600 matches
-
soare de un roșu incandescent, în jurul căruia gravitau două planete. Una dintre acestea era locuită - tot o lume de păduri virgine învăluite în ceața și pline de animale din specia saurienilor. Se depărtară de ea fără s-o exploreze după ce survolară o mlaștină imensă și un ținut cu vegetație luxuriantă. Alte stele le răsăriră în față, înfipte ca niște ace scânteietoare în catifeaua neagră a spațiului. Un soare enorm, alb-albastriu, înconjurat de cel puțin douăzeci de planete, îi atrase atenția lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
se mișcau, se agitau în somn și mai în fiecare moment câte unul se ridica puțin, privea în jur, își freca ochii cu palmele și se culca din nou. Sentinelele se plimbau printre nenumăratele șiruri de oameni adormiți. Mașini zburătoare survolau imensa tabără, patrulând și ținând sub amenințarea armelor lor împrejurimile, părând la fel de neliniștite ca și soldații. Două santinele se apropiară și dispărură chiar prin "fereastra" prin care priveau Gosseyn și Thorson. În timp ce se apropiau, unul îi vorbi celuilalt într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
Fetelor, o scrisoare! Toți O scrisoare? De la cine să fie oare? Elev X Către brigada artistică “Stop la neatenție!” Toți E pentru noi, Ia citește să vedem cine, Și ce scrie ! Dragi prieteni, În zborul nostru către țările calde am survolat și spațiul aerian al comunei voastre. Am văzut copii frumoși și cuminți, preocupați de grija cărții. Ne-au petrecut cu privirea, ne-au făcut semne prietenești cu mâna și n-au 65 aruncat cu pietre după noi. Ne-a plăcut
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
zonă, a înregistrat o temperatură de minus 6 grade Celsius și nu de minus 70 de grade, temperatura normală cunoscută pe planeta Marte. Cineva întreabă de celebrele canale de pe Marte. Ele n-au fost confirmate de către sondele care l-au survolat; totul se pare a fi doar un joc de culori care dau iluzia unor canale. Apoi, polii lui Marte de culoare albă, de gheață, nu se topesc din cauza temperaturilor scăzute de minus sute de grade și pentru că primește puțină căldură
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]
-
țară, pe deasupra solului, vreau să zic, doar cu elicopterul proprietate personală. Inspecta foarte des porțiunea, pe care devenise stăpân, din Deltă. Într-o zi, de fapt, În ziua pe care nimeni nu i-ar fi putut-o bănui fatală, a survolat Delta, de-a lungul și de-a latul ei. A observat, ce nu observase, În decursul anilor de survol, o minusculă așezare, cu totul parcă În afara lumii, În vecinătatea unui canal și a unei bălți acoperite cu o vegetație stuficolă
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
Höppner. Ducând cu sine secretul nedezvăluit al descoperirii poziției lui Königsberg, Ian Fermanagh poartă și taina fraternității cavalerești cimentate prin sânge și altruism. Omagiul memoriei lui Höppner este una dintre ultimele pagini ale poveștii lui Micheluzzi. Din avioanele engleze care survolează, în 1915, nava germană, un mesaj ajunge pe punte. Este semnul pe care Fermanagh îl trimite ger manilor de pe Königsberg și scrisoarea de adio în care este rememorat sacrificiul lui Höppner, ofițer și gentilom. Umbra marinarului-aristocrat se confundă cu umbra
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
spune atunci. Decolară în umbră și trecură în trombă peste oraș. Gosseyn nerăbdător, avea impresia că întinderea luminată de jos nu se sfârșea. Însă, obscuritatea deveni curând totală, cu excepția unor pete de lumină care punctau orizontul. Roboplanul vorbi din nou: - Survolăm munții. Încotro, acum? Gosseyn se uită la picioare, dar nu văzu nimic. Cerul era înnorat și noaptea era precum cerneala. - Vei ateriza pe un mic drum cam la un kilometru de această parte a Templului Zeului Adormit, zise el. Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
te conține și te hrănește, al mulțimii trecătoare, mereu alta și mereu la fel. Mai bine concentrează-te asupra celeilalte atracții a parcursului, îndeplinită prin uniformitatea anonimă a caracterelor tipografice: puterea de evocare a cuvintelor te convinge, și aici, că survolezi ceva și nu neantul. Îți dai seama că e necesară o doză bună de inconștiență când te încrezi în mecanisme nesigure, aproximativ dirijate; sau poate asta dovedește o tendință nestăpânită de pasivitate, regres, dependență infantilă. (Te gândești, oare, la călătoria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
MARIA; Principii Carol și Elisabeta, +PIMEN Mitropolitul Moldovei și Sucevei; C. C. Arion Ministru Cultelor”<footnote Apud Theofil S. Niculescu, Sfintele Monastiri și Schituri din România, Editura Mânăstirea Vodița, Drobeta Turnu Severin, 2002, p. 102-103 footnote>. Tot atunci Aurel Vlaicu a survolat Iașul și mănăstirea Cetățuia cu avionul conceput de el. Clădirea are semisol, parter și etaj, în care se asigură spațiul viețuitorilor mănăstirii. La parter se află bucătăria obștii cu sala de mese, iar la etaj avem chilia starețului, cancelaria mănăstirii
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
ai grijă de tine, nu? De‑asta se și zice „Mens sana în corp sana“, sau cam așa ceva. Pun mâna pe mouse, dau clic repede pe iconul de acces pe internet și caut „scaune de birou“ - și imediat încep să survolez fericită lista. Mi‑am notat deja câteva variante posibile, când, deodată, aterizez pe website‑ul ăsta incredibil pe care nu l‑am mai văzut niciodată, plin cu echipament de birou. Nu doar plicuri albe monotone, ci chestii hi‑tech uluitoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
păsării Salieri sau Paganini. Născută din urletul născocitor de urlete al orgoliului nemăsurat, urletul intern, demiurg al finalelor prin hotărâtoarea, impunătoarea, cu valoarea uriașă de somații, interjecția! Urletul gunoierilor se afla în eclipsă totală, în clipa în care Mioara Alimentară survola Lumea acestei Dimensiuni. Dimensiunea era o parte infinitezimală din absolutismul ei intrinsec. Se ascundea în geamăt, aștepta în murmur, se regrupa în tăcerea neauzită de inițiații în zgomoteric, ca apoi, ține-te, pentru a nu fi spulberat de această tornadă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
la rândul său, între blocuri și pe sub streșini, nu atât de uimire, cât de spaima nemărginirii mișcate de o forță necunoscută entropiei sale. Se spune că au îngropat Orașul. Abia dacă se familiariza cu noua stare. Se spune că elicopterele survolau pădurea de grâu fără să zărească printre valuri vreun semn de viață. Vârfurile copacilor nu dădeau semne de disperare, nici creasta vreunui acoperiș sau consolele stâlpilor de înaltă tensiune nu păreau a cere ajutor. Veștile erau, desigur, exagerate. Și contradictorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
aveam posibilitatea de a vedea orice din țară. Absolut orice! Eram limitați doar de puterea noastră de a supraveghea camerele. Apropo... ar trebui să știi că, acum cinci minute, două elicoptere au decolat de la baza aeriană din munți pentru a survola zona și că un convoi militar, presupun că ar fi Gardienii, vor ajunge aici în jurul orei trei sau patru după-amiază. Excelent! Felicitări, Velail! Mi-ai depășit așteptările! Dacă ar fi putut toarce, eu cred că ar fi făcut-o în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
A dispărut. Nimeni nu a văzut-o.Nici măcar John... -Parcă am fi eroii unei piese de teatru absurd. Abia aștept să ajung la Poiana Mică. Gina fă-mi legătura cu dl.Liteanu. Amabilă,Gina îl contactă telefonic pe client... Elicopterul survola o padure de brazi. Dan asculta absent cuvintele lui Licu. Se gândea la modul în care va aborda acest caz.Avea o vagă bănuială.Simțea un ușor disconfort. Licu își depana amintirile. -Lore venise în turneu la Iași.Se juca
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
spune atunci. Decolară în umbră și trecură în trombă peste oraș. Gosseyn nerăbdător, avea impresia că întinderea luminată de jos nu se sfârșea. Însă, obscuritatea deveni curând totală, cu excepția unor pete de lumină care punctau orizontul. Roboplanul vorbi din nou: - Survolăm munții. Încotro, acum? Gosseyn se uită la picioare, dar nu văzu nimic. Cerul era înnorat și noaptea era precum cerneala. - Vei ateriza pe un mic drum cam la un kilometru de această parte a Templului Zeului Adormit, zise el. Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
o sută cinci zeci de avioane rusești. Era un băiat superb, cu un curaj ne bun. Avionul trebuia să aterizeze la Zagreb să ia benzină. Eu n-aveam viză pentru Zagreb. „Te pitești în toaletă și nu aterizăm la Zagreb. Survolăm. Ești de acord?“ îmi spune pilotul. „Dar cei pentru Zagreb?“ întreb eu. „O să vedem.“ Zagrebul era sub ocupație comunistă. Bâzu a deturnat avionul și am aterizat la Paris, cu toții. Cum am ajuns acolo, am cerut azil politic. Pe pilot l-
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
îngerul, chiar dacă câteodată se înșală: Ce este? Ce omul nu poate găsi singur? Ce nu i se mai poate lua După ce odată i s-a dat. Și ce el nu recunoaște Decât după ce l-a pierdut? Iubirea, iubirea! zbierau îngerii survolând deasupra ta din toate direcțiile. Dacă ți-ai răspuns la această ghicitoare, nimic din ce ți se va întâmpla de-acum înainte nu va mai necesita vreo explicație, nimic nu ți se va mai părea imposibil. Lucrătura Aspidei este dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
râs către Hipogriful ce a început să necheze, răzuind cu gheara iarba de sub el, ca un cocoș ce se pregătește să-și ia avânt. Nările îi fremătau la auzul gândului meu năstrușnic, vizibil flatat de comparație. Câteva secunde mai târziu, survolam pe deasupra rezervației, lăsând în urmă, pe rând: casa cu patru coșuri a cotoroanțelor, vila cu cerdac a Zânei Zânelor, brazii din grădina Licornului, apoi dealurile, munții, norii. Ne îndreptam spre soare în zbor vertical, absolut. Nici cea mai măiastră dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
instantaneu relația. Scena 6 (Se aprinde mai întâi soarele peste un cer mâlos ca o cloacă, apoi se aprind treptat și alte lumini, scena e la fel de luminată ca mai înainte. În mijlocul scenei stă Pulcheria cu floarea-soarelui în mână. Deasupra ei survolează o albină ce ezită între a se așeza pe floare sau pe umărul rotund și pufos al Pulcheriei. Din fundal se aude vocea rezonerului...) Oare ce-o să aleagă albina, floarea sau fata? Albina știe că floarea nu-i mai poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
așa cum am receptat-o în copilărie, în limba maternă: nostalgică, misterioasă și legănătoare, adică esențialmente feminină, erotomorfă. O părăseam în fiecare an cu durerea sfârșitului de vacanță. Prietena mea. "Structura noastră ca materie a viselor" Și în amintirea mea, eu survolam nevăzută, dar cât se poate de prezentă în spațiul dintre cele două lumi. Și tot la bariera dintre aceste două lumi, doar că vizibilă, la poalele povârnișului se distingea o siluetă de fată tânără cu părul lung și roșcat. Purta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
acestui scop: de a înțelege măcar acum natura relațiilor și a secretelor, fie ele doar mentale sau închipuite. Prietene apropiate și nedespărțite, ea nu le-a vorbit niciodată de sentimentele și latențele lor sau ale ei, despre acei curenți ce survolau în jurul ei, pe care-i simțeau cu toții și știau de bună seamă cum că-i simțeau cu toții. Îi simțeau cu toții mai mult sau mai puțin confuzi și contrariați de-a valma soți, copii, nepoți sau prieteni... Era ceva fascinant legat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
cauciuc înalte, iar doamnele blănuri elegante. Doamna de la mijloc strălucea într-o blană de vulpe albă, capul ușor lăsat într-o parte, acoperit de o beretă cochetă din blana aceluiași animal. În aceeași zi l-am văzut pe Moș Crăciun. Survola în cercuri deasupra lor într-o sanie trasă de doi reni. Renii s-au oprit la marginea terasei și Moș Crăciun a sărit sprințar din sanie, a făcut o adâncă plecăciune și a început să descarce niște cutii mari și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
aproape tot timpul. Nici măcar nu-mi recunosc vocea, dar după elocvența expunerii mă recunosc, sunt eu cu certitudine. Apoi, deodată, observ că interlocutorii mei țin fiecare în mână câte o oglindă în care se uită atenți ca într-un televizor. Survolez încăperea în toate direcțiile, ca o cameră de luat vederi, să pot prinde imaginea din oglinzi. Însă auditoriul meu se află într-o perpetuă mișcare browniană, nu pot să văd absolut nimic. Poziția mâinilor sau a oglinzilor se modifică întruna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
acestei auto-revelări și lipsit pentru veșnicie de ea, se dovedește a nu fi decât un "lucru", a nu fi decât moarte. Iată de ce, pretinzând că surprinde ființa adevărată a senzației, știința matematică a naturii operează o deplasare sau, mai degrabă, survolează acest Abis ontologic, substituind senzației care se încearcă pe sine, sau mai bine zis însuși faptului de a se încerca pe sine, ceea ce, pentru a-i "corespunde" în natură, a o "suscita" sau a o "provoca", nu are în orice
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
calitativ ca ușoară sau grea, presupunând o ucenicie sau nu, "calificată" sau nu. Această determinare calitativă a muncii obiective nu este decât reprezentarea caracterelor reale ale muncii vii, reprezentare aproximativă și supusă hazardului, convențională, contingentă, ca să spunem tot, în măsura în care ea survolează prăpastia care separă realitatea de irealitate și în care, pe de altă parte, ea face să corespundă o calitate generală "greu", "calificat" acelui ceva care este conținut în singularitatea absolută a diferenței sale absolute. De pildă, o activitate dureroasă sau
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]