cochinescu, George Cușnarencu, Mircea Nedelciu, Sorin Preda și alții. Începuturile sale literare au fost marcate de o fază de interpretare sociologizantă și marxistă: în 1950 critica, de exemplu, avangarda româneasca considerându-i pe suprarealiștii (de origine evreiască) Victor Brauner, Gherasim Luca și Jacques Hérold dușmani ai realismului socialist. Opera ulterioară, precum sinteza sa "Istoria literaturii române între cele două războaie mondiale" îl plasează
Ovid S. Crohmălniceanu () [Corola-website/Science/297597_a_298926]
-
Istoria filosofiei la Universitatea din Varșovia. Devine cunoscut și ca activist politic și teoretician, profesând un marxism democratic și umanist. În 1956 se afirmă ca unul din cei mai proeminenți revizioniști polonezi ai marxismului, alături de Baczko și Schaff, inițiind „Revizionismul marxist”, curent ce câștigă forță prin câteva articole publicate în presă. Primul text interzis oficial de către cenzură a fost un manifest scris în 1956 pentru revista "Po prostu", intitulat „"Ce este Socialismul?"”, text care a început repede să circule clandestin, atrăgând
Leszek Kołakowski () [Corola-website/Science/305448_a_306777]
-
pentru revista "Po prostu", intitulat „"Ce este Socialismul?"”, text care a început repede să circule clandestin, atrăgând atitudinea ostilă fățișă a autorității politice poloneze. Într-o serie de articole, adunate sub titlul "Responsabilitate și istorie", (1957), el atacă determinismul istoric marxist, afirmând teza că judecata morală individuală este superioară oricărei forme de condiționări socio-economice. Doctrina oficială a partidului este lezată iar Gomulka a reacționat atacându-l personal pe Kolakowski la Plenara a noua a Partidului din 1957. Ulterior publică un articol
Leszek Kołakowski () [Corola-website/Science/305448_a_306777]
-
profită de șansa de a emigra. Ajunge la Berkeley, unde începe să publice o serie de articole despre Noua Stângă. Exilul i-a dat ocazia să-și formeze o opinie negativă despre stânga occidentală, Kolakowski încetând să se mai considere marxist, fie și unul revizionist, spunând la un moment dat că „există argumente mult mai bune în favoarea democrației și libertății decât observația că Marx nu le e chiar atât de ostil pe cât pare la prima vedere”. Totuși, rămâne socialist și ateu
Leszek Kołakowski () [Corola-website/Science/305448_a_306777]
-
a deținut portofoliul Justiției. s-a născut la Bacău și provenea dintr-o familie de intelectuali. Tatăl său a fost istoricul Dumitru D. Pătrășcanu, iar mama sa, Lucreția Pătrășcanu, provenea dintr-o familie boierească. În tinerețe, devine adept al învățăturilor marxiste, astfel că în 1919 se înscrie în Partidul Socialist din România (PSR) și muncește ca editor al ziarului acestuia, "Socialismul". În 1922 absolvă Facultatea de Drept a Universității București iar în 1925 obține doctoratul la Universitatea din Leipzig. În 1921
Lucrețiu Pătrășcanu () [Corola-website/Science/299906_a_301235]
-
germană", Slánský a urmat cursurile unei școli secundare comerciale la Plzeň. După sfârșitul Primului Război Mondial, el a mers la Praga, capitala noului stat cehoslovac, unde a intrat în legătură cu o elită intelectuală cu idei socialiste ce se întâlnea în asociații precum Clubul Marxist. În 1921, Slánský a aderat la Partidul Comunist din Cehoslovacia atunci când acesta s-a rupt din Partidul Social Democrat. El a avansat în ierarhia partidului și a devenit un adjunct al liderului Klement Gottwald. La cel de-al cincilea congres
Rudolf Slánský () [Corola-website/Science/336090_a_337419]
-
a divorțat, ea căsătorindu-se cu Ștefan Foriș. Leonte Răutu citea de obicei literatură sovietică și rusă, era inteligent, bine informat și deseori ironic. Neavând o educație în filozofie, el era printre puținii activiști care deținea un grad de cultură marxistă. A fost arestat în anii 1930 și a fugit în URSS în momentul anexării Basarabiei din 1940. În URSS a lucrat inițial ca secretar de redacție la gazeta "Pământ sovietic" din Bălți (RSS Moldovenească), după care a trecut la o
Leonte Răutu () [Corola-website/Science/305018_a_306347]
-
din vreme ce el era alb și relativ asigurat financiar. Noile sale tehnici au permis să pătrundă idea de rebeliune și de îndemn pentru schimbare în interiorul grupului țintă. O bună pate din lucrările sale timpurii a fost inspirată de filozofia marxistă, cu toate că de-a lungul carierei sale nu a fost limitat de acest lucru și o bună parte din lucrările sale acum înclină spre ideologia de centru stânga. Paulo Freire a avut o influență majoră asupra tehnicii lui Boal. El și
Augusto Boal () [Corola-website/Science/318983_a_320312]
-
1970. A urmat o confruntare minoră, încheiată cu o înțelegere ca sovieticii să nu utilizeze Cienfuegos pentru submarine cu rachete balistice. Runda finală de note diplomatice, prin care se reafirma acordul din 1962, a avut loc în noiembrie. Alegerea candidatului marxist Salvador Allende în funcția de președinte al statului Chile în septembrie 1970 i-a determinat pe Nixon și pe Kissinger să urmeze o campanie viguroasă de rezistență secretă împotriva lui Allende, gândită la început pentru a convinge congresul chilian să
Richard Nixon () [Corola-website/Science/302377_a_303706]
-
posibilă astfel de fisură era România, țară ce se opusese invaziei Cehoslovaciei din 1968. În anul următor, Nixon a vizitat România pe 2 august, dar în urma discuțiilor purtate cu președintele român, Nixon a constatat că de fapt „Ceaușescu este un marxist stalinist dur, iar discuțiile cu el exclud platitudinile uzuale diplomatice.“ Cu toate acestea, Ceaușescu a fost invitat să efectueze o vizită în SUA, pe care a efectuat-o în 1973. Dictatorul est-european a obținut însă de la Nixon clauza națiunii celei
Richard Nixon () [Corola-website/Science/302377_a_303706]
-
și ministru de interne în perioada 27 noiembrie 1891 - 3 octombrie 1895 din partea Partidului Conservator - ca urmare a frământărilor culminate cu răscoalele țărănești și grevele muncitorești din anul 1888, la care s-a adăugat pătrunderea în lumea satelor a ideilor marxiste - cu scopul de a constitui un corp nou, de organizare polițienească în mediul rural, eliminarea paralelismelor, suprapunerilor, precum, și a conflictelor de interese cu celelalte organe existente ale statului. Adversarii politici ai conservatorilor, liberalii, au catalogat legea Jandarmeriei Rurale drept
Jandarmeria Română () [Corola-website/Science/306599_a_307928]
-
bulgar, la Varna și Gabrovo. Nonconformist, a fost în două rânduri - în 1886 și în 1890 - eliminat din școală din cauza amestecului său în tulburări și activități revoluționare. Sub influența lui Evtim Dabev (1864-1946), a fost câștigat în 1889 de ideile marxiste și a colaborat cu Dabev la traducerea și editarea în Bulgaria a unor lucrări ale lui Karl Marx și Friedrich Engels. La 17 ani, împreună cu Sava Balabanov, cu care va colabora mai târziu și în Elveția, a publicat un jurnal
Cristian Racovski () [Corola-website/Science/307455_a_308784]
-
și a colaborat cu Dabev la traducerea și editarea în Bulgaria a unor lucrări ale lui Karl Marx și Friedrich Engels. La 17 ani, împreună cu Sava Balabanov, cu care va colabora mai târziu și în Elveția, a publicat un jurnal marxist clandestin numit „Zerkalo” („Oglinda”). În 1890 a plecat să învețe medicina mai întâi la Geneva, unde s-a alăturat cercurilor socialiste din oraș. Acolo i-a cunoscut pe fondatorul social-democrației marxiste ruse, Gheorghi Plehanov, și pe Rosa Luxemburg. A fost
Cristian Racovski () [Corola-website/Science/307455_a_308784]
-
mai târziu și în Elveția, a publicat un jurnal marxist clandestin numit „Zerkalo” („Oglinda”). În 1890 a plecat să învețe medicina mai întâi la Geneva, unde s-a alăturat cercurilor socialiste din oraș. Acolo i-a cunoscut pe fondatorul social-democrației marxiste ruse, Gheorghi Plehanov, și pe Rosa Luxemburg. A fost membru al „grupării geneveze” a mișcării social-democrate bulgare și al Partidului Social-Democrat Muncitoresc Bulgar și orientarea sa politică se situa în opoziție cu grupul marxist mai radical din patrie condus de
Cristian Racovski () [Corola-website/Science/307455_a_308784]
-
i-a cunoscut pe fondatorul social-democrației marxiste ruse, Gheorghi Plehanov, și pe Rosa Luxemburg. A fost membru al „grupării geneveze” a mișcării social-democrate bulgare și al Partidului Social-Democrat Muncitoresc Bulgar și orientarea sa politică se situa în opoziție cu grupul marxist mai radical din patrie condus de Dimităr Blagoev. În timpul șederii sale la Geneva a scris la publicații socialiste bulgare "Soțial-Demokrat", "Deni" (Ziua), "Rabotnik” (Muncitorul) și "Drugar". În 1893, la congresul Internaționalei a II-a socialiste ținut la Zürich, unde i-
Cristian Racovski () [Corola-website/Science/307455_a_308784]
-
atmosferă publicistica. Frazele goale și descusute, eternul 'eseism' românesc, apos și inconsitent, au fost aruncate, sperăm, definitv (?) la coș... Autorul are o mare dezinvoltura și o remarcabilă lipsa de inhibiție. Și nici un fel de complezenta. Cineva l-a numit un 'marxist anticomunist'. Să zicem că ar fi sau că a fost, mai ales, așa. Cu atat mai remarcabilă este, nu spunem 'reciclarea' cât libertatea să de spirit, luciditatea și acuitatea să critică actuala. Și mai ales faptul că opera să umple
Vladimir Tismăneanu () [Corola-website/Science/299512_a_300841]
-
temă a marxismului contemporan, sînt nevoit să remarc, de asemenea, absența unor opere sistematice, care să pună în discuție multe din teoriile sociologice contemporane. Se preferă, de ce să nu spunem, amănuntele în locul unor analize complexe, consecvent științifice, în spiritul metodei marxiste a ceea ce constituie, în fapt, obiectul central al acestor doctrine contemporane". Conform informațiilor apărute cotidianul Ziua, există un dosar întocmit de Serviciile Secrete ale regimului comunist, care prezintă o parte din viața lui Vladimir Tismăneanu nedezvăluită de acesta în CV
Vladimir Tismăneanu () [Corola-website/Science/299512_a_300841]
-
a se specializă într-un domeniu și insistența de a se pronunța cu egală competența în domenii că istoria instituțiilor, drept, teologie, sociologie, filozofia “tehnologiei”, mass-media. A fost unul dintre puținii intelectuali francezi anticomuniști influențați de Marx, fiind catalogat că marxist, calvinist, determinist, tehnofob, pesimist sau anarhist. Ellul nu este ușor de clasificat și nici una din etichetele de mai sus nu îi pot descrie opera. El este mai cunoscut în Statele Unite decât în Franța, fiind recomandat de Aldous Huxley, care spunea
Jacques Ellul () [Corola-website/Science/333227_a_334556]
-
nesatisfăcător al muncii într-o economie capitalistă; nevoia care rezultă dintr-o muncă necreativă, folosită pentru a produce ceva ce nu prezintă interes (cu excepția câștigării unui salariu) poate fi „rezolvată“ cumpărând produsul dispensabil. Astfel în "News from Nowhere", un roman marxist oarecum utopic scris de William Morris, existența unei munci creative ajută la abolirea rarității produselor. Oricum, majoritatea economiștilor nu sunt de acord cu aceste critici. Este probabil ca anumite bunuri intangibile să rămână rare prin definiție sau prin design; exemplele
Raritate (economie) () [Corola-website/Science/299450_a_300779]