6,679 matches
-
Doamna Furie, vă așteptam“. Eram atât de clocotitor de furioasă pe ghinionul de a fi dependentă de droguri încât, temporar, am uitat de furia pe care i-o rezervasem lui Luke. Sunt prea tânără ca să fiu dependentă de droguri! am urlat la Josephine. De ce mi s-a întâmplat mie și nici unei alte persoane din câte cunosc? —De ce nu? m-a întrebat calmă Josephine. —Dar, dar, fir-ar al..., m-am bâlbâit eu înnebunită de furie. De ce unii oameni se nasc orbi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
apropo, furia ta e perfect normală, a adăugat Josephine. A fost ultima ta tentativă de a evita acceptarea adevărului. —Offffffffffffffffffffff, m-am auzit țipând. — Foarte bine, epuizează-ți furia, m-a încurajat cu blândețe Josephine. Ceea ce m-a făcut să urlu din nou. Scoate totul din tine! E mai bine să dai afară decât să ții în tine. Așa o să poți accepta mult mai multe. Mi-am cuprins fața în mâini și, cu o voce înăbușită, am îndemnat-o să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
uitam minunată la faianța, oglinzile, prosoapele și sticlele din salon. Reciproca nu era valabilă - recepționera abia dacă s-a uitat la mine când i-am explicat ce voiam. Ia loc la spălător, a fost sfatul ei. Apoi am auzit-o urlând: —Gráinne, Gráinne, clientă la spălătorul doi! Gráinne nu-mi inspira deloc încredere. Părea foarte tânără. Aș fi zis că n-avea mai mult de treisprezece ani, însă mi-am dat seama că trebuiau să existe niște legi împotriva unei astfel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Nu mi le pot permite. Maura mi-a țintuit privirea în oglindă. Știam că nu mă credea. Știam că gândea ceva de genul „Curvă snoabă și idioată“. Am înțepenit așteptându-mă să fiu luată de beregată și să mi se urle „ȘICUCOMISIONUL MEUCUMRĂMÂNE?“ Maura n-a făcut însă asta. Am încercat să mă conving că nu aveam nici un motiv să mă simt vinovată. Dar n-a funcționat. Depinde de tine dacă vrei sau nu să le cumperi, mi-a răspuns Jasmine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
grup de elevi care mă studiau cu atenție și rânjeau. Erau niște puști de paisprezece ani, cu hormonii agitați, și râdeau de mine! — Și era așa de frumos, i-am spus lui Helen plângând. Cine era frumos? —Părul meu, am urlat. Asta până când curva aia și-a băgat mâinile în el. —Ei, era în regulă, a replicat Helen. N-aș zice că era frumos, dar... — Și nici măcar nu mi-au dat să citesc vreun Hello, am lăcrimat eu. —Nesimțiții, m-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
de parc-ai fi zis că ziua de mâine nu avea să mai vină. Sau de parc-ar fi căutat pe cineva. în timp ce traversam camera înțesată de lume, a cărei podea gemea de praf și murdărie, am auzit pe cineva urlând: —Rachel, Ray-chel! Apoi: —Rachel! Vocea se apropia. Am localizat sursa, m-am întors în direcția aia și-am văzut-o pe Helen. Era îmbrăcată cu o bluză roșie cu volane și o fustă foarte scurtă. De gât avea atârnat un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
cei optsprezece tipi beți morți de la masa de alături. După asta mă întorc. Eu și Chris am rămas față în față. El a zâmbit. Eu nu. — Știai că Helen lucrează aici? l-am întrebat cu o voce tremurătoare. Poftim? a urlat el încercând să acopere zgomotele. — ȘTIAI CĂ HELEN LUCREAZĂ AICI? am zbierat și eu ca să mă descarc. Nu, a zis el făcând ochii mari. Habar n-am avut. Nu l-am crezut. îl uram. Nu voia să fie cu mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
egoistă care niciodată nu face nimic bun! Fața mamei devenise de un roșu pământiu. Abia mai respira. Eu înghețasem de groază. — Pun pariu că nu știi nici că prima dată când a fost la Cloisters l-au dat afară, a urlat ea. Pentru că l-au prins în timp ce făcea sex cu o femeie măritată într-una dintre băi. Și vrei să-ți spun ce mă deranjează pe mine? Nu, am zis eu. Dar mama tot mi-a spus. —A fost destul de urât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
asta îmi stătea gândul. Cuvintele mamei mă chinuiau îngrozitor și era de neconceput să rabd toată durerea aia. Abia dacă mi-am dat seama de călătoria cu trenul spre oraș. Sângele îmi fierbea în vene, fiecare celulă a trupului meu urla după droguri și nici o forță din univers n-ar fi putut să mă convingă să nu iau nimic. N-aveam nici cea mai vagă idee de unde puteam să cumpăr droguri, dar bănuiam că aveam șanse mai mari să găsesc așa ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
învârteam în jurul celor câțiva tineri, îmbrăcați foarte modern, pe care-i văzusem prin preajmă. Când am încercat să mă uit în ochii lor cu subînțeles, toți s-au întors îmbujorați și rânjind. Nu sunt atrasă de voi, am vrut să urlu. Nu vreau decât să cumpăr niște cocaină. De ce se face atâta tam-tam apropo de îngrozitoarele probleme pe care le are Dublinul cu drogurile, m-am gândit furioasă. Cea mai îngrozitoare problemă e cum să faci rost de nenorocitele alea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
mor. Mai mult decât în toate celelalte dăți când îmi dorisem să fi murit. Un atac de disperare, de dimensiunile unui bolovan, mă făcuse una cu pământul. Disperare generată de un cocteil deprimant compus din cuvintele îngrozitoare pe care le urlase mama, rușinea că revenisem la droguri și faptul că fusesem respinsă de Chris. Am stat întinsă pe patul de spital, în timp ce lacrimile mi se rostogoleau de-a lungul feței pentru ca apoi să aterizeze pe pernă, și m-am urât cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
de încercarea ei de a-și manifesta afecțiunea pentru mine încât ochii mi s-au umplut de lacrimi. Pentru a optzeci și noua oară pe ziua aia. —E mamă, mi-a spus Helen cu înțelepciune. E de datoria ei să urle la noi. Dacă n-ar mai urla și-ar pierde orice urmă de autoritate. Nu e ceva personal, a susținut-o Anna. Mama crede că dacă se comportă ca dracu’ cu noi, o să facem ceva în viață. Nu e rea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
afecțiunea pentru mine încât ochii mi s-au umplut de lacrimi. Pentru a optzeci și noua oară pe ziua aia. —E mamă, mi-a spus Helen cu înțelepciune. E de datoria ei să urle la noi. Dacă n-ar mai urla și-ar pierde orice urmă de autoritate. Nu e ceva personal, a susținut-o Anna. Mama crede că dacă se comportă ca dracu’ cu noi, o să facem ceva în viață. Nu e rea numai cu tine. Așa e cu toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
nimic nou. Am învățat ce înseamnă să fii integru și loial față de prieteni. Cu Helen prin preajmă, n-am avut de ales. De fiecare dată când răspundea la telefon, iar cea care suna era o persoană de la întâlnirile DA, Helen urla: —Rachel, e unul dintre prietenii tăi drogați, unul din ratații ăia ai tăi care n-a fost în stare s-o termine! în precedenta mea viață, m-aș fi supus disprețului lui Helen - sau al oricui altcuiva - și aș fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
în care Helen m-a abordat, stânjenită și agitată. M-am îngrijorat imediat. Helen nu era niciodată stânjenită și agitată. — Ce-i? am zbierat la ea dărâmată de-ngrijorare. —Trebuie să-ți spun ceva, mi-a zis ea. Știu, am urlat eu. Asta e clar. —Promite-mi că n-o să te superi, m-a implorat ea. Mi-am dat seama că se întâmplase ceva îngrozitor. —Promit, am mințit-o. — Am un prieten nou, a zis Helen stânjenită. Am simțit că-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
rău, am spus gâfâind când l-am prins din urmă. N-a fost decât o singură linie. N-o să mai fac! Luke s-a întors către mine cu fața contorsionată de furie și durere. —îți ceri tot timpul scuze, a urlat el. Din cauza frigului din noaptea aia de februarie respirația i se transforma în norișori. Dar niciodată nu crezi în ceea ce spui. Chiar îmi pare rău, am protestat eu. în clipa aia, îmi părea într-adevăr rău. Când Luke se supăra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
-mă într-un fel foarte ciudat. Ai noroc. Ți-ai lăsat aici o pereche de chiloți și i-am spălat cu hainele mele. Luke, maestrul în spălatul rufelor, te-a salvat! a adăugat el întunecat. Aproape c-am început să urlu. Simțeam că încep să-mi apară broboane de sudoare pe frunte. —Uite ce e, Luke! Nu m-am mai putut opri. Nu stau la tine în seara asta și cu asta basta! Citeam în ochii lui că suferea. Rău de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
zi a anului, aproximativ douăzeci de membri ai familiei, plus iubiții și copiii, erau înghesuiți în sufragerie uitându-se la Căutătorii Arcei Pierdute și țipând „Arată-ne băiețelul“ de fiecare dată când Harrison Ford apărea pe ecran. Până și mama urla împreună cu ei, dar asta numai fiindcă nu știa ce însemna „băiețelul“. Helen bea un gin-tonic și-mi spunea ce senzații avea. —întâi, ți se încălzește gâtul într-un fel foarte plăcut, a spus ea gânditoare. —încetează! a strigat mama încercând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
bomboane de ciocolată Kimberleys și, la fiecare nouă bomboană pe care o luau, ziceau: — Pot să mă opresc în orice clipă. în orice clipă vreau. în mijlocul nebuniei, s-a auzit soneria de la intrare. —Eu nu mă duc să deschid, am urlat eu. Nici eu, a țipat mama. Nici eu, s-a raliat Claire. Nici eu, a răcnit și Adam. Nici eu, a zis și Anna pe cât de tare a putut, ceea ce n-a fost foarte tare, dar măcar a încercat. —Trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
o încăierare. Brad se lupta în forță cu o altă creatură. O creatură care, la o privire mai atentă, s-a dovedit a fi Luke. Mie aproape că mi s-a oprit inima-n loc. —Bărbații n-au voie aici, urla Brad. Fără bărbați! — Nu vreau decât să vorbesc cu Rachel Walsh, protesta Luke. Nu vreau să fac nici un rău. Știam, eram perfect convinsă, că aia nu era o simplă vizită. La ultima noastră întâlnire se trăsese o linie de final
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
pe jos. Nu-mi venea să cred ce auzisem și totuși credeam. în fond, și eu îl iubeam pe el. în timp ce Luke se ridica în picioare, am strigat către el cu o voce tremurătoare: Mai spune o dată! —Te iubesc, a urlat el vesel, deschizând brațele într-un gest implorator. Ești fantastică și superbă și nu pot să mi te scot din minte! —Și eu te iubesc, m-am auzit zicând. — Putem să facem totul să meargă, m-a rugat el uitându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
fără nume, care bărbaților nu li se puteau întâmpla niciodată, acolo corpurile lor explodau și nici măcar doctorii nu puteau opri asta. Am știut dintotdeauna că eu nu voi ajunge niciodată înăuntru, că în căsuța în care corpurile explodează și femeile urlă nu e locul meu. N-am apucat să fug. Corpul a fost mai puternic decât mine, la fel și timpul. Pentru că s-a oprit, la ora 16 fix, pe 8 mai 1997. Eram pe un culoar, nici beznă, nici lumină
Poveşti cu scriitoare şi copii by Svetlana Cârstean () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1767]
-
aceasta se cheamă spirit civic. Dacă austriecii sau nemții respectivi ar face asta la noi, s- ar chema că sunt turnători, delatori, foști securiști, etc... Dacă în SUA, țara libertăților instituționalizate, în curtea de peste drum ar pune țiganii difuzoarele să urle manele la ora 2 noaptea, vecinii ar pune mâna pe telefon și ar chema poliția. La ei asta se cheamă spirit civic. La noi cei care dau telefon ar fi catalogați imediat drept turnători, delatori, foști securiști. Dacă în țările
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
prin astfel de teste și nici nu era prost ca să vorbească aiurea, mai ales în armată. Apoi urmase o întrebare la care se aștepta, Cerkatov voia să știe dacă e gata să-și dea viața pentru Uniunea Sovietică. Servesc patria! urlase el scurt, după ce își pocnise călcâiele, încremenind în poziție de drepți. Pe fața ofițerului nu se putea citi nimic. Dăduse numai ușor din cap și îi făcuse semn să părăsească încăperea. Nedumerit și chiar ușor speriat, soldatul Boris Godunov salutase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
repede la pământ. Încă nu price pea ce se întâmplă, dar îi era clar că atacatorii nu glumeau, glontele îi șuierase pe la ureche, chiar îi simțise fierbințeala pe obraz. Aruncă arma și rămâi pe burtă cu mâinile și picioarele crăcănate! urlă din nou Pohoață cât putea el de tare. Următorul glonț ți-l bag direct în spinare. Ieșise de după movila de pământ și se apropia încet de mercenarul întins în mijlocul drumului. Cu vârful pantofului îi îndepărtă picioarele lui Boris, astfel încât acesta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]