648 matches
-
ascuns. În acest capitol se vor evidenția principalele probleme ale investigației empirice a grupului familial, problemele metodologice de principiu, precum și cele legate de metodele și tehnicile propriu-zise. Aceste metode și tehnici sunt și pentru familie cele general folosite în științele socioumane, în sociologie și psihologia socială, în particular. Nu se insistă, prin urmare, asupra conținutului lor de detaliu, ci asupra relevanței lor în cercetarea familiei. Referindu-ne la chestionar ca la cel mai frecvent instrument utilizat în cadrul studiilor concrete pe problematica
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
dezacord valorico-atitudinal; concepția generală despre lume și viață a părinților (cea despre educație în mod special) este un factor cu o pondere importantă în procesul de socializare și în traiectoria de viață a copiilor. Paradigma clasică și dominantă în științele socioumane este că umanizarea și socializarea copilului, cristalizarea și maturizarea etajelor superioare ale personalității tânărului înseamnă, în primul rând, interiorizarea valorilor și a atitudinilor promovate de contextul sociocultural în care trăiește. Cu toate că ea trebuie serios reanalizată în lumina unor noi date
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
problema principală care rămâne este aceea a lipsei de izomorfism între conținutul (psiho)social și forma lingvistică: aceeași trăire, atitudine, idee, temă, până la urmă, poate fi prinsă în variate cuvinte și expresii, și invers, aceleași formulări lingvistice pot însemna realități socioumane diferite. Desigur, programele de calcul sunt tot mai mult perfecționate pentru a echivala cât mai corect datele din limbajele celor două registre (social și lingvistic). Subzistă însă întotdeauna un risc datorită formidabilei plasticități a limbajului natural. Cercetarea calitativă de tip
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
că aici lucrează din plin comparația. Cazurile se compară între ele din mai multe unghiuri de vedere și pe mai multe dimensiuni. De notat în acest context că, în fapt, așa cum ne învață încă clasicul E. Durkheim, comparația în disciplinele socioumane, în particular în sociologie, este inevitabilă. Și atunci, când spunem „e de familie bună”, facem implicit referirea la familiile de tipopus. Este foarte important însă ca, pe cât posibil, comparațiile să fie realizate explicit, să treacă dincolo de „impresii” și să fie
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
s-a impus ca disocierea dintre analiza emică și analiza etică (vezi Zamfir, 1981; Iluț, 1983, 2003). Dubletul conceptual emic-etic este de inspirație lingvistică, fără a rămâne însă un simplu împrumut. De altfel, lingvistica, una dintre cele mai avansate discipline socioumane, a oferit în mai multe rânduri zonelor de cunoaștere învecinate nu numai sugestii terminologice, ci și material de construcție teoretico-metodologic. În cazul de față s-a pornit de la distincția dintre analiza fonetică și cea fonemică. Fonemele sunt unități fonetice elementare
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
fragmente acustice altfel neutre. Modul de abordare fonetic trebuie completat cu cel fonemic, cu cel al semnificațiilor acordate din interior. Or, este ușor de înțeles că distincția dintre „exterior-interior (nativ)” este profund operantă nu numai pentru palierul lingvistic al existenței socioumane, ci și pentru alte orizonturi ale ei. Termenii fonetic și fonemic s-au transformat, prin K. Pike (1967), în antropologia culturală și socială, în etic și emic, marcând pregnant deosebirea dintre descrierea și explicația realităților unui grup cultural oferit de
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
vecini, prieteni, alte surse); ce a constatat cel ce a realizat studiul. În încercarea de a teoretiza și sistematiza pe un plan mai cuprinzător problematica perspectivelor, am propus conceptul metodologic de analiză multiperspectivală. El se referă la abordarea oricărei realități socioumane, dar se potrivește de minune în studierea familiei și a rudeniei. De altfel, ideea a încolțit odată cu lecturarea celebrei cărți a lui Oscar Lewis intitulată Copiii lui Sanchez (1961/1978). În urma unei riguroase cercetări de teren pe tema adaptării țăranului
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
vieții familialetc " Dinamica rolurilor în familie. Ciclul vieții familiale" 6.1. Rolurile și așteptările de rol în grupul familialtc "6.1. Rolurile și așteptările de rol în grupul familial" Statutul (sau statusul) și rolul sunt două noțiuni centrale în disciplinele socioumane. Într-un sens mai larg, statutul reprezintă poziția pe care o ocupă indivizii în spațiul social. Aceste poziții sunt legitimate social, fiind acompaniate de o suită de reguli formale și informale, de drepturi și îndatoriri pe care ocupanții lor trebuie
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
în calcul la împărțirea bunurilor în cazul divorțului, dar ea ar trebui să aibă toate caracteristicile socioeconomice legale ale unei profesii, deși nu e ușor cuantificabilă. Să menționăm că mișcarea feministă nu cuprinde doar femei. Majoritatea specialiștilor din domeniul științelor socioumane (desigur și alți mulți bărbați) sunt profeminiști. Unii dintre ei subliniază că modelul tradițional (curent încă) de complementaritate format pe stereotipia de roluri este costisitor pentru femei în primul rând, dar și pentru bărbați. Faptul că tatăl este cel care
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
dezvolte și să prețuiască prieteniile între bărbați. În legătură cu feminismul sau masculinismul, fără a deține date statistice planetare, putem afirma că, probabil, majorității femeilor și bărbaților le repugnă sexismul, atât șovinismul masculin, cât și extravaganțele mișcării feministe. Aportul practic al disciplinelor socioumane, în speță al psihosociologiei în materie de gender (gen social), îl constituie identificarea barierelor artificiale bărbat-femeie, a circumscrierii rolului lor disfuncțional și a dezvăluirii mecanismelor prin care pot fi demontate. O contribuție notabilă în această direcție este dată și de
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
a lungul anilor s-au adunat argumente solide că e spre binele tuturor părților implicate, și cu deosebire pentru copii, să funcționeze instituția numită medierea divorțului, prin care persoane specializate (asistenți sociali, consultanți și terapeuți maritali sau din alte domenii socioumane) asistă cuplul în timpul și după procesul legal să rezolve într-o manieră cooperantă problemele personale, juridice legate de custodia și întreținerea copiilor. Mediatorul poate fi angajat de cuplul în cauză sau mandatat de tribunal (mai mult de două treimi dintre
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
lume, nu e un atentat la drepturile omului instaurarea politicilor sociale constrângătoare? Nu cred că răspunsul este ușor de dat. După cum am reiterat, nu toate formulele de coabitare și de creștere a copiilor sunt egal îndreptățite din punct de vedere sociouman. Să presupunem deci că încurajarea prin multiple mijloace, inclusiv prin programe elaborate, este justificată. Rămân însă în continuare următoarele două interogații majore; 2. există resurse, voință politică, aprobarea publicului larg pentru a le „pune în lucru”, a le implementa, cum
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
pp. 18-20). Rezerva exprimată față de ușurința cu care se proiectează și se aplică programe ce vor să rezolve probleme acute și dificile nu incumbă, desigur, negarea de principiu a legitimității unor atare întreprinderi. Cei ce scrutează cu responsabilitate științifică realitatea socioumană insistă însă necontenit că ea trebuie mai întâi atent studiată. (Fără îndoială că un asemenea deziderat, profesat mecanic, este el însuși nerealist, fiindcă pe de o parte sunt fapte evidente, de bun-simț, unde investigația e superfluă, iar pe de altă
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
sus enunțate, cititorul poate identifica lesne o înaltă consonanță cu dezvoltările metodologice realizate în secvența inițială a cărții dedicată abordării complexe a familiei (capitolul 1). Consensualitatea este întâlnită în multe considerații contemporane privind maniera dorită în exprimările epistemologice ale științelor socioumane. Caracterul lor mai mult deziderativ decât efectiv nu le depreciază statutul ideatic, ci îndeamnă, ca orice ideal, la mobilizare. Capitolul 9tc " Capitolul 9" Repere teoretice ale asistenței și terapiei familialetc "Repere teoretice ale asistenței și terapiei familiale" 9.1. Probleme
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
de șamani și preoți, mai recent de medici (psihiatri). Psihoterapeutul american W. Griffin (1993) face observația că, cel puțin în SUA, pe măsură ce se dovedește că psihoterapia biologistă nu acoperă explicarea și tratamentul dimensiunilor psihosociale ale comportamentului uman, experții în științele socioumane, în particular psihoterapeuții, trec pe prim-plan. Rămâne de văzut dacă afirmația lui Griffin este o realitate sau o simplă proiecție aspirațională personală ori de breaslă. În tot cazul, creditul și admirația de care se bucură psihoterapeutul ca deținând secretele
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
numai o problemă majoră filosofică, ci și una practică. Cariere și acreditări științifice - formale și informale - depind de acestea. Astăzi, din ce în ce mai mult, problema menționată este și una de ordin juridic, legată de dreptul de proprietate intelectuală și copyright. În disciplinele socioumane, tensiunea invenție de idei-invenție de limbaj capătă accente suplimentare, datorate și faptului că domeniul lor de referință este în considerabilă măsură accesibil conștiinței comune nesistematizate. Două atitudini contrare s-au dezvoltat în comunitatea științifică vizavi de respectiva problemă: unii - din
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
și sistematizare a principalelor concepte și aserțiuni întâlnite în literatura de specialitate după criteriul distinctivității lor, al puterii lor discriminativ-teoretice: - familia funcționează ca un sistem, cu granițe (limite) bine conturate față de exterior. Ea este un teritoriu - termen pe care analiștii socioumani l-au împrumutat din biologie (etiologie și ecologie) - care se autoprotejează. Protecția cuprinde un evantai larg de bunuri, începând de la cele materiale (proprietate, slujbă etc.), trecând prin apărarea stilului propriu de viață, până la cele înalt spirituale, simbolice (onoare, mituri de
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
gender roles: Do they make, and then break, our relationships?”, în Journal of Social Issues, 49-3. Iluț, P. (1973), „Atitudinea față de valori și imaginea de sine”, în Probleme sociologice ale tineretului, CCPT, București. Iluț, P. (1983), „Comunicare terminologică în disciplinele socioumane: emic și etic”, în Studia Universitatis, Seria Philosophia, Universitatea „Babeș-Bolyai”, Cluj-Napoca. Iluț, P. (1984), „Problematizări și explicitări epistemologice în abordarea axiologicului”, în Studia Universitatis Babeș-Bolyai, Universitatea „Babeș-Bolyai”, Cluj-Napoca. Iluț, P. (1985), „Atitudinea față de valori la preadolescenți și tineri”, teză de
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
de la subiectiv la obiectiv, de la idiografic (particular, fapt, caz, situație) la nomotetic (general, normativ). Constatăm că abordările în favoarea cercetării de tip pozitivist încă cedează cu dificultate în fața necesității de a găsi specificul științific al cercetării pedagogice, ca fiind de esență socioumană și predominant calitativă, iar pedagogia neputând fi decât o știință quasi-experimentală. Și găsim aici semnul caracteristic al rezistenței în fața schimbării de paradigmă, cu efecte asupra metodologiei de concepere și realizare a acestei activități de cercetare, atât la nivelul teoretic, dar
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
2002, pp. 10-78; Van der Moren, 1996, pp. 80-82; Howe, 2003; Graby, 1998, pp. 6-10). În esență, recursul la valorizarea nevoii și varietății interpretării în educație, conturată după anii '70, ca reacție la depășirea abordării pozitiviste generalizate și la domeniile socioumane, a condus la relevarea diferențelor între cel puțin a două alternative, regăsibile și în cercetarea pedagogică: calitativ și cantitativ, subiectiv și obiectiv, fapte și valori, descriptiv și prescriptiv, postmodernism și pragmatism ș.a. Complexitatea educației, nevoia compatibilizării lor obligă însă la
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
nr. 1-2, Editura Academiei Române, București. Brucher, M. 1999, „Institutional Mechanism for Promoting Women towards Decision-Making Positions”, Status of Women in Romania 1997-1998, UNDP, București. Ciupercescu, M, 1998, „Un fenomen de serendipitate: condiția femeii în mediul industrial”, Buletin Științific. Seria Științe socioumane, Universitatea Pitești, an I, nr. 1. Constantinescu, L.-E., 1997, „Șanse egale - un deziderat în România androcrată”, Revista română de sociologie, nr. 5-6. Feischmindt, M.; Magyari-Vincze, E.; Zoltai, V. (ed.) 1997, Women and Men in East European Transition, Editura Fundației
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
și printr-o abordare complexă, ea își va putea găsi rezolvări mai favorabile pentru generațiile viitoare. Rolul asistentului social în integrarea socioeducațională a copilului Lect. univ. dr. GHEORGHIȚA LAZĂR, Universitatea București Sfârșitul de secol a corespuns, pentru specialiștii din domeniul sociouman, cu o nouă provocare în ceea ce privește educația copilului - abordarea rolurilor familiale din mai multe perspective, respectiv exercitarea rolurilor parentale în cazul în care: 1. Părintele este singurul, unicul sau principalul responsabil de întreținerea și educația copilului. 2. Părintele trăiește separat de
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
sporească relevanța conținutului. (Lucian Ciolan, 2008, p.123-124). În funcție de tipul disciplinelor ce intră în relație la acest nivel ,se pot distinge două moduri de integrare: a)integrarea complementară: atunci când corelațiile se realizează între discipline înrudite, complementare, cum ar fi disciplinele socioumane sau, în cazul curriculumului din România disciplinele încadrate în aceeași arie curriculară. Conceptul de democrație poate fi investigat din perspectiva unoe discipline precum educația civică, etica sau istoria; b)integrarea paralelă: atunci când corelațiile se realizează între discipline care nu se
Interdisciplinaritatea - Necesitate obiectivă a învăţământului primar by Rodica Ardeleanu () [Corola-publishinghouse/Science/1234_a_1897]
-
capătă importanță pe măsură ce teoreticienii și practicienii sunt de acord cu teza lui Adam Smith, conform căruia eficiența și productivitatea dictează diferențele dintre avuția națiunilor. Abordarea experimentală a relațiilor dintre productivitate și supervizare devine o preocupare importantă a cercetătorilor din domeniul sociouman pe parcursul secolui XX, atunci când se va trece la munca „pe bandă” și când problemele de organizare și de productivitate se vor impune cu acuitate în mediul concurențial industrial. Numeroase studii din a doua jumătate a secolului XX vor căuta răspunsul
[Corola-publishinghouse/Science/2132_a_3457]
-
acțiunea sa este însă conformă cu un model de acțiune specific agenției pe care o reprezintă. Aceasta oferă o parte dintre soluții prin informații, resurse, modele de acțiune. Este comun diferitelor agenții faptul că propun soluții bazate pe mobilizarea capitalului sociouman de la nivel local. Dincolo de acest aspect, apar însă variații foarte mari legate de resursele oferite, de modelele de organizare pe care le stimulează etc. Agențiile pot oferi, la modul concret, manifest: resurse de tip a. (material: granturi, microcredite) sau b
[Corola-publishinghouse/Science/2132_a_3457]