894 matches
-
înghețat, impersonal, și atunci am înțeles de ce-mi spusese Antonia că s-a transformat într-o altă persoană. În momentul acesta era, fără îndoială, convins că îi spusesem totul Antoniei. Ea șovăi, se uită la mine, se uită la Palmer, și zise cu glas abia șoptit: — Bine. — Nu pleci nicăieri, i-am spus. — Te rog să nu te bagi în chestia asta, Martin, zise Palmer. Te-ai amestecat deja destul în lucruri pe care nu le înțelegi. O privea pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
convins că îi spusesem totul Antoniei. Ea șovăi, se uită la mine, se uită la Palmer, și zise cu glas abia șoptit: — Bine. — Nu pleci nicăieri, i-am spus. — Te rog să nu te bagi în chestia asta, Martin, zise Palmer. Te-ai amestecat deja destul în lucruri pe care nu le înțelegi. O privea pe Antonia. — Și tu te-ai amestecat în lucruri pe care nu le înțelegeai când mi-ai distrus căsnicia fericită și împlinită, am spus. — Nu era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
în lucruri pe care nu le înțelegi. O privea pe Antonia. — Și tu te-ai amestecat în lucruri pe care nu le înțelegeai când mi-ai distrus căsnicia fericită și împlinită, am spus. — Nu era nici fericită, nici împlinită, replică Palmer, tot cu ochii la Antonia. Soții fericiți nu-și iau amante tinere. Pune-ți haina Antonia! — Nu merge cu tine, am spus. Nu vezi că-i e frică de tine? Antonia era complet paralizată, se uita când la unul, când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
uita când la unul, când la altul cu ochi mari și speriați, clătinându-se pe picioare, cu umerii străbătuți de un fior. Chipul ei era însăși imaginea groazei. — Martin, și tu și Antonia veți face ce vă spun eu, rosti Palmer. S-a terminat cu chestia asta, am spus. Mi-e milă de tine, Palmer. Și acum, ieși afară. În aceeași clipă fiecare dintre noi își dădu seama că sunt pe punctul să-l pocnesc pe Palmer. Antonia simți nevoia să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
pe picioare, cu umerii străbătuți de un fior. Chipul ei era însăși imaginea groazei. — Martin, și tu și Antonia veți face ce vă spun eu, rosti Palmer. S-a terminat cu chestia asta, am spus. Mi-e milă de tine, Palmer. Și acum, ieși afară. În aceeași clipă fiecare dintre noi își dădu seama că sunt pe punctul să-l pocnesc pe Palmer. Antonia simți nevoia să-și umezească buzele, iar trăsăturile lui Palmer se destinseră, revenind la acea privire goală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
vă spun eu, rosti Palmer. S-a terminat cu chestia asta, am spus. Mi-e milă de tine, Palmer. Și acum, ieși afară. În aceeași clipă fiecare dintre noi își dădu seama că sunt pe punctul să-l pocnesc pe Palmer. Antonia simți nevoia să-și umezească buzele, iar trăsăturile lui Palmer se destinseră, revenind la acea privire goală, inexpresivă de la Cambridge. Încetă să o mai privească pe Antonia, se întoarse spre mine și spuse: — Ești un tip distrugător. Apoi către
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
am spus. Mi-e milă de tine, Palmer. Și acum, ieși afară. În aceeași clipă fiecare dintre noi își dădu seama că sunt pe punctul să-l pocnesc pe Palmer. Antonia simți nevoia să-și umezească buzele, iar trăsăturile lui Palmer se destinseră, revenind la acea privire goală, inexpresivă de la Cambridge. Încetă să o mai privească pe Antonia, se întoarse spre mine și spuse: — Ești un tip distrugător. Apoi către Antonia: Fii rațională, vreau să vorbesc cu tine, și nu aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
mai privească pe Antonia, se întoarse spre mine și spuse: — Ești un tip distrugător. Apoi către Antonia: Fii rațională, vreau să vorbesc cu tine, și nu aici. — Pentru numele lui Dumnezeu, pleacă odată, am spus. — Nu plec fără ea, zise Palmer și înaintă spre Antonia care se retrase spre fereastră, cu mâna la gură. Palmer puse mâna pe brațul Antoniei, vrând parcă să o tragă spre el, iar Antonia scoase un țipăt ușor când el o atinse. M-am apropiat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
Apoi către Antonia: Fii rațională, vreau să vorbesc cu tine, și nu aici. — Pentru numele lui Dumnezeu, pleacă odată, am spus. — Nu plec fără ea, zise Palmer și înaintă spre Antonia care se retrase spre fereastră, cu mâna la gură. Palmer puse mâna pe brațul Antoniei, vrând parcă să o tragă spre el, iar Antonia scoase un țipăt ușor când el o atinse. M-am apropiat de el și mi-am înfipt degetele în umărul lui. Palmer s-a întors și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
cu mâna la gură. Palmer puse mâna pe brațul Antoniei, vrând parcă să o tragă spre el, iar Antonia scoase un țipăt ușor când el o atinse. M-am apropiat de el și mi-am înfipt degetele în umărul lui. Palmer s-a întors și mi-a îndepărtat mâna cu un gest brutal și, în timp ce ridica mâna spre mine, l-am lovit cu toată puterea în față. S-a dezechilibrat și a căzut greoi la pământ. Antonia păși peste el și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
față. S-a dezechilibrat și a căzut greoi la pământ. Antonia păși peste el și ieși în fugă din cameră. Încăierarea s-a încheiat aici, asta a fost tot. Cu excepția scenelor de film, violența este ceva penibil, caraghios și animalic. Palmer se ridică încet în genunchi, apoi reuși să se așeze pe podea cu spatele la perete. Își acoperea fața cu mâna. M-am lăsat în jos cu grijă. Am observat că sticla unuia dintre desene era spartă. Acum toată mânia mea împotriva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
ridică încet în genunchi, apoi reuși să se așeze pe podea cu spatele la perete. Își acoperea fața cu mâna. M-am lăsat în jos cu grijă. Am observat că sticla unuia dintre desene era spartă. Acum toată mânia mea împotriva lui Palmer se stinsese făcând loc satisfacției pe care mi-o oferea scena anterioară. Ploaia foșnea încă afară, dincolo de fereastră. După vreo două minute am spus: — Ei, cum e? — Destul de bine, răspunse Palmer printre degete. Cred că n-am pățit nimic, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
desene era spartă. Acum toată mânia mea împotriva lui Palmer se stinsese făcând loc satisfacției pe care mi-o oferea scena anterioară. Ploaia foșnea încă afară, dincolo de fereastră. După vreo două minute am spus: — Ei, cum e? — Destul de bine, răspunse Palmer printre degete. Cred că n-am pățit nimic, dar mă doare al dracului de tare. — Exact asta am și vrut, am spus. Dă-mi voie să mă uit. I-am dat mâna la o parte cu multă blândețe. Crispată din cauza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
că n-am pățit nimic, dar mă doare al dracului de tare. — Exact asta am și vrut, am spus. Dă-mi voie să mă uit. I-am dat mâna la o parte cu multă blândețe. Crispată din cauza luminii, fața lui Palmer prezenta primele semne ale unui ochi vânăt de toată splendoarea. Ochiul era complet închis, iar carnea din jurul lui era umflată și tumefiată. Pe obraz, în locul în care-l lovisem, se vedea puțin sânge. — N-am cu ce să te tratez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
se vedea puțin sânge. — N-am cu ce să te tratez, am spus. N-ar fi rău să te duci acasă. Am să-ți chem un taxi. — Dă-mi, te rog, o batistă. În clipa asta nu văd nimic, spuse Palmer. I-am dat o batistă, și-a pus-o peste ochiul lovit și s-a așezat din nou în genunchi. L-am ajutat să se ridice și i-am scuturat hainele. În timp ce făceam asta el stătea ca un copil. Mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
puțin în paharul crăpat. Docil, a luat o înghițitură. De afară s-a auzit glasul Antoniei. — Muncitorii pleacă. Poți să-mi dai niște bani? Eu n-am destul. Am găsit câțiva șilingi în buzunarul sacoului și i-am spus lui Palmer: — Ai cumva cinci șilingi să-mi împrumuți? A pus jos paharul cu whisky, ținându-și încă batista la ochi, și s-a căutat prin buzunare. Mi-a dat o monedă și i-am dat-o Antoniei prin ușă. Am auzit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
pus jos paharul cu whisky, ținându-și încă batista la ochi, și s-a căutat prin buzunare. Mi-a dat o monedă și i-am dat-o Antoniei prin ușă. Am auzit muncitorii plecând. Îmi doream să-l văd pe Palmer plecat. — Am să cobor cu tine, i-am spus. O să oprim un taxi în stradă. A acceptat dând din cap. Mi-am tras pantalonii și sacoul peste pijama și am ieșit. Antonia dispăruse. În lift Palmer își tot tampona ochiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
să-l văd pe Palmer plecat. — Am să cobor cu tine, i-am spus. O să oprim un taxi în stradă. A acceptat dând din cap. Mi-am tras pantalonii și sacoul peste pijama și am ieșit. Antonia dispăruse. În lift Palmer își tot tampona ochiul cu batista și spunea întruna: — Ia te uită! Ia te uită! Am ajuns în stradă, ținându-l de braț și imediat a apărut un taxi. Ploaia nemiloasă continua să cadă. După ce s-a urcat în taxi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
spunea întruna: — Ia te uită! Ia te uită! Am ajuns în stradă, ținându-l de braț și imediat a apărut un taxi. Ploaia nemiloasă continua să cadă. După ce s-a urcat în taxi, am încercat amândoi să ne spunem ceva, Palmer a mai exclamat o dată „Ia te uită!”, iar eu am spus „Îmi pare rău”. Apoi el a adăugat: — Aș vrea să te mai văd peste câteva zile, la care eu am răspuns: — Nu știu, și taxiul s-a pus în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
M-am târât cu greu înapoi la lift. Simțeam că vreau să mă ascund undeva și să dorm. Nici măcar nu știam dacă Antonia mai e sau nu în apartamentul meu. M-am gândit că nu pentru Antonia îl lovisem pe Palmer, ci pentru Honor. Sau poate nu era așa. Ușa apartamentului era încă larg deschisă. Am intrat în sufragerie. Antonia era în picioare lângă fereastră. Părea calmă. Cu mâinile la spate și cu capul puțin aplecat în față mă examină cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
picioare lângă fereastră. Părea calmă. Cu mâinile la spate și cu capul puțin aplecat în față mă examină cu atenție, iar pe fața obosită i se citea un interes provocator, întrebător. Cred că-i plăcuse că l-am bătut pe Palmer. Poate că dacă i-aș fi dat o bătaie bună încă de la început, lucrurile ar fi stat altfel. Cu siguranță acum totul era altfel. Acum eu dețineam puterea, dar o putere care nu-mi era de nici un folos. — Ei, s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
mângâiat-o absent pe cap. Îmi doream să fiu singur și să mă gândesc la ce am de făcut în legătură cu Honor. Mi-am dat seama brusc de paradoxul situației: în goana mea după Honor reușisem să realizez împăcarea ei cu Palmer și a mea cu Antonia. Imaginea de o clipă pe care Antonia o zărise prin intermediul fratelui, iar eu prin intermediul surorii părea să se fi risipit. Ca și cum se ivise pentru o ultimă oară. Am continuat să beau whisky. — Martin, te cunosc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
am trecut prin asta și m-am întors. Nu crezi că am dreptate? Dacă aș fi renunțat de la început m-ar fi chinuit tot timpul gândul că poate altfel ar fi fost mai bine... Dar nu-l mai iubești pe Palmer? am întrebat, cu ochii la mâneca pijamalei care-mi ieșea de sub sacou. Mă udasem leoarcă alergând după taxi. — Poate părea cam dur ce spun acum, continuă Antonia, dar ieri și azi-noapte... nici nu-ți pot spune cum a fost. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
de smintiți am fi fost amândoi, că ea uitase cu adevărat de ea, dar mintea ei obosită și derutată nu părea capabilă să cuprindă decât un număr limitat de probleme, iar Georgie nu era una dintre ele. Nici numele lui Palmer n-a fost rostit. Știam amândoi că el se va ivi în discuțiile dintre noi. Dar acum ne odihneam. În Pelham Crescent nu se simțea nici un semn de viață. Cei doi dispăruseră ca și cum nici n-ar fi existat. Antonia propuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
la întâlnirile noastre și mă minunam văzând că, după atât de puțin timp, ea exista pentru mine într-un mod absolut necesar și atotcuprinzător. Dar ceea ce mă urmărea în primul rând era gândul că ea nu-i spusese nimic lui Palmer despre scena din pivniță. Cel puțin nu-i spusese nimic atunci; și, plecând din acest punct, pe măsură ce gândurile mele alergau nebunește pe același traseu, ajungeam să măsor cu disperare distanța dintre atunci și acum. Atunci eu eram liber și credeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]