7,832 matches
-
a se supune tradiționalei dihotomii literare bărbat/intelect - femeie/trup, romanul "Ulise" o inversează pentru că îl prezintă pe Leopold Bloom în toate ipostazele trupului, ospătându-se, defecând sau masturbându-se, în timp ce Molly este redată „prin intermediul gândirii ei pure, nemediate de un narator extern”. Chiar dacă atenția ei este îndreptată spre sex, spre contacte de ordin fizic, Molly rămâne, cel puțin în roman, „o ființă compusă în întregime din gândurile ei”; Maud Ellmann o numește „trupul devenit cuvânt”, asociind-o unor cuvinte pe care
James Joyce () [Corola-website/Science/298598_a_299927]
-
în poemul "Rattenfänger von Hameln" de Robert Browning (1842): în ambele cazuri aceștia sunt descriși ca lacomi, egoiști și conștienți de interesele concetățenilor lor numai atunci când le convine”. "Hobbitul" folosește modele narative ale literaturii pentru copii, lucru vizibil prin prezența naratorului omniscient și a personajelor cu care copii pre-adolescentini se pot identifica, cum ar fi micuțul Bilbo, obsedat de mâncare și cu o moralitate ambiguă. Curgerea timpului și dezvoltarea acțiunii sunt în strânsă legătură, iar „siguranța” și „pericolul” sunt bine delimitate
Hobbitul () [Corola-website/Science/302732_a_304061]
-
și „pericolul” sunt bine delimitate. Ambele elemente sunt specifice literaturii pentru copii, la fel cum este circuitul „acasă-plecat-acasă” (sau "there and back again" - „acasă și înapoi”), structură tipică pentru Bildungsroman. În timp ce Tolkien a pretins ulterior că îi displace aspectul vocii naratorului care se adresează direct cititorului, acest element a contribuit semnificativ la succesul cărții, făcând ca povestea să fie deseori citită cu voce tare. Emer O'Sullivan, în "Comparative Children's Literature", citează "Hobbitul" ca una dintre puținele cărți pentru copii
Hobbitul () [Corola-website/Science/302732_a_304061]
-
Richard Adams ("Watership Down") și Peter Beagle ("Ultima licornă"), mai degrabă acceptă cititorii în lumea sa ficțională decât să încerce să îi convingă de realitatea ei. În timp ce "Hobbitul" este scrisă într-un limbaj simplu, prietenos, fiecare personaj are propria voce. Naratorul, care întrerupe ocazional firul narativ cu explicații (lucru obișnuit atât în literatura pentru copii, cât și în cea anglo-saxonă), are propriul său limbaj, diferit de cel al personajelor principale. Forma de bază a poveștii este a unei căutări, povestită în
Hobbitul () [Corola-website/Science/302732_a_304061]
-
în opt părți (cu un total de patru ore) din septembrie până în noiembrie 1968. Această serie radiofonică de patru ore urmează îndeaproape intriga celei de-a doua ediții a romanului (1951). Din distribuție au făcut parte Anthony Jackson în rolul naratorului, Paul Daneman ca Bilbo, Wolfe Morris ca Gollum, John Justin ca Thorin, John Pullen ca Elrond și Heron Carvic ca Gandalf. Seria a fost lansată pe casetă audio în 1988 și pe CD în 1997. În 1989, editura Eclipse Comics
Hobbitul () [Corola-website/Science/302732_a_304061]
-
apărută inițial la Gnome Press într-un tiraj de 5.000 de exemplare. Povestirile au apărut inițial între 1940 și 1950 în revistele americane "Super Science Stories" și "Astounding Science Fiction", fiind legate laolaltă prin istorisirea lor către un reporter (naratorul) de către Dr. Susan Calvin, în secolul XXI. Deși povestirile pot fi citite separat, ele au în comun tema interacțiunii dintre oameni, roboți și moralitate și, luate împreună, relatează povestea istoriei fictive asimoviene a roboticii. Culegerea poartă același titlu ca și
Eu, robotul (culegere de povestiri) () [Corola-website/Science/324259_a_325588]
-
trebuie să-și audă rostit numele de două ori din cauza celuilalt William. Băiatul se îmbracă la fel ca William, are același mers și chiar arată ca el, dar putea vorbi numai în șoaptă, imitându-l în aproape toate privințele. Tânărul narator începe să-i dea ordine de o natură nespecificată tizului său, care refuză să se supună, respingând „aroganța” băiatului. Într-o noapte el intră pe furiș în dormitorul celuilalt William și observă că fața băiatului a devenit dintr-o dată diferită
William Wilson (povestire) () [Corola-website/Science/334284_a_335613]
-
mare i-a apărut brusc în față. El a văzut reflectându-se în ea „propria mea înfățișare, dar cu trăsăturile feței de o paloare de moarte și mânjite cu sânge”: aparent dublura sa moartă, „dar nu mai vorbea în șoaptă”. Naratorul simte ca și cum el ar fi pronunțat aceste cuvinte: „Ai învins, iar eu sunt pierdut. Dar de azi înainte ești mort și tu - mort în fața lumii, a cerului și a speranței. Ai trăit doar prin mine, iar acum vezi în moartea
William Wilson (povestire) () [Corola-website/Science/334284_a_335613]
-
sine îl bântuie pe protagonist și îl duce în pragul nebuniei și reprezintă, de asemenea, propria sa nebunie. Potrivit biografului lui Poe, Arthur Hobson Quinn, cel de-al doilea sine reprezintă conștiința. Această diviziune a sinelui este întărită de recunoașterea naratorului că „William Wilson” este de fapt un pseudonim. Numele în sine este o alegere interesantă: fiul voinței („son” of „will”). Cu alte cuvinte, William Wilson a fost ales intenționat pentru a fi purtat și de dublura sa. Poe a scris
William Wilson (povestire) () [Corola-website/Science/334284_a_335613]
-
în proza scurtă (desigur, nu numai!), despre popasurile benefice ale religiosului. Și mai ales, despre ritmicitate sau cadență în proza scurtă, despre efectele simetriei într-o ase menea tip de comunicare. în unele proze, autorul este per so naj și narator - întoarcere târzie (regrete că a părăsit lumea satului, cam în linia mesajului unor poezii de Goga; o proză ca Ne cheamă pământul poar tă titlul volumului din 1916 al bardului de la Rășinari), Un Paște trist. Splendidă este proza Ceartă arhaică
Editura Destine Literare by Virgil Pătrașcu () [Corola-journal/Journalistic/97_a_196]
-
(în ) este o povestire a scriitorului american Edgar Allan Poe, care a fost publicată pentru prima dată în 1839. Povestirea începe cu sosirea dintr-o parte îndepărtată a țării a unui narator nenumit la casa prietenului său din copilărie, Roderick Usher, de la care primise o scrisoare în care acesta se plângea de o boală și îi cerea ajutorul. Când ajunge acolo, naratorul observă o fisură subțire care se întinde de la acoperiș până în
Prăbușirea Casei Usher () [Corola-website/Science/325832_a_327161]
-
cu sosirea dintr-o parte îndepărtată a țării a unui narator nenumit la casa prietenului său din copilărie, Roderick Usher, de la care primise o scrisoare în care acesta se plângea de o boală și îi cerea ajutorul. Când ajunge acolo, naratorul observă o fisură subțire care se întinde de la acoperiș până în partea din jos a clădirii. Deși Poe a scris această povestire înainte de inventarea psihologiei moderne, simptomele lui Roderick pot fi descrise potrivit terminologiei ei. Acestea includ o formă de supraîncărcare
Prăbușirea Casei Usher () [Corola-website/Science/325832_a_327161]
-
mirosuri și gusturi), ipohondrie (o preocupare excesivă sau o grijă cu privire la prezența unei boli grave) și anxietate acută. Este dezvăluit faptul că sora geamănă a lui Roderick, Madeline, este și ea bolnavă și cade în transe cataleptice asemănătoare cu moartea. Naratorul este impresionat de picturile lui Roderick și încearcă să-l înveselească citind împreună cu el și ascultându-i compozițiile muzicale improvizate la chitară. Roderick cântă „Palatul bântuit”, apoi îi spune naratorului că el crede faptul că locuința în care trăiește este
Prăbușirea Casei Usher () [Corola-website/Science/325832_a_327161]
-
ea bolnavă și cade în transe cataleptice asemănătoare cu moartea. Naratorul este impresionat de picturile lui Roderick și încearcă să-l înveselească citind împreună cu el și ascultându-i compozițiile muzicale improvizate la chitară. Roderick cântă „Palatul bântuit”, apoi îi spune naratorului că el crede faptul că locuința în care trăiește este simțitoare și că aceste simțuri provin din combinația de zidărie și de vegetație care o înconjoară. Roderick îl informează mai târziu pe narator că sora lui a murit și insistă
Prăbușirea Casei Usher () [Corola-website/Science/325832_a_327161]
-
Roderick cântă „Palatul bântuit”, apoi îi spune naratorului că el crede faptul că locuința în care trăiește este simțitoare și că aceste simțuri provin din combinația de zidărie și de vegetație care o înconjoară. Roderick îl informează mai târziu pe narator că sora lui a murit și insistă ca ea să fie înmormântată timp de două săptămâni într-o criptă (mormânt de familie) aflată în casă înainte de a fi îngropată definitiv. Naratorul îl ajută pe Roderick să pună trupul în mormânt
Prăbușirea Casei Usher () [Corola-website/Science/325832_a_327161]
-
care o înconjoară. Roderick îl informează mai târziu pe narator că sora lui a murit și insistă ca ea să fie înmormântată timp de două săptămâni într-o criptă (mormânt de familie) aflată în casă înainte de a fi îngropată definitiv. Naratorul îl ajută pe Roderick să pună trupul în mormânt și observă că Madeline are obrajii roz, așa cum au unele persoane după moarte. Ei o închid acolo, dar în săptămâna următoare Roderick și naratorul simt o stare de agitație în creștere
Prăbușirea Casei Usher () [Corola-website/Science/325832_a_327161]
-
în casă înainte de a fi îngropată definitiv. Naratorul îl ajută pe Roderick să pună trupul în mormânt și observă că Madeline are obrajii roz, așa cum au unele persoane după moarte. Ei o închid acolo, dar în săptămâna următoare Roderick și naratorul simt o stare de agitație în creștere fără nici un motiv aparent. Într-o noapte începe o furtună. Roderick vine în dormitorul naratorului, care este situat chiar deasupra criptei, și deschide fereastra către furtună. El observă că heleșteul din jurul casei pare
Prăbușirea Casei Usher () [Corola-website/Science/325832_a_327161]
-
obrajii roz, așa cum au unele persoane după moarte. Ei o închid acolo, dar în săptămâna următoare Roderick și naratorul simt o stare de agitație în creștere fără nici un motiv aparent. Într-o noapte începe o furtună. Roderick vine în dormitorul naratorului, care este situat chiar deasupra criptei, și deschide fereastra către furtună. El observă că heleșteul din jurul casei pare să strălucească în întuneric, așa cum era reprezentat în picturile lui Roderick Usher, deși nu există niciun fulger. Naratorul încearcă să-l calmeze
Prăbușirea Casei Usher () [Corola-website/Science/325832_a_327161]
-
Roderick vine în dormitorul naratorului, care este situat chiar deasupra criptei, și deschide fereastra către furtună. El observă că heleșteul din jurul casei pare să strălucească în întuneric, așa cum era reprezentat în picturile lui Roderick Usher, deși nu există niciun fulger. Naratorul încearcă să-l calmeze pe Roderick citindu-i cu voce tare "The Mad Trist", un roman despre un cavaler pe nume Ethelred care sparge ușa chiliei unui pustnic, într-o încercare de a scăpa de furtuna care se apropie, doar
Prăbușirea Casei Usher () [Corola-website/Science/325832_a_327161]
-
este scrisă o legendă: că cel care ucide balaurul câștigă scutul. Cu o lovitură de buzdugan, Ethelred ucide balaurul, care moare cu un strigăt ascuțit, și se duce să ia scutul, care cade pe podea cu un zgomot îngrozitor. Pe măsură ce naratorul citește despre intrarea cu forța a cavalerului în chilie, se aud sunete de crăpături și spargeri undeva în casă. Atunci când dragonul este descris ca urlând pe moarte, se aude din nou un sunet aspru și prelung în casă. Când el
Prăbușirea Casei Usher () [Corola-website/Science/325832_a_327161]
-
că Roderick știa că ea era în viață. Ușa dormitorului este apoi suflată ca de un vânt pentru a dezvălui faptul că în spatele ei se afla Madeline. Femeia se prăbușește greoi peste fratele ei și amândoi cad morți pe podea. Naratorul fuge apoi din casă și, pe măsură ce face acest lucru, observă un fulger de lumină care-l face să se uite înapoi la Casa Usher, văzând cum clădirea se rupe în două și ruinele ei se scufundă în heleșteu. „” a fost
Prăbușirea Casei Usher () [Corola-website/Science/325832_a_327161]
-
de a crea un ton emoțional în opera sa, în special sentimente de frică, pedeapsă și vină. Aceste emoții se centrează pe Roderick Usher care, la fel ca multe personaje ale lui Poe, suferă de o boală nenumită. Ca și naratorul din „Inima care-și spune taina”, boala îi provoacă simțurile hiperactive. Boala se manifestă fizic, dar provine din starea mentală sau chiar morală a lui Roderick. El este bolnav, se sugerează, pentru că el "se așteaptă" să fie bolnav ca urmare
Prăbușirea Casei Usher () [Corola-website/Science/325832_a_327161]
-
îngroapă sora încă în viață pentru că el "se așteaptă" să-și îngroape propriul destin. Casa Usher, la care se face referire atât la clădire, cât și la familie, joacă un rol important în povestire. Acesta este primul „personaj” pe care naratorul îl prezintă cititorului, descris în chip umanizat: ferestrele sale sunt descrise ca „asemănătoare cu ochii” de două ori în primul paragraf. Fisura care se dezvoltă în zidărie simbolizează dezintegrarea familiei Usher, iar casa „moare”, împreună cu cei doi frați Usher. Această
Prăbușirea Casei Usher () [Corola-website/Science/325832_a_327161]
-
ciudatul atașament între cei doi. Opiul, pe care Poe îl menționează de mai multe ori în proza și în poeziile sale, este menționat de două ori în povestire. Senzația sumbră ocazionată de peisajul trist din jurul conacului Usher este comparată de narator cu boala cauzată de simptomele de sevraj ale unui dependent de opiu. Naratorul îl descrie, de asemenea, pe Roderick Usher ca un „consumator irecuperabil de opiu”. S-ar putea argumenta că hipersensibilitatea și ipohondria lui Roderick Usher sunt în concordanță
Prăbușirea Casei Usher () [Corola-website/Science/325832_a_327161]
-
multe ori în proza și în poeziile sale, este menționat de două ori în povestire. Senzația sumbră ocazionată de peisajul trist din jurul conacului Usher este comparată de narator cu boala cauzată de simptomele de sevraj ale unui dependent de opiu. Naratorul îl descrie, de asemenea, pe Roderick Usher ca un „consumator irecuperabil de opiu”. S-ar putea argumenta că hipersensibilitatea și ipohondria lui Roderick Usher sunt în concordanță cu simptomele de sevraj ale dependenților de opiu. Multiplele menționări ale opiului de către
Prăbușirea Casei Usher () [Corola-website/Science/325832_a_327161]