10,805 matches
-
mult chiar: creând acest „spațiu artificial”, omul se Încarcă cu o conștiință aptă să contemple materia și Universul, iar exacerbarea actului „firesc” al morții aduce după sine, cum o constată filozoful clujean D.D. Roșca, În urma școlii romantice germane, o „conștiință tragică”, aptă tocmai de a ne separa de toate regnurile animale care ne Înconjoară, cum o fac de altfel cultura sau limbajul articulat. Sigur, repetăm Încă o dată banalități filozofice, dar ne folosim de aceste „cârje” pentru a ne putea situa În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
element esențial, constitutiv, al acestei vieți „fenomenale”, dar ea o potențează extrem, În sensul că ea creează acea tensiune a existenței, care ne poate apropia de o congenialitate cu forța zeilor de a percepe prezentul. După cum vedem, la Nietzsche, „conștiința tragică” devine una exultantă: capacitatea cuiva de a percepe forța, unicitatea și misterul existențial, capacitatea omului de a se elibera de zei și de fatalitate, de a sărbători actul dionisiac al „beției de a fi”! (Vorbind despre artă, despre creație - care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
dar și din administrația puternică, decisivă, a Uniunii Scriitorilor. Sigur, am rezistat această perioadă lungă, extrem de dificilă, cum spuneam, Într-o țară și Într-un sistem extrem, sălbatic centralizate, poate și pentru că eram singur; văduv de puțină vreme, prin moartea tragică a primei mele soții, Maria, Începeam o a doua carieră, Încă o dată Într-un aer politic ostil mie, dar... de data aceasta, eram eu acela care-mi provocasem destinul. Nu mai eram tinerelul confuz, tembel, jucărie a tartorilor politici ai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
polițist este, pentru activistul fanatic politic, cel mai mare pericol, fugind de-un asemenea fenomen sau caz ca dracul de tămâie! -, el a fost ocolit de toată „lumea bună literară”, Împins În singurătate forțată și sărăcie; a trebuit, până la sfârșitul tragic al său și al soției sale din seara cutremurului din 4 martie ’77, să-și publice textele În străinătate. Nici azi, când unii reali sau falși dizidenți Își glorifică actele lor „de dinainte”, numele lui Baconsky, cu adevărat primul real
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
un tun enorm, Într-un alt continent, acolo unde prețul unei vieți umane scădea fulgerător, unde conceptele de cinste, probitate profesională sau demnitate pur și simplu erau, pur și simplu, tot atâtea delicte!... (Am amintit mai sus cazul flagrant și tragic al șefilor marii greve a minerilor din Valea Jiului din ’77, asasinați sau strămutați, adică asasinați altfel!...Ă Am Îndurat Însă, În timp, „ambele singurătăți” și mă mândresc cu faptul - sper să nu mă’nșel! - de a nu-mi fi schimbat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
părinți, În acel moment calendaristic și istoric! Sigur - pentru a continua acest joc imaginar! -, el, Cioran mi-ar fi putut replica, În sensul riguros al scepticismului său, moștenit de la papa Schopenhauer, dar dus de el până la limite dureroase și paradoxale - „tragică este nașterea noastră, nu moartea” etc. -, că, oricum, nepunând preț pe ivirea sa În această lume, Îl afectează cu atât mai puțin unde a avut aceasta loc! Și totuși Îl afecta, cum o spuneam și cum o știm, cu o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
toate artele și speciile sale, extrem de interesante și de inventive tehnic a propus această obscursizare sau aneantizare a sensului existenței, aruncându-ne Într-un absurd simbolic, dar și existențial, ce pare până la urmă justificat dacă am contempla relieful dramatic și tragic al celor două războaie mondiale, cu atrocitățile de care au fost Întovărășite. Un eșec nu numai al tehnicii formidabile, care a pus la Îndemâna unor iresponsabili și paranoici șefi politici - Stalin, Hitler - utilaje de exterminare În masă, dar, se pare, și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
omului modern, ce-și suportă dificil crizele religioase, etnice sau sociale! Dar... eu nu-l admir necondiționat nici pe Kafka, idolul artei moderne literare, se pare, pe care Îl consider, bineînțeles, un artist major al artei de avangardă, un spirit tragic, un ucenic de-o extremă originalitate al marelui Dostoievski, dar... nu o călăuză a umanismului! Deoarece, În timp ce conștiințele ample, tragice, ale literaturii universale, Începând cu Dante - care, primul, ne propune un excurs În infernul simbolic și uman! -, dar continuând cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
idolul artei moderne literare, se pare, pe care Îl consider, bineînțeles, un artist major al artei de avangardă, un spirit tragic, un ucenic de-o extremă originalitate al marelui Dostoievski, dar... nu o călăuză a umanismului! Deoarece, În timp ce conștiințele ample, tragice, ale literaturii universale, Începând cu Dante - care, primul, ne propune un excurs În infernul simbolic și uman! -, dar continuând cu alții, de aceeași mărime, Shakespeare, Goethe, Tolstoi, Dostoievski și alți câțiva, puțini la această altitudine, după ce ne „fac cunoștință” cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
nu aveau decât un singur loc pentru excepționalitate; și acel loc era ocupat mereu de aceeași persoană, ce devenea iute o Figură și apoi o fantasmă rigidă, ubicuă și aproape nemuritoare. (În ce mă privește, am trăit cunoscuta dimensiune a tragicului aristotelician, catharsis-ul, eliberarea absolută de tensiunea „groazei și a milei”, prima oară În viață, când am zărit cuplul prezidențial În situație ordinară: momentul când fostul dictator coboară, incomod, din tanchetă, și-și Îndreaptă ca un țăran căciula, de exemplu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
ca un poet de neajunsurile poporului din care ieșise, evident că nu-i puteam da aceeași replică ca lui Nichita, deoarece mânia lui era una absolută: contra originii sale, dar și contra nașterii sale, oriunde ar fi avut aceasta loc! „Tragică, scrie Cioran, nu este moartea - tragică este nașterea noastră!” Or, eu, fiind la modul definitiv și, ar putea zice unii, la modul „imbecil”, un vitalist, nu puteam intra În dialog cu un sceptic organic și „histeroid”, cum era și cum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
din care ieșise, evident că nu-i puteam da aceeași replică ca lui Nichita, deoarece mânia lui era una absolută: contra originii sale, dar și contra nașterii sale, oriunde ar fi avut aceasta loc! „Tragică, scrie Cioran, nu este moartea - tragică este nașterea noastră!” Or, eu, fiind la modul definitiv și, ar putea zice unii, la modul „imbecil”, un vitalist, nu puteam intra În dialog cu un sceptic organic și „histeroid”, cum era și cum se proclama insomniacul, rătăcitorul, genialul fecior
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
noastră, reamintesc, când am primit-o , am fost foarte mulțumiți, arăta excelent, exact cum o cumpărasem, ceea ce înseamnă că grecii au fost oameni seroși, au dat dovadă de mare răspundere în reparatul ei. Prietenie în timp Îmi amintesc des despre tragica întâmplare cu accidentul de mașină petrecut în excursia din Grecia, accident stupid din apropierea orășelului Lamia , așezat pe un teren interesant, ridicat cu clădirile tot m ai sus, printre stânci de tot soiul, care îți lasă impresii de neșters. Până și
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
a modernizării noastre, fiindcă alogenul, indigenizat sau nu, asimilat sau zidit în specificul său, va fi mereu greu de înscris de către partizanu-l indigen al modernizării în propriul său proiect național, devenind țap ispășitor în condiții dramatice (iar în cazul evreilor, tragice). Situațiile noastre de criză națională apar atunci când un proiect de modernizare eșuează (sau este perceput social ca eșec) și atunci când se confruntă două sau mai multe proiecte de modernizare. Țapul ispășitor poate fi un strat social, un grup socio-profesional ori
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
ceea ce se percepe de către unii drept o modernizare ratată, scump plătită, controlată de străini prin alogeni periculoși, care pune în pericol recent-definitul specific național. În fine, această serie de modernizări mai mult sau mai puțin eșuate se încheie violent și tragic în perioada interbelică, prin ceea ce eu consider pandantul sumbru al pașoptismului, Legiunea. V. N.: Aici am să spun un lucru care știu că îl va șoca pe aproape oricare cititor din România. Anume: există și o parte neagră a unificării
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
fel de sentimentalism cultural ridicol - și, în orice caz, deconcentrant. Bunele intenții (corectitudine politică, Mesaj etc.) se îneacă-n retorică liricoidă și stridență estetică ; cât despre inventivitatea dramatică, atunci când nu vedem nunți și botezuri (și înmormântări, căci sunt cele mai tragice !), personajele se strâng ca la operetă (opereta sfâșietoare, specialitatea lui Laurențiu Damian), făcând zid viu în spatele dramei care se consumă în prim-plan Plus Simbolurile. Cinematograful românesc a stat și mă tem că stă încă sub nefasta influență a cinematografului
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
să importăm modelul propriului nostru Occident, care e Transilvania în orice caz, filmele bune (lungmetraje sau scurtmetraje) iau sigur trenul într-acolo. 2002, un an care contează pe jumătate Cu filmul românesc e cam așa : când nu e deloc, e tragic ; când e puțin și prost, e și mai tragic ; iar când e puțin și pe jumătate prost, iar pe jumătate bun, e semi-tragicomic. Anul 2002 ne-a adus un număr record de producții românești record, evident, dacă îl comparăm cu
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
în orice caz, filmele bune (lungmetraje sau scurtmetraje) iau sigur trenul într-acolo. 2002, un an care contează pe jumătate Cu filmul românesc e cam așa : când nu e deloc, e tragic ; când e puțin și prost, e și mai tragic ; iar când e puțin și pe jumătate prost, iar pe jumătate bun, e semi-tragicomic. Anul 2002 ne-a adus un număr record de producții românești record, evident, dacă îl comparăm cu 2001 sau 2000, adică nouă ; în ordinea intrării pe
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
intrări ar fi echivalat cu o catastrofă. Alt lungmetraj ce a reușit un parcurs bun a fost California Dreamin (nesfârșit), filmul postum al regretatului Cristian Nemescu. Efect al premiului „Un certain regardș (tot de la Cannes) sau simplă „curiozitateș datorată morții tragice (și foarte mediatizate) a autorului său, această tragi-comedie românească (prea românească...) și-a găsit publicul ; dar lucrul cel mai important este că s-a afirmat ca alternativă viabilă la „moda minimalistăș reprezentată de Cristi Puiu, Cristian Mungiu și Radu Muntean
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
Căci ceea ce vedem (și, în funcție de sensibilitatea fiecăruia, ne emoționează sau șochează) este o virtualitate încheiată : acea mogâldeață mototolită ar fi putut deveni om... Dar nu a devenit ; și, ca să duc cinismul până la capăt, o să adaug : oricât de tristă (sau chiar tragică, în unele circumstanțe) ar fi moartea unui copil, este mai puțin tristă decât moartea unui adult (așa cum moartea unui bătrân nu este o tragedie, ne spune Altman în splendidul său film-testament A Prairie Home Companion, deoarece, deși pleacă de lângă noi
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
și netăgăduit de nimeni , atunci discuția din platoul de televiziune este inutilă ; dacă n-a fost, așijderea. Geniul moldoveanului Porumboiu este că și-a plasat povestea în intervalul acesta dintre a fi sau a nu fi, care la Shakespeare era tragic, iar la Caragiale era comic. A fost sau n-a fost ? este sută la sută caragialian, clasa Căldură mare : o întrebare fără răspuns, deși este pusă insistent, repetat, excedat, în micul studiou în care se face cald, deși afară e
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
facă din California Dreamin unul dintre cele mai consistente și mai personale debuturi în filmul românesc. Este un thriller comic rând pe rând amuzant, antrenant și emoționant, care duce gluma inițială până la punctul de fierbere din final, când derizoriul devine tragic. într-un fel, este aidoma poveștii din afara ecranului : un film a cărui materie fierbinte nu a mai putut fi modelată prin montaj... Ceea ce vedem este la fel de viu și de imperfect precum viața. Aici, video Europa Liberă Din 1977 până în 1989
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
narativă moderat discontinuă) a ajuns să se confunde cu o formă de lirism siropos... Ecranizările au fost cele care au suferit cel mai mult de această boală : pasul de la persoana I la poezie a fost trecut cu dezinvoltură, producând versiuni tragic ridicole ale stilului tarkovskian. Exemplele sunt prea numeroase pentru a le aminti aici ; dar trebuie semnalat faptul că, în dorința lor de a se afirma cu un cinematograf cât mai personal, rupt de clișeele impuse, acești regizori au căzut cu
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
constituie alături de Pădurea... lui Ciulei și de Reconstituirea lui Pintilie cam tot ce a dat mai bun modernitatea cinematografică în România. Sunt imagini ce rămân pe retina oricărui cinefil, pentru că, inspirație de moment sau nu, acumulează în ele o tensiune tragică impecabil vizualizată, care și-a depășit cu mult sursa literară. Iacob este totodată, la fel ca De ce trag clopotele... al lui Pintilie, un film mai degrabă neglijat de cineaști (regizorii și criticii generației lui Daneliuc), revendicat, din fericire, de regizori
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
aproape surprind bogăția și frumusețea limbii din poemul dramatic Iov (1885), prelucrare a Cărții lui Iov din Biblie. G. a lucrat la această scriere timp îndelungat și a reușit, respectând totuși textul biblic, să înfățișeze un Iov modern, în zbatere tragică între credință și chinul pe care i-l provoacă aparenta ascundere („Dar cin’ să scoată lucru curat din tină? - Nimeni!”) și înverșunare a Creatorului împotriva lui („Ce sunt eu, Doamne: fiară ori mare-ntărâtată,/ De-ai pus tu împrejuru-mi atâtea îngrădiri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287167_a_288496]