1,205 matches
-
cunoștință un lucru mult mai grav decât pierderea anexei Kyogoku. — Stăpâne! Stăpâne! O veste Îngrozitoare! Unul dintre ofițeri, plin de sânge, veni În fugă spre el și căzu În genunchi. — Ce s-a Întâmplat, Kyutaro? În pieptul lui Nagamasa, fulgeră presimțirea că se Întâmplase ceva foarte rău. Wakui Kyutaro nu era un samurai din anexa Kyogoku; era unul dintre vasalii tatălui său. — Onoratul dumneavoastră tată, Seniorul Hisamasa, tocmai a comis seppuku. Mi-am croit drum Încoace printre inamici, ca să vă aduc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
pentru Seniorul Samboshi? Păi, s-ar putea să fiu În stare, dacă mă tratez cu ceva. S-ar putea să sufăr doar de-o insolație, iar oamenii se vor supăra dacă nu sunt prezent. — Poate că indispoziția dumneavoastră e o presimțire. — Ei, și de ce spuneți asta? Acum câteva ore, v-ați retras cam pe la jumătatea banchetului. La scurt timp după aceea, n-au mai rămas decât cei din clanul Shibata și aliații lor, care discutau ceva În secret, foarte pătrunși. N-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
amărăciune. N-ar fi trebuit să fac asemenea greșeli. Ieyasu aproape putea să vadă chipul lui Shonyu În fumul negru care se Înălța. Când auzise zvonul că Nobuo Îl trimisese pe fiul lui Shonyu Înapoi la tatăl său, avusese o presimțire nefastă cu privire la consecințele faptei de bunăvoință a lui Nobuo. Cu toate acestea, nu-l credea pe Shonyu În stare să-și ascundă adevăratele intenții și să comită o asemenea mișelie, cu atâta cinism și repeziciune. „Nu se poate spune că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
armata lui Hideyoshi Își instală tabăra la Hanetsu și Începu să construiască fortificații la Nawabu. Cu armata lui Hideyoshi Împrejmuindu-i treptat castelul, Nobuo nu mai era În stare să-și păstreze calmul. De mai bine de o lună avea presimțiri că se apropia furtuna. Ceea ce Însemna că acțiunile lui Ishikawa Kazumasa - pe care clanul Tokugawa le păstrase strict secrete - fuseseră, În mod misterios, exagerate și discutate de cineva, deși nimeni nu putea ști de cine anume. Începu să circule zvonul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
300-301. 149 Ibidem, p. 302. 150 "Un Spengler și-a vestit cu ani în urmă sentimentul escatologic, într-un sens cu totul naturist ce e drept, al sfârșitului culturii europene. Sentimentul eonic nu l-a încercat. Dar concomitent cu aceste presimțiri de prăbușire s-au auzit și alte glasuri, de îndemn și de nădejde. Un Keyserling, după ce a sondat apele duhului de pretutindeni, crede, cu vânjosie de condotier al ideii, în înălțarea vieții pe un alt podiș spiritual. El e însă
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
prim și esențial” (Eugen Simion) - asupra liricii de tinerețe a lui P., care reușește să prindă acea stare de așteptare binecuvântată, cvasiinconștientă, a unui „copil-slujitor” al misterelor lumii, prezentă și în Cortegiul magilor din volumul Călătoria continuă (1989), dar și presimțirea morții ca ascundere în lumină: „Și nu te poți ascunde nicăieri/ Decât într-o lumină/ Pe care o gâtuie vântul” (Un mugur, în Umbria). Universul este un loc al armoniei dintre spirit și trup, Dumnezeu și om, mundus naturalis și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288922_a_290251]
-
de 5 august 1670. într-un izvor păstrat într-o transcriere mai nouă se arată că Bârlădeanu ar fi fost ucis la Roman, din porunca lui Antonie Ruset ori a lui Gheorghe Duca, când călătorea spre Istanbul. Nu de o presimțire, ci de certitudine a fost vorba în cazul marelui vornic Ion Moțoc, cel care - însurat cu Magda - era cumnat cu pârcălabul Cozma Ghenghea. Era sigur acest boier curajos (cineva îl socotea a fi „cel mai viteaz dintre moldoveni”), care - pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
pe metamorfoză, oamenii se schimbă, „el, într-un stejar, ea, într-o floare”, se spune în poemul La marginile lumii, bând izvoare) sunt caracteristice pentru cele mai izbutite poezii din volum. Ca întotdeauna când dispariția prematură întrerupe evoluția unui poet, presimțirea și gândul morții, încărcându-se cu o semnificație mai profundă, amplifică rezonanțele. SCRIERI: Sămânța, București, 1969; Brusc, să deschizi fereastra, București, 1971; Cămașa de apoi, București, 1973; O zi de toamnă, anonimă, București, 1974; Versuri, București, 1975. Repere bibliografice: Florin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287456_a_288785]
-
armonii deșteptate de întâmplare” (în A doua lumină poemul e definit chiar ca „o succesiune de hazarduri”), neprevăzutul („Poemul se bucură de izbucnirea în argint a neprevăzutului”, de „scăpărarea neașteptatului” - se afirmă în Între mine și mine), iar cuvântul devine „presimțire, umbră a unui obiect”, aproximând în contururi fragile „substanța impalpabilă” a unei stări de spirit exacerbate, extatice: „Nu ți-ai exasperat niciodată dorința până la o extraterestră viziune, până la o exaltare în care ochii sticloși pierd contururile, aruncă în lături decorațiile
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
revelator”. Mărturisire aproape argheziană, întărită și în poemul ce dă titlul volumului: „Fiecare cuvânt e pe zidul acesta butonul unei sonerii care - apăsat - va face să vină ființa necesară. Câte cuvinte, atâtea ființe”. Și încă, aceste rânduri din Copacul-centaur: „Cuvântul: presimțire, umbră a unui obiect. ș...ț Dacă la început a fost cuvântul, e, firește, în puterea de magnet a acestuia, și tăria de a fi atras din nimic o formă și un contur material. Și poate, într-o legendă și
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
a dispărut din memorie, lumea este metamorfozata acum - remarcă Horia Stamatu - „într-un fel de «euharistie cosmică»”. Sentimentul nostalgiei, profund, si suferințele exilatului, relevate și în pagini de jurnal (Călcând pe urmele lui Nerval și Verlaine), trezesc stări sfâșietoare și presimțiri încărcate de neliniște care, în ciuda aparentei frenezii, erau vizibile chiar si in versurile primului volum: „Murim în fiecare stea/lăsăm sămânța-n fiecare vulcan/cruce ruptă, troița Pacificul,/ cenușă aruncată-n vânt/în ocean pentru peștii arămii/sau sub stele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289679_a_291008]
-
Versurile din Boala de origine divină (1970) și din Jurământul de sărăcie, castitate și supunere (1972) precizează direcția poeziei pe care o scrie M., încă nedesprinsă complet de sub tutela universului stănescian: suferința concretului, feminitatea chinuită de un rău fără nume, presimțirea morții, tensiunea angelic - infernal, vis - real (imaginea recurentă a femeii-pasăre infernală). Simbolurile și semnele abstracte alternează cu un limbaj care transcrie concretul, emoția violentă sau, dimpotrivă, memoria somnolentă, pentru ca Împotriva celui drag (1975) să se elibereze mai în profunzime de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288085_a_289414]
-
ample citate din caietele ilustrului romancier, nu neapărat o capodoperă a genului, ci mai degrabă un compendiu de suferințe fizice, traume mnemonice, mărturisiri insipide, istericale, porniri în contra luxului și bunăstării, iluminări, obsesii, revanșe, autocompătimiri și deziluzii, sub imperiul senescenței și presimțirii sfârșitului. În spiritul iluministei rațiuni critice, cel care a sfidat lumea, legea și țarul, încearcă acum, ca diarist, să-și restaureze supremația într-o lungă dispută cu Dumnezeu, un partener care-și permite totul, nu însă și luxul de a
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
în care numai specialiștii au dreptul să se pronunțe. Cum Basarab Nicolescu este el însuși un cunoscător al domeniului, nu ne rămîne decît să-i dăm credit și să-l urmăm în încercarea de a concilia ireconciliabilul, și asta în ciuda presimțirii că între un iluminat bîiguind niște metafore pe care le poți interpreta oricum și o fizică în fața căreia nu mai poți îngăima în genere nimic, de vreme ce specialiștii ei au împins lucrurile dincolo de puterea noastră de înțelegere, așadar între un mistic
Războiul nevăzut by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9776_a_11101]
-
credinței lui Steinhardt și cel din secolul XXI nu prea sunt multe punți de legătură. Niște lumi paralele fără perspectivă de atingere în viitor. În concluzie, o carte de încurajator refugiu în lunile de iarnă și, pentru cei care împărtășesc presimțirile religioase ale autorilor, un prilej de reîntîlnire cu temele tradiționale ale creștinismului.
Un autor de interior by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6639_a_7964]
-
facă viața grea, fiindcă n-o șterg cât mai departe de ea și fiindcă îi beau vodca și ceaiul. Dar unde-ați vrea să mă duc, așa respingător cum sunt? Mă văd într-o oglindă. Ce mai! Cele mai dramatice presimțiri se împlinesc în dimineața asta. Ochiul meu stâng e iarăși plesnit în gheare roșii de sânge, gata să întoarcă lumea cu susul în jos. Fie! Iată-mă, lume! Motanul fuge după mine, lăsând continuu în urmă-i, în spațiu, fire
Inga Abele - Natură moartă cu rodie by Luminița Voina-Răuț () [Corola-journal/Journalistic/2418_a_3743]
-
ani trăiască” încununat de un sol natural emis de Nicolae Herlea la 85 de ani cu aceiași vigoare din carieră. După patru luni, avea să părăsească Bucureștiul pentru totdeauna fapt pe care mi l-a împărtășit într-un moment de presimțire. Am comunicat permanent telefonic până în urmă cu câteva zile ... Încerc senzația unei singurătăți apăsătoare. Mă refugiez în noianul de amintiri. Păstrez în suflet dar și în zecile de îndelungi imprimări, emoțiile și colocviile noastre despre viață și artă, despre oameni
Nicolae Herlea ? carisma umanismului vocal by Stephan POEN () [Corola-journal/Journalistic/83385_a_84710]
-
Sorin Lavric Ce poate fi mai iritant decît un autor căruia trebuie să-i dai dreptate în ciuda presimțirii că, dacă îi accepți adevărul, de lumea ta se va alege praful? Și cum să privești cu ochi buni un om ale cărui gînduri, dacă le încuviințezi valabilitatea, vor echivala cu prăbușirea reperelor tale? Se înțelege, nimeni nu e înclinat
Tribul electric by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9266_a_10591]
-
soarta aceleiași patrii. Ecouri din Văcărești și din cronici, plângând de răul lumii, de proasta ei tocmire se amestecă în această lungă tragere la răspundere, mai degrabă decât cerere de ajutor. Rugăciunea, după tiparul pașoptist, al oamenilor care trăiesc cu presimțirea unei revelații, își conține și soluția. Lumina așteptată se revarsă, binevoitor, peste neamul greu încercat. Păstorul întristat, pe care Anton Pann o va pune pe muzică, e o idilă, cu intrigă simplă și departe de ecouri metafizice. Natura consimte spontan
Un minimalist by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/5976_a_7301]
-
și cu serviciul aici. Cu toate acestea, se simțea un exilat. Se întreba uneori ce anume s-a atrofiat în el părăsind muntele. Surîdea împăcat - într-o zi, muntele îi va arăta. (p. 14) După un așa volum, am o presimțire: cred că am să-l însoțesc pe Marius Vasileanu cînd se va întoarce la muntele de baștină.
Sfiala deșteptăciunii by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8508_a_9833]
-
caracterizat prin imagini fantastice și juxtapuneri nefirești menite să genereze imagini neașteptate), a realizat picturi, schițe și sculpturi celebre, bijuterii, filme, a scris cărți. Opera sa este stranie, plină de arbitrar și monstruozități. Printre capodoperele sale figurează „Persistența memoriei“ (1931), „Presimțirea războiului civil“ (1936), „Metamorfoza lui Narcis“ (1937). Miercuri, 12 mai ROY J. PLUNKETT În urmă cu 10 ani a murit chimistul englez Roy J. Plunkett. În 1938, a descoperit teflonul (politetrafloretilena), material care o suprafață extrem de alunecoasă și, ca atare
Agenda2004-19-04-stiri () [Corola-journal/Journalistic/282404_a_283733]
-
Coșoveanu Asociată rugozității minerești, Valea Jiului, într-o ierarhizare rapidă a locurilor atractive făcută de mentalul colectiv, nu-și găsește un loc fruntaș. Dimpotrivă. Sufocată în halda de steril a prejudecăț ilor despre umanitatea întunecată care iese din subsol cu negrul presimțirilor urâte, reprezentarea acestui areal plin de dureri înăbușite s-a „îmbogățit“ și cu imaginea ortacilor spărgând capete de intelectuali în Bucureștiul spasmodicilor ani ‘90. Întrebarea ar fi: se pot sublima aceste aspecte grele de balast istoric? Judecând după dialogul purtat
Valea Jiului, altfel by Gabriel Coșoveanu () [Corola-journal/Journalistic/4621_a_5946]
-
un fel de intrus ce vine dintr-o altă lume ,un oaspete necunoscut care tulbură destul de viclean vederea noastră satisfăcută în care ne-a îmbrobodit mâna cea hotărâtă și vigilentă a științei clasice” (p.9). Maeterlinck abordează problema spiritismului, a presimțirilor, a premoniției, a prognozei și a clarviziunii, ajungând la concluzia că „proveniența lor este necunoscută” (p. 136). Dar de această dată, apropierea de mister nu mai exclude speranța. Convins că „nu este adevărat că științele psihice și-ar fi spus
Maurice Maeterlinck și „oaspetele necunoscut“ by Sonia Cuciureanu () [Corola-journal/Journalistic/4679_a_6004]
-
obișnuit”, parcă „mai articulat epic” decât Orașul cu salcâmi al lui Sebastian, cotat mult mai bine în epocă. Anișoara Odeanu, cu cărțile sale Întrun cămin de domnișoare și Călător din noaptea de Ajun, este „o minimalistă avant la lettre”, cu presimțiri și de „nou roman”. În Steaua Robilor, de Henriette Yvonne Stahl, sunt de aflat filoane dostoievskiene. La Lucia Demetrius, în Tinerețe, este de văzut „autenticismul unei fete cuminți” și tot la ea, în Marea fugă, sunt de observat intuiri ale
Literatura scriitoarelor by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/4842_a_6167]
-
ne fusese favorabil, ni se deschisese iubitor, pe cât de ostil străinului, invadatorului. Năboia sumbrul got, crăcănatul hun, rău mirositorul tătar, turcul, în fine, nimicea totul în cale, dar se oprea fulgerat la poalele codrului de nepătruns, îndreptățind cele mai rele presimțiri. Repede hoarda își lua tălpășița, localnicii ieșeau din umbrare, care cântând din frunză, care din fluier, teferi, doinind și horind, după ce mai și nuntiseră, mai nășiseră și asistaseră la nașteri și botezuri. Mândre Rodici părăseau codrul cu prunci în brațe
Bătrânul și ploaia by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/11199_a_12524]