1,433 matches
-
cînd ea îl lăuda și îl dădea ca exemplu. Se crea o apropiere foarte mare între ei doi, chiar dacă ea poate nu știa. Și jocul cu drumul plin cu capcane și recompense, din imagini și noțiuni, în care dădeai cu zarul cînd îți venea rîndul, era fain. Dar tot așa, nimeni nu era interesat. Uneori dispăreau zarurile sau rupeau foile cu șarpele sau le mîzgîleau. Și doamna profesoară continua să le aducă tot felul de jocuri, chiar dacă se ajungea la același
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
ei doi, chiar dacă ea poate nu știa. Și jocul cu drumul plin cu capcane și recompense, din imagini și noțiuni, în care dădeai cu zarul cînd îți venea rîndul, era fain. Dar tot așa, nimeni nu era interesat. Uneori dispăreau zarurile sau rupeau foile cu șarpele sau le mîzgîleau. Și doamna profesoară continua să le aducă tot felul de jocuri, chiar dacă se ajungea la același rezultat. Era insistentă și curajoasă. Iar elevii nu înțelegeau cît de amuzante pot fi jocurile alea
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
cu o cupă de vin În mână. Negustor de postavuri. Vine din Nord să vândă stofe din Scoția. Tot În tăcere, Dante arătă spre alții doi, care ședeau de partea cealaltă a mesei, pe colț, aplecați asupra unei partide de zaruri. Unul, cu o burtă mare, Înfășurată Într-o vestă Întinsă ca pielea unei tobe, scutura paharul alene, ca și când nu prea ar fi avut chef să Își Încerce norocul. Celălalt, un bărbat cu trăsături Întunecate asemenea veșmintelor pe care le purta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
coborî peste ochii poetului. Îl Înșfăcă pe celălalt de reverul vestei, zguduindu-l cu violență. - Cecco, ai venit să Îți bați joc de orașul meu odată cu pungașul acela de Brandan? Nu dai greș niciodată, dacă e vorba de trișat la zaruri. Cecco Îi apucă delicat degetele, descleștându-se cu grație din strânsoare. - Îți jur că mă aflu aici ca să respir aerul miracolului și să Îmi pregătesc sufletul pentru a-l spăla la San Pietro, când m-oi duce. - Ce faci aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
În momentul acela, un bărbat pe o bicicletă trecea prin zonă. Antoinetate se uită la el ostentativ,a șa cum era ea obișnuită "să agațe" bărbații. El o invită s-o plimbe pe bicicletă, iar eu îi dădui numaidecat permisiunea. Zarurile fuseseră aruncate. Ea îl plăcuse și făcuse chiar o fotografie cu el. -Ce să fac, iartă-mă, zise, m-am topit ca o femeie. Am simțit nota de ironie din vocea ei, dar nu i-am putut vedea fața. -Romantic
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]
-
noi, motiv pentru care a început să câștige din nou bani. Întâi a adus o tejghea unde vindea gustări de prânz. A împins mai încolo mesele de biliard, ca să îi facă loc. După aia, o masă verde pentru jocul de zaruri. Păstrase autorizația de notar public și de agenție de asigurări și a primit acreditare de la companiile de gaz, electricitate și telefoane ca să adune plățile. Toate acestea s-au petrecut foarte încet, căci în acele vremuri de amorțeală lucrurile se puneau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
ia lecții de biliard de la Dingbat. S-a perfecționat îndeajuns ca să câștige câte un meci cu un cent pentru fiecare bilă bună, dar se ferea să joace cu pușlamalele cu ochi ageri care își făceau veacul în salon. Uneori juca zaruri în camera din spate și avea oarecare noroc. Nu se amesteca cu derbedeii, șmecherii și pungașii care trăiau din asta. Din punctul ăsta de vedere, era mult mai deștept ca mine, pentru că eu am reușit să mă ard. În cea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
de dolari din acest târg. A fost tare mândru, nu-și mai încăpea în piele; ăsta era genul lui de treabă. Era triumful tipic - din ce în ce mai mare - care trebuia să-i facă cunoscut numele. În timp ce el ședea liniștit în fața mesei de zaruri, cu păhărelul pentru zaruri lângă el, iar verdele fetrului i se reflecta pe față, pe pielea albă și ochii încercănați. Ținea vârfurile de fildeș ale tacurilor lângă el într-o cutie de bomboane de un gologan, și avea o atenție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
târg. A fost tare mândru, nu-și mai încăpea în piele; ăsta era genul lui de treabă. Era triumful tipic - din ce în ce mai mare - care trebuia să-i facă cunoscut numele. În timp ce el ședea liniștit în fața mesei de zaruri, cu păhărelul pentru zaruri lângă el, iar verdele fetrului i se reflecta pe față, pe pielea albă și ochii încercănați. Ținea vârfurile de fildeș ale tacurilor lângă el într-o cutie de bomboane de un gologan, și avea o atenție neobosită pentru orice se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
în sute de culori în umezeala de afară. Din cauza festivității de absolvire, nu era multă lume în salon. Așa că se auzea cum se ciocnesc bilele, din ungherele cele mai îndepărtate, slab luminate, se auzea zuruitul slab al meselor verzi de zaruri și sfârâitul cărnaților rotofei de pe grătar. Dingbat a apărut din camera din spate, cu triunghiul de lemn pentru bile, să-mi strângă mâna. Augie se duce la o petrecere la familia Klein, i-a spus doamna Einhorn. Felicitări, băiete, mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
disprețuiesc! Atunci de ce ești membru în același club cu ei? De ce nu? Îmi place să fiu membru la un club. A jucat cu crupiera de la masa verde de Douăzeci și Șase pe țigări, trântind cu sete păhărelul de piele cu zaruri, și a câștigat din nou. Băgând niște havane în buzunarul meu de la piept, mi-a spus: Hai să mergem la frizerie. Ai nevoie de o tunsoare, iar mie oricum îmi place să merg acolo. Doamne, ce-mi mai plac frizeriile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
ajung în imperiul lor de tăcere și piatră cu autobuzul. Și iată-mă, iarăși, aruncat în starea ambiguă a tuturor plecărilor mele. Mă încearcă un disconfort confuz și, la urma urmei, ridicol. Căci sunt atâția care m-ar invidia acum. Zarurile au hotărât să facem drumul poate mai încărcat de legendă din Mexic. În timp ce-mi strâng lucrurile, găsesc invitația la tragedia antropocosmică Quetzalcoatl Și mă surprind zicîndu-mi: poate e de bun augur faptul că pornim în această aventură tropicală
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
o amintire, apoi cu mișcări iuți. Strigăte ascuțite, din care nu pricep un cuvânt. ( Înainte de Coatzacoalcos, am trecut peste un râu. Mi-a venit în minte Rubiconul. De ce? Firește, n-a fost Rubiconul. De fapt, în fiecare clipă aruncăm niște zaruri, numai că de cele mai multe ori nici măcar nu suntem conștienți de asta. Și pe urmă niciodată nu știm ce scrie pe aceste zaruri. Ele cad totdeauna dincolo de ceea ce putem vedea. ) În această seară la Merida înțeleg, cred, mai bine de ce se
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
a venit în minte Rubiconul. De ce? Firește, n-a fost Rubiconul. De fapt, în fiecare clipă aruncăm niște zaruri, numai că de cele mai multe ori nici măcar nu suntem conștienți de asta. Și pe urmă niciodată nu știm ce scrie pe aceste zaruri. Ele cad totdeauna dincolo de ceea ce putem vedea. ) În această seară la Merida înțeleg, cred, mai bine de ce se întreba Baudelaire la treizeci de ani: Dacă am trăit trei minute într-unul... nu am nouăzeci de ani?" După aceeași logică, mi
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
și izbește din nou portiera. Îți cădea limba... bombăne călătorul și se întoarce la bagaj, lîngă soția lui. De sus, din nouri, cîțiva fulgi mari cad ușor spre pămînt, ca într-un basm... P. Neamț, Fedeleșeni 1979-1980 DE ACELAȘI AUTOR: Zaruri de cretă, roman, Ed. Junimea, 1976; Ziua magnoliilor viscolite, roman, ediția I-a, Ed. Cartea Românească, 1979; ediția II-a, Ed. Junimea, 2008; Cursa rapidă, roman, Ed. Junimea, 1982; Vremea brândușelor, Ed. Cartea Românească, 1984; Sezonul pescărușilor, film despre furtul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
de taur, pentru pomana de mâine. Plus cinci berici. Dacă stau și mă gândesc io bine... Nu te mai gândi, Iuliane, că-ți cauzează! îl apostrofează Cezărel Crocodilul, care avea de multișor un dinte, în contra Apostatului. De la o tură de zaruri adjudecată, odată, cu cântec, de Iulică. Așa e, băi, scoate și tu din straiță o fiolă de vin și păstrează una! concluzionează decent Vali Buletin. Și bericile scoate-le, neapărat! Păi, cum, să amestecăm noi băuturica? Vin și cu bere
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
de jocuri și jucării s-au gândit să contracareze influența nesănătoasă a anglo-saxonului Monopoly. Jocul acesta capitalist ne fascinase pe toți, cel puțin în aceeași măsură cu fotbalul de stradă și fotbalul cu nasturi. Era ceva de vis. Dădeai cu zarul și ajungeai pe o anumită stradă, pe care o puteai cumpăra. Aveai banii tăi, te mai împrumuta (cu dobândă) Banca, făceai achiziții, investiții, schimburi profitabile. Treptat, cu nițel noroc și cu multă perseverență, ajungeai să deții un domeniu, ceea ce îi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2215_a_3540]
-
Noi sîntem undeva pe o linie moartă și nu putem decît să așteptăm să trecem dracului odată prin poarta aia de aur. Mai avem... CÎt? Două luni? O poartă de aur de că... Băga-mi-aș......... (rînduri ireproductibile) Episodul patru: Zarurile au fost aruncate: Și apoi, gata A trecut luna, mi-am ispășit pedeapsa, am terminat garda la interior. Așa că am luat din nou la picior kilometrii ăia futuți pînă În baterie, pe lîngă pista unde era să mă căsăpească astă
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
Un pîlc de ciori și un grup de mecanici maiștri militari care au scos capetele din motoarele avioanelor și ne-au aruncat niște priviri. În baterie? Dormitorul nostru a fost transformat În cazinou. CÎteva săptămîni ne-am tocat soldele la zaruri și la poker, În țipetele vesele ale lui Cristian - care a produs un cozoroc de crupier, Dumnezeu știe de unde. Rien ne va plus! țipa el vesel În timp ce-i umflam mangoții lui Marcel, sau lui Claudiu, sau lui Mirel, sau cui
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
capitală a județului -, aflat în monotonia aceleiași câmpii, era, dimpotrivă, locuit de o populație pe cât de eteroclită, pe atât de gălăgioasă, aproape 120.000 de locuitori (foarte mulți la vremea aceea), cu destine la întâmplare, aruncate în aer, jucate la zar, țipate pe străzi odată cu jurnalele de dimineață (asta înainte de război), din centru până în mahalalele desfundate și noroioase și de aici în portul altădată cosmopolit. O lume anunțând porțile Levantului. Optasem pentru profesiunea de magistrat, fără vreo înclinație specială, cred, decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
ca la întemeierea lumii. Atunci ce știi? Doar de la tine așteptam răspunsul. Ana se mărită cu un necunoscut, cu primul ivit la intersecția drumurilor, în timp ce... Dar Keti? Cărei zone aparține fiecare? Să nu-mi spui că sunt simple aruncări de zaruri - doar ai trecut și tu, adu-ți aminte. Poate Marcela știe ceva. Dar ea adusese tocmai atunci cafelele și două farfurioare cu dulceață, veselă și atât de distrată încât nu auzi întrebarea ce-o pusesem, iar eu, zâmbind de buna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
alte câteva înnoiri, apoi, deodată, fără legătură cu vorbirea dinainte, trădând un gând mai vechi, stăruitor, pe care, după modul cum îl rosti îl înțelesei, deși nu-l duse până la capăt, spuse: - Ce anapoda e viața, domnule judecător! Ca la zaruri. - Ce vrei să spui? îl întrebai. - Mă gândesc la duduia Ana... I-a fost scris să se mărite cu un om din alt capăt al lumii...Abia venit și gata! - Se spune că e un om cumsecade, rostii ca să abat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
fi fost un bărbat frumos, îmi spuneam, judecând după distincția figurii lui Keti, care nu se poate să nu fi avut ceva și din meridionalitatea trăsăturilor tatălui. Omul acela tânăr, curajos și întreprinzător, venise aici să-și joace destinul la zaruri: la început a câștigat, apoi zarurile i-au fost împotrivă, a pierdut și a atras în destin pe toți; a murit probabil senin, cu demnitatea dinaintea decimării suferite, tot la sorți, de străbunii lui, desigur centurioni în Imperiul Roman. Așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
spuneam, judecând după distincția figurii lui Keti, care nu se poate să nu fi avut ceva și din meridionalitatea trăsăturilor tatălui. Omul acela tânăr, curajos și întreprinzător, venise aici să-și joace destinul la zaruri: la început a câștigat, apoi zarurile i-au fost împotrivă, a pierdut și a atras în destin pe toți; a murit probabil senin, cu demnitatea dinaintea decimării suferite, tot la sorți, de străbunii lui, desigur centurioni în Imperiul Roman. Așa gândeam. Femeile acelea, câteva, și bărbatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
cumva vocea să-l fi dat de gol. La fel și ceilalți douăzeci, ascunși după tufele de merișor. „Păi doar atât pentru șase hăndrălăi? O să ne rupeți, n-o să putem lucra o săptămână. Mai scoateți niște bani ori dați cu zarul și veniți numai doi”, Încercă o fată să se tocmească. Dar se lămuri Îndată, din privirea plină de deznădejde a priceputului la femei, că nu era nimic de câștigat În plus. Se băgă În vorbă și cealaltă: „Lasă, fată, că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]