1,138 matches
-
cale căsătoria dintre Ariberto, duce de Asti, fiu al fratelui ei Chrodoald, și Wuldetrada, fiica ducelui Theoderad de Torino. Opțiunea pentru această soție menită nepotului n-a fost întâmplătoare, fiind vorba despre o catolică înfocată, ambițioasă și gata de orice ticăloșie pentru a căpăta ceea ce voia. În plus, era verișoara Zubetei, o femeie ușuratică și cunoscută în tot regatul pentru frumusețea ei extraordinară, nevasta lui Eribert, un militar la fel de faimos pentru gelozia lui. Înfăptuind acestea cu ajutorul episcopului catolic de Pavia, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
distingem o fată sau o trăsătură a feței de alta, daca nu prin linia despărțitoare și infinitele sale inflexiuni și mișcări? Ce anume clădește o casă și sădește o grădină, daca nu definitul și determinatul? Ce anume distinge cinstea de ticăloșie, daca nu linia tare și viguroasa a dreptății și a certitudinii în acțiuni și intenții. Înlăturați această linie și veți înlătura viața însăși; totul este din nou haos, iar linia atotputernicului trebuie trasă peste acesta înainte că omul sau animalele
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
nu-i mai presus de alții” e o afirmație stupidă pentru că e degradantă. Nu sunt același lucru un om care Îi ajută pe ceilalți și unul care Îi torturează. Nu sunt la fel Hitler și Mandela. Lipsa admirației e o ticăloșie. Avea dreptate Rousseau când Își arăta nemulțumirea Într-o scrisoare către d’Alembert: „În ziua de azi, domnule, nu suntem destul de mari pentru a ști să vă admirăm”. 6 Eșecurile operative. Inteligența socială poate greși În alegerea scopurilor, de pildă
[Corola-publishinghouse/Science/2016_a_3341]
-
și refuzul îngrijirilor medicale, și înmormântată într-o groapă comună. Spectrul uman al personajelor culminează, în Drumul Damascului, cu portretul, de substanță dostoievskiană, dar unicat între cazurile reale cunoscute, al unui mărunt torționar care, covârșit de revelația târzie a propriei ticăloșii, se căiește, implorând să fie judecat și pedepsit. Sarcasmul destinului lui Franț Țandără este generat de persistența ocultă, dar activă a speței sale profesionale, astfel încât deconspirarea, într-un proces, a unei întregi rețele malefice este sistematic blocată, iar personajul rămâne
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286814_a_288143]
-
nepotul lui. Macovei și oamenii lui ăl trăgeau de brâu, îi furau pâinea, îi puneau piper în rachiu; când se apleca să bea apă din râu, îl loveau cu cizma în ceapă sfărâmându-i dinții și bea apa însângerată. Culmea ticăloșiilor lui Macovei fusese să i-o dea de soție pe o nepoată de-a lui, o femeie stricată, fără să-i dea zestre. În loc de boi îi dăduse niște cotoi, iar în loc de vacă de lapte, o pisică. Sărmanul Gheorghiță avea niște
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
acolo, erau nevoiți s-o părăsească), vandalizând și provocând pustiirea (Cantacuzinii vor fugi în Transilvania) și spaima (logofeteasa Elena, soția lui Stroe Leuurdeanul, își scria, la Brașov, testamentul la 28 iunie 1655569). Stoica Ludescu se miră, exclamă și moralizează („O, ticăloșii și nebunii! Cum umblară toți rătăciți”, „O, mare ciudă...”, „O, mare minune...”, „O, ce fac nestâmpărat...”), țintuindu-i pe culpabilii care nu le cruțau nici pe femei (între ele și pe văduve) cu așteptata pildă scripturistică: „O, nebunie nespusă, cum
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
a profita de ocazie; proști; prostul; putere; răufăcător; a fi rău; reacții; rece; regrete; relații; remușcare; repulsie; respinge; ruptură; rușine; a schimba; schimbă; secret; sentimente; sfadă; Simona; sincer; singur; slab; sora; speranțe; a spune minciuni; șiret; cu bună știre; tare; ticăloșie; pe tine; tîlhari; tîmpit; tîrfă; trădat; trădează; tragic; a trișa; trișează; tristă; țeapă; umbla; a umbla; una; urîțenie; ușor; veșnic; viață; viclean; viclenie; victima; vînt; vorbe; pe cine vrei tu; vulpe (1); 787/310/97/213/0 întîlni: vedea (60
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
un parazit. Neputându-se acomoda lumii acesteia și nereușind să o părăsească, el o sfidează cufundându-se și mai adânc în noroi, înrăindu-se și mai mult. Asemenea unui personaj dostoievskian, Sbilț cade într-o mizantropie absolută și crede că ticăloșia e inerentă naturii umane: „Suntem toți bolnavi... Tot pământul ăsta e un spital, dacă nu cumva un uriaș așezământ de... sănătate!”, iar soluția sună astfel: „Trebuie să plecăm în lume să propagăm sinuciderea”, pentru ca, odată omenirea distrusă, pământul „să creeze
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289795_a_291124]
-
Băsescu și Tăriceanu? Ai început deja să trăiești din furiile trecutului?" Trebuie să admit că amicul meu a atins un punct sensibil. Firește că i-am dat un răspuns în doi peri ("Stai să-mi epuizez stocul de amintiri despre ticăloșiile celor vechi și ajung și la cei noi"), dar esența întrebării e cât se poate de viabilă. Pe de altă parte, am constatat că ne despărțim prea ușor de trecut. Vreau să spun, ne desprindem cu un fel de voioșie
Specialiști, cadre, nulități by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/11965_a_13290]
-
văzul națiunii n-a folosit la nimic. Vadim, omul care scria, cu o lună în urmă, lucruri incalificabile despre candidatul la președinție al PSD a fost, la alegerea conducerii Camerei, susținătorul său cel mai fervent. Ce-o fi asta? O ticăloșie de cea mai joasă speță? Sau o altă lecție de "moralitate politică" din speța celor profesate de Dan, calul troian?
Ciorba de chimicale by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/12148_a_13473]
-
dramaturgie a catharsisului, mai cu seamă într-o asemenea curgere continuă a timpului, cu zile și nopți prăfuite stelar în spațiul armonios, ori dizarmonic, al segmentului temporal categorisit drept ore astrale... Patru sute de ani se îmbulzesc, aglomerînd scena shakespeariană. - "O ticăloșie... un omor ascuns... un prolog ori stihuri gravate într-un inel?" (Hamlet). Ce-a fost și ce-a rămas valabil pe traiectoria a patru sute de ani, din multitudinea de măști și gesturi hărăzite pînă-n ziua de astăzi, developării întregului adevăr
Hamlet s-a născut acum patru secole by Mihai Stoian () [Corola-journal/Journalistic/15917_a_17242]
-
literară" ar fi purtat-o împotriva sa ("Evocarea în chestiune a fost publicată de C. }oiu în toiul campaniei declanșate de ŤRomânia literarăť împotriva mea"). L-am fi expus pe d-l Alexandru George unor atacuri în serie "uneori frizând ticăloșia". Cronicarul nu știe pe ce se bazează fostul nostru colaborator mult prețuit când ne aduce asemenea grave învinuiri. Cândva a survenit, e adevărat, un dezacord între noi și domnia sa, o nepotrivire de opinie pornită de la o chestiune punctuală, ca să vorbim
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/11736_a_13061]
-
zicem, că unul dintre pacienții săi s-a îmbolnăvit de schizofrenie. Sau că are tulburări de vedere și n-ar mai trebui să șofeze. Să știi una ca asta și să nu anunți poliția? Ar fi, nu-i așa, o ticăloșie! Luată pe semne de valul acestei gîndiri, dna Daniela Bartoș, doctor și ministru al Sănătății, s-a declarat de acord ca medicii să anunțe poliția dacă pacienții lor devin pericole publice la volan. Cred că nici dacă un schizofrenic cu
Jurămîntul la poliție by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/14320_a_15645]
-
cotidian din România, fostul președinte, referindu-se la procesul de privatizare a companiei CFR Marfă, a afirmat: “Aici însă poate fi un aranjament murdar...Mai mult sau mai putin tehnică lui Adrian Nastase, care a reușit să-și ascundă marile ticăloșii în spatele unor legi de tipul celei privind privatizarea Petrom cu tot cu resursele subsolului și cele submarine...” 2. "Cu doar trei săptămâni în urmă, acelasi fost președinte se exprimă în felul următor: “Petrom cum s-a privatizat? Prin lege. Pentru că nimeni să
Năstase, scrisoare către Ambasadorul Austriei. Motivul: Acuzațiile lui Băsescu by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/36094_a_37419]
-
Nastase susține că aceste acuze continuă de zece ani și creează dificultăți de imagine pentru "cel mai mare contributor român la bugetul de stat dar și pentru imaginea Austriei și a firmelor sale în România, asociată cu ideea unor "mari ticăloșii". Fostul premier precizează că o "comisie senatoriala a examinat cu atenție condițiile legale și financiare ale privatizării Petrom, ajungând la concluzia că privatizarea s-a desfășurat corect". Adrian Nastase adaugă că "același fost președinte folosește o dublă măsură, criticând privatizarea
Năstase, scrisoare către Ambasadorul Austriei. Motivul: Acuzațiile lui Băsescu by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/36094_a_37419]
-
partid- și oferind decorații pentru oficialii OMV, în exterior". Fostul premier subliniază că "poate că a venit momentul ca autoritățile austriece, inclusiv cele judiciare să se pronunțe dacă o companie importantă din Austria a participat sau nu la o “mare ticăloșie” în România".
Năstase, scrisoare către Ambasadorul Austriei. Motivul: Acuzațiile lui Băsescu by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/36094_a_37419]
-
generală, nu mai îndrăzneam s-o formulez. Însă, dacă nu inventez, într-un loc M.C. are o vorbă bună despre Eco. Borges față cu romancierul Eco este, totuși, cerul de pământ. Citează din Dostoievski - „omul tot va trânti el o ticăloșie până la urmă” - și simt cum îmi dau lacrimile. Nu apuc să-mi spun că poate sunt nebun, îmi amintesc. E Lucian Raicu. Ne treceau nopțile cu comentariile lui la fraze dintr- astea, de neepuizat. „Mi-e greu să mai trăiesc
Însemnari by Livius Ciocarlie () [Corola-journal/Journalistic/4015_a_5340]
-
cînd - îi bat științific, pentru a le grăbi moartea, fără urme de violență. Culmea e că legea nu pedepsește asemenea păcăleli sinistre, iar bătrînii care sînt furați astfel nu se mai pot plînge decît bunului Dumnezeu. Dacă acest gen de ticăloșie n-ar fi căpătat o amplaore rușinoasă, la fel de rușinoasă ca și abuzurile la care sînt supuși copiii abandonați, m-aș fi gîndit că inventivitatea inșilor scurși de ultima picătură de omenie a găsit legea nepregătită. Dar cînd de ani de
Banii pentru săraci by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/15975_a_17300]
-
facil în sine. De unde dificultatea de a-l identifica cu păcatul, de a-i realiza gravitatea. * "Trecem pe lîngă absurditate și nu ridicăm măcar o sprînceană revoltați; auzim neghiobii și nu zbîrcim măcar din- tr-o nară dezgustată; vedem impostura și ticăloșia și zîmbim frumos ca la întîlnirea celor mai bune cunoștințe" (I.L. Caragiale). * "Lumea actuală, lipsită de o autoritate consacrată, pare plasată între două imposibilități: cea a trecutului și cea a viitorului" (Chateaubriand). * "Excesele libertății duc la despotism, dar excesele tiraniei
Din jurnalul lui Alceste (X) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16349_a_17674]
-
cred că nemulțumirea de sine e o formă a dificultății de a mă raporta la ceilalți. Mă împrietenesc greu, dar atunci când o fac, e pe viață. Nu-mi abandonez - așa cum ar merita adeseori - prietenii la cele dintâi semne ale cedării, ticăloșiei ori prostiei incurabile. Le ofer noi și noi cărți albe, relativizând păcatele și oferindu-le nesfârșite circumstanțe atenuante. Știu că asta nu folosește la nimic. Dar mai știu și că nu m-aș fi potrivit la mesele îmbelșugate, spirituale și
Ești mulțumit de tine? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/4351_a_5676]
-
Sub forma unor romane istorice (O sută de ani de zile la Porțile Orientului, în "Viața studențească") sau SF (Planeta Mediocrilor în "Știință și tehnică", Ars Amatoria făcea publice pamflete cât se poate de virulente la adresa grotescului, prostiei generalizate și ticăloșiei sublime care se întinseseră peste societatea românească în ultimul deceniu al puterii comuniste. În anii care au trecut de atunci, nimeni nu a fost în măsură să reconstituie componența exactă a grupului Ars Amatoria și, mai ales, contribuția fiecărui membru
Postmodernismul (anti)comunist by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8555_a_9880]
-
de închisoare și chiar cu viața (cazul Monicăi Lovinescu) vini neștiute, au fost excluși din facultăți, au prestat munci care nu aveau nimic de a face cu pregătirea lor, au fost umiliți, loviți de prieteni, au cunoscut ipocrizia, ingratitudinea și ticăloșia unor oameni, presupus prieteni. Loviturile vieții nu i-au îndoit însă, și-au urmat calea cu naturalețe, firesc, fără resentimente și dorință de revanșă, iar mai devreme sau mai târziu victoria (în primul rând, morală) a fost de partea lor
Destine și idei by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9911_a_11236]
-
în lipsa unor dovezi palpabile trimite ca orizont de posibilitate la cazul Litvinenko. Finalul filmului care scoate la iveală această impostură, această completă bulversare a valorilor, se constituie și ca o scurtă istorie a infamiei bazată pe concubinajul dintre crimă, minciună, ticăloșie și prostie într-o societate anormală, "societatea comunistă multilateral dezvoltată". Cinismul lui Ilie Merce vorbește de la sine. Într-un decor luxos cu mobilă bidermeyer, așezat într-un fotoliu imperial, parlamentarul nu-și ascunde scîrba princiară față de cei "care se dau
Un exercițiu de libertate by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/8972_a_10297]
-
moment dat, că i s-a întâmplat. Categoric, sentimentalismul e, bine știut, de origine psihologică și ucide artisticul. Admirația nu-i lăcrimoasă decât în cazul unor receptori de emoționabilitate în afara esteticului. Moralistul nostru scrie despre obligația artistului de a cunoaște ticăloșiile (firește!), ca acelea, exemplifică el, săvârșite de huligani în metroul din New York; să scrie despre "știința organizării și apărării libertății", despre "curajul fizic în fața morții". Cuvântul lui Brice Parain e des pomenit: Totul se plătește. E simplu: dacă vrei să
Sărbătoarea lecturii by C. Trandafir () [Corola-journal/Journalistic/7244_a_8569]
-
prea bine că adevărul e de partea celuilalt. Conținutul de adevăr al unui enunț și valabilitatea acestuia în ochii părților implicate, ca și în ochii auditoriului, sunt lucruri diferite. Dialectica se ocupă de cea din urmă. De unde vine aceasta? Din ticăloșia înnăscută a speciei umane. Dacă lucrurile n-ar sta așa, atunci am fi fundamentali sinceri și în orice dispută nu am căuta decît să aflăm adevărul și doar adevărul, indiferent dacă acesta confirmă opinia exprimată la început de noi sau
Ticăloasa fire by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8928_a_10253]