1,633 matches
-
să actualizeze cel de al doilea sens. Cu dublu Înțeles sînt folosite și zilele babei din poemul lui Cezar Florin Ciobîcă: zilele babei din cuptorul bunicii niciun mucenic Poemul poate fi interpretat și În sensul regretului că bunica s-a prăpădit și nu mai are cine coace mucenici, dar mai productiv ca sens este acela În care există o simultaneitate Între zilele calendaristice ale babelor (Între care intră și Mucenicii) și cele ale bunicii atît de babă Încît nu mai e
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
un medic filantrop, reacționează într-un fel cu totul ieșit din comun, dacă am ignora psihologia categoriei sociale căreia îi aparține: „Am venit boierule, să-mi pui la loc ce mi-ai luat de pe ochi... Că dumneata m-ai prăpădit boierule, de azi nu-mi mai pot căpăta nici o bucățică” (Cerșetorul). Un exemplu excelent de portret fără încărcătură epică este Teodosia sluta și „proasta satului”, săracă lipită, care trudește pe la alții pentru a acumula salba cu taleri de aur necesară
VIZIUNE GENERALĂ ASUPRA ȚĂRANULUI ÎN OPERELE LUI REBREANU by ANCA CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91620_a_92349]
-
de asta. Eu cu ceilalți n-am putut discuta. C. I.: Ați avut de îndeplinit normă ca toți ceilalți deținuți? G. S.: Mie nu mi-au dat normă, dar după o vreme, văzând că sunt așa de slab și de prăpădit, m-au luat și m-au pus să curăț cartofi la cantină. Și mai aveam o sarcină: dimineața trebuia să scoatem morții din barăci și să-i ducem la furgonetă. Din furgonetă, mulți spun că-i aruncau în zidul Canalului
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
curate și gătite, care tot stau degeaba. El locuia în cuhne, iar vara mai mult pe afară. Am aflat cu acest prilej căi murise nevasta. Trei fete înstreinate erau măritate în satele bogate de jos. Băiatul cel mare i se prăpădise pe front. Altul, însurat, făcea armata în oraș, departe. Rămăsese singur, numai cu norăsa, de care nu se arăta mulțumit. Dar avea so puie să facă mâncare și să vază de noi. Vorbeam urcând și gâfâind. Gheața se spărsese și
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
nu fi înșelat îl face pe protagonist, ridicol. Comicul de situație reiese din faptul că Jupân Dumitrache este opac în fața oricăror dovezi de adulter. Dacă la început, protagonistul îl disprețuiește pe Rică Venturiano, considerându-l "mațe-fripte", "scârța-scârța pe hârtie", "un prăpădit de amploaiat", îl admiră mai târziu aflând că este publicist la gazeta "Vocea Patriotului Naționale". Acesta își imaginează că ar putea ajunge "dipotat" și apoi "ministru". În relație cu Spiridon, "băiat de procopseală la curtea lui Titircă", Jupând Dumitrache este
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
familiei. Ea lua "colb de pe încălțări" sau funingine de la gura sobei zicând: "Cum nu se dioache călcâiul sau gura sobei, așa să nu mi se dioache copilașul! și-mi făcea apoi câte-un benchiu boghet în frunte ca să nu-și prăpădească odorul!" Unii exegeți caută echivalențe mitologice: "Smaranda este Palas Atena a Amintirilor, războinica intratabilă, sigură de sine, datorită căreia triumfă Rațiunea" (Valeriu Cristea). Fiind în stare "să toarcă-n furcă" numai să-și vadă copilul la școală, mama lui Nică
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
și leul în turbare". În cealaltă tabără, Mircea conduce oastea spre victorie, "mână-n luptă vijelia-ngrozitoare / Care vine, vine, vine, calcă totul în picioare". Prin comparație, metafore, expresii onomatopeice sunt reliefate cele două oști: oastea română e "potop ce prăpădește, ca o mare tulburată", iar oastea turcească e "ca pleava vânturată". Partea a doua a poemului cuprinde un episod satiric, prin trecerea de la meditație la sarcasm. Poetul constată apariția pe scena politică a falșilor eroi: saltimbancii și irozii. Într-o
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
să ascundă o serie de aspecte care intră în contradicție cu scopul său. Când vine împuternicitul să-i ceară fonciirea, Moromete răspunde: Neața, domn'le Florică! Stați pe prispă! Uite mai dreg și eu hamurile astea, că s-au cam prăpădit" deși nimeni nu-l întrebase ce face. Uneori are un sentiment de vinovăție, ca atunci când Niculae ia premiul întâi, un sentiment care dă profunzime morală. La hotarul lotului său, în criză, judecă asupru lumea și caută justificarea acțiunilor sale. Drama
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
rămâie nici un om, numai piatră și apă. El se arată și amu; Îi iese sabia din afară, dar oamenii zidesc deasupra ca să nu iasă, că atunci va fi sfârșitul lumei. Îndată după dânsul a fost potopul și Dumnezeu i-a prăpădit pe urieși; el a fost Împăratul urieșilor, căci toți oamenii erau atunci urieși. Povestea aceasta amintește de faptele lui Constantin cel Mare, incluzând elemente de folclor bizantin. Acționează În această narațiune, alături de divinitate, și Îngerul care preia funcțiile ursitoarelor, intervenind
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
zânelor au fost fermecați de către zâne, deoarece, dacă s-ar mărit, atunci Împărăția lor se va stinge, căci e ursită de Dumnezeu atâta să trăiască, până vor fi toate fete fecioare, și, călcând numai una cuvântul ursitoarei, Împărăția să se prăpădească, ele să piară deodată, iar cea măritată să se facă om pământean, supusă necazurilor acestei vieți. Drumul Întreprins de cei trei feciori pentru a și Încerca norocul este dus la sfârșit doar de cel mai mic, care se dovedește milostiv
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
mai sunt zâne, ci mueri». Zânele sunt fete mari, care nu Îmbătrânesc nice când. Acum s'a pierdut, nu mai sunt. Ele stau În mări, cântă, se plimbă și mâncă. Le-o Înșelat un fecior de Împărat de s'or prăpădit. El s'o făcut fată, ca să le poată prinde pe ele pe Crăiasa zânelor. În basmul Copiii negrilor, se căsătoresc doi copii mici. Născut pe Întuneric, protagonistul pornește În căutarea luminii. În acest drum, el Își găsește perechea; cum o
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
exprimă aspecte ale vieții oamenilor precum și înțelepciunea și experiența lor. Dăm mai jos câteva chiuituri și strigături folosite în timpul jocului la Hudești: „Cine joacă și nu strigă Face-i-s-ar gura strâmbă, C-așa-i jocul românesc, Obiceiul bătrânesc, După el mă prăpădesc”. „De urât te poți ascunde, Dar de dragoste n-ai unde; Că oriunde te-ai ascunde Tot în suflet te pătrunde.” „Hu, iu, iu pe dealul gol, Că mireasa n-are văl Și i-a face mirele Când o tunde
Monografia comunei Hudeşti. Judeţul Botoşani by Gheorghe Apătăchioae () [Corola-publishinghouse/Science/91870_a_93216]
-
să-i țiuie urechile, e apucat de vărsături, îi curge sânge din nas. - Își pierde pofta de mâncare și slăbește. Se umple de bube. Cât privește animalele (caii, vitele, mieii deochiați), încep să tremure, tânjesc, își pierd vigoarea și se prăpădesc. Plantele și florile deochiate se usucă. La fel și pomii deochiați . Până și lucrurile neînsuflețite sunt cuprinse de această magie. O moară a fost deochiată, când se strică din senin. O vioară minunată care nu mai cântă frumos - înseamnă că
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92856]
-
la chip dându-le gândul drăcesc de a tipări cărți și întocmai tot felul de biblioteci și academii (Aghiuță ar fi deci acela care ,,a învățat pe oameni să facă Biblioteci și Academii naționale, ca nu cumva vremea să le prăpădească înțelepciunile!’’), așadar, abordând o temă atât de actuală în vremea respectivă, așa încât, într-un fel, pare să se înscrie în sfera binecunoscutei teorii maioresciene a formelor fără fond. În O invenție mare, Caragiale recurge la atât de răspândita sursă apocrif-folclorică
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
plastică a locului . Intrând în sat îi aflai adresa de la săteanul Constantin P. Tăbăcaru, care îi spunea : Apoi aveți ce vedea acolo, nu vă spun eu că și așa ați ajuns. E bucuros de oaspeți că de când i s-a prăpădit soția stă singur numai cu lucrurile pe care le-a adunat o viață întreagă să facă un muzeu al satului” . „ în ograda largă, apăsată de lipsa gospodinei plecată printre umbre, găsim un bătrân cu barba frumoasă, aproape albă cu ochii
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
la intensitatea specifică artei, consumată deopotrivă între tomuri împunătoare și pe ,,teren“, dar, mai cu seamă, în ,,scrisul pe care l-am tras, opintindu-mă, din veșnicia grăirii străbunilor toți“, cu scopul ,,aducerii către o dalbă lumină a unor culturi prăpădite sub neguri de vremi “. Cărți ca acestea, în care știința să coexiste atît de armonios cu literatura, sînt o raritate. PRECUVÎNTARE Ciudate mai par uneori niște flori ale marelui cîmp ce de hăuri de vremuri tot pîrguie roadele închipuirii poporului
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
căutat în ultima vreme. ,, Apoi aveți ce vedea acolo, nu vă spun eu, că și așa, ați ajuns. Să nu vă mirați de singurătatea lui, lăsați-l să vă povestească. E bucuros de oaspeți, că, de cînd i s-a prăpădit soția, stă singur de tot, numai cu lucrurile pe care le-a adunat o viață întreagă să facă un muzeu al satului. îl arată copiilor de școală și oricui îi trece pragul. Are atîtea acolo, căci nici n-o să vă
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
înțeleg?! Veți întelege îndată că am să vă mărturisesc tot. Aveam 13 ani. Am călătorit odată cu tata și în compartiment mai erau două fete; în curând s-au mai urcat vreo trei băieți, care tot spuneau glume, iar fetele se prăpădeau de râs. Eu nu auzeam bine, pentru că nu eram aproape de ei, cum erau ele; dar într-o stație când trenul a oprit, tinerii s au dat jos, dar înainte de a coborî, unul dintre ei a spus uneia dintre fete o
Istorioare moral-religioase by Valeriu Dobrrescu () [Corola-publishinghouse/Science/851_a_1786]
-
a căzut la pat; s-a îmbolnăvit foarte rău, dar nu pentru că a muncit prea mult, nu, ci pentru că l-a doborât patima băuturii rachiul. Dacă nu te lași de băutură, îi zise doctorul, să știi că ai să te prăpădești. Rachiul este o otravă, mai ales pentru tineri. Nu mă pot lăsa, răspunse Florian. M-am deprins cu el și în fiecare zi trebuie să beau o sticlă de alcool. Am eu leac, măi băiete, adăugă doctorul, numai să ai
Istorioare moral-religioase by Valeriu Dobrrescu () [Corola-publishinghouse/Science/851_a_1786]
-
celui cumplit este scăparea celor slabi"); 2200: Cine se face oaie îl mănâncă lupii (" Omul prea bun e asuprit de cei blestemați"); 2203: Oaia când se depărtează o mănâncă lupii (" Adică cei ce se deosebesc de tovarășii lor îndată se prăpădesc" - Iordache Golescu); 2204: Șchiopătura oilor/ E bucuria lupilor (Anton Pann; "Cei mari se bucură și se folosesc de relele care [îi] lovesc pe cei mici"); 2566: Pe unde sunt turme blânzi/ Sunt și lupi mereu flămânzi ("Unde sunt bogați sunt
[Corola-publishinghouse/Science/84995_a_85780]
-
vizitat secția TBC și a găsit niște schelete vii cu piele pe ele. Șeful comisiei, un colonel din comitetul central, întrebă cu uimire: Cum nu mor ăștia, mă, în halul în care sunt? Afară oamenii cu posibilități de tratament se prăpădesc rapid. Tovarășe colonel, păi ăștia se roagă toată ziua. Pesemne, asta-i ține!, răspunse milițianul fie din naivitate, fie vrând să-și arate vigilența. Colonelul a rămas o clipă perplex. Apoi s-a răstit la cei ce-l însoțeau: Să
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
genții, noapte caldă pentru octombrie, m-am gîndit la bocanci, am luat pantofi, vedeam viață de om cînd eram pui de om, acum sînt pui de pui! flaneaua groasă prinde bine, caldă, lipsește femeia, tot bărbații lipsesc mai mult, stau prăpădiți printre lucruri cu civilizația asta! Bîrnova castanul cu frunze pleoștite lucioase la becul alb, toamna anotimpul în care vegetația se vestejește, 1958 savuros formativ Dicționarul limbii române moderne, Grajduri luminile pentru sate, instituția impiegatului în lanterna purtată de el la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
pe care nu i-ar mai fi vrut în viață. Sloganele de genul „Moarte burghejilor!”, „Moarte chiaburilor” sau „Moarte intelectualilor reacționari!”, deveniseră fapte concrete. Tot teritoriul României fusese transformat într-un uriaș lagăr de concentrare în care oameni nevinovați se prăpădeau cu zile sau se îmbolnăveau atât de grav, încât după „liberare” nu mai erau buni de nimic. Ba, dând dovadă de mult servilism față de asasinul de la Kremlin, Iosif Vissarionovici Djugașvili (Stalin), comuniștii români au „exportat” la cerere în sinistra URSS
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
aducerile aminte în liniște netulburată“. Căința pentru o viață de egoism? Nu tocmai, totuși ceva în genul ăsta. Desigur, niciodată n-am pomenit de asemenea lucru femeilor și bărbaților cu care aveam de-a face în teatru. S-ar fi prăpădit de râs. Teatrul este, fără îndoială, locul unde poți învăța cel mai bine ce înseamnă vremelnicia gloriei; ah, toate acele minunate, strălucite pantomime complet apuse! Acum am de gând să mă lepăd de magie și să devin un pustnic; să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
pe care oricum nimeni nu-l înțelege. Tot restul e o mare de împuțenie, duhnind a vulgaritate care se complace. Wilfred a simțit lucrul ăsta. Îmi amintesc că uneori era atât de trist, după ce-i făcuse pe toți să se prăpădească de râs. Oh, Charles, dacă măcar ar exista un Dumnezeu, dar nu există, nu există... Ochii mari, rotunzi, căprui ai lui Perry se umpluseră de lacrimi, începu să se scotocească după o batistă, apoi folosi fața de masă. După o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]