7,662 matches
-
au diversificat. Cercetări pertinente, ocupându-se de implicațiile fenomenelor de acceptare - respingere, au constatat că există o legătură între acestea și deficitul de interacțiune și intercomunicare. Afecțiunea, petrecerea timpului liber împreună cu minorul, tratarea acestuia cu delicatețe, aplicarea flexibilă a balanței recompenselor, mai degrabă decât a critica și a fi ostil, determină o bună imagine a părinților în accepția copiilor. Dacă, dimpotrivă, copiii sunt respinși de părinți, ei au mai multe șanse să evolueze la adolescență spre: delincvență, conduite nevrotice, agresivitate, conduite
Familia şi şcoala în parteneriat pentru o educaţie de calitate by Mihaela Băsu, Angela Sava, Doina Helene Partenie, Adriana Petrovici () [Corola-publishinghouse/Science/1283_a_1956]
-
dezirabil: Încercați să sprijiniți copiii în activitățile care îi pasionează. Exersați împreună cu ei comportamentele de bază din diferite situații ăacasă, la școală, în societate etc.). Formulați așteptări adecvate vârstei copiilor. Anticipați eventualele probleme de disciplină în scopul prevenirii lor. Oferiți recompense copiilor care adoptă coportamente dezirabile Utilizați umorul și ironia ăcu moderație) ca măsuri stimulative pentru copii. 3. În cazul unor comportamente perturbatoare care se repetă, trebuie să aveți pedepsele deja pregătite; utilizarea lor trebuie combinată cu o atitudine care: Subliniază
Familia şi şcoala în parteneriat pentru o educaţie de calitate by Mihaela Băsu, Angela Sava, Doina Helene Partenie, Adriana Petrovici () [Corola-publishinghouse/Science/1283_a_1956]
-
acest stil de învățare, învață implicându-se în activități și lucrând în grup. Construiește modele sau manipulează obiecte pentru a-și explica o serie de concepte abstracte. își aminteșțe ce face și experiențele trecute învață prin manevrarea obiectelor îi plac recompensele materiale stă aproape de/atinge persoana cu care vorbește este atent la gesturi și gesticulează memorează mergând nu reține locații geografice decât dacă a fost acolo utilizează verbe de acțiune utilizează acțiuni ale corpului pentru a demonstra ceea ce a învățat are
Familia şi şcoala în parteneriat pentru o educaţie de calitate by Mihaela Băsu, Angela Sava, Doina Helene Partenie, Adriana Petrovici () [Corola-publishinghouse/Science/1283_a_1956]
-
rezolvat în ziua respectivă și va evita suprasolicitarea lui evitând să-i mai pretindă a se ocupa și de probleme familiale; părintele îl va ajuta pe copil să-și planifice timpul și să-și facă un program oferindu-i diverse recompense pentru respectarea acestuia ăde exemplu, o oră de plimbare, etc.); părintele îi va crea copilului o ambianță plăcută, propice concentrării necesare rezolvării temelor pentru acasă și asigurării randamentului maxim ăun spațiu de lucru adecvat, liniște etc.). Este important ca fiecare
Familia şi şcoala în parteneriat pentru o educaţie de calitate by Mihaela Băsu, Angela Sava, Doina Helene Partenie, Adriana Petrovici () [Corola-publishinghouse/Science/1283_a_1956]
-
și stimulativă pentru comunitate, fiind dezirabil ca apelul să fie unul organizat și să atingă „coarda sensibilă" a comunității. Ca exemple de modalități de colectare a unor fonduri s-ar putea menționa serbările școlare, premierile, concursurile școlare, tombolele, acordarea de recompense simbolice celor care oferă o anumită sumă Îchiar și una mică) și „zilele școlii", cu prilejul cărora se pot organiza și întreceri populare de alergare. Pentru ca o campanie de colectare de fonduri să-și atingă scopul, este foarte important ca
ARTA DE A FI PĂRINTE by Alina - Mihaela Tataru, Mirela- Mihaela Puiu () [Corola-publishinghouse/Science/91745_a_93075]
-
Consemnări”. Articolele din domeniul pedagogiei și psihologiei școlare sunt semnate de N. Mărgineanu, Liviu Rusu, Onisifor Ghibu, Al. Ghidionescu, Ana și Constantin Iencica, Al. Roșca, Zoica Boerescu, Ion Chelcea, Romulus Demetrescu, Mihai Beniuc (Câteva metode de observație, Importanța pedepselor și recompenselor, Maturitatea copilului pentru clasa întâia primară, Sigmund Freud). Pe teme de istorie, sociologie sau cultură scriu Ion Simionescu, D. D. Roșca, H. H. Stahl, Ion Petrovici, N. Iorga, Ion Moga, G. Bogdan-Duică (C. Rădulescu-Motru), N. Bănescu, Apostol D. Culea, Al.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289510_a_290839]
-
posibile, astfel încât anumiți cercetători (Bitterman, 1965; Harlow, 1949) au folosit aceeași problemă pentru a compara inteligența unor animale diferite. La fiecare probă, animalul trebuie să aleagă între două obiecte (de exemplu, o cruce și un cerc) pentru a primi o recompensă, dar de fiecare dată cele două obiecte sunt altele. Un om adult învață din una sau două încercări să rezolve acest gen de problemă: dacă recompensa nu se află sub cruce, înseamnă că este sub cerc. Omul găsește soluția în
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
între două obiecte (de exemplu, o cruce și un cerc) pentru a primi o recompensă, dar de fiecare dată cele două obiecte sunt altele. Un om adult învață din una sau două încercări să rezolve acest gen de problemă: dacă recompensa nu se află sub cruce, înseamnă că este sub cerc. Omul găsește soluția în maxim două încercări: fie este ridicat obiectul (sub care este ascunsă recompensa) din întâmplare (încă de la prima tentativă), fie este ridicat celălalt, iar alegerea este considerată
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
adult învață din una sau două încercări să rezolve acest gen de problemă: dacă recompensa nu se află sub cruce, înseamnă că este sub cerc. Omul găsește soluția în maxim două încercări: fie este ridicat obiectul (sub care este ascunsă recompensa) din întâmplare (încă de la prima tentativă), fie este ridicat celălalt, iar alegerea este considerată corectă la cea de-a doua încercare, adică din cel mult două încercări. Dar, pentru a ajunge la acest rezultat, un cimpanzeu are nevoie de un
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
sau dactilografiere, ce nu se încadrează în această categorie). Un dispozitiv la modă, ușor de construit și de manipulat, a fost labirintul folosit asupra micului șobolan de laborator. Astfel, puși într-un labirint cu 20 de bifurcații și cu o recompensă la capăt (hrană), cobaii au nevoie de 20 de încercări, pentru a învăța să ajungă la țintă fără să comită aproape nici o eroare (la dreapta, la stânga, numai la dreapta, la stânga etc.). Dar cum putem explica acest fenomen? GRAFIC VERTICALĂ: Erori
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
instanță pe conexiunile dintre neuroni, iar repetiția este mecanismul ce asigură numărul și forța acestor legături. De exemplu, în celebrul experiment despre reflexul condiționat al lui Pavlov, este nevoie ca metronomul să sune de cel puțin 50 de ori, anunțând recompensa, pentru ca, la auzul sunetului, câinele să saliveze. Chiar dacă memoria omului este mult mai sofisticată decât cea a animalelor, repetarea rămâne o lege de bază. De exemplu, conducerea automobilului sau jocurile video necesită lungi perioade de învățare, iar noi știm că
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
comportamentului) de necesitatea de a pune în legătură motivația cu actul învățării. De ce? Pur și simplu pentru că micul nostru cobai nu muncește decât dacă este înfometat, iar apoi recompensat. Astfel, se instaurează o practică, devenită clasică, de a oferi o recompensă (un cubuleț de hrană sau o bucățică de biscuit) imediat ce scopul a fost atins (au ajuns la capătul labirintului), ca în experimentul unui cercetător foarte cunoscut în această epocă: Edward Tolman. În cadrul unui grup, cobaii sunt foarte puțin înfometați, iar
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
capătul labirintului), ca în experimentul unui cercetător foarte cunoscut în această epocă: Edward Tolman. În cadrul unui grup, cobaii sunt foarte puțin înfometați, iar în altul, foarte înfometați. Pe scurt, fiecare grup este divizat în două subgrupuri. Unul primește hrană drept recompensă pentru faptul că șobolanii ating scopul (ajung la capătul labirintului), în timp ce alt subgrup nu primește recompensa (cobaii sunt hrăniți când s-au întors în cuștile lor). GRAFIC Vert: Erori Oriz: Încercări puțin înfometați înfometați Recompensă Efectul dublu al nevoii și
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
grup, cobaii sunt foarte puțin înfometați, iar în altul, foarte înfometați. Pe scurt, fiecare grup este divizat în două subgrupuri. Unul primește hrană drept recompensă pentru faptul că șobolanii ating scopul (ajung la capătul labirintului), în timp ce alt subgrup nu primește recompensa (cobaii sunt hrăniți când s-au întors în cuștile lor). GRAFIC Vert: Erori Oriz: Încercări puțin înfometați înfometați Recompensă Efectul dublu al nevoii și al recompensei la cobai în labirint (adaptare după Tolman și Honzik, 1930) Rezultatele arată că subgrupul
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
subgrupuri. Unul primește hrană drept recompensă pentru faptul că șobolanii ating scopul (ajung la capătul labirintului), în timp ce alt subgrup nu primește recompensa (cobaii sunt hrăniți când s-au întors în cuștile lor). GRAFIC Vert: Erori Oriz: Încercări puțin înfometați înfometați Recompensă Efectul dublu al nevoii și al recompensei la cobai în labirint (adaptare după Tolman și Honzik, 1930) Rezultatele arată că subgrupul care învață cel mai repede (cu o scădere rapidă a erorilor) este cel al șobolanilor înfometați și recompensați. Asemenea
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
faptul că șobolanii ating scopul (ajung la capătul labirintului), în timp ce alt subgrup nu primește recompensa (cobaii sunt hrăniți când s-au întors în cuștile lor). GRAFIC Vert: Erori Oriz: Încercări puțin înfometați înfometați Recompensă Efectul dublu al nevoii și al recompensei la cobai în labirint (adaptare după Tolman și Honzik, 1930) Rezultatele arată că subgrupul care învață cel mai repede (cu o scădere rapidă a erorilor) este cel al șobolanilor înfometați și recompensați. Asemenea experimente l-au determinat pe Hull să
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
înfometați și recompensați. Asemenea experimente l-au determinat pe Hull să propună o celebră formulă (vizibil inspirată din formula forțelor fizice a lui Newton, F = masa x accelerația), potrivit căreia motivația este determinată de nevoie și stimulent (termen tehnic pentru recompensă): Motivația = Nevoie x Stimulent. Concluzie Această lege, numită „legea lui Hull” sau „legea stimulării”, a fost aplicată în sistemul primelor din marketing: vânzătorul nu este decât foarte prost plătit pentru a crea o nevoie (echivalentul nevoii alimentare la cobai), apoi
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
Descoperirea corespunde unei motivații speciale propusă de cercetători: motivația intrinsecă (Richard Deci și Richard Ryan). Aceasta îi determină pe indivizi să desfășoare o activitate din plăcere (descoperire, căutarea unor senzații, curiozitate), nu în virtutea unui stimulent extern, a unei obligații sau recompense (motivație denumită „extrinsecă”). În studiu, se constată că această motivație este luată în calcul de jocurile de cunoaștere sau descoperire (Cluedo, Tomb Rider). Competiția corespunde unei motivații egocentrice; unii cercetători, cum ar fi John Nicholls, și-au dat seama că
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
elaborarea, proprie fiecăruia, a unei reprezentări a legăturilor între efort și rezultatele sale. Teoriile referitoare la scop subliniază rolul motivațional al obiectivelor. Teoriile echității, bazate pe conceptul de balanță, pun în evidență căutarea unui echilibru echitabil între munca depusă și recompensa primită. În sfârșit, teoriile cu privire la întărire aplică situațiilor de muncă o schemă skinneriană bazată pe contingența recompensă-răspuns". (Doron, Parot, 2006, p. 514) Vedem că motivația în muncă este o chestiune vastă. Teoriile încearcă să surprindă și să cuprindă orice aspect
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
Cardul verde" le dă bani celor care trăiesc ecologic O măsură inedită de prevenire a pouarii mediului se dorește să se aplice în Australia. Aici se va testa un sistem care va contoriza amprenta de carbon a fiecărei persoane, oferind recompense celor prietenoși cu mediul. Autoritățile locale din Norfolk, o mică insulă din Pacificul de Sud, pierdută undeva între Australia, Noua Zeelandă și Noua Caledonie, vor pune în aplicare un program unic în lume: le vor da bani oamenilor care aleg să trăiască
SIMPOZIONUL NAȚIONAL. CREATIVITATE ȘI MODERNITATE ÎN ȘCOALA ROMÂNEASCĂ by Arseni Simona () [Corola-publishinghouse/Science/91750_a_92816]
-
sau total viața privată, pentru a participa. Se participă, deci, nu numai cu scopul de a lua parte, ci, în unele cazuri, mai ales pentru a se simți parte și pentru a o demonstra prin acte ce își găsesc o recompensă și o gratificație în ele însele. Raționalitatea participării Dacă se ține seama de aceste motivații expresive, de multe ori nu întru totul diferite de cele instrumentale, apare mai puțin drastică obiecția, formulată de mai multe părți, că participarea politică orice
Curs de ştiinţă politică by Gianfranco Pasquino [Corola-publishinghouse/Science/941_a_2449]
-
trebuie să fie motivați să participe. Amestecul ce rezultă de aici este deci variabil nu numai de la o organizație la alta, ci și de la un individ la altul, și poate varia chiar în timp. În mod special, stimulentele materiale sînt "recompense tangibile" care pot consta chiar în acordări de bani, de exemplu salarii și rambursări, în servicii de asistență sau obținerea de funcții în organizație. Stimulentele de solidaritate încurajează spiritul identității între membrii organizației, prestigiul ce derivă din apartenența la ea
Curs de ştiinţă politică by Gianfranco Pasquino [Corola-publishinghouse/Science/941_a_2449]
-
așteptat ca în democrațiile multipartidiste concurențiale majoritatea din coalițiile de guvernare să fie de tip minimal cîștigătoare (minimum winning), adică bazate pe realizarea celei mai reduse majorități absolute de locuri în parlament, astfel încît membrii coaliției să obțină maximum de recompense ce provin din participarea lor la guvern. Pe cît de mic este numărul participanților, pe atît de mari vor fi recompensele pentru fiecare dintre ei. Desigur, majoritatea minimal cîștigătoare trebuie să fie evaluată ca o asociere de partide și/sau
Curs de ştiinţă politică by Gianfranco Pasquino [Corola-publishinghouse/Science/941_a_2449]
-
pe realizarea celei mai reduse majorități absolute de locuri în parlament, astfel încît membrii coaliției să obțină maximum de recompense ce provin din participarea lor la guvern. Pe cît de mic este numărul participanților, pe atît de mari vor fi recompensele pentru fiecare dintre ei. Desigur, majoritatea minimal cîștigătoare trebuie să fie evaluată ca o asociere de partide și/sau grupuri parlamentare care obține majoritatea absolută de locuri în parlament. De exemplu, în aceleași condiții, partidul A se va alia, de
Curs de ştiinţă politică by Gianfranco Pasquino [Corola-publishinghouse/Science/941_a_2449]
-
narcisistic unde pierdem din vedere munca însăși și ne concentrăm numai asupra nevoilor personale. Munca noastră preia din calitățile narcisiste atunci când nu reflectă sinele în suficientă măsură. Căutăm să reparăm narcisismul încercând să dăm strălucire realizării, să găsim satisfacții în recompense cum ar fi banii, prestigiul și celelalte podoabe ale succesului. Banii și munca sunt două elemente strâns legate. Desprinzând preocuparea pentru profitul financiar de valorile intrinseci ale muncii, banii pot deveni centrul narcisismului unei slujbe. Plăcerea produsă de bani poate
Despre muncă şi alte eseuri by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1398_a_2640]