644 matches
-
cu naratologia. Tu să-mi spui cine-i Șerban, ipocrito". "Nu-s ipocrită. Și m-am săturat de întrebarea asta, "cine-i cutare?" Citiți cu toții prea literal", m-am opus eu acestui mod de lecturare. "Istoria nu e reală, ci verosimilă. Personajul reacționează ca X, dar nu-i X. Și nimeni nu este Iordana Marievici. Lumea e de hîrtie, Fluturel, e reprezentarea mea. Nu mai căuta cheia". "N-o să-mi spui că habar n-ai cine-i Bebe Sex, cine-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
unei dețineri legale pentru nesupunerea la o hotărâre pronunțată, conform legii, de către un tribunal ori în vederea garantării executării unei obligații prevăzute de lege; ... c) dacă a fost arestat sau reținut în vederea aducerii sale în fața autorității judiciare competente, atunci când există motive verosimile de a bănui că a săvârșit o infracțiune sau când există motive temeinice de a crede în necesitatea de a-l împiedica să săvârșească o infracțiune sau să fugă după săvârșirea acesteia; ... d) dacă este vorba de detenția legală a
EUR-Lex () [Corola-website/Law/155247_a_156576]
-
avare a pătruns în Transilvania, de-a lungul Mureșului, pentru a proteja populația avară, rămasă în timpul evenimentelor din 567-568 în așezările (sălașurile) de la Dunărea de Jos, care au pătruns în Transilvania prin defileul Oltului. Dar această susținere este prea puțin verosimilă. În afară de regiunile umede și joase din vest și nord-vest, care au fost integrate efectiv teritoriilor pe care avarii le stăpâneau, fiind adecvate modului de viață al unor păstori nomazi, este cu totul improbabilă o stăpânire efectivă a lor în Transilvania
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
golea de ei în condițiile în care, în secolul al VI-lea, aceștia o ocupau aproape în întregime. Mai mult, elementele slave rămase în nordul Dunării, după 602, erau asimilate de populația autohtonă, romanică. Această afirmație este cu atât mai verosimilă, cu cât populația romanizată, rămasă în Dacia, primea aproape continuu întăriri, fie prin captivii luați de slavi și avari, fie prin emigrația populației romanice din sudul Dunării împinsă spre nord, în urma stabilirii slavilor. Istoricul Radu Rosetti afirma, simplificând, că poporul
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
și uniuni de obști, dar acestea nu au fost consemnate în izvoare. Aceste conglomerate politice-teritoriale precedau invazia mongolă, iar unele dintre ele au supraviețuit năvălirii. Existența lor în spațiul răsăritean carpato-nistrean, așa cum erau cele de la sud de Carpați, este absolut verosimilă, doar că ne lipsesc datele doveditoare. Arheologia medievală a furnizat o serie de elemente pentru reconstituirea realităților politice de la est de Carpați. Sunt reliefate unele structuri sociale care au prefigurat nucleele politice prestatale, fiind confirmată în acest fel existența acelor
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
înfățișarea țăranilor români-căpetenile cumane au un fel de căciuli. În Chronicon pictum...", ei apar cu căciuli albe, purtând haine largi. În miniaturile ungurești, cumanii poartă acoperăminte sau căciuli românești. Dar Iorga spune: ideea că găgăuții ar fi cumani nu este verosimilă, numele acestor creștini de limbă turcească, tipul lor fizic nu este cel al rasei turanice, ci avem a face cu numerosul element elenic de pe marginea Mării Negre, care n-a putut dispărea.24 Despre populațiile turce, pecenegi, uzi, cumani, instalate la
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Transilvania era aproape de-sine-stătătoare, cu atât mai puțin puteau fi împiedicate, în desfășurarea lor liberă, regiunile cu o străveche organizare politică, ignorată până atunci, de la sud de Carpați. O asociere cu nobilimea românească din Ardeal la constituirea statului muntean este verosimilă. Dar, afară de mențiunea în documentele ungurești și în câte unul sud-dunărean, nu avem nici un suport pentru a încerca să desemnăm figura acestui domn, Basarab. Am văzut că Basarab și-a început domnia la 1310 sau 1324, nu știm însă în
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
a căutat atunci explicația că cei doi, Ștefan și Petru, ar fi nepoți sau fii ai lui Bogdan sau urmași ai lui Lațcu, iar expediția ar fi avut loc sub Cazimir III, între 1365-1370. Dar nici această ipoteză nu este verosimilă și, în aceste condiții, V. Spinei opinează că datarea expediției în 1359 poate fi acceptată, nefiind în vădită contradicție cu cronicile indigene, ce pun venirea lui Dragoș în Moldova în acest an, întrucât "descălecatul" putea avea loc foarte bine în
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
o rudă apropiată a lui! Această concluzie "îndrăzneață" a lui Panaitescu este întărită, după el, prin descoperirea inscripției de pe piatra de mormânt a lui Dragoș Vodă, scoasă la iveală de istoricul polonez O. Grevka. Dar susținerea lui Panaitescu nu pare verosimilă. Iorga, după ce prezenta momentul întemeierii, conchidea că opera lui Bogdan avea să aibă cu totul altă trăinicie: el a întemeiat Moldova și a făcut dintr-o parte dintre români, moldoveni, dar și aceștia, ca și muntenii, erau români. Dacă domnia
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
la un compromis, la o înțelegere. Nu trebuie să uităm că o asemenea înțelegere s-a încheiat și între Ungaria și Țara Românească, tot după un conflict militar. Dacă o reconciliere diplomatică și politică între Ludovic și Bogdan nu pare verosimilă, recunoașterea suzeranității ungare s-a produs cu certitudine în timpul urmașului său.36 Mijloacele prin care domnul Moldovei, Bogdan, și-a întărit poziția politică nu ne sunt cunoscute. A căutat el un sprijin politic și diplomatic și-n altă parte, pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
domnul Moldovei, Bogdan, și-a întărit poziția politică nu ne sunt cunoscute. A căutat el un sprijin politic și diplomatic și-n altă parte, pentru a se opune presiunii angevine? Cronica lui Luccari ne oferă o informație interesantă, dar puțin verosimilă: el susține că Bogdan "a primit titlul de rege de la împăratul grecilor (al Bizanțului)", Ioan V Paleolog! Ar putea fi adevărată această informație? Să fie pur și simplu o plăsmuire? Din ceea ce știm până acum, nici un domn al Moldovei sau
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
stăpânirea Hoardei de Aur, ce constituia (încă) un organism statal distinct de cel din nord-vestul țării. Dacă avem în vedere împărțirea administrativă a Moldoovei, în Țara de Sus și Țara de Jos, existența unui alt voievodat (stat) în sud este verosimilă. Dar această presupunere nu este totul: pe lângă interpretarea, plauzibilă, de mai sus, o altă ipoteză ce ar putea intra în discuție ar fi aceea că, izvorul genovez (Caffa, 1386) ar face referire la Constantin Koriatovici. Astfel, în 1385, într-un
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
cf. letopisețelor ruso-lituaniene, după moartea fraților săi, cneazul Feodor Koriatovici a venit cu oaste lituaniană în Podolia, pentru a o supune, dar nu știm dacă a urmărit să respingă pe moldoveni sau să înfrunte pe feudalii locali. Această relatare este verosimilă căci, în 1393, cînd cneazul Witold al Lituaniei atacă posesiunile lui Feodor Koriatovici, domnul Moldovei, Roman I, trimite ostași pentru a întări garnizoanele cetăților din Podolia. În concluzie, între 1382-1390, între hotarele statului Moldova era înglobat tot spațiul carpato-nistrean. Încorporarea
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
cu meșteșug mare că noi l-am numi bucuros de domn sau rege al nostru”. Este greu de crezut că N. Bălcescu putea să-și atribuie o plenipotența atât de mare, propunând cu de la sine putere domn sau rege. Mai verosimilă ni se pare ipoteza că, bănuindu-i planuri mari și veleități de conducător, N. Bălcescu a încercat să le exploateze în favoarea mișcării românești. În sfârșit, deputații români de la Debrețin încercaseră să câștige protecția și bunăvoința lui Dembinski, crezând că el
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
atâta vreme cât ideea unionistă se sprijinea pe majoritatea covârșitoare a populației, care înțelegea prin Unire o cotitură salvatoare în propria-i existență precară și vedea în restrânsul grup de conservatori antiunioniști, nu din convingere, o fantomă a trecutului văduvit de predispoziții verosimile, menite să slujească interesului general, demnității patriei, pe care tocmai ei, cei mulți, o redescopereau sau și-o imaginau. Cu deplina justificare, se poate spune că prima victorie a principiului naționalităților, după războiul Crimeii, s-a petrecut în Principatele Române
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
situație a războaielor și a descoperirilor științifice. Miopia socialiștilor (și a comuniștilor) i-a rupt și îi va rupe-n continuare, în aceleași ciscumstanțe, de masele muncitorești. Chiar dacă acestea îi votează. Această stare de lucruri este cît se poate de verosimilă 79. Cînd apa nu-i adîncă, nu are puterea să susțină un vapor. Cînd masa de oameni nu e pasionată, nu are tăria de a trăi o idee măreață. Asta s-a și întîmplat. IV Lucrările lui Le Bon au
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
sub semnul întrebării. Diferitele soluții sugerate sunt chiar garanția acestei efervescențe a gândirii, care se poate opune univocității imaginarului lui Jules Verne. •Scara lui Darwin, de Greg Bear Scara lui Darwin este, de asemenea, un roman construit după o actualitate verosimilă: descoperirea unui cadavru preistoric cvasimumificat în Alpi și progresele înregistrate în studiul retrovirușilor, adormiți de milenii întregi în genomul nostru și care s-ar trezi brusc. Romanul înfățișează două piste, care sfârșesc prin a se uni. Una în Alpii elvețieni
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
și politice îl găsim în Minunata lume nouă a lui Huxley (1932). Data nu este inocentă: e epoca ascensiunii nazismului, cu fantasmele lui eugenice. Realitatea economică a clonării apare aici pe deplin rezolvată; de altfel, convingerile din epocă o făceau verosimilă, dacă nu posibilă. În plus, prezentarea, în această scriere, a laboratoarelor dintr-un viitor nedefinit clar (632 după Ford) și a incubatoarelor cu laborantele și eprubetele lor provoacă curioase "efecte de real". Romanul combină mai multe idei preponderente în epocă
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
dat Dumnezeu și a plecat. Nu mi-am revenit o juma' de oră, stînd pe marginea patului și neînțelegînd nimic. Mi-am făcut o cafea mare, mare. După 15 minute m-am albit. Am realizat că femeia aia nu era verosimilă! N-avea ce căuta la mine-n casă. N-o știam. Și nu înțelegeam de ce Mama Dracului i-am făcut toate poftele (se pare, minus una!). Cînd mi s-a făcut tare frică, am fugit pe stradă. Nu vroiam să
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
limita răbdării în ce fel i-ați convins să mintă în halul ăsta, fără să știe măcar cine sunt și ce fac? Depozițiile au continuat ore-n șir; fiecare născocea o poveste, fără să-i pese dacă era sau nu verosimilă. Important era să pună pe seama lui Tommaso cât mai multe infamii, pentru a-l strânge ca într-o menghină și a-l îneca într-o maree de nemernicii și stinghereală care, în fine, ar fi trebuit să-l convingă că
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
-i persecuta pe creștini, oficial nu a înaintat această acuzație, promulgată numai de fantezia populară, întrucât persecuția a avut loc îndată după incendiul Romei (64 p.Chr.), iar una a fost pusă în corelație cu cealaltă, pentru a explica cauza verosimilă a unei atât de mari vărsări de sânge. Tacitus (55-117) expune opinia și convingerea populară, formată cu acel prilej. Autorul nutrește sentimente ostile față de creștini și față de Nero; îi denigrează atât pe unii cât și pe ceilalți și nu este
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
să nu-l mai percepem ca pe un fapt demn de a fi păstrat În secret. În sfârșit, trebuie menționat și rolul „procesului cunoașterii”, care, cu timpul, ne Îmbogățește explicațiile, reușind să transforme faptele considerate pe moment enigmatice În fapte verosimile și explicabile - de aceea se spune: „Adevărul este fiul timpului”.) și-a trăit traiul, și-a mâncat mălaiul. (Proverbul este folosit, În general, pentru a exprima ideea că cineva și-a Încheiat ciclul vieții, dar uneori și pentru a exprima
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
vouă cafeaua neagră. Am fiert-o o jumătate de oră tot adăugând apă și nu s-a colorat deloc. În schimb, am recuperat boabele”. La observația dlui Liiceanu că trebuiau folosite boabe măcinate, reflexivitatea filosofului, gata să găsească Întotdeauna explicații verosimile, a ripostat: „Dar am crezut că apa fiartă e capabilă să extragă esența cafelei din boaba Însăși”. Μ Fiecare cu odiseea sufletului său: totul depinde de drumul pe care am considerat necesar să ne angajăm În viață (de exemplu, un
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
Lodge. Fapte clare, nu confirmate În mod direct de texte, dar care, ca și toate celelalte pe care i le-am propus cititorului În lucrările despre care am vorbit, corespund, În ceea ce mă privește, uneia dintre logicile lor cu statut verosimil și care, după mine, fac parte din ele de la sine Înțeles. Mi se va putea reproșa, fără Îndoială, ca și estetului cu ochelari cu rame aurite, că vorbesc despre cărți pe care nu le-am citit sau despre evenimente care
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
real", autorul știe să surprindă nota falsă, sentimentul trucat, trăirea convențională, clișeul uniformizator. Dacă îi recunoaștem textului, în cele mai multe din replicile și situațiile lui, atributul autenticității, în schimb nu întotdeauna această autenticitate reușește să fie, în planul construcției dramatice, și verosimilă. Personajele suferă de oarecare limbuție, pe care dramaturgul o încurajează în loc să o strunească. Sensurile simbolice ale textului sînt, uneori, subliniate cu o anume ostentație, absolut inutilă de altfel, pentru că ele ar fi ieșit oricum în evidență. În fine, personajele se
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]