682 matches
-
Canalul Dunăre Marea Neagră. Acolo, sub soarele arzător al Dobrogei, Lumânărescu strălucise ca redactor-șef al foii șantierului, în care erau denunțați cu mânie proletară tinerii chiulangii de la hei-rupul socialist, iar Toni Vardaru se distinsese la rându-i drept cel mai zelos lector în cadrul orelor obligatorii de învățământ politic, unde la loc de cinste stăteau neclintit teme fundamentale precum tinerețea revoluționară a celui mai iubit fiu al poporului și isprăvile pe tarâm științific ale ilustrei sale soții. Spre finele anilor nouăzeci, Lumânărescu
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
Dincolo de orice joc, de orice încercare a minții mele de a reuni piesele puzzle-ului la un loc, Dumnezeu exista. A doua zi pe la prânz mi-au dat în sfârșit drumul acasă. M-a luat cu mașina însuși roibu cel zelos, care acum radia de satisfacție. Nu pentru că îmi împărtășea ușurarea de a scăpa din spital sau pentru că avea alături de el în mașină o duduiță tânără - ci pentru un motiv special, secret. „Am o surpriză pentru tine“, m-a avertizat el
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
Uimit, Tony Pavone stătu În expectativă. Taximetrul se afla la o mică distanță. Se răsgândi totuși...! De cine putea să aibă teamă când el se afla sub protecția Colonelului de Securitate Gerard de care tremura de frică și cele mai zeloase slugi a Dictatorului Suprem...? Dădu mâna cu ofițerul, care-l invită Înăuntru, făcând precizarea. „Tovarășul colonel Gerard, vă așteaptă. Urmați-mă...!” „Nu știu ce să cred...”. Aveam Întâlnire cu tovarășul colonel, aici, la poarta de intrare. Am venit cu un taximetru...!” Ofițerul
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
auzi! spuse șeful Catedrei de Inginerie Mecanică, la ale cărui strunguri un elev dement făcuse câteva bombe artizanale. Domnul Morris reacționă violent: — Sunt de acord cu dumneavoastră că unul sau doi dintre asistenții noștri au fost... ă... puțin cam prea zeloși din punct de vedere politic, dar resping imputarea care i se aduce... — Haideți să lăsăm deoparte generalitățile și să revenim la Wilt, spuse directorul adjunct. Spuneați că e dedicat. — Are nevoie de o încurajare, pledă domnul Morris. La naiba, omul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
ne va scuti, în cazul victoriei ei pe viitor, să ezităm atunci când „suntem pe cale“ să facem ceva; în așa fel încât să trăim deja cu siguranța celui care merge apăsat, fără să mai „fie pe cale“ de a hotărî ce face. Zeloșii sunt oameni periculoși. De ce a face lucrurile cu zel, ceea ce presupune mereu o solicitare în plus, a face exces de zel, de ce o asemenea insistență - care, în fond, poate fi interpretată ca fiind consecvența unei tării de caracter -, de ce, deci
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
o solicitare în plus, a face exces de zel, de ce o asemenea insistență - care, în fond, poate fi interpretată ca fiind consecvența unei tării de caracter -, de ce, deci, o aparență care are caracter pozitiv ascunde o latură nesănătoasă? Din rândul zeloșilor se recrutează activiștii (de toate felurile, fanaticii religioși, pedanții în execuția gesturilor zilnice sufocante, formalismele perfecțiunii, rigoriștii obsesivi - ba, uneori, chiar spumosul de aparență și de investiție decorativă pe care îl cultivă omul de nimic), cei care depun zel în cadrul
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
devotament. Ei nu reprezintă o clasă politică bine determinată, ci există independent de convențiile politice; așa, de exemplu, putem pune în această categorie două spirite care aparent se situează la poli opuși: Savonarola și Dzerjinski, patriarhul poliției politice. La origine, zelosul este un ignorant, un om simplu, care are aptitudinea de a se amesteca în viața altora și care se trezește brusc cu o doctrină în brațe, cu niște reguli de conduită de care a fost, până acum, străin și care
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
altora și care se trezește brusc cu o doctrină în brațe, cu niște reguli de conduită de care a fost, până acum, străin și care îi apar, acum, când dă peste ele, ca singurul adevăr de urmat în viață. Adică zelosul nu este deloc omul care caută singur reguli și valori de conduită, pe care propria sa natură, năzuința sa intimă le caută, adăpându-se la mai multe izvoare, întrebând în dreapta și în stânga, în cărți și printre oameni, ce fel de
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
ce fel de căi a apucat înțelepciunea omului, pe unde a mers omenirea ca să afle cum se poate orândui viața, care sunt judecățile adânci pe care memoria culturală a omului a ajuns să le descopere de-a lungul secolelor. Nu, zelosul nu este un asemenea căutător înșelat, el n-a umblat la mai multe izvoare, ci s-a trezit brusc că bea la singurul izvor care i-a ieșit în cale și pe care, din pricina ignoranței, îl consideră absolut. El devine
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
fără abateri și concesii. Și așa, mărginitul și incultul se transformă în ideolog, care are datoria unei înverșunate intransigențe și care nu vede peste tot (în afara celor care sunt activiști ca și el) decât dușmani care trebuie puși la zid. Zelosul nu este altceva decât un paranoic fără certificat medical. Are în schimb carte oficială de membru, sau calitate de adept la o doctrină absolută. Așa au dat activiștii comuniști peste un marxism adaptat pentru liceele serale, așa ajung mulți „inițiați
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
vanitate când obține o funcție publică și politică care-i acordă un drept nepermis la cuvânt și audiență, făcând din el un ales al zilei; el nefiind altceva decât păpușa împrejurărilor, activistul situației întâmplătoare care a făcut din el un zelos propagandist, purtătorul de cuvânt al unui adevăr pentru care nu are nici experiență, nici vârstă... Și nu pot să mă împiedic să-mi pun întrebarea dacă nu cumva omul simplu nu se găsește și el întru câtva în situația zelosului
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
zelos propagandist, purtătorul de cuvânt al unui adevăr pentru care nu are nici experiență, nici vârstă... Și nu pot să mă împiedic să-mi pun întrebarea dacă nu cumva omul simplu nu se găsește și el întru câtva în situația zelosului: dacă nu cumva credința omului simplu, credință naivă, nu este și ea singura cale la care poate recurge omul de rând, care nu are nici timpul, nici condiția omului de cultură adevărată, ca să caute singur calea de care are nevoie
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
mijloace spirituale și blânde, ci apelă adesea la constrângerea cu de-a sila. Tuturor cruciaților din Ungaria, bunăoară, cari s-ar fi arătat gata de-a merge în Slavonia pentru stârpirea ereticilor papa le dădea ocrotirea sa, pre cât de zeloasă pre atât de puternică, în contra oricării supărări sau împresurări în vremea campaniei, i recomanda spre acest sfârșit îngrijirii deosebite a episcopului Bosniei și a celui din Agram, autoriză pe cel dintâi să poată da absoluțiune de multe penalități bisericești, încurajă
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
continuată a bisericii grecești avu un succes vederat. Preste tot institutele bisericești și spirituale ale celor de lege grecească din cuprinsul Ungariei proprie se topeau văzând cu ochii și pe zi ce mergea le amenința primejdia nimicirii. Mai cu samă zelos se arătă întru aceasta regele Andrei al II-lea, numit Ierusalimiteanul (1205 - 1235). Înlăuntrul diecesei Weszprimului mai rămăsese credincioasă cultului grecesc chinovia Wissegrad, care posedase de la-nceput și necontenit numai preoți și călugări de legea grecească pentru săvârșirea serviciului divin
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
țările principale și laterale ale coroanei ungurești, să-și puie în cumpănă toată autoritatea sa juridică și toată puterea sa pentru a stârpi pe eretici, sub care denumire erau cuprinși, după obiceiul vorbei de atuncea, și schismaticii greco-orientali. Cu toată zeloasa împingere din partea Romei, biserica latină nu putu să ajungă în Ungaria la acea domnie esclusivă pe care o avea în vedere de atâta vreme și cu atâta persistență, întru ajungerea căreia și izbutise în multe priviri. Neapărate trebuințe politice, inspirațiile
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
pe doi minoriți la scaunul papal, dîndu-i știre că plănuiește și se va sili de-a readuce pe greci și pe împăratul lor Vatatzes (Ioannes III Ducas) în sânul bisericii romano-catolice. Inocențiu III, cu mare părere de bine pentru intenția zeloasă și folositoare, lăudă pe regina și-i mulțumi, îndemnînd-o să urmeze necontenit întru aceasta și să aleagă mai cu seamă oameni cuminți și tăcuți ca soli, care, mergând la fața locului, să steie de priceputul Vatatzes spre a-l câștiga
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
și capitala împărătească despre uscat, dar căutară să se lase de alte atacuri în urma ajutoarelor pe cari rușii din Halici și Kiev le deteră romeilor, înrudiți prin lege, atât de buna lor voie, precum și după îndemnul păstorilor lor bisericești. Rușii, zeloși în pravoslavie, o luase de mult a nume de rău cumanilor cumcă aceștia precupețeau la popoare necreștine pe creștinii prinși în roirile lor prădalnice. Roman, marele duce de Galiția, ridică în grabă o oaste mare și puternică, irupse în Cumania
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
învățătura veche în sinoadele ținute la Constantinopol și se statornici în toată forma și de drept deosebirea bisericei grecești de cea latină. De atunci comunitatea religioasă între greci și latini se dovedi nerealizabilă pe calea bunei învoieli. Cu atât mai zeloși lucrau papii pentru ca să ridice din nou împărăția latină din Constantinopol și pentru acest scop chemară în cruciată spornică Apusul în contra împăraților bizantini. Bonifaciu VIII, (1294 - 1303), Benedict XI (1303 - 1304), Clement V (1305 - 1314) tindeau cu atât mai mult la
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
și pe Tzasimbaxis, care e ucis de un trabant ce-l lovește cu securea în ceafă. La această priveliște îi îngheață sângele în vinele lui Asan, 141 {EminescuOpXIV 142} așteptând pentru sine aceeași soartă și se liniștește abia în urma stăruințelor zeloase ale cumnatei sale Eufrosina, soția lui Nogas, care izbutește a-l scăpa teafăr și a-l trimite acasă. Astfel se sfârși acel om vrednic de mirare prin darurile și soarta lui, el care împreunase în sine lucrurile cele mai de
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
grecească din regatul maghiar. Întemeiarea acestei dieceze era în intimă legătură cu combaterea și alungarea ereticilor și schismaticilor, urmată înlăuntrul regatului unguresc și în afară de el, după ațâțările insinuate din partea papei în sufletul regelui. Regele Ludovic I (cel Mare) pe cât de zelos în credință, pe atât de războinic, încercase deja de-a sili cu sabia pe litvanii și pe rutenii necredincioși să primească catolicismul și câștigase atâtea succese în această privire încît papa Innocentiu VI, plin de recunoștință pentru ele, îl felicită
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
forma la ea, lăcomia Curții papale după micile state singuratice cari se formaseră la nordul împărăției bizantine crescu până la un grad atât de mare încît nu se mai putea tăinui. Clara, văduva lui Alexandru, voievodul Țării Românești, o catolică foarte zeloasă, se dovedi a fi prin legăturile ei de familie o promotoare cu multe succese a propagandei unioniste. Ea izbuti într-adevăr să convertească pe fiica ei mai mare, regina Bulgariei, de la biserica greacă la cea romană, după care își dete
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
îl numiră pe Vlad voievod al Basarabiei, îi dăruiră câteva domenii aflătoare înlăuntrul Ungariei cari erau deja în posesiunea lui și grămădiră asupra lui semne de favor și daruri de grație. Astfel Polonia câștigă în persoana lui Vlad un partizan zelos, al căruia hrisov de închinare, datat din Argeș în Valachia, 28 mai 1396, dovedește hotărâta lui lepădare de supremația ungurească și alipirea pe față la regatul Poloniei. În acel hrisov Vlad juruiește formal și solemn pentru sine și urmașii săi
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
voievodul Balcu, pe fiul voievodului Sass din Maramureș și pe frații săi Dragu, Dragomir și Ștefan, pentru că aceștia ținuseră cu credință la coroana Ungariei, se împotriviseră hainilor coborâtori ai lui Bogdan-Dragoș, îi oferiseră regelui Moldova și preste tot se arătaseră zeloși în serviciu, alipiți, folositori și vrednici de răsplată. În anul 1373 cei doi frați Balcu și Dragu se așezară pe o moșie câștigată de ei, Boczko din Maramureș, își sporiră acolo numărul moșiilor și dădură ocazie de-a se naște
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
capul locului pe cei dăruiți în posesiunea și uzufructul cetății. Cei doi frați, Balcu și Dragu, căpătară la vreme de pace demnitatea de comiți ai secuilor, pe când al treilea frate al lor, Dragomir, și un văr al lor, Tatemir, făcură zeloase servicii regatului unguresc în război. Prețuind după vrednicie meritele părintelui lor, regele Sigismund dărui în anul 1387 fiului și moștenitorul[ui] lui Dragomir două moșii ce se țineau de cetatea Huszt și erau în comitatul Maramureșului, răsplătindu-l astfel cu
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
e îndrăgostit. Domnilor, prințul e îndrăgostit; m-am convins de asta mai înainte, de îndată ce a venit. Nu roșiți, prințe, altfel mi se face milă de dumneavoastră. Care frumusețe va mântui lumea? Asta mi-a spus-o Kolea... Sunteți un creștin zelos? Kolea zice că dumneavoastră înșivă spuneți că sunteți creștin. Prințul îl cercetă cu atenție și nu-i răspunse. — Nu-mi răspundeți? Poate veți fi crezând că vă iubesc foarte mult? adăugă deodată Ippolit, parcă vărsându-și năduful. — Nu, nu cred
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]