6,948 matches
-
s-a cedat Ardealul de Nord eram în București, și atunci am fost convinși că va fi război... De asta nu se poate să nu-ți aduci și dumneata aminte ! Aici, în București, da... Poate chiar în această cameră... Și nenea Jorj care se plimba nervos, cu mâinile la spate... Mersul lui țeapăn, de militar de carieră... Și cum tresăream toți când auzeam telefonul. Și cum se plimba el mai departe, tot mai nervos că nu venea ordinul. „Niciodată nu a
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
ca să ne apărăm teritoriile furate !“ Și pe urmă, când am cântat Deșteaptă-te, române, și am plâns cu toții, a plâns și Muti... Cel mai tare a plâns Larisa, care pe urmă s-a dus să prepare un crușon veritabil... Bietul nenea Jorj ! „Niciodată nu a avut armata un asemenea elan“... Nu știa să spună alte fraze, dar tensiunea lui era atât de adevărată, încât ne-o transmisese... Semnul pe care îl aștepta nu s-a dat, guvernul român, Regele au acceptat
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
spune... Dar, ca să fiu dreaptă, există atâția oameni cultivați care nu sunt prea departe de ea ! Contează și firea moștenită, dar și educația pe care ai primit o... Cât privește interesul meu pentru politică, sigur că i-l datorez lui nenea Sandu... Cu aproape doi ani înainte de vara aceea îngrozitoare l-am tot auzit profețind : acum, după Cehoslovacia, va urma la rând România... Acum, după Polonia, va fi România la rând... îmi amintesc vocea lui, mâinile îngrijite, tot felul de amănunte
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
pusă la punct când vine, dar nu am niciun chef ! — Lasă, stai aici cu mine, mai vorbim una alta, și acu ne pomenim cu el că sună la ușă ! Zi ce-a mai fost cu aia... Care murise bărba-su... — Larisa ? Nenea Sandu îi aranjase o pensie convenabilă, dar cu răsturnările de după război, cu devalorizarea banului și toate care le știi, a găsit că nu strică să-și ia serviciu... La început a vârât-o la un economat de instituție, dar ei
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
prin care li se cere străinilor să părăsească țara. Nu-și puteau lua soțiile sau soții români, decât dacă erau căsătoriți măcar de cinci ani... Toate demersurile elvețianului au fost inutile și atunci, în disperare de cauză, a venit la nenea Sandu, propunându-i o sumă fabuloasă de bani, dacă, prin relațiile pe care le mai avea la Interne, o ajută pe Larisa să plece... Probabil că la acea dată nenea Sandu fusese și el avertizat că vor începe arestări masive
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
inutile și atunci, în disperare de cauză, a venit la nenea Sandu, propunându-i o sumă fabuloasă de bani, dacă, prin relațiile pe care le mai avea la Interne, o ajută pe Larisa să plece... Probabil că la acea dată nenea Sandu fusese și el avertizat că vor începe arestări masive și că propria lui situație este amenințată... — Și ? — A luat pașaportul elvețianului, i-a schimbat fotografia cu a lui, făcută din profil (se temea ca nu cumva, prin cine știe ce întâmplare
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
cine știe ce întâmplare, la graniță totuși să-l recunoască), și a plecat, în modul cel mai comod și legal, cu Larisa. Ca soț și soție. Păi nu ziceai că ea n-avea voie ? Nu ziceai... — Ei, n-a contat ! Mai avea nenea Sandu destule relații la Interne ca să o poată trece pe ea. A trecut o. — Și ăla ? — Care ăla ? — Bărba-su ! Elvețianu ! — Elvețianul a mers la autorități a doua zi și a anunțat că soția lui îi furase pașaportul și fugise cu
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
A trecut o. — Și ăla ? — Care ăla ? — Bărba-su ! Elvețianu ! — Elvețianul a mers la autorități a doua zi și a anunțat că soția lui îi furase pașaportul și fugise cu altcineva. Poate fusese între ei o înțelegere în acest sens. Poate nenea Sandu nici nu-l pusese la curent cu manevra... Nu știu decât că, fiind cetățean străin și pentru că el personal nu făcuse de fapt nimic, elvețianul a primit învoirea să plece... Dincolo s-a întâlnit cu Larisa și poate a
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
cores pondență, ți-am spus ! Nici măcar cu Margot n-a purtat ! Doar n-am să-i spun că la prima lui ieșire, Tudor a mers să-l caute, și doar așa am aflat că murise ! Portăreasa i-a spus că nenea Sandu murise de infarct, cu două-trei luni înainte, și că nu se păstrase nimic... Nici acte, hârtii, nici acele memorii ce se știe sigur că au existat, puținii lui prieteni erau la curent, văzuseră pagini briante, pare-se, și cu
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
anii războiului. De ele îmi pare cel mai rău, și nu pot înțelege cum de nu au ajuns a fi lăsate prietenilor în păstrare, așa cum se întâmplă curent în asemenea situații ! Și din ce trece timpul, ipoteza lui Tudor, că nenea Sandu a fost spion dublu, ce mi-a părut prima oară atât de extravagantă, o fantasmagorie de copil pasionat de romane polițiste, îmi pare tot mai posibilă... N-am aflat însă decât că locuia la Paris în arondismentul XIV, că
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
zeci de ani, nemișcată. E ca la o mutare... Zidul din stânga e crăpat tot, de sus până jos - a rămas așa de la cutremur. Și la plafonul din sală a căzut o bucată mare de tencuială - dedesubt se văd cărămizile, lemnăria. Nea Delcă n-a mai ajuns să repare, n-a mai ajuns nici Vica... Nu mai ajunge ea nici să ia cuiburile de păianjeni care se adună prin colțuri... Se trezește de dimineață (așa spune) și stă în pat, cu ochii
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
ține, să vază ea cine trece, cine intră, cine vine la mine... Să vază, să știe ea tot, c-așa e Moapsa : șpioancă și intrigantă... Așa i-a văzut desigur și pe cei care au venit să-l ia pe nea Delcă. Au venit punctual, la ora fixată, cu sicriul lor, un sicriu încăpător, cum se ceruse, lucios și cu ornamente date cu bronz. Cu capac lucitor. Au dat să intre cu sicriul în casă, dar n-au putut, e prea
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
cu mîna streașină la ochi pentru a mă feri de soare, Încercînd să-mi dau seama cine sînt cei deghizați În costumele din jur. Îl văd pe Paul traversînd peluza, Îmbrăcat În pirat, cu trei copii mici Împiedicîndu-i-se printre picioare. — Nenea Paul ! Nenea Paul ! țipă unul dintre ei. Ia mai sperie-ne o dată ! — Vreau o acadea ! zbiară un altul. Nenea Paul, vreau o acadeaaa ! — Bună, Paul ! zic cu moralul la pămînt. Te distrezi ? — Cel care a inventat Ziua Angajaților În Familie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
streașină la ochi pentru a mă feri de soare, Încercînd să-mi dau seama cine sînt cei deghizați În costumele din jur. Îl văd pe Paul traversînd peluza, Îmbrăcat În pirat, cu trei copii mici Împiedicîndu-i-se printre picioare. — Nenea Paul ! Nenea Paul ! țipă unul dintre ei. Ia mai sperie-ne o dată ! — Vreau o acadea ! zbiară un altul. Nenea Paul, vreau o acadeaaa ! — Bună, Paul ! zic cu moralul la pămînt. Te distrezi ? — Cel care a inventat Ziua Angajaților În Familie merită Împușcat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
deghizați În costumele din jur. Îl văd pe Paul traversînd peluza, Îmbrăcat În pirat, cu trei copii mici Împiedicîndu-i-se printre picioare. — Nenea Paul ! Nenea Paul ! țipă unul dintre ei. Ia mai sperie-ne o dată ! — Vreau o acadea ! zbiară un altul. Nenea Paul, vreau o acadeaaa ! — Bună, Paul ! zic cu moralul la pămînt. Te distrezi ? — Cel care a inventat Ziua Angajaților În Familie merită Împușcat, zice fără nici o urmă de umor. Dă-te naibii jos de pe piciorul meu ! se rățoiește la unul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
comandă este inginerul Ion Arbore, prieten din copilărie. Salut, Ioane! Noroc, Mihai! Își strîng mîinile și se privesc. Ei, cum mai merge? Bine. La tine? Tot bine. Se zvonește că ești propus pentru postul de dispecer-șef. Da. Cred că nea Toader Săteanu o fi suflat cuiva de pe-aici că-i sînt consătean și puțin rudă... surîde Ion. Auzi, tu de ce nu treci pe la el la minister cînd ai drum prin București? Am fost o dată cînd îmi crăpa măseaua și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
aprobînd în cîteva rînduri. Iese apoi în grabă și se oprește o clipă în fața lui Mihai, cu privirea mai tulbure ca niciodată. Ar vrea să-i spună ceva, dar renunță și urcă scara pînă dincolo de jumătate: Daniela, îmbracă-te repede! Nenea Doru te roagă să dormi cu puștiul, strigă spre camerele de sus. Mai stă așa, parcă să se convingă că fetița a început să se pregătească, după care se întoarce cîteva trepte, pînă în fața lui Mihai. Îl privește deschis, fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
făcîndu-l să-i dispară teama, nu și emoția. Se așază cu grijă apoi spune, în cîteva cuvinte, pentru ce a venit. Scenariul! întinde Mateianu mîna. E-acasă. Directorul se întoarce spre interfon și bate două clape. Îi răspunde garajul. Dacă nea Lică n-a plecat la județ cu materialele date de mine, să-l ia și pe tov Vlădeanu în oraș. Trebuie să aducă ceva de acasă. A doua zi, Mateianu lipsește; are plenară la județ. A treia, pe la amiază, îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
aerul ei retras, firea meditativă și ochelarii de vedere, ce-i încadrează frumos obrazul, o fac să pară studentă deja. Ce vorbe-s astea ! a tresărit maică-sa, gata să ridice palma. E-o replică din ultima carte a lui nenea Mihai, s-a scuzat fata. Zău?! a întors maică-sa privirea mirată spre Mihai. Scrie, mă, și tu cărți mai subțiri, ce dracu', să le putem citi și noi! a lovit cumnatul paharul de-ale celorlalți. Sau bagă o chestie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
scrie? a întrebat Mihai cînd l-a văzut pe Adrian că vrea să iasă din cameră. Ce face soră-sa? a arătat el spre plicul din mîna băiatului. Plînge! I-e dor de taică-su, de cățel... Maică-sa? Muncește. Nenea George s-a dus la ele de revelion, s-a îmbătat și, pe la miezul nopții, cînd a început cuvîntarea, a aruncat cu sticla de vodcă în televizor. Apoi s-a culcat. Cînd a rămas singur, Mihai a deschis plicul primit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
nu e de gândit o [... ] Guillom de Humboldt în opera sa nemuritoare: Asupra varietăței structurei limbei umane și influința acestei structuri asupra genului uman, p. 67. Humboldt într-alt loc zice: "Dispărțenia sunetului de orce consonanțe cari-l spurcă e nea[pă]rată pentru claritate și posibilitatea eufoniei consonunătoare". (Despre) Înspre partea acestor consonanțe, precum suflarea, țîștîire, ton nazal ș. a. m. d., amenință pericol pentru marginea esactă și curată a sunetelor. De-aceea observă Humboldt cumcă e dovadă puternică de domnirea
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
nu e niciodată distanță și dispreț." - "Pînă unde merge supunerea față de ființa altuia?" - "Nu până la anularea ta. Mi-aduc aminte că Cioran, care era irascibil, într-o discuție cu un prieten, Ștefan Teodorescu, a terminat prin a-i trage lui " Nenea" (așa îi spuneam toți) o palmă. Ce crezi că a făcut Nenea? I-a spus: "Ești obiectiv."" În timp ce îmi vorbește îmi vine în minte imaginea lui de ieri, când l-am vizitat în chilia cu lemne și lighean cu apă
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
altuia?" - "Nu până la anularea ta. Mi-aduc aminte că Cioran, care era irascibil, într-o discuție cu un prieten, Ștefan Teodorescu, a terminat prin a-i trage lui " Nenea" (așa îi spuneam toți) o palmă. Ce crezi că a făcut Nenea? I-a spus: "Ești obiectiv."" În timp ce îmi vorbește îmi vine în minte imaginea lui de ieri, când l-am vizitat în chilia cu lemne și lighean cu apă pe sobă; avea pe cap o băscuță care-i dădea un aer
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
o ia pe un nou culoar. Decorația murală din acest pavilion este în întregime consacrată lui Hercules. Gallus însă nu și-a dorit pe pereți reprezentarea muncilor grele ale erou lui, ci un Hercules galant, subjugat plăcerilor și viciului, aseme nea lui. Trece cu mers măsurat pe lângă scene de-a dreptul scabroase din viața agitată a semizeului. Uite-l beat, clătinându-se, gata s o dezonoreze pe fata regelui Aleos, preoteasă a zeiței Athena, care spală rufe cu tovarășele ei la
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
dreptul lăstarului, osul firav al aripii s-a frânt. Socotind că e doar un biet pui, vânătorul nu șia dat osteneala să-l caute prin lăstar. Când m-am întors la cuib, am numărat imediat puii: lipsea unul. Unde e nenea? am întrebat. Nu știm, a zburat! au răspuns ceilalți pui. Pitpalac! Pitpalac!! Pitpalac!!! Din lăstar, mi-a răspuns un glas stins: Piu! Piu! Când l-am văzut, am înțeles că era pierdut, dar mi-am ascuns durerea ca să nu-l
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]