5,502 matches
-
iar copiii noștri ar fi legați pe viață, și ne-am duce În parc Împreună și am fi fotografiate de revista Hello!. „Kate Winslet Își Împinge căruciorul, Întreținîndu-se cu o prietenă“ Poate „cu Becky, cea mai bună prietenă a ei“. — Scuzați-mă, vă mai trebuie un coș? Îmi Întrerupe gîndurile un glas și, cînd ridic privirea, Îl văd pe un vînzător arătînd spre mormanul cu vîrf de haine de bebe, care dă pe-afară. Le-am Îndesat În coș fără să
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
e mai bun pentru copilul tău, Luke? Îi răspund. Ce părere ai, Janice? Mă uit În partea opusă a camerei, Însă Janice nu m-a auzit. Se uită la ecografii și-și tamponează ochii cu o batistă. — Janice... ești bine? — Scuză-mă, draga mea. Își suflă nasul, apoi ia o gură mare de sherry, golindu-și paharul. — Pot să mi-l umplu, Jane? Te rog frumos, dragă! spune mama, Îmbărbătînd-o. Biata Janice, adaugă spre mine și Suze, În șoaptă. E disperată
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
m-am mai Întîlnit cu cîțiva dintre ei. Acum, că m-am Întors la Londra, mă mai văd cu unii dintre ei, cînd putem... E Întreruptă de un bip ce se aude dinspre buzunarul ei. Scoate pagerul și Îl oprește. — Scuzați-mă, trebuie să dau un telefon. Mă duc alături. După ce dispare, mă uit la Luke. E luminat tot la față, zici c-a venit Crăciunul. — O cunoști pe Venetia? zic. E incredibil. — Nu-i așa? Clatină din cap absent, Încă
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
cuvintele cu dispreț. Aș putea, fără probleme, să vă dau cîteva idei la plesneală, În cîteva secunde. Sau aș putea să fac ceva care să Însemne ceva. Lucru care cere timp. Ăsta-i procesul creativ, așa că te rog să mă scuzi că sînt artist. Ia o gură mare de vin și lasă paharul jos. Nu pot să-i spun că vreo două-trei idei la plesneală Îmi sună foarte bine. Sau pot? — E și o cale de mijloc? mă Încumet Într-un
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
stat acolo ore Întregi În vînt și furtună, udată de ploaie și Într-un final a apărut și Luke, Însă nu știu cum, s-a transformat În Elinor, care a Început să țipe la mine. Și atunci mi-a căzut tot părul... — Scuzați-mă! Se apropie de mine o femeie cu doi copii mici de mînă, care mă privește ciudat. — A. Scuze. Îmi vin În fire și mă dau din drum. În viața reală, n-am mai vorbit cu Luke de cînd a
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
cred că el anunță schimbări de foarte bun augur pentru The Look. Iar celor care au rîs de noi nu vreau să le zic decît că sper să le stea În gît. Mai scot cîteva onomatopee sugestive, după care mă scuz și-i predau ștefeta Înapoi lui Eric. Spre uimirea mea, tocmai am zărit-o pe Jess stînd singură și jenată printre ochelari de soare, În jeanși și o haină cu glugă. I-am spus despre lansarea de azi - dar n-
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
a și avansat. Sigur, cazul d-sale nu este unul la fel de încărcat precum cele evocate de tine. Pe de altă parte, dacă procesul deconspirării merge până la capăt, adică la vârf, măcar noi, românii, ca și comunitate, nu vom mai avea scuza sau pretextul că nu am știut despre ce este vorba într-un caz ori altul. În ce-l privește pe Vadim, aș putea chiar constata că, înainte de 1990, a făcut niște porcărioare, dar că și-a dat întreaga măsură a
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
-și afișeze informația falsă că l-ar fi susținut pe site? Și să mai și conducă dizertațiile de master și tezele de doctorat ale altora? Pe deasupra, să mai și pună în pericol carierele academice ale unor tineri fără vreo vină? Scuză-mă că te întreb așa brutal tu chiar râzi de mine? Cum spuneam în răspunsul anterior, ori e vorba de o maladie psihică ar putea fi mitomanie? -, ori a vrut să-și bată joc de sistemul academic al lumii! Dar
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
Securității! Mai târziu, la Iași, nici prietenul nostru Vasile Lupu nu a fost "iertat" de astfel de mizerii, după ce, în '90, scosese o droaie de securiști, ca pe șoareci, din PNȚ. Dar tot au rămas destui... Putem vorbi, la noi, scuză-mă că revin la această întrebare, dar tu m-ai provocat!, despre interesul tinerilor pentru trecutul apropiat, din moment ce aproape nimeni nu știe despre Iulius Filip, că tot ai vorbit despre el?... Dar în Polonia, frații gemeni Kaczynsky (președintele și premierul
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
un generos, un amabil și un poet talentat. Cam la fel de talentat ca Adrian Păunescu. Pe amândoi i-aș propune pentru "Generația expirată". Liviu Antonesei: Și ai face o mare greșeală, de altfel! Pentru că, deosebit de modelul tribunului, Mircea nu s-a scuze pentru expresia tare deci nu s-a căcat în talentul lui niciodată! Chiar nu știu ce ai cu el, că a fost mereu OK, chiar dacă a mai făcut și tâmpenii! În ce-l privește pe Stelian, când era și el om tânăr
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
Antonesei: Normal că legea trebuia respectată și în cazul lor, ca și al oricui altcineva. Din păcate, la noi legea pare, în general, facultativă. Din fericire, cei doi au încercat cât au putut să deblocheze vechiul CNSAS, dar asta nu scuză încălcarea legii, bineînțeles. Eu sunt de acord că o mulțime de legi sunt proaste, dar în acest caz cred că trebuie acționat prin modificarea legii, nu prin încălcarea acesteia. Oricum, ne-ar trebui o întreagă carte ca să discutăm doar despre
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
Elanul inovator devine o pricepere de a combina inovații, de a îmbina petece de tradiție și noutate. Nu uneltele se înnoiesc la autorii Desperado, ci amestecul lor într-un text care nu refuză nimic, nicio epocă din istoria literară. Scopul scuză mijloacele. Pentru a fi altfel decât ceilalți, autorul Desperado folosește ce-i cade în mână. Mirodeniile sunt toate cunoscute, dar ceea ce contează e aluatul final, gustul inconfundabil al fiecărei opere. Nu mai e vorba de o revoluție ci de o
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
întâmplă cu mașinăriile, care nu sunt în această tragedie niște lucruri detașate, ele formează intriga și deznodământul, și sunt atât de necesare aici, că nu ar fi posibil să înlăturăm vreuna, fără a face să cadă întregul edificiu." Corneille se scuză, fără îndoială din cauza docților, că nu a acordat locul întâi declamației în această operă, cum o face pretutindeni în altă parte. "Permiteți (...) ca frumusețea reprezentației să înlocuiască lipsa versurilor frumoase pe care nu le veți găsi într-o atât de
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
întreține numai cu el însuși, și că nu vorbește decât pentru ca spectatorul să știe despre ce vorbește și la ce se gândește. De aceea ar fi o greșeală insuportabilă dacă un alt actor i-ar afla astfel secretele. Se poate scuza acest lucru într-o trăire atât de violentă, încât te obligă să izbucnești, deși nu ai pe nimeni care să te asculte, și nu aș vrea să fie condamnată la altcineva, dar mi-ar părea rău să o accept." D
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
întregime al cincilea act la acești neasemuiți originali, ar ofensa delicatețea doamnelor noastre, care formează cea mai de seamă parte a auditoriului nostru, și al căror dezgust atrage cu ușurință cenzura celor ce le însoțesc." Cât despre Racine, el se scuză, în Prefața la Tebaida, scrisă pentru ediția din 1676, la doisprezece ani după crearea piesei, că a arătat, la deznodământ, scene a căror viziune riscă să fie penibilă. Catastrofa din ea este "poate puțin prea sângeroasă, scrie el. Într-adevăr
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
faptul că puțina varietate ce se practica acolo îi făcea melancolici pe spectatori, au fost constrânși să introducă satire sub formă de intermediu. (...) Această măsură și dispunere de care s-au folosit ne face să nu ne fie greu să scuzăm inventarea tragi-comediei, care a fost introdusă de italieni, având în vedere că este mai rezonabil să se amestece lucrurile grave cu cele mai puțin serioase, într-o singură înșiruire de discursuri și să le faci să fie întâlnite în același
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
inutilă? Rosine Este o nouă comedie. Bartholo Vreo dramă, ceva! Vreo prostie de un gen nou! Rosine Habar n-am. Bartholo Hm, hm, ziarele și autoritatea ne vor face dreptate. Secol barbar!.... Rosine Tot timpul injuriați sărmanul nostru secol. Bartholo Scuză-mă că mi-am permis! Ce anume a produs pentru ca să fie lăudat? Prostii de toate felurile: libertatea de gândire, gravitația, electricitatea, tolerantismul, inocularea, chinina, Enciclopedia și dramele..." Scriitorii epocii Luminilor, pentru care civilizația este un factor de progres, tratează drama
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
forme de recunoaștere ale contingentului în universul rațional al proiectului, ele nu fac parte din economia destinului. În schimb, pentru că sunt forme de recunoaștere ale libertății în universul irațional și contingent al omului, participă la o teorie a destinului ne-scuza eșecului și meritul reușitei. Rezultă de aici că destinul este restul de libertate al fiecărei vieți. Proiectat pe fundalul unei vieți, destinul apare ca linie mereu frântă a libertății și permanentă recompunere a ei. Dacă nu orice reușită implică un
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
L. Vasilescu, datată din 20 octombrie. Mi-a parvenit abia acum patru zile. Marea nenorocire (adică cutremurul) produsă aseară m-a împiedicat să vă răspund pînă acum, nenorocire care i-a adus o altă durere mult încercatei noastre țări. Mă scuzați că v-am uitat, așa cum au făcut-o toți. Vă rog să mă credeți că nu este așa. În cei aproape patruzeci de ani de cînd vă cunosc, ați avut destule ocazii ca să sesizați manifestările prieteniei mele, admirația pe care
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
a fost promptă. Într-o scrisoare de protest, naziștii menționau că "Iorga a fost un dușman neînduplecat al Germaniei și al lui Hitler". O copie a acestui protest i-a fost trimisă Mareșalului Antonescu. Din această cauză, Antonescu s-a scuzat față de Lepădatu, spunîndu-i că "datorită altor treburi nu poate veni la ceremonia comemorativă ținută în memoria lui Iorga". "Ce lașitate!", comenta Lepădatu. "și asta chiar din partea cuiva ca Antonescu!"55. Gheața începea totuși să se topească. Ziarul "Curentul" al lui
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
Era chiar atât de uimitor? Jean-Paul Sartre, de pildă, era irezistibil atras de comuniști exact când „constructorul de piramide” se lansase În proiectele sale finale, cele mai nebunești. Ideea că Uniunea Sovietică pornise Într-o călătorie decisivă a cărei miză scuza orice neajuns era deosebit de atrăgătoare pentru intelectualii raționaliști. Păcatul fatal al fascismului fusese legat de obiectivele sale specifice. țelurile comunismului, Însă, erau impecabil de universale și transcendente. Până și observatorii necomuniști erau dispuși să-i ierte crimele, fiindcă simțeau că
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
bine, eticheta asta e o onoare pentru noi și ne străduim s-o merităm pe deplin”. Iar mulți necomuniști talentați ezitau, așa cum am văzut, să-l condamne pe liderul sovietic, căutând să-i minimalizeze crimele sau chiar să i le scuze. Iluziile cu privire la tărâmul sovietic mergeau mână În mână cu prevestirile negre despre America 12. Statele Unite, Împreună cu noua Republică Federală Germană, erau primele expuse la violența retoricii comuniste. Era o tactică abilă. Statele Unite nu erau foarte populare În Vestul european, În ciuda
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
cu oameni primitivi și abjecți, din pricina cărora intră într-un „con de umbră”. Examenul de conștiință are în centru delimitarea adevărului de fals, a celor drepți de cei abuzivi, iar asumarea riscului trebuie să demonstreze faptul că „nici un scop nu scuză mijloacele care îi contrazic esența”. Povestea sentimentală are o pondere mai redusă în acest prim roman decât în următoarele. Ieșirea din „conul de umbră”, care fusese provocat și de obsesia despărțirii de Sonia, se produce în momentul când Micu descoperă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290702_a_292031]
-
o consolez. Așa a Început tragedia vieții mele...” sau „- Ascultați, că nu v258 am spus tot! Strigă Gavrilescu. Trei zile nu am găsit bani, și mă duceam În fiecare seară să o văd pe Elsa, la gazda ei: să mă scuzi că nu am bani. Și pe urmă mergeam amândoi la berărie. Dacă măcar m-aș fi ținut tare și n-aș fi primit să merg la berărie! Dar ce vreți. Mi-era foame. Vă spun drept, erau zile când mă
Repere istorico-literare : univers informaţional pentru cei interesaţi de pregătirea examenului de bacalaureat by Ioan Baban () [Corola-publishinghouse/Science/91623_a_93263]
-
ordonă e de vină... și În sfarșit, cum ar fi posibil martiriul, dacă n-ar exista călăul?!" (actul II, scena 7); b. Confuzii ale unor dictoane celebre sau folosirea nepotrivită a altora, din pricina inculturii. Dictonul lui Niccolo Machiavelli (14691527), „Scopul scuza mijloacele”, este atribuit de către Cațavencu „nemuritorului Gambetta”, avocat și om politic francez contemporan, recunoscut pentru talentul său oratoric. Același Cațavencu declamă eronat un dicton latinesc, „oneste bibere”, care ar Însemna Într-o traducere liberă „sa bei cinstit”, În loc de „honeste vivere
Repere istorico-literare : univers informaţional pentru cei interesaţi de pregătirea examenului de bacalaureat by Ioan Baban () [Corola-publishinghouse/Science/91623_a_93263]