716 matches
-
strat de culoare? am întrebat, dând din umeri. Era o... culoare drăguță. - Casa e nouă, Bret, oftă Jayne. N-a mai existat o altă zugrăveală. - Plus că nu aia era culoarea primului strat, adăugă Omar. - Păi, poate vopseaua s-a oxidat, știi, emailul de dedesubt? Încruntându-se, Omar se plictisi rapid de textele mele și își scoase celularul. Jayne mai aruncă o privire peretelui, apoi se întoarse spre mine. Părea neobișnuit de veselă în dimineața asta, iar când se uită la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
la punctele 5, 6 și 7. 13. Aldehidele se tratează cu sulfit de sodiu, apoi se amestecă cu puțină apă. După terminarea reacției, produsul se diluează cu multă apă, putând fi , de regulă, deversat direct. 14. Nitrilii și mercaptanii se oxidează cu o soluție de max. 15% de oxiclorură de calciu, sub agitare energică. După neutralizare, se diluează cu multă apă și se pot deversa. 15. Substanțe dizolvate în solvenți organici se deversează după metodele 6 sau 7. Se poate adăuga
Chimie fizică şi coloidală by Alina Trofin () [Corola-publishinghouse/Science/702_a_1313]
-
cu carbonat de sodiu anhidru, după care se adaugă cu grijă butanol, operația desfășurându-se sub nișă. A doua zi, după terminarea reacției, produsul se diluează cu multă apă și se neutralizează înainte de deversare. 25. Fosforul și fosfurile metalice se oxidează cu soluții diluate (de ex. oxiclorură de calciu dizolvată în soluție de hidroxid de sodiu). Unii din acești compuși sunt foarte inflamabili, drept pentru care este recomandabil să se lucreze în nișă, în atmosferă de azot. Substanțele se introduc, în
Chimie fizică şi coloidală by Alina Trofin () [Corola-publishinghouse/Science/702_a_1313]
-
alcool dehidrogenază. Această etapă este cuplată cu etapa oxidativă 6 din cadrul glicolizei, în care se generează permanent NADH și H+. În cazul utilizării enzimelor de origine bacteriană (Zymomonas mobilis) transformările se conformează schemei Entner- Dondoroff . Pe această cale glucidele sunt oxidate la acid 6 - fosfogluconic. Acesta este apoi metabolizat în mod specific, după reacțiile: Acidul piruvic și aldehida fosfoglicerică suferă apoi transformări la alcool etilic și dioxid de carbon. Fermentația alcoolică nu este o fermentație pură. Alături de alcool etilic se formează
Ob?inere. Carburant. B?uturi alcoolice by Eugen Horoba () [Corola-publishinghouse/Science/83660_a_84985]
-
Alcool feniletilic Alcoolul feniletilic este principalul constituent odorant al esenței de trandafir. Acești alcooli se găsesc în spirtul cozi rezultat de la distilarea alcoolului etilic brut. Reacțiile de dezaminare hidrolitică a aminoacizilor conduc la acid formic și aldehide: Aldehidele se pot oxida la acizi sau pot da reacții Canizzaro, conducînd la alcooli și acizii corespunzători: Glicerina apare ca produs secundar mai ales la începutul procesului de fermentație, cînd în mediu nu se află suficientă acetaldehidă. Acid glicerinfosforic Dacă în decursul fermentației alcoolice
Ob?inere. Carburant. B?uturi alcoolice by Eugen Horoba () [Corola-publishinghouse/Science/83660_a_84985]
-
3, 9). Acesta este un moment biochimic „fără întoarcere”, întrucât acetil-CoA nu poate fi utilizată de către mamifere pentru resinteza de glucoză. Reacția de producere a acetil-CoA (catalizată de piruvat-dehidrogenază) este inhibată puternic când disponibilitatea glucidelor este mică. Când piruvatul este oxidat la acetil-CoA, NADH-ul produs în citoplasmă în cursul glicolizei trebuie să fie reoxidat în mitocondrie. Întrucât transportul NADH și NAD prin membrana mitocondrială nu este posibil, reoxidarea lui se face indirect folosind mecanismul biochimic de tip „suveică”. Cele mai
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92249_a_92744]
-
Ca și pentru glucide și lipide, insulina exercită un efect anabolic important asupra proteinelor, stimulând sintezele proteice și inhibând degradarea lor în mușchi. După ce ajung în ficat, unii aminoacizi și în special alanina sunt transformați în glucoză (neoglucogeneza) ori sunt oxidați pentru a produce ATP (3, 9). 5. Eficiența carburanților Pompele ionice (K+/Na+) implicate în menținerea funcționalității diferitelor celule, consumă circa 20% din cantitatea de ATP produsă în condiții bazale. Biosintezele constituie cel mai mare consumator energetic în condiții bazale
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92249_a_92744]
-
încă lămurită. Se consideră că factori variați au influență în această decizie, care include tipul de leziune, stadiul ciclului celular și al replicării ADN, dacă celula este terminal diferențiată sau în diviziune activă. Unele leziuni, ca de pildă situri AP oxidate sau reduse, sunt rezistente la activitatea pol β liazei. ADN trebuie astfel să fie procesat prin reparația de fragmente lungi BER. Calea preferată poate să difere de la un organism la altul. S-a crezut, de pildă, multă vreme, că drojdia
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
suferă în ficat un proces de beta oxidare, fiind scindate în fragmente ce conțin câte doi atomi de carbon (radicali acetici), fragmente care se combină cu CoA dând naștere la acetil CoA. Acetilul intră în ciclul acidului citric și este oxidat până la CO și H2 2O. Ficatul nu poate folosi toată cantitatea de acetil CoA formată, în schimb prin condensarea a două molecule de acetil CoA se ajunge la acidul acetilacetic, fenomen numit cetogeneză. Acidul acetilacetic, extrem de solubil în apă, trece
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
și studiați și alți parametri de influență decât cei deveniți clasici. Unul dintre aceștia este rH-ul. Este cunoscut faptul că, în ansamblu, coroziunea metalelor poate fi considerată o reacție heterogenă redox, în care la interfața metal/mediu metalul este oxidat, iar mediul redus [2]. În acest sens, câteva fapte interpretate în acest mod pot fi edificatoare. Existența unui mecanism redox la baza proceselor de coroziune electrochimică a fost sugerată de [3] care atribuie, cum este și firesc, un caracter oxidativ
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
se poate considera metalul ca lipsit de echipotențialitate; pentru metalele care suferă atacul corosiv în pitting și care sunt de fapt aliaje, se poate considera că unele componente ale lor se pot reduce (la fundul pitului), iar altele se pot oxida (la gura pitului). Reciproc, soluția devine (v. fig. 12) mai oxidantă în fundul pitului decât la gura acestuia, formându-se o pilă redox, cu electrozii identici (metalul din cele două zone, dar echipotențial), dar cu electrolit diferențiat în spațiul anodic, respectiv
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
după felul energiei primare folosite: − fotoautotrofe (bacterii fotosintetizante, alge, plante pluricelulare), ce utilizează energia solară; − chemoautotrofe (bacterii sulfooxidante, ferobacterii, manganobacterii), ce utilizează în scop energetic substanțe anorganice reduse (sulf, tiosulfați, sulfiți, respectiv săruri de Fe2+ ori Mn2+), pe care le oxidează. Organismele heterotrofe, adică acelea ce folosesc pentru întreținerea vieții lor o formă secundară de energie, evident chimică, anume substanțe organice reducătoare produse în prealabil de către autotrofe (bacterii, fungi, protozoare, briozoare, nematode, moluște) constituie o categorie unică. Ceea ce este însă specific
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
radiativă absorbită în energie chimică [41] sau/și o folosește pentru însăși formarea melaninei din precursori organici oxidați [42]), denumit dezasimilație, organismele autotrofe îl dublează cu procesul de asimilație, care constă în producerea de substanță organică reducătoare din substanță anorganică oxidată prin aport de energie primară, preluată de la sursa de energie exterioară ecosistemului. Echilibrul asimilație- dezasimilație este deplasat în favoarea asimilației, astfel încât există un excedent de substanță organică reducătoare, din care o parte este stocată - evident într’o formă greu accesibilă altor
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
carbonat de amoniu) sunt tolerate bine de către alge [56], ureea, mai reducătoare prin grupele −NH2 pe care le posedă, le este nefavorabilă [56]. Plantele superioare însă, tolerează azotul numai în forme de oxidare superioare ca nitratul [57] sau compușii organici oxidați de azot precum urații [57]. în schimb, sursele de azot aminic cum ar fi proteinele, precum peptona, sunt favorabile algelor în raport cu cele reprezentate de aminoacizi, precum asparagina [56], fapt explicabil știind că aminoacizii sunt mai reducători decât proteinele. La plantele
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
găsesc în fond în stare redusă, iar la contactul cu apa are loc ionizarea (evident, dacă ΔG < 0), adică oxidarea, până la echilibrarea caracterului redox al apei, respectiv al produșilor de ionizare/oxidare ai metalului. Este evident că, atâta timp cât metalul se oxidează, comandamentul conservării caracterului redox al sistemului determină ca apa (de fapt soluția) să se reducă. O dovadă experimentală se va prezenta în §3.2.1 în legătură cu figura 87. Tot în cursul acestui proces, oxigenul dizolvat în apă (în celălalt segment
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
nevoile de microelemente, ca Mg și Fe, ale ciupercilor [84] sunt asigurate tocmai de atacul metalului de către acești acizi. Unii fungi, precum Aureobasidium boleyi, Caniothrium fuckelli, Phialophora mustea, Plectosphaerella cucumeris, Robillarda sessilis și o drojdie, Ctyptococcus albidus sunt capabile a oxida manganul [85]. Sunt valabile și mecanismele bazate pe aerarea diferențiată, gradientul de concentrație și membranar (v. §2.3.4.4.4, 2.3.4.4.1). Mecanismul bazat pe modularea redox a mediului (v. §2.3.4.4.2) poate
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
bacterii [98], ea fiind de fapt o relictă. Sursa de energie chimică, mai precis abilitatea pentru accesul la ea, face ca aceste bacterii să poată trăi în lipsa energiei luminoase [98]. Se cunosc patru categorii de bacterii chemoautotrofe, anume: sulfooxidante, care oxidează compuși reducători ai sulfului; nitrificante, care oxidează NH3, NO2- până la NO3-; hidrogen bacterii, care oxidează H2; feruginoase, care oxidează sărurile feroase [98]. Însă referirile directe, din unghiul secțiunii de față se fac în special la două categorii de bacterii participante
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
relictă. Sursa de energie chimică, mai precis abilitatea pentru accesul la ea, face ca aceste bacterii să poată trăi în lipsa energiei luminoase [98]. Se cunosc patru categorii de bacterii chemoautotrofe, anume: sulfooxidante, care oxidează compuși reducători ai sulfului; nitrificante, care oxidează NH3, NO2- până la NO3-; hidrogen bacterii, care oxidează H2; feruginoase, care oxidează sărurile feroase [98]. Însă referirile directe, din unghiul secțiunii de față se fac în special la două categorii de bacterii participante la coroziunea biologică, cu toate că în alte situații
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
pentru accesul la ea, face ca aceste bacterii să poată trăi în lipsa energiei luminoase [98]. Se cunosc patru categorii de bacterii chemoautotrofe, anume: sulfooxidante, care oxidează compuși reducători ai sulfului; nitrificante, care oxidează NH3, NO2- până la NO3-; hidrogen bacterii, care oxidează H2; feruginoase, care oxidează sărurile feroase [98]. Însă referirile directe, din unghiul secțiunii de față se fac în special la două categorii de bacterii participante la coroziunea biologică, cu toate că în alte situații, în funcție de natura substanțelor prezente (ca impurități specifice procesului
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
face ca aceste bacterii să poată trăi în lipsa energiei luminoase [98]. Se cunosc patru categorii de bacterii chemoautotrofe, anume: sulfooxidante, care oxidează compuși reducători ai sulfului; nitrificante, care oxidează NH3, NO2- până la NO3-; hidrogen bacterii, care oxidează H2; feruginoase, care oxidează sărurile feroase [98]. Însă referirile directe, din unghiul secțiunii de față se fac în special la două categorii de bacterii participante la coroziunea biologică, cu toate că în alte situații, în funcție de natura substanțelor prezente (ca impurități specifice procesului tehnologic deservit, în cazul
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
aparțin unui singur gen, anume Thiobacillus [16]; excepția, anume Ferrobacillus ferrooxidans, la prima vedere o ferobacterie, realizează și oxidarea piritei la H2SO4 [16], motiv pentru care a putut fi considerată o varietate a speciei Thiobacillus ferrooxidans [16], care și ea oxidează sulfurile [99], dar și sulful, până la H2SO4 [100]. Câteva caractere generale, ale celor mai reprezentative specii ale genului Thiobacillus sunt prezentate în tabelul 7, așa cum sunt date de [16, 32, 100], pentru a înlesni discuția lor. Caracterul autotrof al acestor
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
de fotosinteză în care H2S joacă rolul apei, eliberându-se sulf în loc de oxigen [83], dar producându-se CH2O care, prin polimerizare, conduce la glucoză [84], ca și în fotosinteza clasică. Sulful poate fi păstrat intracelular la unele specii, dar și oxidat mai departe până la acid sulfuric [84]. Bacteriile sulfooxidante folosesc energia solară, iar oxidarea sulfului servește doar pentru obținerea electronilor necesari reacțiilor de reducere [32]; ele sunt deci forme intermediare din punct de vedere filogenetic între faza heterotrofă și aceea autotrofă
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
la Gallionella [32]), având în vedere faptul că, de exemplu, un bacil poate deveni coc și invers, la schimbarea condițiilor de mediu [23]. Conform [85], mai există și alte bacterii feruginoase, aparținând genurilor: Hypomicrobium, Pedomicrobium, Clonothrix, Seliberia, Ochrobium, Metallogenium. Metallogenium oxidează și manganul. Unii autori infirmă faptul că un Metallogenium ar fi o bacterie (vie), considerându-le forme ancestrale, anterioare filogenetic bacteriilor [85]. În ceea ce ne privește, având în vedere efectul oxidant față de Fe și Mn, adică chemoautotrofia și știind că
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
local, în zone de preponderență a unei populații date, mecanismul găsește toate condițiile de dezvoltare. Fenomenul a mai fost observat dar altfel cuantificat, anume prin pH. Astfel, bacteriile acidifică mediul, iar algele îl alcalinizează [56] cu alte cuvinte reduc, respectiv oxidează mediul. 2.3.4.4.3. Mecanismul aerare diferențiată Aerarea diferențiată rezultă ca urmare a acoperirii parțiale a metalului cu colonii ale organismelor (speciilor) componente ale foulingului biologic. Zonele acoperite, anaerobe, au rol de anod, în cadrul unei pile constituite împreună cu
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
metalului cu colonii ale organismelor (speciilor) componente ale foulingului biologic. Zonele acoperite, anaerobe, au rol de anod, în cadrul unei pile constituite împreună cu zonele neacoperite, aflate ca urmare într’un mediu aerob și care îndeplinesc rolul de catod. Zona anodică se oxidează, trecând în electrolit [14]. Fenomenul este prezent inclusiv la briozoare [106]. Un atare fenomen are loc nu numai implicând zone acoperite, respectiv neacoperite (cazuri limită), dar și în cazul acoperirii cu straturi inegale, ca grosime sau caracteristici (neomogenitatea biologică a
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]