824 matches
-
de trestie) tăiată oblic, de aici provenind și scrierea cuneiformă (în formă de colț, triunghi sau cui). Limba monosilabică și aglutinantă, sumeriana, este cuneiformă. Akkadiana este mai elaborată, la fel și hitita. Cînd suportul se schimbă, se schimbă și grafia. Papirusul permite folosirea trestiei, mai suplă și mai subțire, după cum pergamentul va permite mai tîrziu folosirea penei de gîscă. Trecere crucială de la unghiular la rotunjimi, de la colțuros la curb. Scrierea silabică simplifică și ușurează sistemul de notare, aramaica, limba lui Hristos
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
folosirea trestiei, mai suplă și mai subțire, după cum pergamentul va permite mai tîrziu folosirea penei de gîscă. Trecere crucială de la unghiular la rotunjimi, de la colțuros la curb. Scrierea silabică simplifică și ușurează sistemul de notare, aramaica, limba lui Hristos, cunoaște papirusul care se rulează în volumen, se conservă mai prost decît argila, dar se poate consulta și transporta mai bine. Papirusul egiptean face posibilă o scriere cursivă și mai ușoară, aflată la baza "demoticii", o etapă în vulgarizarea misterelor sacre ale
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
unghiular la rotunjimi, de la colțuros la curb. Scrierea silabică simplifică și ușurează sistemul de notare, aramaica, limba lui Hristos, cunoaște papirusul care se rulează în volumen, se conservă mai prost decît argila, dar se poate consulta și transporta mai bine. Papirusul egiptean face posibilă o scriere cursivă și mai ușoară, aflată la baza "demoticii", o etapă în vulgarizarea misterelor sacre ale scrierii hieroglifice. Alfabetul nostru, deci democrația noastră, stă într-o bucată de trestie, și Rațiunea noastră grafică este, dincolo de toate
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
democrația noastră, stă într-o bucată de trestie, și Rațiunea noastră grafică este, dincolo de toate, un cadou al lumii vegetale făcut speciei umane. În Egipt, valoarea simbolică a unui text era dată de raritatea suportului său. Pielea, mai costisitoare decît papirusul, la rîndul lui mai costisitor decît piatra și argila, era folosită pentru mesajele sacre. Cauză infimă, efect consistent, veți spune. Dar nu face să ne întoarcem la zeul Thot ca să evidențiem o atare disproporție. De ce nu mai vedem filme alb-negru
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
3000 ani î.Hr.), îl vede prin mîna și prin instrumentele pe care le-a manipulat (aculturația începînd cu adaptarea degetelor și gesturilor la un suport sau altul). Omul gîndește cu cele zece degete. Plăci de piatră, tăblițe de argilă, cărămidă, papirus, pergament, hîrtie, bandă magnetică, ecran catodic: natura suporturilor este ceva mai mult decît un stil și fiecare procedeu de memorizare provoacă un anume timp. Longevitatea memoriilor fizice și ierarhia formată din memorabilia merg împreună. Rămîn de corelat gradele de socio-rigiditate
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
și tagging vom reveni odată cu mediologia artei la întoarcerea la Pompei și a semnelor catacombelor printre noi. Să convenim că banda magnetică nu se potrivește cu stilul lapidar, nici cu emfaza autorității; nici roca argiloasă cu persiflajul și gluma; sau papirusul cu impresiile de călătorie sau cu jurnalul intim. Nu se potrivesc fiindcă nu le suportă. Un cioplitor de litere nu glumește. Nu poți să lungești vorba ori să faci o digresiune cu o daltă de fier și o bucată de
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
Dematerializarea este o tendință îndelungată bine individualizată încă de la origini și care se declină sub mai multe aspecte. Pentru început, este despărțirea de materialele de bază care face trecerea, în două cuvinte, de la civilizația lutului ars (asiro-babiloniană), la cea a papirusului (Egipt, Antichitatea greco-romană), apoi a pergamentului, a hîrtiei, acum a electronului și mîine a fotonului. Și asta fiindcă datorită acestor computere electro-optice care vor înlocui mîine electronul încă prea lent prin particule de lumină (semnalele electrice care circulă cu o
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
mînă-n mînă cu reducerea numărului de caractere alfabetice, cu degajarea scrisului (care trece de la miile de semne egiptene sau mesopotamiene la cele 26 de litere ale alfabetului latin). Degajare și diminuare: majuscula pe piatră a fost înaintea literelor mici de pe papirus. Se scrie totdeauna mai bine, mai repede și mai mic. Istoria survolată de suporturile istorice ne provoacă să urmărim un soi de levitație accelerată în care se vede simplitatea cîștigînd teren în fața complexității, mobilitatea în fața imobilității, suplețea în fața rigidității. Piatra
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
istorice ne provoacă să urmărim un soi de levitație accelerată în care se vede simplitatea cîștigînd teren în fața complexității, mobilitatea în fața imobilității, suplețea în fața rigidității. Piatra a cedat în fața tăbliței de argilă (epigrafia ocupîndu-se de amîndouă), care a cedat în fața papirusului (teritoriul papirologiei), el însuși înlocuit de pergament în jurul secolului al V-lea d. Hr. În această cursă către "imaterial", istoria tehnică a tiparului oferă o scurtătură destul de vizibilă în care se poate observa pe spațiul unui secol cum filmul cîștigă
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
mîine. MONUMENTE VULNERABILE Tendința către fragilizare a urmelor nu-l poate atinge pe observator. Ea are drept formă istorică efemerizarea suporturilor, care par să aibă la rîndul lor o viață din ce în ce mai scurtă, replică și sancțiune a unei răspîndiri din ce în ce mai largi. Papirusul se conservă mai puțin bine decît argila; putrezește în pămînt (de unde și ulcioarele de protecție). Hîrtia se conservă mai prost decît pergamentul: constrîngeri higrometrice pentru biblioteci. Celuloidul se păstrează mai rău decît hîrtia: copia unui film color se conservă mai
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
Franța sînt în cea mai mare parte protestanți), al treilea Sociala (sudul republican, la noi, determină apariția sudului roșu, și regiile primelor congrese socialiste agață drapelul roșu de bustul Mariannei). Să mergem dincolo de exemplul francez. Iudaismul are vîrsta manuscrisului pe papirus, dar se înțelege cum cultul socialist al tiparului a putut facilita, în toată Europa, transferul mesianismului biblic către materialismul istoric. Mistica evreiască a scriiturii s-a reorientat către cultul textului împărtășit de cele două comunități (cel puțin pînă la sionism
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
pe primul, ci îl provoacă să apară. Înainte de cădere nu există nimic. Iar Căderea înseamnă Ființa. Tertulian spunea că erezia vine obligatoriu după dogmă, însă știm că a fost invers. Cenzura a existat încă de la primele culegeri publice de semne, papirusurile și codexurile. Cezar și Tiberius au pus să se ardă anumite exemplare. Care? Scrierile lui Epicur, deoarece criticau religia, iar traducerea lor în latină le punea la dispoziția oricui. Augustus a epurat bibliotecile publice (de autorii pseudo-sibilini). Dispariția bibliotecilor în
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
mese colective. Magii și vrăjitorii, sunete și lumini, Fecioara și sfinții. În plan religios, charismele autoritare, stimulate de unde, cunosc din nou o plenitudine, o forță de atracție senzorială insolită pentru fiii Literei, chiar și în sînul Bisericii. Hugo: "După papă, papirusul." Da. Și după papirus, papa. Bineînțeles că nu mai e același papă, dar nici nu e unul oarecare. Într-adevăr, în sînul lumii catolice dar acest microcosmos vorbește în numele tuturor celorlalte și chiar mai bine decît ele dominanțele s-au
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
vrăjitorii, sunete și lumini, Fecioara și sfinții. În plan religios, charismele autoritare, stimulate de unde, cunosc din nou o plenitudine, o forță de atracție senzorială insolită pentru fiii Literei, chiar și în sînul Bisericii. Hugo: "După papă, papirusul." Da. Și după papirus, papa. Bineînțeles că nu mai e același papă, dar nici nu e unul oarecare. Într-adevăr, în sînul lumii catolice dar acest microcosmos vorbește în numele tuturor celorlalte și chiar mai bine decît ele dominanțele s-au inversat. Catolicismul, cum am
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
de la Marea Neagră, cu o populație de 43613 locuitori. Printre obiectivele turistice interesante mai putem menționa existența uneia din cele mai vechi moschei din România(1525), de asemenea se mai pot vizita și Muzeul de Arheologie Callatis care găzduiește Mormântul cu papirus, ruinele cetății Callatis, Edificiul Bizantin, Muzeul Marinei. PRIMA ȘCOALĂ La sfârșitul anului 1879 Mangalia avea o școală de băieți și una de fete, populația școlară fiind preponderent de etnie tătară. La 24 februarie 1879 Ministerul cultelor și instrucțiunii publice îl
Jurnal de bord by Vasilescu Roxana Violeta () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1689_a_2946]
-
să-i dăruiesc partenerei mele obținerea orgasmului. Am sfârșit prin a mă lăsa să cad istovit pe perne. Nu vorbeam nimic. Mă temeam ca nu cumva cuvintele să trădeze acea stare de jenă sexuală a mea. Brusc am luat un papirus și condei și-am început să scriu; m-am prefăcut că sunt stăpânit de o inspirație copleșitoare. În realitate, rescriam lucruri banale pe care mi le reaminteam, dar asta mă ajuta să nu cad de tot în ridicol. Corinna știa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
Astăzi, corabia venită de la Roma mi-a adus o scrisoare de la Cotta, singurul interlocutor adevărat al meu din Epistulae ex Ponto. Am fost fericit pentru o clipă și-am uitat unde mă aflu. Simțeam că ating mâna prietenului meu prin intermediul papirusului pe care ea îl mângâiase, desigur, atunci când îmi scrisese. Fericirea mea n-a ținut prea mult, căci orice rând citit mă întrista enorm. Mi-a confirmat ceea ce știam deja: acum, acolo toți m-au uitat. Până și soția mea, care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
se vor topi într-un fluviu gigantic și geneza o va lua de la capăt. Nimic nu-mi garantează că eu mă voi salva. Osiris Zalmoxis îmi pare o altă ipostază a zeului egiptean Osiris, a cărui învățătură o cunoscusem din papirusurile funerare răspândite în Grecia. E însă mai tolerant și mai viu. Flori de nufăr Observ mica băltoacă din grădina mea; într-o noapte a țâșnit un izvor care curge de atunci fără să se oprească. Pe neașteptate, în apa strânsă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
hazardului. Manuscrisul dezvăluia unele legi ale naturii, altele decât cele cunoscute, evident, legi și reguli descoperite nu ca într-o ședință de magie neagră, sub bagheta vrăjită a magului. Textul scris foarte ordonat, cu litere mici decupate parcă dintr-un papirus arameic, vechi de când lumea, refăcut bine după inundația din buzunarele necunoscutului, reda acum idei complet neînțelese la o primă judecată. Între altele, câteva fraze conturau imaginea a ceea ce ar fi însemnat valorizarea asemănării uluitoare dintre modul de a "gândi" al
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
până și în magie nu există minuni. La ce sunt bune aceste analogii, încă neclare? Poate tocmai la explicarea unor legături de comunicare, de schimb de "informații" despre care s-a scris atât de puțin. Textul acesta, devenit celebru precum Papirusul Prisse, Codex Ambrosianus, Retorica lui Heremium sau Manuscrisul de la Qumran sau incunabulele sub semnăturile faimoșilor Piccolomini, Pollux sau Pacioli, n-a încăput, din nefericire, pe mâna savanților din domeniu, încât descifrarea lui a rămas intangibilă. Similitudini se pot face multe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
pâine și vin și reînnoiau vechiul cult al purificării. Cine mai calcă azi pe aici? Opt din zece vizitatori sunt creștini, mi se spune. Memoria creștină, care stă la pândă în deșertul tătarilor, persistă vie în pietrele și bucățelele de papirus risipite pe aici. O consolare: în mod cert, aceste pietre au văzut trecând evrei botezați cărora numele lui Isus nu le era necunoscut. Cum, până în secolul al IV-lea, nu există niciun vestigiu de care să se poată prevala, în afara
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
în 1947 în vreo zece grote apropiate una de alta, săpate de oameni în terasele de marnă care domină vestigiile. A fost nevoie de aproape cincizeci de ani pentru a transcrie și a încredința tiparului aceste rulouri de piele, de papirus și de aramă, fragmente pitite pe fundul unor urcioare: de acolo vin Regula comunității (pe care stângiștii noștri din '68 ar fi trebuit s-o citească, într-atât este adevărat că nu există nicio comunitate viabilă fără o regulă comună
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
o regulă comună), Manuscrisul de la Damasc și fragmentele din Cartea lui Enoh expuse la Sanctuarul Cărții la Ierusalim. "Qumranologia" a produs până acum mii de cărți, de la bestselleruri polițiste până la teze științifice, iar enigma esenienilor miroase încă a pucioasă: aceste papirusuri, aceste rulouri de aramă ne fac oare să pipăim cu degetele sursele vii ale creștinismului, acest "esenism" care a reușit, sau nu sunt decât un afluent pierdut al curentului saduceean? Ambele ipoteze sunt posibile, datele se potrivesc. Editorul periodicului La
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
artă enumeră muzica, pictura, sculptura, literatura, teatrul, opera, fotografia și arhitectura, artistul preferă lutul, bronzul, uleiul, acuarela și țesătura la care poate adăuga elemente exotice ca ierburile sau penele folosite în așa-numitele creații mixed-media, istoricul se gândește la pergamente, papirus, codexuri, filosoful și fenomenologul separă media vizuale, audio, verbale, tactile, gustative și olfactive. Asta se întâmplă pentru că în orice domeniu, ceea ce constituie obiect de investigație diferă în funcție de scopul cercetătorului. Răspunsurile diferite la întrebările lansate în studiile mediale reflectă ambiguitatea noțiunii
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2197]
-
contra celui de succes - succesul văzut, Încă o dată, În forma cea mai imediată, brutală, a banului sau a gălăgiei mediatice! -, dar și Cartea, inventată de Gutemberg, având Însă o tradiție milenară În „forma” ei: foi subțiri de piele, pergament sau papirusuri legate, tăblițe de ceară, este Înlocuită, zic unii, cu ecranul de sticlă și cu o nouă „ideologie” nu numai a Cărții, dar și a culturii - comunicarea! Ciudat e faptul că, prin acest termen aproape zeificat de cele mai tinere generații
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]