1,452 matches
-
diferit. Eu sunt genul de realist desuet, care trebuie anihilat pentru a face loc experimentaliștilor. E un lucru pe care-l înțeleg. A.R. Dar dumneavoastră cum vă considerați, cum vă definiți realismul? A.O. Eu nu mă consider un realist, eu mă simt cel mai apropiat de poeții metafizici. Dar îmi prelucrez me ta fizica prin cele mai realiste materiale, prin materiale casnice, familiale. A.R. Ce influențe vă recunoașteți în opera dumneavoastră? Despre cele israeliene mi-ați vorbit. Mă
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
ocupat puțin mai serios de chestiunile de politică externă. El nu conține cu atât mai mult considerente profunde, ci înfățișează faptele așa cum au fost ele în realitate, expunând evenimentele din punctul de vedere al omului de stat și al diplomatului realist. Terenul ales de prințul Lichnowsky este acela pe care ne-am fi bucurat să-l vedem plasându-se pe domnul de Bethmann-Hollwegg, căci astfel lumea ar fi fost cruțată de război. Este inutil să analizez un document care vorbește de la
by KARL MAX, Prinţ LICHNOWSKYKARL MAX [Corola-publishinghouse/Memoirs/1009_a_2517]
-
Editura Dacia, 1991, p. 21): „A spune că doi și cu doi egal patru nu înseamnă a declara ca Tudor Vianu că Goethe a scris Poezie și Adevăr, că Voltaire a murit în 1778 ori că Balzac, domnilor, e un realist romantic. Sau a ține, ca George Călinescu, admirabile inedite prelegeri despre viața și opera lui Eminescu. Când alături de tine oamenii sunt tăiați cu ferăstrăul, dacă vrei să enunți că doi și cu doi fac patru înseamnă că trebuie să urli
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
MÂNDRĂ de odinioară, mediocrizată prin concursul fatal al istoriei și ajunsă la condiția, aș zice, de ovrei al Europei, așa cel puțin cum i am cunoscut [eu] pe cei pripășiți În țara noastră și greu asimilabili: practici, utilitariști, pozitivi, oportuniști, realiști ai celei mai crude realități, cea a lui Machiavelli și Guicciardini din Cinque cento; pe lângă asta, palavragii și știind să tacă, lacomi la câștig și parcimonioși, vicleni și temători, feroci la rigoare, din toate astea câte ceva, dar fără con sistență
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
și întrebări, decât răspunsuri. Mă împac cu gândul că nu mă întreb doar eu. Venind cu o astfel de abordare, vă rog să nu înțelegeți că m-aș opune unor procese integraționiste. În niciun caz, întrucât sunt un fost diplomat realist, care înțelege foarte bine că noi nu am avut de ales, ca și în prima etapă, cea postbelică. Sigur că mi-ar fi plăcut statutul Elveției, dar înțeleg bine că nu ni-l putem permite. Din punct de vedere strict
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
de un pur efect comic din vremea filmului mut, dacă n-ar fi fost cadavrele celor trei tineri. Explicația pozitivistă a fenomenului e desigur posibilă, plauzibilă și adevărată, dar în fond rămâne irelevantă. E adevărată, dar nu destul de realistă. Un realist profund nu se mulțumește cu explicații prin A+B. Nu le respinge, bineînțeles : explicația pozitivistă, cauzalistă, este ineludabilă, obligatorie, riguroasă, strictă. Dar cine se mulțumește cu atât, în anumită ordine de evenimente și fenomene, nu ajunge la esența lucrurilor. Un
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
profund nu se mulțumește cu explicații prin A+B. Nu le respinge, bineînțeles : explicația pozitivistă, cauzalistă, este ineludabilă, obligatorie, riguroasă, strictă. Dar cine se mulțumește cu atât, în anumită ordine de evenimente și fenomene, nu ajunge la esența lucrurilor. Un realist profund merge mai departe cu analiza, cu raționamentul, cu imaginația, cu intuiția. El trebuie să opereze cu luciditate maximă. Nu există luciditate pentru cine nu suportă lumina orbitoare. Pentru cine nu mai vede nimic la această lumină. Explicația realistă a
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
nu este decât ceea ce este ! Nu e decât asta. Asta face comicul : divulgă mediocritatea fenomenelor înconjurătoare. Asta nu e decât asta. Mai știm că, de pildă, Caragiale-i un satiric, care a făcut o critică a societății, că era un realist critic, deci că tot timpul era fotograful care prinde instantaneele cele mai divulgante pentru racilele societății. Și noi am învățat cu toții prin școli - nu știu dacă și acuma se mai învață chestia asta - că sunt trei grade, trei efecte ale
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
și călăuzește, dar nu impune. Planul nu este critic față de oraș ci atent, binevoitor și optimist, se uită În istorie cu amabilitate. Este foarteintresant nivelul subtil de Înțelegere și scoatere laiveală a motivațiilor istorice, chiar instinctul de a se uita realist În istorie, nu critic, este deosebit. „Soarta Bucureștiului a fost Întotdeauna legată de soarta țării. Evenimentele mari din istoria țării au avut repercusiuni covârșitoare asupra transformărilor pe care le-a suferit orașul: unirea Principatelor și alegerea Bucureștiului de capitală, dinastia
Polarităţile arhitecturi by Andreea Daniela Radu (Udrea) () [Corola-publishinghouse/Science/91808_a_92983]
-
fost corectă; - răspuns: complet, parțial, progresiv; - toxicitate: majoră, minoră. - Revizuirea gradului de înțelegere a pacientului și familiei: - dacă a fost informat asupra tratamentului și urmărilor; - daca o terapie potențial activă a fost refuzată; - nemulțumiri privind diagnosticul și tratamentul; - cum privesc (realist sau nerealist) o terapie intervențională - Revizuirea directivelor privind îngrijirea bolnavului - simptomele locale pot fi controlate prin chirurgie, radioterapie sau chimioterapie - răspunsul anterior la terapie sugerează că o terapie intervenționistă ar avea efect - ar putea fi un cancer care sa fie
Radio-oncologia cancerului genital feminin by Bild E. () [Corola-publishinghouse/Science/91719_a_92366]
-
cum o spuneam, că există soluții care Întrec ceea ce-mi apăreau mie - dar și celor din jurul meu, inși care erau certificați În buna lor apreciere a realității - drept posibilitățile limitate pe care le oferă ea, la un moment dat. Realiștii spun despre un asemenea caracter că este cel al unui „visător”! Se poate, numai că, În acest caz, substantivul prinde și o altă coloratură În afara de cea a unei „evaziuni din realitate”: cineva care Îndrăznește mai mult decât cei din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
s-a dovedit fals, atrăgându-mi ironii sau provocându-mi chiar daune; dar e tot atît de adevărat că nu de puține ori scepticismul inteligent al unor parteneri de discuție, amici sau nu, „realismul” lor s-a dovedit fals, ne-realist În esență, și realitatea socială sau evenimențială a ascultat de „profețiile” mele „dogmatice”, „optimiste”! Nu, noi, indiferent cine am fi, nu suntem și nu putem fi stăpânii Adevărului! El este, cum o constatam mai sus, duplice, profund și tiranic duplice
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
Există și un salon de muzică, cu mobilier stil Louis XV, picturi și un pian Stainway. Cam aceștia erau vecinii noștri din Pocitos și "casele lor". Clădirea ambasadei României n-avea nici stil baroc, nici neoclasic, era o construcție stil "realist socialist", cu tencuiala căzută, roasă de igrasie, cu o grădină în față sălbăticită, o Cenușăreasă care putea arăta bine dacă era îngrijită. Și mi-am asumat eu rolul de a o face să strălucească. Pentru orice lucrare în orice țară
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
Care au fost mecanismele prin care E.H. Carr și alți avocați ai perspectivei realiste au reușit această adevărată lovitură de imagine? În primul rând, reușita a fost asigurată de inventarea unei artificiale diviziuni a muncii între domeniul idealist și cel realist în Relațiile Internaționale. În procesul de construcție a idealismului, susținători ai școlii realiste introduc pretenția separării între studiul dreptului internațional ca element definitoriu al așa-numiților idealiști și studierea politicii internaționale de către discipoli ai proiectului realist. În al doilea rând
RELATII INTERNATIONALE by DANIEL BIRO () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1509]
-
că în comerț mediul trebuie să se adapteze organismelor. Acum douăzeci de ani am considerat că, dacă am putea culege probe care să demonstreze legătura dintre servibilitate și profitabilitate, am putea crea o știință a comerțului viabilă. Sunt suficient de realist ca să-mi dau seama că, dacă cineva poate să ofere unei facilități publice o utilitate economică, șansele de a reuși sunt mari, iar posibilitățile nelimitate. White Anglo-Saxon Restaurant, membru al clasei medii - superioare albe din S.U.A. Băutură alcoolică cu zahăr
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
Ștefan Popescu, Iosif Rosenblut, pentru a lua numai câteva nume de contemplatori asidui ai mării. Niciunul, însă, nu s-ar înscrie cu succes în perimetrul temei acestui eseu, poate cu excepția notabilă a lui Dimitrie Știubei, pictor și ilustrator mai pronunțat realist și mai centrat pe reprezentarea vaselor, ca ofițer de marină. Lipsit de poveste, de desfășurare, de tensiune și de spectaculos, încremenit într o imagine interiorizată in extremis, stimabil, altfel, în genul său, tabloul marin nu dă o temporalitate a evadării
PIRAŢI ȘI CORĂBII Incursiune într‑un posibil imaginar al mării by Adrian G. Romila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/850_a_1578]
-
faci. De aceea, toate cheltuielile de anvergură trebuie făcute din dobînzile lunare și nu din fondul propriu-zis. CUM SĂ CALCULEZI COSTUL VISELOR TALE 1. La început, întocmește lista lucrurilor pe care ți le dorești. Nu sta să analizezi cît de realist sună. Primul nostru obiectiv este să depistăm care îți sînt dorințele și cam cît ar costa ele. 2. Scrie prețul aproximativ al fiecărui articol în parte. 3. Ține minte că nu trebuie sub nici o formă să te atingi de "găina
Calea spre independenţa financiară. Cum să faci primul milion de dolari în şapte ani by Bodo Schäfer [Corola-publishinghouse/Administrative/903_a_2411]
-
din Evul Mediu târziu, și anume dacă ideile noastre sunt doar nume (nomina) pentru a indica manifestările singulare ale realității, cum susține curentul de gândire al nominaliștilor, sau dacă ideile noastre abstracte au un fundament în lumea reală, cum spuneau realiștii. În prezent ar fi ca și cum ne-am întreba: sensul lucrurilor se află în lucrurile însele sau doar în mintea noastră, în gândirea noastră? Lucrurile au un sens inerent, care locuiește în ele, sau suntem noi cei care îl construim și
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
psihică trebuie să se ocupe și de întrebările spirituale, mai ales de întrebarea despre sens. "Marele" sens "Marele" sens în realitate este o chestiune controversată în jurul căreia nu puțini au fost cei ce au concentrat. Mă întorc la confruntarea dintre "realiști" și "nominaliști" la care am făcut referire la începutul capitolului, iar în ce privește dezbaterea actuală mă țin la distanță de două curente de gândire, care conțin un sâmbure de adevăr, dar care, ca răspunsuri la întrebarea fundamentală despre sensul vieții, îmi
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
și matematicianul Gottfried Wilhelm Leibniz. El a dat lumii expresia "teodiceea", "justificarea lui Dumnezeu". Opera Eseuri de teodicee asupra bunătății lui Dumnezeu, a libertății omului și originii răului, publicată în 1710, devenea curând o operă clasică. Leibniz era suficient de realist pentru a nu micșora numeroasele forme de suferință și de rău prezente în lume. Lumea, pentru el, nu este deloc perfectă sau bună și se disting trei tipuri de rău diverse: răul metafizic, adică natura limitată a ființei, își are
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
Dezbaterile majore purtate până în prezent au vizat, pe rând, raportul între natura umană prezumată și evoluția politicii internaționale, opțiunea între metoda calitativă și cea cantitativă, adevăratul rol al instituțiilor internaționale în politica mondială sau provocările la adresa epistemologiei pozitiviste. Liberalii și realiștii s-au confruntat asupra binomului putere valori și relevanțele lor asupra politicii internaționale. Cea de-a doua dezbatere a fost declanșată de provocarea adresată de curentul behaviorist ce insista asupra căutării maximei obiectivități în științele sociale teoriilor și metodologiilor dominante
RELATII INTERNATIONALE by ANDREI MIROIU, RADU-SEBASTIAN UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1504]
-
în fond meleagul de baștină din care provin, cu înclinație spre genul memorialistic, amintiri folosite atât ca nuvelă sau roman, cât și ca "tablou de moravuri" sau studii psihologice, adică "o impresie integrală asupra mediului"). Creangă apare aici în paradigma "realiștilor patriarhali", care s-a impus ca "un suflu de pace socială și morală", o literatură "fără conflicte dramatice", dominată de "pace, calm și senin", "absolut sănătoasă" și de aceea "superioară". Dar autorul lui Dănilă Prepeleac se remarcă prin câteva trăsături
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
celui de leur coopération en vue de l'accomplissement d'objectifs communs, malgré leurs orientations divergentes."16 Deși toate structurile organizaționale sunt mai mult sau mai putin strict ierarhizate, cooperarea membrilor de la diferitele niveluri este indispensabilă. Însă, pentru a fi realiști, subliniază autorii, trebuie să acceptăm că fiecare dintre ei va face tot posibilul pentru a-și păstra o marjă de autonomie cât mai mare în cadrul organizației, interesele sale fiind mai mult sau mai putin convergente cu acelea ale organizației. Două
by Răzvan Enache [Corola-publishinghouse/Science/1038_a_2546]
-
florile, paharele și-și proiectează asupra ei, a „mesei goale”, propriile lor fantasme! Din această a doua categorie fac parte, după părerea - și intuiția! - mea, un Shakespeare, un Dostoievski, un Kafka sau Bacovia. Un Leonardo da Vinci, ce „se opune” realistului, calmului, „armoniosului” Rafael, care ne „redă” natura și ființele ce-o populează Într-o melodioasă și senină transfigurare, fapt „recunoscut” și urmat de legiuni de pictori În secolele care i-au urmat, iar „felul”, „tipul” artei sale a umplut pereții
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
pereții zecilor de bazilici ale catolicismului! Ușor se poate constata că „departajarea” mea, strict „subiectivă” cum se zice, nu e de ordinul valorii - cei citați mai sus au o pondere egală În clasoarele istoriei creației! -, ci sunt de ordin temperamental. „Realiștii” sunt mai degrabă „flegmatici” - dacă acceptăm cele patru mari categorii temperamentale, strict teoretice, iar „fantaștii”, adepții acelei tabula rasa, sunt „sangvinii”, uneori chiar „sangvino-colericii”. (În splendida carte a lui C.G. Jung, Tipurile psihologice - pe care am descoperit-o Încântat la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]