740 matches
-
ratul se arată interesat de fiul său... Augustus își ia o mină plictisită. Pe bietul părinte îl trec apele. Se teme de primejdiile știute și neștiute care-l pasc pe Nar cissus. Ridică un pic tonul: — Unul dintre acești cavaleri nerușinați, puși pe jecmăneală, a intrat în mai multe rânduri pe pământul omului nostru, pretinzând că e domeniu public... O lumină tăioasă sclipește în ochii principelui. Libertul o ia drept încurajare. — Au ajuns la proces, dar magistratul din Herculaneum a refuzat
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
continuare omul. Ce să zic, te doare-n cot de trecutul nostru istoric, se uită chiorâș Germanicus la el. Tu pari a fi din soiul celor care se pricep să facă alb până și din ce-i negru. Un escroc nerușinat, asta ești. Unul dintr-ăia pentru care banul nu are miros și nici un mijloc nu e prea josnic ca să te scârbească. Te-ai scoate pe tine însuți la mezat dacă ți-ar ieși ceva din asta. — Gândește-te, dominus, că
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
fi putut semăna cu niște căpățâni de zahăr, dacă n-ar fi fost dimensiunile lor pantagruelice, Sfântul Gheorghe cu platoșa scânteind și cu mantia purpurie, sfinții Cosma și Damian, o Fecioară străpunsă de spade și un Crist de un hiperrealism nerușinat, cu brațele desfăcute ca Mântuitorul din Corcovado, dar În culori. Lipseau așa-zișii orixás, dar li se simțea prezența pe chipurile celor prezenți, și În aroma dulceagă de trestie de zahăr și de mâncăruri fierte, În mirosul puternic al atâtor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
orchestre. La auzul vocii lui, bărbații de pe tot coridorul Începură să se plîngă. Închide aparatul! Miller, cretinule! Vecinul lui Duncan, Quigley, Începu să bată cu ceva - probabil cu solnița lui - În podeaua celulei. Taci, urla el, Împuțitul naibii! Miller, curvă nerușinată! Te-am visat ca pe-un astru... Dar Miller continuă să cînte, peste toate vociferările, peste mugetul depărtat al raidului, și partea cea mai proastă era că, inițial, acest cîntec era, de fapt, foarte melodios. Unul cîte unul, oamenii tăcură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
umane europene s-au adunat aici să bea prea mult, să se strecoare în perechi spre casă. Trece un băiat alb pe lângă el, îmbrăcat în uniformă școlară. Cum naiba a ajuns și ăsta aici? — Știu, zice nababul cu un rânjet nerușinat pe figură, probabil vă gândiți la absența unor piciorușe pe aici. Sir Wyndham se scuză: — N-am înțeles... — Prea multă liniște. Absența unui tropăit....absența fiului meu atât de așteptat. — O, da, înțelege sir Wyndham în cele din urmă. Fiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
blondă și babană n civil, cu picioare epilate și bronz artificial, caremparte hârțoage? Da, acum e aici și vine fix la mine. Uau! Îmi dă o agendă a ședinței. — Mulțumesc draga mea, Îi zâmbesc eu, iar ieami arunco privire apreciativă nerușinată, ca a unei curve meseriașe care știe ce-i de capuiei. A naibii păpușică, aud o voce care-mi șoptește În ureche. E Ray Lennox. — Ce măta faci paici? Îl Întreb eu. Credeam că ești În misiune cu brigada antidrog
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
cadă În jurul genunchilor. Fără Îndoială că pierd În greutate. Am pregătite două curele, pe care le scot de sub canapea. Una ajunge În jurul gâtului ei, cealaltă În jurul gâtului meu. O fut lejer cu degetul și se umezește. E clar o curvă nerușinată: clitorisul ei devine În curând la fel de proeminent ca pula lui Ray Lennox. Îi desfac pulpele cu mâinile și Îmi Înfig pula În ea. N-are rost să-mi pun un prezervativ fiindcă mi-a zis că n-a fost decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
În general te-ai săturat și o pui cu alta. Bunty e o femeie puternică, dar Bladesey evident că nu și-a făcut ca lumea temele pentru acasă. Aș fi zis că-i ia ceva să fie satisfăcută, da vaca nerușinată și-a dat drumu’ ca o bombă. Presupun că după Bladesey, orice performanță e mai convenabilă. În timp ce mă Îmbrac după aia, devin conștient de mirosul care vine dinspre pantalonii mei. Sper că Bunty nu l-a remarcat. Ar fi trebuit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
mai sincer... mai fascinat... „Idolul“ se vrea biciuit, exorcizat feroce, de propriile ei turbări animaliere, În cabinete secrete, cu flori umede de luxură, pe canapelele galante ale altui secol... unde marchizii lăudau cu palmele larg deschise fesele Îmbujorate ale conteselor nerușinate și suave... Și mai sunt de zis multe... Dar o să le povestesc pe Îndelete, nechinuit de vremea asta de după-amiază călduță de iarnă... *** Gelozia se și Învață... Ani de zile, recitind, intrând până la ultimul cârlionț al frazelor izbucnind nestăvilite de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
În urma lui. Bătură palma și mănușile lor de lucru, pline de noroi și de ulei, păreau bucăți de cauciuc uzat. — Ei, vezi! Asta-i situația! Nu știi niciodată cînd se Întoarce. Îl mai așteaptă unu’ de vreo oră. — Ce tip nerușinat! Se simte ca la el acasă... și dă la telefoane... De parcă se vorbiseră dinainte, cei doi aruncară o privire Înăuntru - aveai impresia că azvîrleau cu pietre. Se pare că nu era un oaspete chiar dorit... poate un agent fiscal sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
Normal, nu era nimic neobișnuit În sunetele acelea emise de sub cămașa de noapte violetă În care tocmai mă lăsase s-o Îmbrac, și totuși mi-e rușine să povestesc așa ceva. Dar când Dora Își lăsă brațele În jos, șoptind cuvinte nerușinate În urechile mele În timp ce-mi Încheia bluza mulată, un nasture de perlă după altul, sus până la gât, am simțit miros de... Usturoi. Probabil păream surprins pentru cu Își dădu seama Încet-Încet că ceva nu era În regulă. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
plăcere gândindu-mă la uriașul tort etajat pe care-l voi realiza... alternând zone sângerii, shakespeariene, cu infinitele volute capricios-perverse proustiene, topind miezul în ferbințeala degajată de mirobolantele popouri feciorelnice, sodomizate de efriți, din o mie și una de nopți nerușinate... în delir“. *** „Mă lăudasem, inconștient, că aș putea scrie vreo douăzeci de pagini despre pisici! Observ acum, când încerc să o fac, că nu-mi ies nici câteva rânduri. V-aș putea doar comunica faptul că Scămoșilă făcea tumba pentru
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]
-
fund de Moldovă ori Oltenie, și asta era o cale pentru a mai scăpa de o ladă, inspectînd pivnițele umede, beciurile năruite, unde, eventual, s-ar putea face un depozit pentru zile negre, vorbea, mințea, și nu mințea, fiind întotdeauna nerușinat pentru că îi era greață de munca lui și totuși zîmbea zi și noapte, pînă la urmă s-a simțit fericit cu adevărat pentru că Mihail găsise de cuviință să-l integreze definitiv Serviciului. L-a integrat și l-a uitat. Or
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
lumea agitată a presei? — Agitată. Ai avut dreptate în privința lui Jack Allen. Stevie astăzi m-a pus să ridic moralul trupelor. Auziseră și ei zvonul. Apropo, se uită șiret la el, care-i treaba cu după-amiezele prin baruri și stripteuzele nerușinate? Nu asta e imaginea pe care am păstrat-o cu afecțiune despre tatăl meu, redactorul-șef deschizător de drumuri. — Ah, se lumină tatăl ei, cuprins de nostalgie. Susan „Poamă-acră“. Ce femeie. Câte dansatoare exotice pot să-și scoată sutienul în timp ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
devenit suportabile. Numai că, din nefericire pentru amândoi, tocmai asta nu vroiam eu. Bănuiala că părerea lumii îl interesa chiar mai mult decât afecțiunea mea m-a jignit, a dat aripi nesocotințelor mele, m-a împins să-i arăt, îndrăzneală nerușinată!, că nu-mi păsa de autoritatea lui. Or, așa ceva un om ca el nu putea să-mi ierte. Înțeleg foarte bine asta. Îi reproșez tatei numai faptul că nu și-a dat seama cât de simplu putea să rezolve totul
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
ca să ascundă una din ele, pentru a părea fie depravat, fie sfânt. Nu, Călugărul se încăpățîna să nu renunțe la nimic, justificîndu-se prin vorbele Sfântului Augustin: "Iubește și fă ce vrei". Pretindea, dealtfel, la beție, când avea curajul să fie nerușinat, că lucrurile s-au încurcat în lume după apariția lui Dumnezeu. Până atunci, zicea el, totul fusese clar, nu existau nici păcat, nici iertare; exista doar nevoia de a ucide și de a iubi. Ceilalți se grăbeau să-l certe
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
plăcea dealtfel să spună în glumă că Bătrânul era tot atât de singur ca Dumnezeu. Ba, odată a ținut să adauge că singurătatea lui Dumnezeu și a Bătrânului aveau aceeași cauză: vanitatea. Am asistat atunci la una din cele mai scânteietoare și nerușinate apostazii ale Călugărului, care i-a amuțit pe toți prin îndrăzneala ei nebunească. Susținea că apostolii l-au împins pe Isus pe cruce, nu dușmanii lui. Pentru că apostolii l-au silit să se creadă Fiul lui Dumnezeu și să-și
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
să-și trădeze emoția în ochii oblici și păcătoși, umeziți de lacrimi. Barca abia înainta. Lin, ca în somn. Am privit în adâncul apei și am tresărit văzând broaștele cum se târau cu burta pe stele. Era o imagine aproape nerușinată. Parcă orăcăitoarele făceau dragoste cu astrele. Brusc, am înfipt vâslele adânc în apă ca să sperii broaștele; am tulburat balta și nu le-am mai văzut țopăind. După care am întors barca și am vâslit puternic în direcția azilului. M-am
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
sfârșit, ne dăm seama că nu există moarte normală, nici măcar când omul își dă sufletul cu un suspin la o vârstă respectabilă, și că morțile revoltătoare nu se mai ascund în haine de călugăriță, venită, chipurile, de la Dumnezeu, ci țopăie nerușinate, silindu-ne să întoarcem privirea. Sânt vinovat oare că n-am avut tăria să mă uit? Nu din pudoare n-am făcut-o, ci dintr-o neputință împotriva căreia n-am fost în stare să lupt. Cel mai important lucru
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
nimeni. De fapt, asista doar la înfruntarea dintre rusocrație și turcocrație. Marile imperii se pândeau gata să sfâșie, să înșface, să soarbă sânge. Dincolo de cuvinte, de zâmbete sau gesturi pline de curtoazie nu mai exista nimic altceva decât o rapacitate nerușinată. Ce mai reprezentau micile principate? Nimic altceva decât o biată marfă pentru un troc politic. Doar piese de schimb bune de dat sau de luat, după cum dictau interesele unuia sau altuia. ― Îndură-te, conașule! Mâncate-aș, frumosule! Am trei copchilași
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
rușinat să danseze în fața atâtor spectatori. Își ridică timidă capul după care, cu mânecile zvâcnite în sus, își îmbățoșă deodată pieptul cu țâțele enorme. Încurajată de ritmul tobelor, de uralele și strigătele din ce în ce mai lăbărțate ale mulțimii, păpușa se dezlănțui deșănțată, nerușinată, hohotind și zvâcnind, aplecându-se și ridicându-se, când pasională și agresivă, cu țâțele repezite peste capetele privitorilor, când lascivă și ademenitoare, unduindu-și mânecile și rotindu-și poalele. Un dans nebun, grotesc, halucinant. ― Hai, Geamala! Fii focoasă! Mai fioroasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
cârlionții mei dezordonați ce-mi cădeau peste frunte, strângându-mi obrajii înfierbântați între pulpele de carne albă, caldă și catifelată, în zvâcnirea pântecului și ritmica înălțare a feselor ei mici și rotunde. Împerecherea urmă calculată, cu voite prelungiri și încrâncenări nerușinate, care ne-au măcinat până la spasmodica explozie a lavei slobozite cu țâșniri înfierbântate. Niște pași împintenați traversară atunci coridorul și o mână de fier căzu cu toată greutatea pe mânerul ușii încuiate. - Cară-te! Țipă domnișoara, alunecând ca un țipar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
după ce îmi pusesem canadiana peste partea de sus a ușii când dintr-o dată am văzut-o că dispare. Am auzit pași. Apoi ușa de la intrarea în toaletă s-a închis. Pe moment nu puteam să-l urmăresc pe hoțul ăla nerușinat, așa că am început să țip. Cineva a intrat în toaletă și a ciocănit la ușa cabinei. Era unul dintre paznicii campusului universitar, sau cel puțin așa spunea. I-am explicat prin ușă ce s-a întâmplat. Mi-a promis că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
de oferit multe intuiții valoroase și nu o singură observație esențială. Singura notă discordantă — și aici am să degenerez în argou pentru a fi în spiritul ființei pe care urmează să o descriu — era Gloria, stenografa, o fâșneață tânără și nerușinată. Mintea ei era îmbâcsită cu concepții greșite și judecăți de valoare de o nemărginită tâmpenie. După ce a făcut niște comentarii obraznice și nesolicitate despre persoana și comportarea mea, l-am luat pe domnul Gonzalez la o parte și i-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
mi-am închipuit că poate fi posibil, te-ai îngrășat. Unde o să sfârșești? E ceva incredibil de nasol în obezitatea ta. Ignatius se ridică în picioare și îl înțepă pe tânăr în piept cu sabia lui din plastic. — Ține asta, nerușinatule, strigă Ignatius, înfigându-și sabia îi sveterul de cașmir. Vârful sabiei se rupse și căzu pe dalele de piatră. — Ce faci! strigă tânărul. Îmi rupi sveterul, nebunule. La celălalt capăt al aleii, femeile din asociația artistică strângeau tablourile de pe gard
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]