775 matches
-
ținutului spre sudul și estul ținutului, astfel că mulți români, îndeosebi în zona dintre Prut și Nistru, treptat au fost asimilați de către ruteni“12. Până spre mijlocul secolului XIX nu există date statistice oficiale despre numărul concret al românilor și rutenilor în această perioadă. Pentru începutul secolului XIX foarte prețioase sunt relatările lui Ioan Budai-Deleanu, care, în calitatea sa de consilier și traducător pe lângă Guberniul din Lemberg, constata în 1803 că „Cu toate că numărul moldovenilor a scăzut mult după revendicare, pentru că mulți
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
la Prut și Ceremuș granița sa de nord; este separată pronunțat față de vecinul slav de la nord prin apartenența la religia ortodoxă și prin limba valahă“14. Acest articol prezintă interes prin faptul, că hotarul etnografic de nord dintre români și ruteni este plasat de către autor pe râurile Ceremuș și Prut. Date mai concrete despre numărul românilor și rutenilor din Bucovina oferea Ion Nistor, care afirma că în 1848 locuiau în Bucovina 209.293 români și 108.907 ruteni, susținând că în
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
apartenența la religia ortodoxă și prin limba valahă“14. Acest articol prezintă interes prin faptul, că hotarul etnografic de nord dintre români și ruteni este plasat de către autor pe râurile Ceremuș și Prut. Date mai concrete despre numărul românilor și rutenilor din Bucovina oferea Ion Nistor, care afirma că în 1848 locuiau în Bucovina 209.293 români și 108.907 ruteni, susținând că în 183 de localități cu populație majoritar românească locuiau 190.077 români, iar în 87 de sate rutene
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
dintre români și ruteni este plasat de către autor pe râurile Ceremuș și Prut. Date mai concrete despre numărul românilor și rutenilor din Bucovina oferea Ion Nistor, care afirma că în 1848 locuiau în Bucovina 209.293 români și 108.907 ruteni, susținând că în 183 de localități cu populație majoritar românească locuiau 190.077 români, iar în 87 de sate rutene locuiau 90.692 ruteni. În 35 de sate cu populație mixtă locuiau 19.216 români și 18.215 ruteni 15
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
Ion Nistor, care afirma că în 1848 locuiau în Bucovina 209.293 români și 108.907 ruteni, susținând că în 183 de localități cu populație majoritar românească locuiau 190.077 români, iar în 87 de sate rutene locuiau 90.692 ruteni. În 35 de sate cu populație mixtă locuiau 19.216 români și 18.215 ruteni 15. Mihai Ștefan Ceaușu prezintă un document privind ponderea românilor, rutenilor și germanilor din diferite districte ale Bucovinei, valabil pentru anul 1846, din care reiese
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
907 ruteni, susținând că în 183 de localități cu populație majoritar românească locuiau 190.077 români, iar în 87 de sate rutene locuiau 90.692 ruteni. În 35 de sate cu populație mixtă locuiau 19.216 români și 18.215 ruteni 15. Mihai Ștefan Ceaușu prezintă un document privind ponderea românilor, rutenilor și germanilor din diferite districte ale Bucovinei, valabil pentru anul 1846, din care reiese că, la mijlocul secolului XIX, românii mai constituiau încă circa 80% din populația districtelor Cernăuți și
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
românească locuiau 190.077 români, iar în 87 de sate rutene locuiau 90.692 ruteni. În 35 de sate cu populație mixtă locuiau 19.216 români și 18.215 ruteni 15. Mihai Ștefan Ceaușu prezintă un document privind ponderea românilor, rutenilor și germanilor din diferite districte ale Bucovinei, valabil pentru anul 1846, din care reiese că, la mijlocul secolului XIX, românii mai constituiau încă circa 80% din populația districtelor Cernăuți și Storojineț, iar în districtul Sadagura din stânga Prutului ponderea românilor și rutenilor
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
rutenilor și germanilor din diferite districte ale Bucovinei, valabil pentru anul 1846, din care reiese că, la mijlocul secolului XIX, românii mai constituiau încă circa 80% din populația districtelor Cernăuți și Storojineț, iar în districtul Sadagura din stânga Prutului ponderea românilor și rutenilor era aproximativ egală 16. Primele date statistice oficiale despre etniile din provinciile Monarhiei austriece au fost publicate la mijlocul secolului XIX. Potrivit datelor statistice ale lui K. Czoernig, editor al Direcției statistice administrative din Viena, în anul 1850 locuiau în Bucovina
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
publicate la mijlocul secolului XIX. Potrivit datelor statistice ale lui K. Czoernig, editor al Direcției statistice administrative din Viena, în anul 1850 locuiau în Bucovina 380.826 de persoane, dintre care 184.718 (48,5%) români și 142.682 (37,5%) ruteni 17. Analizând descrierile detaliate ale • A. Ficker, Hundert Jahre (1775-1875), în „Statistische Monatschrift“, Wien, 1875, nr. 1, p. 406. • Radu Grigorovici, Bucovina în primele descrieri, p. 381. • M. F. Stöger, National Verschiedenheiten in Galizien, în „Österreichsche Archiv Gesellschaft“, Wien, 1832
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
Radu Grigorovici, Bucovina în primele descrieri, p. 381. • M. F. Stöger, National Verschiedenheiten in Galizien, în „Österreichsche Archiv Gesellschaft“, Wien, 1832, nr. 69, p. 274. • Ion Nistor, Der nationale Kampf in der Bukowina, București, 1918, p. 190; idem, Românii și rutenii în Bucovina. Studiu istoric și statistic, București, 1915, p. 147. • Mihai Ștefan Ceaușu, Evoluții etno-demografice în Bucovina la sfârșitul sec. al XVIII-lea - începutul sec. al XIX-lea, în „Codrul Cosminului“, serie nouă, nr. 3-4, 1997-1998, p. 103. • C. Czoernig
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
și națională a populației Bucovinei, publicate de Camera de Comerț și Industrie din Cernăuți. Potrivit lor, în 1857 din cele 456.920 persoane prezente în Bucovina 202.655 persoane (44,4%) erau români și 170.983 persoane (37,4%) erau ruteni, iar în 1869 din totalul populației de 511.964 persoane 209.116 (40,8%) erau români și 191.195 (37,5%) ruteni 18. În perioada 1850-1880 s-a constatat o tendință de diminuare a ponderii populației românești din Bucovina, astfel
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
persoane prezente în Bucovina 202.655 persoane (44,4%) erau români și 170.983 persoane (37,4%) erau ruteni, iar în 1869 din totalul populației de 511.964 persoane 209.116 (40,8%) erau români și 191.195 (37,5%) ruteni 18. În perioada 1850-1880 s-a constatat o tendință de diminuare a ponderii populației românești din Bucovina, astfel că după 100 de ani de stăpânire austriacă numărul românilor și rutenilor devenise aproape egal. Ponderea românilor s-a diminuat de la 48
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
116 (40,8%) erau români și 191.195 (37,5%) ruteni 18. În perioada 1850-1880 s-a constatat o tendință de diminuare a ponderii populației românești din Bucovina, astfel că după 100 de ani de stăpânire austriacă numărul românilor și rutenilor devenise aproape egal. Ponderea românilor s-a diminuat de la 48,5% în 1850 la 40,8% în 1869, în timp ce ponderea rutenilor s-a menținut la un nivel constant de cca 37,4%. Diminuarea populației românești a fost cea mai însemnată
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
diminuare a ponderii populației românești din Bucovina, astfel că după 100 de ani de stăpânire austriacă numărul românilor și rutenilor devenise aproape egal. Ponderea românilor s-a diminuat de la 48,5% în 1850 la 40,8% în 1869, în timp ce ponderea rutenilor s-a menținut la un nivel constant de cca 37,4%. Diminuarea populației românești a fost cea mai însemnată în orașul Cernăuți și în districtele cu populație mixtă Cernăuți (rural), Siret și Storojineț din centrul Bucovinei, iar în districtele Coțmani
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
1.800 de alte limbi. La următoarele două recensăminte, din 1890 și 1900, nu s-au înregistrat mari schimbări în privința repartiției procentuale a principalelor naționalități din Bucovina. Recensământul din 1880 a constatat o modificare bruscă mai ales la românii și rutenii din Bucovina. Sate întregi, mai ales din apropierea Cernăuțului, Storojinețului și Siretului, care încă la 1869 erau considerate ca fiind populate în majoritate de români, în 1880 au fost apreciate drept sate ucrainene. În preajma recensământului din 1910, elitele politice și culturale
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
care chiar în momentul acesta sugrumă Finlanda, nu îngăduie deschiderea unei singure școli în Polonia și închide pe cele poloneze și rutene din Galiția ocupată! Rusia, care nu recunoaște dreptul la existență națională nici măcar poporului atât de înrudit cum sunt rutenii! Rusia, chiar nouă românilor ne-a aruncat cuvântul de «pretinsă naționalitate» și care în Basarabia nu tolerează cea mai nevinovată manifestare a simțului național! Dar toate cele șaptezeci de milioane de suflete ale naționalităților încătușate în Sahara despotismului moscovit strigă
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
211-212. • Ibidem, p. 213. • Ibidem, p. 216. • Alexis Nour, Ce este Basarabia, în „Viața Românească“, vol. XXXVIII, nr. 7-9, 1915, p. 229. • Ibidem, p. 231. Astfel stând lucrurile, de ce să ne mirăm că rusul, ca stat, nu dă românului sau ruteanului învățătura în limba lor, pe când el nu are grijă de luminarea chiar a poporului său propriu?“64. La cele trei rele cardinale ale vieții rusești: arbitrarul administrativ, „nepermiterea (cu rare excepții) a cercurilor sociale și a societăților naționale și interzicerea
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
Eminescu, Cioran numește „etapa supremă a complicității tale cu universul”, pentru a continuă: „Ce șansă să poți transforma un torționar în aliat (aliatul)” (27 iulie 1975 Ă 607). Acuma, ce-i drept, Eminescu n-ar fi fost român, ci rutean. „Ruteanul ăsta a dat un rost seminției noastre”, declară într-un loc (27 noiembrie 1976 Ă 313). Pe Arșavir Acterian îl întreabă cândva dacă mai crede în „ascendența lui (a lui Eminescu, n.n.) armeană”. Mirarea, totuși, rămâne: cum de va fi
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
Unit Democrat al Romilor, Rudarilor și Lăutarilor din România (Partidul Alianța Democrată a Romilor din România), Uniunea Armenilor din România, Uniunea Bulgarilor din Banat, Uniunea Bulgarilor Pavlicheni din România, Uniunea Cehilor din România, Uniunea Croaților din România, Uniunea Culturală a Rutenilor din România, Uniunea Democrată a Croaților din România, Uniunea Democrată a Maghiarilor din România, Uniunea Democrată a Romilor, Uniunea Democrată a Tătarilor și a Turcilor Musulmani din România, Uniunea Democrată a Turcilor din România, Uniunea Democrată Turcă din România, Uniunea
by Sergiu Gherghina [Corola-publishinghouse/Science/1101_a_2609]
-
fost prima dată „ruptă de la Țara Moldovei” și alipită Imperiului austriac, ponderea demografică o dețineau românii, 85 la sută, în vreme ce procentajul ucrainean era aproape inexistent. Oricum, statistica lui Rumeanțev din 1772, cu doar doi ani înaintea raptului, nu consemnează nici un rutean la Hotin, Herța, Cernăuți. Așadar, Vasile Alecsandri, culegătorul de folclor, a știut să pună în circulație colecția realizată în scopuri culturale, după cerințele momentului, așa cum făceau și colegii săi de generație, polonezi, sîrbi, greci. Volumul a fost tradus în limbi
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
cu secolul al XIII-lea, apar formele Rewsoenewra, Riuetel, Ruetel, Rothel, Roschel, ceea ce l-a determinat pe I. Kisch să afirme că numele era la origine german (deși în documente se spune că așezarea a fost locuită în trecut de ruteni), fiind adoptat de romîni și adaptat fonetic prin apropierea (etimologie populară) de apelativul rășină. Kisch nu precizează însă care anume este numele german și ce însemna (poate ceva legat de „rușii“ care ar fi locuit acolo în vechime?). Se pare
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
al XIX-lea, iar modelul toponimic este larg răspîndit (Buștenari, Albinari, Cărbunari, Grădinari, Dohotari, Păcurari etc.). E posibilă și derivarea de la un alt nume de localitate, Rășina, de unde ar fi putut veni locuitorii (avînd în vedere informația cu foștii ocupanți ruteni ai satului), dar cele două toponime menționate sub numele Rășina sunt mici oronime, nume de culmi de deal, nu nume de localități, de topice majore, de unde ar fi putut migra locuitorii, plus că nu există nici documente și nici tradiții
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
O urare de Anul Nou). D. consacră, ca și Raimund Frederic Kaindl (la care accentul principal cade pe grupul etnic german), studii grupurilor minoritare din Bucovina: Țiganii din Bucovina (1892), Obiceiuri și credințe armene la naștere, nuntă și înmormântare (1904), Rutenii din Bucovina (1913). SCRIERI: Țiganii din Bucovina, Cernăuți, 1892; Comuna Straja și locuitorii ei, Cernăuți, 1897; Din scrierile lui Dimitrie Dan, Cernăuți, 1902; Obiceiuri și credințe armene la naștere, nuntă și înmormântare, Cernăuți, 1904; Mânăstirea și comuna Putna, București, 1905
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286678_a_288007]
-
și locuitorii ei, Cernăuți, 1897; Din scrierile lui Dimitrie Dan, Cernăuți, 1902; Obiceiuri și credințe armene la naștere, nuntă și înmormântare, Cernăuți, 1904; Mânăstirea și comuna Putna, București, 1905; Arhimandritul Vartolomei Măzăreanu, București, 1911; Cronica Episcopiei de Rădăuți, Viena, 1912; Rutenii din Bucovina, București, 1913; Mânăstirea Sucevița, București, 1923; Stâna la românii din Bucovina, Cernăuți, 1923; Dosoftei, mitropolitul Moldovii, Cernăuți, 1927. Traduceri: W. Hauff, Cântăreața, Gherla, 1889. Repere bibliografice: Dimitrie Dan, AAR, partea administrativă, t. XXVI, 1903-1904; Ilarie Chendi, Doi membri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286678_a_288007]
-
și în fața limbii polone, aceasta asociindu-se și cu degradarea statutului autohtonilor, o parte dintre vîrfurile acestora lăsîndu-se ademeniți să treacă de partea aristocrației timpului. Limba și cultura română se aflau în decădere, în schimb începea să se impună limba rutenilor, apropiată de limba polonă și susținută aici de polonezi. Aceasta va marca evoluția celor două etnii, românii și rutenii, primii cu spaima de a-și pierde limba și identitatea, din cauza măcinării, a uzării permanente a drepturilor pe care la avuseseră
A FI NA?IONAL SAU A NU FI by Gheorghe C. MOLDOVEANU () [Corola-publishinghouse/Science/83212_a_84537]