737 matches
-
a reușit deloc. Februarie a adus ploaie și zăpadă. Examenele furtunoase ale sesiunii de iarnă au trecut și viața de la 12 Univee a fost În continuare interesantă, chiar dacă lipsită de țeluri ferme. O dată pe zi, Amory se delecta cu un sandviș club, fulgi de porumb și cartofi julienne la „Joe’s“, de obicei Întovărășit de Kerry sau de Alec Connage. Acesta din urmă era un pișicher tăcut destul de arogant din Hotchkiss, care locuia În camera alăturată și experimenta aceeași singurătate impusă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
ferm Amory. Se Întreba dacă avusese un ton Înțepat. — Pe dracu’! Stai, a protestat Sloane. Acu’, dacă suntem aicea, nu ne grăbim. Nu-mi place locul, a zis Îmbufnat Amory. Și nici nu mi-e foame. Phoebe a reapărut cu sandvișuri, sticla de brandy, un sifon și două pahare. — Umple-le, Amory, a poruncit ea, și să bem pentru Fred Sloane, care are un fel de a fi rar și distins. — Da, a susținut-o Axia, intrând, dar și pentru Amory
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
atâta cât să traverseze 42nd Street. La „Shanley’s“ obscuritatea era mare. Amory era conștient că vorbea cu voce tare, foarte succint și convingător - i se părea lui -, despre dorința sa de a strivi oamenii sub călcâi. A consumat trei sandvișuri, devorându-le ca și cum n-ar fi fost mai voluminoase decât niște drajeuri de ciocolată. Pe urmă Rosalind a Început să-i răsară din nou În minte și și-a surprins buzele formând, iar și iar, numele ei. În clipa următoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
după fugar până în zori. Davis Haskins a ajuns pe prima pagină din Mirror și Daily News, iar Buzz a stat cu frica-n sân toată săptămâna și l-a silit pe Fud să stea cuminte în pivniță, ducându-i whiskey, sandvișuri cu salam și reviste porcoase șutite de la Moravuri. Uite așa s-a fofilat atunci, grație carismei lui de față palidă cu mațe pestrițe și a unei bafte chioare, iar mai-marii din poliție nu au aflat niciodată că un tip mort
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Fud a mierlit-o în tranșeele de la Guadalcanal, comandantul lui de escadron i-a trimis lui Buzz o scrisoare. Ultimele cuvinte ale fratelui mai mic sunau cam așa: „Spune-i lui Turner că-i mulțumesc pentru revistele porcoase și pentru sandvișuri”. Tâmpit, dement, sentimental, lunatic, idiot. Dar faptul că o sărutase pe Audrey Anders era și mai grav. Buzz opri în parcarea de la Primărie, transferă tot numerarul în cutia de gogoși și urcă în biroul lui Ellis Loew. Când intră, îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
spre morgă. Layman era în picioare, lângă rampă, și servea masa de prânz pe una din mesele de autopsie, ce fusese acoperită cu un cearșaf pentru cadavre - fața lui de masă. Îl văzu pe Danny, înghiți o îmbucătură dintr-un sandviș și spuse: — Arăți rău de tot. — Chiar atât de rău? — Arăți și speriat. Danny căscă. Îl dureau gingiile. — Am văzut cadavrele și nu cred că ălora de la LAPD le pasă. Asta e ceva de speriat. Layman își șterse gura cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
prin Ellis Loew, iar ordinul de detașare temporară fusese aprobat atât de comandantul LAPD Worton, cât și de șeriful Biscailuz. Înainte de a-i întâlni, s-a spălat pe dinți, a făcut gargară cu apă de gură și a înghițit un sandviș, anticipând o întrebare și ridicând un gard de minciuni în jurul ei. Din momentul în care i se spusese că urma să se infiltreze undeva la Variety International Pictures, iar ei știau că fusese obiectul mâniei lui Gerstein, a trebuit să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Îl trecu un fior straniu - omul lui Dudley Smith îl supraveghea. Îi spuse: — Tu și cu Jack mergeți la treabă și dacă aflați ceva important, sunați-mă acasă. Întoarse mașina și coborî pe Paloma spre Sunset, gândindu-se la un sandviș, un pahar de băutură îndoită cu apă și o verificare în cartierul negrilor. Sunset era de-acum înțesat cu șoferii de seara. Danny viră spre est, alăturându-se unui șuvoi de lumini. Mintea lui se goli și se relaxă. Kilometrii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
armatei care se trezea. Kay îi spuse din spate: - V-am adus micul dejun. El uitase deja că intrase cineva. Tresări la auzul vocii. Apoi zâmbi morocănos, pentru sine: - Micul dejun? Își bău sucul de portocale și mâncă în tăcere sandvișul cu rinichi. Când termină, Kay vorbi din nou: - Sunt aproape sigură că nimeni nu bănuiește prezența dumneavoastră. Adăugă, după un moment: Vom începe cam peste o oră. Va lua cel puțin trei ore ca să parcurgem cele patruzeci de mile prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
aveți ce vedea anul ăsta... fiți atenți la ce vor să vândă, e numai propagandă!” - și dispăru în compartimentul său; siguranța lui de sine parcă mă întremă și mă hotărâi să mă întorc în patul meu, să lichidez cele două sandvișuri cu cașcaval (foamea - semn bun!) și să mă culc. Nu fu chip. T., în picioare, aștepta exact în fața scăriței care ducea la culcușul meu; cu un gest dur, mă fixă pe marginea patului de jos și articulă clar și grav
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
urcând, dezbrăcându-mă ușurel, doar de cămașă, ca pe vremea pubertății, când ne așteptam, noaptea, la alarme aeriene și tata ne interzicea accesul la pijamale; delicat, am stins lumina și mi-am scos, cu aceeași grijă, ca să nu-l trezesc, sandvișurile, mâncându-le în întuneric; așteptam Kievul, a sosit, am auzit multe vociferări, în rusă, de afară, a durat mult până am plecat, eu începând - ca prostul, ca lașul deodată liniștit, ca micul idiot ieșit întreg dintr-un adăpost după încetarea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
a scos un țipăt ascuțit, mi-a țipat de-a dreptul în ureche, iar mie mi s-a umplut tot trupul de țipătul ăla ascuțit, am adulmecat, mai viu ca niciodată, acel miros de fată mare, și am văzut cum sandvișul meu galben se desfăcuse-n două, iar feliile zăceau în praf, cu partea unsă cu magiun în jos, dar de asta nici că-mi mai păsa, pentru că-i țineam, în continuare, păsărica în palmă, și știam că n-am să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
GĂRZILOR, APOI SE ÎNDREPTĂ GRĂBIT SPRE NOUL CARTIER GENERAL CARE FUSESE STABILIT ÎN PRINCIPALA CLĂDIRE MILITARĂ A CAPITALEI CUCERITE. AICI DOMNEA O ACTIVITATE FEBRILĂ. UN TIMP, MESAJELE SOSIRĂ SPORADIC. PE LA ORA CINCISPREZECE, ÎN TIMP CE MARIN SERVEA UN PRÂNZ COMPUS DINTR-UN SANDVIȘ ȘI O CEAȘCĂ DE CAFEA, ÎI FU PUS ÎN BRAȚE UN TEANC ÎNTREG DE TELEGRAME. O PRIVIRE RAPIDĂ ARUNCATĂ ASUPRA LOR ÎL ASIGURĂ CĂ VICTORIA ERA TOTALĂ. REZISTENȚA ORGANIZATĂ ÎNCETASE ȘI NICĂIERI NU FUSESERĂ SEMNALATE LUPTE SERIOASE. TRIMISE MESAJELE STATULUI-MAJOR
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
el să plece la birou. Avea niște zile așa de pline, încât a uitat de vise. Trecutul e mort. Păcat însă că Mike fusese antrenat ca să-și dea seama când cineva minte. În seara petrecerii de lansare, Jina a pregătit sandvișuri cu brânză la cuptor, iar, la ora șase, s-a trecut în pijama. După ce Alice i-a lăsat al șaptelea mesaj pe seara respectivă, Jina a scos telefonul din priză. Cu doar o săptămână înainte, petrecuse o oră întreagă discutând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
atârnau cercei în formă de pumnale, iar inelul de logodnă pe care i-l dăruise Naji, așezat în unghiul potrivit, putea să secționeze pielea. Irene a luat în vizor pijamaua Jinei, sticla cu vin pe jumătate goală și resturile de sandvișuri de pe masă. A, nu, a exclamat ea. Să nu mi te bălegești. Treci și te-mbracă ! Mergem la nenorocita aia de petrecere ! Danny a lăsat mai încet sonorul, încântat de prezența unui adult care vorbea mai puțin academic. Nu m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
ambalajele rămase de la mâncare și le-a îndesat în coșul de gunoi. Copilașul adormise la loc, iar maică-sa părea și ea că era pe punctul să tragă un pui de somn: părul îi atârna într-o poziție precară deasupra sandvișului cu pui. Alice avusese dreptate în legătură cu-n singur lucru. Orice acțiune are un preț și fiecare gest nefăcut te costă ceva. Când stai complet nemișcat, viața ta neclintită ți se adună împrejur și te macină. Mary a ieșit afară. Ceea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
aud nimic și să dorm în sfârșit neîntors. Nu s-a întîmplat decât peste câteva zile, când eram atât de obosit, încît nu cred că m-ar fi deranjat nici să vină să și-o tragă lângă mine. Mâncam un sandviș pe zi cam pe la ora 17, ca să-mi ajungă până a doua zi seara, de obicei cu merghez, un cârnat picant arăbesc după care mă ustura curu îngrozitor. Primele două săptămâni au fost de coșmar. După care mi-am găsit
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
schimb de vizite cu coana Leana de la parter, cu coana Mărioara de la doi, stau la un pahar de vorbă, beau câte o ceșcuță de cafea, care le mai subțiază sângele, pentru că folosesc îndulcitor de teamă să nu facă diabet, evită sandvișurile cu grăsime să nu le crească colesterolul. Eu, la întoarcere uneori, mă abat pe la bodega „LA COCOȘUL NEBUN”, unde, din micile mele economii, trag repede un țap de bere să mă echilibrez. Înainte de a ajunge la blocul unde locuiesc, trec
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
nici faimoasa corabie Vasa, scoasă din mâl după secole, conservată acum ca o mumie faraonică. Într‑o seară, după spectacolul cu Sonata duhurilor de la Teatrul Național, gazda mea m‑a condus la bibliotecă. Abia de am reușit să Înfulec un sandviș Într‑un expres. Era ora unsprezece, biblioteca Închisă. Cu toate astea, doamna Johanson Îi arătă portarului o anume legitimație, drept care el ne lăsă Înăuntru, mormăind ceva În barbă. Ținea În mână o verigă imensă cu chei, ca cea a paznicului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
doua zi la prînz. La ora șase, cu optsprezece ore înainte de termenul limită, teleecranul își încetă apelurile. Și peste cincisprezece minute tot inactiv rămase. Hedrock se duse pînă în bucătăria de campanie, luă o îmbucătură-două și-i duse lui Greer sandvișuri și cafea. Îndepărtă una dintre liniile de forță pentru a-i acorda destulă libertate de mișcare să se poată hrăni cu o mînă. La șase și douăzeci și nouă de minute Hedrock se instală la pupitrul de comandă. Din nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
ardea Într-o lumină arămie. De la un ghișeu al căilor ferate catalane am cumpărat un bilet de clasa a treia pînă la stația Tibidabo. Am făcut drumul Într-un vagon populat cu ordonanțe, servitoare și zilieri care duceau cu ei sandvișuri de mărimea unor cărămizi, Învelite În foi de ziar. M-am refugiat În bezna tunelelor și mi-am rezemat capul de fereastră, mijindu-mi ochii În timp ce trenul străbătea măruntaiele orașului, pînă la poalele muntelui Tibidabo. CÎnd am urcat din nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
particular are și dezavantaje, îl temperă nepoata. Trebuie să avem multă răbdare. Cea mai mare parte a timpului trebuie să stăm și să așteptăm. — Știu, replică unchiul, am văzut și asta prin filme. Detectivii stau în mașinile lor și mănâncă sandvișuri în timp ce așteaptă. Apoi cineva începe să tragă cu pistolul. Mma Makutsi ridică o sprânceană. — În Botswana nu se trage cu pistolul. Suntem o țară civilizată. Se cufundară într-o tăcere plăcută, urmărindu-i pe oameni cum purced spre treburile lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
prea mult timp în baie și când iese nu vine în pat, ia scaunul și se așază lângă fereastră, privește curtea interioară, are chipul îngălbenit de lumina care urcă de acolo, așteaptă să se închidă fântâna arteziană. Italia a pregătit sandvișuri pentru drum, a coborât să cumpere brânză, salam, apoi a rupt pâinea pe pat. M-am trezit când mătura firimiturile cu mâna. Lângă ascensor a salutat cameristele, le-a luat adresa, le-a îmbrățișat ca pe niște surori. În mașină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
în întuneric, un obraz abia vizibil în lumina ecranului. Era un film comic, puțin trivial, era bine, totul era bine. Eram o pereche, poate pentru prima oară. O pereche în vacanță care merge la cinema, se oprește să mănânce un sandviș și apoi își continuă călătoria. Da, mi-ar fi plăcut să fac o călătorie cu Italia, să dormim în hoteluri, să facem dragoste, să plecăm din nou. Eventual, să nu ne mai întoarcem. Puteam merge în străinătate, aveam prieteni la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
și poate că ți-e milă de mine. Nu, n-am să te las să pleci. Nu spera. Cu fiecare lovitură, te iau înapoi, bucată cu bucată. Picioarele tale ieșite de sub plapumă, spatele tău aplecat peste caiete, tu mâncând un sandviș, tu cântând, cana ta de ceai, mâna ta pe toartă. Nu te voi lăsa să te duci. I-am promis-o mamei tale. A plecat acum. Înainte de a se urca în avion, m-a sunat din nou. „Te rog, Timo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]