6,297 matches
-
Zola, Sapho (1884) de Daudet. De la mijlocul secolului al XIX-lea femeia franceză își pierde aură și unicitatea culturală. Această pierdere este o pierdere dublă, lizibila și vizibilă în scenografiile femininului [Bugi-Glucksmann 1986, p.408-409]. Femeia este prima victimă în declinul valorilor: muză se transformă în model, femeia credincioasa într-o isterica, femeia naturală se reduce la fiziologie. Degradarea muzei, redusă la femeia care pozează sau la femeia de serviciu, se conturează în mai multe române, cum ar fi L'Œuvre
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
cum observa Hippolyte Taine. Baudelaire ripostează acestor pseudo-evidențe prin afirmarea permanentei eroismului în viață modernă. Atât doar că acest eroism cunoaște niște transformări. El reușește să combată vechea schemă de interpretare, prin care se consideră că lumea modernă este pradă declinului și decăderii. Eroismul modern a dezertat din domeniile care îi erau familiare și în care el personifica gloria și grandoarea, pentru a se refugia în locuri în care nimeni nu se așteaptă să-l întâlnească. Artistul modern este în căutarea
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
lui G.Eiffel), Libertatea iluminând lumea, care devine unul din simbolurile principale ale Americii. 36 Reprezentarea artistică este exemplificata de A.Higonnet prin trei celebre tablouri: Le bain de Mary Cassant (o burgheza scăldându-și fiica întruchipare a maternității, marchează declinul subiectelor religioase în arta), Liberté guidant le peuple de Delacroix (incarnare inegalabila a Marianei, femeia din popor care antrenează bărbații în revoluție). Ele se modernizează pe parcursul secolului, evoluând de la religios la profan (Judith de Gustav Klimt) [2002, p.335-339]. Nouă
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
aș adăuga că este unica ființă umană care nu reproduce metafizica puterii. Pentru naratorul și eroii lui Hesse, istoria așa cum o știm este situată într-un trecut cețos și relativ îndepărtat, denumit „epoca foiletonistică”, „tranziția”, o epocă de confuzie, violență, declin spiritual, caracterizată cel mai bine prin fascinația exercitată asupra autorului de filozofia (hegeliană a) istoriei și „foiletonism”. Cu toate acestea, Castalia lui Hesse nu se situează chiar în postistorie, și nici prototipul uman castalian nu este omul ultim hegelian ori
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
de sondaj, adaptarea „culturală” și mai specializată a corporațiilor, care luptă tot mai acerb pentru a-și atrage și fideliza clientela. Economiștii, ca și juriștii și alți specialiști în științele sociale „tari”, și-au dezvoltat în deceniile din urmă, după declinul masiv al noțiunilor tradiționale de cultură (înaltă) de tip Bildung, propriile definiții ale culturii, fiindcă au trebuit să găsească instrumente intelectuale calitative, mai rafinate decât cele cantitative, preponderente în cercurile lor. Politologul Samuel P. Huntington a recurs pentru aceasta la
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
ani, un filozof politic de la University of Chicago, respectat de specialiști, dar necunoscut marelui public educat, termina de scris o diatribă la adresa universității americane, deplângând decăderea educației liberale, explicând astfel criza spiritului (public) american și, într-un context mai larg, declinul democrației occidentale. Numele autorului era Allan Bloom, iar titlul cărții, apărută în 1987 la Simon and Schuster, New York, era The Closing of the American Mind. How Higher Education Has Failed Democracy and Impoverished the Souls of Today’s Students. Traducerea
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
al lui Saul Bellow, presărat cu multe elemente autobiografice și de critică a culturii - între ele, o judicioasă analiză a disprețului europenilor pentru americani și interesanta idee că eliberarea de istorie și cultură ar putea fi un avantaj în condițiile declinului actual al Occidentului -, îl prezintă pe Allan Bloom cu mare simpatie și admirație, ca pentru a-l legitima (Bellow avea prestigiul Premiului Nobel pentru literatură, pe când Bloom era necunoscut marelui public, chiar și mediilor universitare nespecializate); în prefață, Bloom face
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
dar niciodată modernă!), tânjind bovaric după viața socială și culturală a Parisului; un savant respectat într-un cerc restrâns, dar visând la arena publică, așa cum (idealizat) o văzuse el în Europa; un critic cultural pesimist și adus la disperare de declinul și demonetizarea sferelor înalte în care omul ar trebui să evolueze pentru a împlini promisiunea naturii umane; un educator pus în fața unor tabulae rasae care tind să rămână astfel ori să se abandoneze noilor Socrate/Pygmalion/Cicerone, tot mai vulgari
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
amintiri (cu un minunat pasaj despre falsul gotic de la University of Chicago, singurul gotic accesibil adolescentului Allan David Bloom) și sentințe idiosincratice, de analize judicioase și interpretări riscate, de nostalgie cu ocazionale nuanțe aproape reacționare, nu doar conservatoare. Bloom deplânge declinul universităților europene din vremea sa, care au încetat să mai inspire America, intrată și ea în declin. Sarcina esențială a universității - „a menține întrebările permanente în centrul atenției” -, ca și, legat de aceasta, funcția ei supremă - „protejarea rațiunii de ea
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
David Bloom) și sentințe idiosincratice, de analize judicioase și interpretări riscate, de nostalgie cu ocazionale nuanțe aproape reacționare, nu doar conservatoare. Bloom deplânge declinul universităților europene din vremea sa, care au încetat să mai inspire America, intrată și ea în declin. Sarcina esențială a universității - „a menține întrebările permanente în centrul atenției” -, ca și, legat de aceasta, funcția ei supremă - „protejarea rațiunii de ea însăși” - au fost marginalizate, trădate, aproape uitate. Întregul proiect inițial al universității, consideră autorul, se află în
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
În mod paradoxal, pe această combinație de influențe se articulează filonul cel mai spectaculos al gândirii lui Bloom despre istorie, cel puțin la nivel retoric: un pesimism cultural riguros, chiar apocaliptic, numit de un exeget, Mark S. Jendrysik, declinism (de la declin). Bloom nu e singurul filozof care a înțeles greșit istorismul. Cel mai cunoscut în acest sens este Karl Popper, care pur și simplu a „resemantizat” termenul, imputând istoricilor ceea ce numai profeții și unii politologi au încercat: prezicerea viitorului. Vezi cartea
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
din anii ’80. Și totuși, Concurs e fundamental diferit de Croaziera. Daneliuc înțelege să-și plaseze critica într- o desfășurare cât se poate de realistă a acțiunii, e preocupat să asigure în primul rând fluența naturală a întâmplărilor care întruchipează declinul societății ceaușiste. Nu există mișcări gratuite de aparat, efecte speciale de amorul artei, coloană sonoră sofisticată - singurul element nondiegetic în Croaziera este cântecul auzit sporadic al Violetei Ciomârtan, cu singulara ei voce copilărească. Pița, în schimb, intervine vizibil și masiv
Filmul surd în România mută: politică și propagandă în filmul românesc de ficţiune (1912‑1989) by Cristian Tudor Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/599_a_1324]
-
cu referire la avorturi, toate cu scopul de a înlătura finalitatea naturală a instinctului de reproducere. Prin extensie libertinajul este funest mai ales pentru nație „este viermele civilizațiilor înaintate și mai ales a celei factice” după cum se exprima el. Pentru că declinul natalității și distrugerea familiei sunt consecințele pe termen scurt și mediu, iar pedeapsa cea mai redutabilă este boala cu transmisie sexuală care astăzi depășește cu mult realitățile timpului când Paulescu așternea pe hârtie aceste admirabile gânduri. Am aici în vedere
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
biserica a fost departe de a¬și îndeplini rolul dorit de divinul său fondator. Atâta timp cât imperiul roman (un conglomerat de națiuni) a reușit să se mențină, au existat și condițiile necesare răspândirii cu repeziciune a creștinismului în interiorul granițelor sale. Odată cu declinul său însă și creștinismul a început să se clatine datorită tendințelor schismatice care s-au dezvoltat și chiar s-au realizat de-a lungul timpului. Cauza principală au fost tendințele naționalist separatiste, puternic manifestate pe măsură ce națiunile se constituiau ca entități
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
fost percepute de contemporani ca o pedeapsă, atât pentru ierarhii bisericii răsăritene cât și pentru poporul ignorant, care a fost antrenat în disputele religioase ale timpului. Folosind izvoare istorice de primă mână și aplicând propria viziune, Paulescu încearcă să explice declinul bisericii lui Hristos căutându-i cauzele, pe care le găsește în tendințele permanente de dezbinare, încă de la începuturile creștinismului. Aceste tendințe pornesc atât din exterior, dar mai ales din interior, generate în egală măsură de acțiunile interesate de subminare a
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
științe, îndeosebi fizica și chimia, a putut produce dovezi în sprijinul bolii, care să susțină diagnosticul și să permită, în același timp, urmărirea științifică a evoluției acesteia. Sunt de fapt etapele când latura empirică a activității medicale intră într-un declin evident, iar caracterul științific al artei medicale se impune cu repeziciune, transformând concomitent și pe slujitorii medicinii în oameni de știință. Explicația poate fi simplă, pentru că în cele din urmă a cerceta efectele (prin mijloace clinice și de laborator) pentru
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
Totuși, impactul acestor conduite nu ar trebui să crească, ele întemeindu-se doar pe atitudini de eschivare de la audiență. În Statele Unite, de exemplu, unde alegerea programelor TV are o mare importanță, mai ales datorită televiziunii prin cablu, se constată un declin al audienței emisiunilor prezidențiale, fapt atestat și de tabelul în care sînt redate conferințele de presă și discursurile televizate ale președinților care s-au succedat între 1969 și 1986. Președinte Audiență /discursuri Audiență /conferințe Audiență totală Nixon 75% (n = 22
Comunicarea politică by Jacques Gerstlé [Corola-publishinghouse/Science/924_a_2432]
-
mult loc factorilor de comunicare. Mai întîi, acest fapt se poate explica prin transformarea campaniilor și prin modernizarea spațiului politic, care slăbesc ponderea pe termen îndelungat a unor variabile precum tradițiile istorice, caracteristicile sociale, economice și culturale ale indivizilor. Însă declinul relativ al identificării partizane și sporirea instabilității electorale au avut drept consecință reconsiderarea rolului factorilor de scurtă durată în determinarea opțiunii electorale. Structurarea mizelor politice, configurarea candidaturilor, perceperea conjuncturii economice, evaluarea performanțelor guvernamentale au subliniat importanța agenților de definire a
Comunicarea politică by Jacques Gerstlé [Corola-publishinghouse/Science/924_a_2432]
-
1989; Duester, 1989; Gladen, 1983; Lehmann, 1981; Mazzeo și Marshall, 1989). De asemenea, infuzia de A determină o creștere a lactatului sanguin (Spriet, 1988; Stainsby, 1985), în timp ce blocarea receptorilor b - adrenergici determină scăderea ratei descompunerii glicogenului muscular urmată de un declin al concentrației lactatului sanguin în timpul exercițiului fizic (Ahlborg, 1985; Issekutz, 1984). S-a sugerat existența unui prag al catecolaminelor în timpul unui efort progresiv crescător (Mazzeo și Marshall, 1989; Podolin, 1991). Ca urmare a acestor descoperiri, autorii au sugerat că răspunsul
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
boală și tot în jurul lui se stinge odată cu el. În povestirea lui Edgar Poe, există chiar și un echivalent al cărții pierdute asociate motivului Graal-ului, evocând distrugerea oricărei coeziuni, alterarea memoriei și, odată cu ea, a stării primordiale, dar și moartea, declinul din natură - adica a vietii spirituale, în general: poemul alegoric "Palatul bântuit" are tocmai aceste semnificații majore. Prin legenda lui Joseph of Arimathea, contribuția cea mai semnificativă la ciclul Graal-ului a lui Robert de Boron, cum că în el aceasta
[Corola-publishinghouse/Science/84958_a_85743]
-
noastre nu pot proroci nici calea ce o va urma, nici punctul de plecare. Chiar de-ar fi aceasta influență durabilă, în puritatea și forță ei originală, este imposibil de prezis măreția rezultatului; când redactarea începe, inspirația este deja în declin, iar cea ar fi fost cea mai măreață poezie comunicată vreodată lumii este probabil doar o umbră palida concepțiilor originale ale poetului 13. Edgar Allan Poe cunoaște toți acești loci communes ai teoriei literare romantice, dar se declară categoric împotriva
[Corola-publishinghouse/Science/84958_a_85743]
-
reia discuția din acest punct, dar poetul român dezvolta propriul raționament de o manieră puțin diferită de predecesorul său romantic: Dar două se dovediră căile Consistenții. Locuire, pornind din pământurile tale, pe orbitele rigide ale marilor se imprimă în asimptotic declin (italice în original)107. Invenția artistică este o sinteză a două etape. Prima constă dintr-o revărsare dezordonată și aproape inconștiență, anterioară oricărei distincții subiect / obiect, de întocmiri spontane, si implică acțiunea intuiției estetice, sau, cum spune Poe în Eureka
[Corola-publishinghouse/Science/84958_a_85743]
-
prezență mării ("orbitele rigide ale marilor"), agent tranzițional și medial între informal și formal, viața și moarte.Preluând o imagine din geometria analitică, Barbu o reprezintă (grafic) sub forma unei linii curbe ("orbitele rigide") în continuu regres ("se imprimă asimptotic declin"108), pentru a evocă decăderea ireversibilă a cunoașterii intuitive, în timp. Este o temă romantică ce revine, insistent, și în multe texte ale lui Edgar Poe, de la "Al Aaraaf" (1829), la "Filozofia compoziției" (1846). Dar Barbu nu își propune să
[Corola-publishinghouse/Science/84958_a_85743]
-
mască a artistului, o convenționalizare dramatizată; (!!) dar ea este adesea o convenționalitate a propriilor experiențe, a propriei lui vieți; - raportarea la biografie poate explica numeroase aluzii (sau chiar cuvinte) din opera scriitorului; - ajută la studierea evoluției artistice (dezvoltare, maturizare, eventual declin, etc.); - în cunoașterea universului criitoricesc: lecturi, călătorii, oameni și localități cunoscute etc.; - o lumină asupra mediului în care a trăit, asupra influențelor care l-au format, a materialelor din care s-a inspirat etc.; (!!) nici o mărturie de ordin biografic nu
Noțiuni de teorie literară pentru gimnaziu by Doina Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/91833_a_93194]
-
componentele esențiale ale acesteia? Cum părțile se găsesc în relație unele cu altele? Cum societatea dată diferă de altele datorită particularităților structurii sociale? Cursul principal al perioadei istorice. Unde se găsește societatea în istorie; este aceasta în ascensiune sau în declin? Cum se înfăptuiesc schimbările sociale? Care sunt trăsăturile esențiale ale epocii istorice? Cum se face istoria? Ce tendințe dominante ale perioadei curente vor cauza curând contradicții și probleme sociale? Caracterul social (biografia). Ce fel de bărbați și femei caracterizează societatea
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]