7,134 matches
-
răgușită în glasu-i parșiv. — Vino aici. Hai acasă, i-am răspuns eu pe același ton. Te vreau. Acum. — O, bărbatul meu. Ce e viața fără tine? — Ia un taxi. — Un taxi? Chiar acum. Da. — Pe curând. Da. Am făcut o tură prin apartament. Am luat scrisoarea. Cum mă mai mâncau și uni ardeau ochii. Știi ceva? Era prima dată când îi vedeam scrisul - semnătura strâmbă, necultivată, sărutările ei mâzgălite. Cum era posibil? Vreau să spun că nu suntem chiar cel mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
mă opun dorinței sălbatice. Am fumat doar o țigară și mi-am adus niște suc de portocale, apoi am intrat în haine, l-am salutat pe Shadow și m-am îndreptat spre ușă. M-am întors brusc. Am făcut câteva ture prin cameră și, după nu mai mult de cinci minute de panică animalică, am acceptat situația așa cum era. Martina mă încuiase în casă. Ușa de la intrare era nezăvorâtă, cu toate mecanismele de închidere și lanțurile atârnându-i libere... Dar ușa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
Nu mai întâmpinam nici o rezistență. Martin a continuat să mă preseze calm cu pionii din partea reginei, aparent neimpresionat de arsenalul exploziv pe care i-l masam din stânga. Acum nebunii mei corelați își îndreptaseră lanternele spre regele lui, iar dolofanele mele ture erau gata să dea cu el de pământ pe singurul culoar liber. Și timpul era de partea mea. — Concepția originală a lui Fielding putea să fie cam așa. Te-ai uitat pe hârtii? E clar că nu. Legat de mâini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
forță în pătrate. Martin putea să aștepte cât avea chef: se va trezi cu negrele în nădragi fără să prindă de veste. Când calul o să fie plasat cum când, voi da iama drept în mijlocul apărării lui. Da, eu și cu turele mele o să-l facem praf. S-ar zice nu că l-am prins bine, ci splendid. — Cum a reușit să se descurce cu banii, e o altă poveste. Cum se spune? „Abilitatea turbată a înșelăciunii bine gândite“. Spuneai că avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
ce se întâmpla, am înșfăcat tot ce am putut și m-am înghesuit scâncind pe propria mea linie de fund. Informațiile referitoare la pierderi îmi spuneau că am numai un pion în situație critică, dar aveam două piese amenințate și tura lu grăsană ascunsă în al doilea rând al meu. Dacă aș reuși măcar să supraviețuiesc, mi-am spus eu, dacă aș reuși doar să supraviețuiesc. Nu mă aștept să-l bat pe tipul ăsta. Nu-i voi permite să mă bată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
viclean, mi-am spus eu. A, auzisem aluzia referitoare la rablamentul lui. E clar că-mi voia Fiasco-ul. — În regulă? — În regulă. Și am reușit să supraviețuiesc, mai mult sau mai puțin. În regulă, am pierdut schimbul - cal pentru tură - dar mi-am recâștigat pionul pierdut și am luat-o tiptil spre sfârșitul partidei ca un maidanez care caută un cămin - și hrană, căldură, acoperiș. Cam așa a fost. Regele alb, pion, tură: regele negru, pion, cal. Pionii s-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
În regulă, am pierdut schimbul - cal pentru tură - dar mi-am recâștigat pionul pierdut și am luat-o tiptil spre sfârșitul partidei ca un maidanez care caută un cămin - și hrană, căldură, acoperiș. Cam așa a fost. Regele alb, pion, tură: regele negru, pion, cal. Pionii s-au înfruntat pe culoarul nebunului reginei. Teoretic vorbind, ar fi avut șanse de câștig - dar eu am avut altceva: am avut ceasul de partea mea. Martin a vorbit tot timpul și a făcut-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
de partea mea. Martin a vorbit tot timpul și a făcut-o pe timpul lui. Pe ceasul meu mai erau nouăsprezece minute, și mai puțin de șapte pe al lui... Pionii noștri s-au întâlnit față-n față, escortați de regi. Tura lui alerga pe spații largi, se apropia și fugea din nou. Calul meu și-a păstrat poziția. Era blocaj, diversiune, barieră: toate aceste mutări înșelătoare se pare că i-au deschis un câmp rege-tură. Ceasul ticăia. M-am aventurat chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
fugea din nou. Calul meu și-a păstrat poziția. Era blocaj, diversiune, barieră: toate aceste mutări înșelătoare se pare că i-au deschis un câmp rege-tură. Ceasul ticăia. M-am aventurat chiar cu calul meu, producând o breșă inofensivă între tura și pionul lui. — Splendid, spuse el, și făcu o mutare de expectativă cu regele. M-am uitat lacom la tablă. Tura lui era numai bună de luat. Schimbul, apoi blocarea pionilor: remiză. S-a terminat. Cred chiar că mi s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
au deschis un câmp rege-tură. Ceasul ticăia. M-am aventurat chiar cu calul meu, producând o breșă inofensivă între tura și pionul lui. — Splendid, spuse el, și făcu o mutare de expectativă cu regele. M-am uitat lacom la tablă. Tura lui era numai bună de luat. Schimbul, apoi blocarea pionilor: remiză. S-a terminat. Cred chiar că mi s-a sculat puțin când m-am aplecat peste masă și am spus: — Sper că vorbești, serios, amice, pentru că n-o mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
M-am așezat iar pe scaun și mi-am luat paharul. Ah, așa un lux, în ruina asta de casă, în oceagul ăsta de închiriat, ba chiar în mizeria asta. Am vrut ca Martin să vadă totul. I-aș lua tura cu calul meu. El l-ar recaptura - sau ar abandona. Asta ar duce la patru piese în poziție opusă, regele tău în stânga pionului meu, regele meu în dreapta regelui tău. Când îi voi ține cecul în mână am de gând să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
Self & Self. A fost Self. Hotelurile, biletele de avion, limuzinele, statele de salarii, chiria studiourilor. Tu ai plătit totul. Tu. Numai tu. Am dat din umeri, cât se poate de calm și am spus: — Hai să jucăm. I-am luat tura. El mi-a luat calul. Cele patru piese au rămas blocate în poziția lor formală. Ne-am ridicat în picioare și ne-am întins, și ne-am privit peste tabla de șah. I-am întins mâna și i-am spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
a reînceput poveștile. Eram foarte prieteni cu un mare sculptor englez de origine cehă, Franta Beltsky, stabilit la Londra. Umpluse cu sculpturile lui toată Londra, printre altele era auto rul fântânii de la Festival Hall. Îmi făcuse și mie o sculp tură în mărime naturală, pe care și-o pusese în gră dină. Mi-a dăruit o copie în bronz a statuii, redusă la 35 de centimetri. Beltsky era sculptorul familiei regale, iar pentru Jubileul Reginei primise, ca Premiu Regal, o mo
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
pentru o ședință de alin tat! Stăteam un sfert de oră cu el, nu se uita la mânca rea pe care o aduceam, nu-l interesa decât clipa de prie tenie, de dragoste. A durat vreo câteva luni această aven tură. Într-o zi a dispărut pentru totdeauna! Urmă o clipă de tăcere. Motanul nu se clintise din loc, fixându-ne cu ochii lui scânteietori. Doar în răstimpuri își mișca mustățile aurii într-o parte și-n alta. — Când aveam vreo
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
să-și îmbrace halatul. Mâine ce schimb ești? - Mâine, spuse Ina, după un moment de gândire, mâine e joi, nu? - Daaaaa! - Sunt liberă dimineață. - Numai bine! Am vorbit cu domnul doctor Pencu și a fost de acord să lipsesc în tura de mâine dimineață, dar s-ar bucura dacă mi-aș găsi un înlocuitor. - De ce nu? Poate vreodată voi avea și eu nevoie de o zi liberă... - Nici o grijă, oricând. Și mulțumindu-i, se îndreptă spre ieșire. Din cadrul ușii, ținu însă
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
mai fermecătoare și mai arti culate viziuni, cele mai mistice decoruri, cele mai discrete treceri de la real la ireal și part way back. Al ei a fost visul cu palatul de marmură invadat de fluturi din „Orbitor“ - în general, flu turii, acolo, sunt fluturii ei -, de asemenea al ei cel despre imen sa incintă-cavou în care Maria rătăcește săptămâni în șir pe dale dulci de calcedonie și malachită. De fapt, am acum impresia că fiecare vis pe care mi l-a
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
derută în viața mea, când treceam dezordonat de la o femeie la alta fără să știu ce vreau și cine mai sunt, am cunoscut o... doamnă cu ani buni mai în vârstă ca mine. Îmi plac mult de tot femeile ma ture, cele ce par mereu atât de grave, de intangibile, atât de încrustate în tiparele propriei vieți și care totuși, când se hotărăsc să se elibereze de ele, devin cele mai dulci și mai senzuale iubite cu putință. O astfel de
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
marijuana, mai ales negri și asiatici, care-mi vârau sub nas punguțe legate cu elastic. De urât, intram în cârciumi întunecate și, lângă godinul încins, cu aburi ieșindu-mi din haine, beam câte un jeneever de unul singur, pe când ală turi câte-un cuplu de lesbiene se săruta languros, ostentativ. Nimeream de multe ori în cartierul roșu și um blam, anonim în marea de bărbați ce se holbau la vitrine, pe lângă barurile și erotic-show-urile care-și aruncau luminile reclamelor peste valu
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
fantezie: merg la mare și, deliberat, se culcă fiecare, în aceeași noapte, cu câte un necunoscut. Nici a doua zi, nici mai târziu nu mai fac vreo aluzie la acea noapte, dar n-o uită de fapt niciodată și legă tura lor se ruinează... Aleseseră ultima mea seară cu ei, vorbiseră poate mult între ei despre asta. Poate puseseră totul la cale în nopțile precedente, pe întuneric, mângâindu-se și fantazând. Sau poate o făceau frecvent, poate foarte mulți făceau asta
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
pat, neștiind cui să-i mul țumesc pentru darul straniu, întunecat, care-mi era făcut. Am văzut-o căutând înadins pozițiile cele mai sub misive, am văzut-o privindu-mă sfidător în ochi, îngenuncheată, în timpul celei mai dulci dintre tor turi, am văzut-o rugându-mă să vin mai aproape de gura ei cu buzele tumefiate de dorință. Am văzut urmele de degete care înfloreau purpurii pe pielea ei aurie. Am văzut un bob de sudoare scurgându-se în cavitatea înghiocată a
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
începea textul, și continua ținân du-mă numai în elogii. Eram de data asta sortit unei ca riere de star, poate un mare actor sau un pictor celebru, aveam să am cele mai senzuale iubiri și cele mai burdușite con turi elvețiene... „Vezi că se poate?“, i-am aruncat în treacăt bietului „Who Am I?“ și apoi l-am dezinstalat pentru totdeauna. Mintea uma nă se arătase încă o dată triumfătoare în fața unei sim ple mașinării... Ce bine-ar fi ca în
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
citită. Numele lui Rotluft nu-mi spunea mai nimic pe-atunci, când nu citeam cărțile nici pentru gloria autorului, nici pentru fru musețea stilului - săream peste descrieri cu nepăsarea cu care ochiul de pisică ignoră obiectele imobile - ci pentru aven tura pură, cum ai spune heroină pură. Într-adevăr, cartea asta nu am citit-o și n-am „devorat-o“, cum se spune, ci mi-am injectat-o parcă-n venă, direct în fluxul de sânge care i-a-nălțat corola în creier
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
care te scoate din minți. Pentru că-ți spun „te iubesc“ exact atunci când te iubesc mai puțin, ca un fel de compensație. Pentru că nu se masturbează. Pentru că au din când în când mici suferințe: o durere reumatică, o constipație, o bătă tură, și-atunci îți dai seama deodată că femeile sunt oameni, oameni ca și tine. Pentru că scriu fie extrem de delicat, colecționând mici observații și schițând subtile nuanțe psihologice, fie brutal și scatologic ca nu cumva să fie suspectate de literatură femi
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
nu avea nimic de a face cu literatura, iar episodul de mai de vreme dovedea clar că vorbele lui fără noimă nu exprimau decât Întunericul din sufletul lui, Întuneric gros, asasin. Oamenii frumoși pe care Îi cunoștea nu făceau litera tură - o, scriitorii nu sunt frumoși decât văzuți de departe. În fond, geniul ălora care au geniu, Își zicea, e bolnav de „geniul“ lui Căreală, e bolnav de un Întuneric din care Încearcă să se salveze cu disperare, și Întunericul, de
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
nu Îmi trântești mie ușa În nas! l-a mai auzit pe taică-său strigând. „Dar ce ar trebui să Îți trântesc ție În nas? și-a zis amărât. Ah, cum vă mai place să vă lăudați cu reușita progeni turilor, de parcă nu i-ați arunca În latrina zilnică a comunismului, ci În cea mai frumoasă și mai bună dintre lumile posibile.“ Afară era gălăgie, animație, vara Îi alungase pe cetățenii Buzăului din apartamentele lor sufocante, unii chiar făceau grătar În spatele
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]