9,442 matches
-
chiar dacă cu fire de culori și consistențe diferite, cele două narațiuni de amploare și miză artistică diferite. Personajele din Viziunea vizuinii sunt antropo-zoomorfe. Romanul este unul asumat esopic, cu referințe la istorie și cotidian. S-ar părea că la originea ficțiunii fabuloase și fabulistice se află notații diaristice stricte. Romanul s-ar afla în linia lui Iordan Chimet, dacă personajele ar fi infantile, dar ele sunt mature, sau în linia parabolei de tipul Baconsky și Paler, dar Sorescu nu devine ezoteric
Romancierul Marin Sorescu by Marian Victor Buciu () [Corola-journal/Imaginative/10071_a_11396]
-
Caragiale. Tot în 1890, autorul își termina drama "Năpasta" în vreme ce nuvelele tragice de amploare sunt imaginate și definitiv compuse între 1889 și 1898. Altfel spus, deceniul care urmează apariției povestirii "O făclie de Paște" ne apare ca o rezervație a ficțiunilor înfricoșate, urmărind la scenă deschisă jocul spasmodic al groazei, adeseori cu înfățișări nevrotice. Nebunia inocentului Ion și coșmarurile vinovatului Dragomir, dar, mai ales, urmărirea lentă, cu încetinitorul, a spaimelor lui Leiba Zibal sau a obsesivelor temeri care-l conduc pe
Caragiale și sindromul spaimei by V. Mîndra () [Corola-journal/Imaginative/15271_a_16596]
-
din partea dreaptă, ape în clocot de trei ori se sorb și se revarsă într-o învăpăiată mistuire. Cu zgomot armura se deșiră și, între închipuire și străina din preajmă, răsună glasul celui cu brațe și arme destule, hrănit din optimismul ficțiunii viitoare. Mă încredințez scepticismului: nici vedere, doar ochi; nici cuvânt, doar limbă; nici auzire, doar ureche; nici transparență, doar gândire - încolăcirea pe stâncă cine ar putea s-o curme când șarpele nu e!? un gest în absență sprijin cui e
Poezie by Dumitru Velea () [Corola-journal/Imaginative/7102_a_8427]
-
unul fascinat, și iarăși nu te plictisești. Ce se întîmplă rămîne istorie. Să fiu bine înțeles: biografia aceasta e una bine construită, după toate canoanele unei cărți de felul acesta. Atît doar că lectura ei îmi sugerează acut ideea de ficțiune. În ciuda datelor exacte, a pozelor de epocă, unele inedite, a numeroaselor note de subsol. De vină rămîne romanul lui Thomas Mann și faptul că, văzută în limba franceză, România rămîne o țară îndepărtată. Reporter de război Cea de-a doua
LECTURI LA ZI by Cătălin Constantin () [Corola-journal/Imaginative/13589_a_14914]
-
la vale de texte, precum O scrisoare pierdută, Cănuță, om sucit, Reportaj, Justiție, Diplomație, Două loturi etc. etc.? Ele deschid eseul Puterea puterii și nu se poate să nu-i atragă atenția cititorului asupra valabilității lor nu numai pentru lumea ficțiunii caragialiene, ci pentru lumea cea aievea (vorba lui Eminescu) de ieri și de azi. Exemplele s-ar putea înmulți cu ușurință. Ne mărginim doar la încă unul, din Politicianismul - o cangrenă intratabilă: Fetișizarea politicii ca fac totum a cimentat fortăreața
Harta ținutului Caragiale by Stefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/13510_a_14835]
-
atmosferei: guma Turbo, inscripțiile de pe pereți, poza din clasa întâi cu harta patriei în fundal, revistele “Nekerman”, serialul Tânăr și neliniștit, compilația ROmanele, definiții ale dragostei preluate de la copii ș.a. Finalul poemului ascunde o surpriză. Vorbește însăși Tina. Blocați în ficțiunea în care își proiectaseră dorințele, băieții nu s-au apropiat de Tina, iar liftierul n-a rezistat succesului și, probabil, și-a pierdut mințile: „am trecut de mult de parter și de treizeci de ani și voi tot / n-ați
LECTURI LA ZI by Marius Chivu () [Corola-journal/Imaginative/13636_a_14961]
-
sau stilistice etc. Ca urmare, estetica postmodernistă a fost descrisă drept esențialmente Ťcitaționistăť." 1) Sînt trăsături care se regăsesc plenar în fizionomia Partidului Liber-Schimbist. Ideea de a ,reînvia" un partid din secolul al XIX-lea, care nu existase decît în ficțiune, ilustra concomitent anacronismul și parodia, aluzia și paradoxul, ironia și spiritul ludic. Unii comentatori au mirosit ceva cumva, bunăoară ,anacronismul" (Alexandru George) sau ,citatomania" (Cezar Tabarcea), dar slăbiciunea dioptriilor critice le-a interzis percepția unitară. Rămîne meritul lui Mircea Nedelciu
Caragiale e cu noi! by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/11389_a_12714]
-
al partidului, care îi permite să pareze loviturile sau să se retragă elastic în spațiul său originar. Biografia Partidului Liber-Schimbist se consumă la granița dintre existențial și estetic, tinzînd să o estompeze pînă la disoluție. O realitate a descins din ficțiune, dar a conservat integral nostalgia originii sale. în asemenea condiții, o posibilitate mereu deschisă, sinonimă în definitiv cu fatalitatea genetică, este parcurgerea drumului invers, adică întoarcerea rîului la izvor. Istoria Partidului Liber-Schimbist este o amplă notă de subsol la o
Caragiale e cu noi! by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/11389_a_12714]
-
de receptare, cuprindere și creație a faptului artistic, un împătimit de muzică și literatură care citea enorm, putea să învețe englezește în cîteva luni și apoi să-l guste și să-l traducă pe Shakespeare, care, pe lîngă scrierile de ficțiune ce-i aduseseră notorietatea, compunea studii literare de tot felul, ținea cursuri pentru studenți, făcea cronică muzicală... Dacă și asta se numește inerție... Dincolo de circumstanțele obiective, există, după cum se știe, oameni cu vocația suferinței. Mihail Sebastian, se număra, fără îndoială
Taina lui Mihail Sebastian by Gina Sebastian Alcalay () [Corola-journal/Imaginative/10728_a_12053]
-
aceluiași personaj (n.n.: Nae Ionescu), și-a însușit, cu oarecare dezinvoltură, anumite paragrafe și nume din manuscris, a folosit unele anecdote și narațiuni, dar toate acestea retopite și amalgamate din textul unei opere personale (n.n.: deci, a unei opere de ficțiune, chiar dacă infuzată de informații memorialiste) care păstrează o valoare de document. Procedeul însă prezintă ici și colo unele aspecte și apucături incorecte". Semnatarul declarației nu insistă, însă, asupra acestor "apucături incorecte" și nici nu dă exemple. Lucru de înțeles: nu
Petru Dumitriu și "negrul" său by Ion Vartic () [Corola-journal/Imaginative/11819_a_13144]
-
efectuate, în legăturile sentimentale, în laboratorul de creație, cu un zel am spune detectivistic, la o tensiune pe măsura însăși a scriitorului. Opera lui Anton Holban apare, atunci, ca un fel de jurnal, cu scăpărări cathartice și cu incursiuni în ficțiune, cu exhibiții și ascunzișuri date în vileag de către exeget, tot atâtea repere, la citire, ale unei foarte complicate alcătuiri, fără să putem discerne dacă este vorba de căutări ale fericirii sau ale cunoașterii, întru absolvire sau destrucție. În Agendă, E.
Anton Holban, retrăit by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Imaginative/14875_a_16200]
-
la cărarea lui din codru. Nimeni nu ne împiedică să vedem aici o profesiune de credință a poetului, iar în pitic un alter ego al său; trauma mersului silit la școală produsese, după doi ani, efecte literare, sublimîndu-se într-o ficțiune cu tîlc. în fine, denumirea circului: "Pompadur" - de unde și pînă unde?! Pasionat ca toți copiii de asemenea spectacole, autorul nu ratase nici unul din acelea care trecuseră prin Piatra Neamț: Kludsky, Franzini, Metropolis, Globus... în raport cu aceste premise, numele de "Pompadur" ne transferă
Dimineața copilului by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/12855_a_14180]
-
aceeași. Principalul efort al ,negrului" este de a se ascunde în peisaj, evitînd să-și lase condeiul slobod și să creeze astfel clivaje stilistice. Regretatul ,ucenic la clasici" știa să mimeze, la nevoie, și scrisul fad. înainte de a ne oferi Ficțiune și infanterie, C. Olăreanu a scris . Nu voi subestima inteligența cititorului explicîndu-i că aici Operă e sinonim cu ,teatru liric". Faptul că e vorba de o carte de amintiri îmi permite în schimb să remarc că foarte mulți practicanți ai
Ficțiune și Operă by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/10745_a_12070]
-
cîte un ,negru" omonim, harnic scotocitor de atlase și lexicoane, al cărui rol e să-i confere stăpînului o mască a erudiției multilateral dezvoltate. Cititorii mai slabi de înger rămîn ,mască" la rîndul lor. Dar asta e de-acum altă ficțiune și altă operă.
Ficțiune și Operă by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/10745_a_12070]
-
la Thomas la Chambre din Lima, trecând prin Petersburg, Paris, Stockholm, Londra, Torino, Berlin, Geneva, Constantinopol, Bruxelles, Madrid, Amsterdam, Roma, Lisabona, Copenhaga, Buenos Aires, Rio de Janeiro, Montevideo, Valparaiso și Mexico. Pe locul al 16-lea, printre firmele bancare cărora, în ficțiunea julesverniană, li se adresează urbi et orbi președintele Barbicane, după Banca privată din Copenhaga și înainte de Banca Mana din Buenos Aires, se află Marmorosch & Blanck din București! În preajma lui 1865 bucureștenii și banii lor erau în rândul lumii. Luna românească Însă
Luna de pe cer by Ioana Pârvulescu () [Corola-journal/Imaginative/11213_a_12538]
-
Petru Cimpoeșu Aceasta este o ficțiune ilicită, deoarece întîmplările despre care voi relata au avut loc în realitate. Dar eu le relatez ca și cum ar fi avut loc numai în imaginația mea; ca pe o poveste. Ceea ce înseamnă că le falsific. Oamenii nu cred în povești, totuși
Ficțiune ilicită - fără sex by Petru Cimpoeșu () [Corola-journal/Imaginative/11143_a_12468]
-
din poveste ca și cum ar avea o existență reală, și peripețiile lor, ca și cum s-ar petrece aievea. În momentul cînd relatezi o întîmplare adevărată, lucrurile se petrec la fel. Ceea ce face ca personajele și întîmplările reale să dobîndească unele caractere de ficțiune. Vedeți, deci, cît de complicată e situația. În povestea mea este vorba despre un basarabean venit din Chișinău la București, la un simpozion, sau cam așa ceva. Era profesor, cred. Sau poate medic. Și părinții săi erau intelectuali. Aceste amănunte aproape
Ficțiune ilicită - fără sex by Petru Cimpoeșu () [Corola-journal/Imaginative/11143_a_12468]
-
tocmai alesese să rămînă în România. Ce-i de făcut? Mulți și-au pus, de-a lungul istoriei, întrebarea asta. Valerian e unul dintre puținii care i-au dat și un răspuns adecvat. V-am prevenit că aceasta este o ficțiune ilicită și v-am explicat de ce. Dar există și situația inversă. De exemplu, eseul acela despre dinți este tot o ficțiune, și tot ilicită. Ca, de altfel, orice alt eseu: științific, sau literar, sau filosofic, despre dinți, despre atomi, despre
Ficțiune ilicită - fără sex by Petru Cimpoeșu () [Corola-journal/Imaginative/11143_a_12468]
-
e unul dintre puținii care i-au dat și un răspuns adecvat. V-am prevenit că aceasta este o ficțiune ilicită și v-am explicat de ce. Dar există și situația inversă. De exemplu, eseul acela despre dinți este tot o ficțiune, și tot ilicită. Ca, de altfel, orice alt eseu: științific, sau literar, sau filosofic, despre dinți, despre atomi, despre comete, despre postmodernism, despre îngeri, sau despre cel mai mare scriitor român în viață. Fiindcă ceea ce numim lucruri sunt, înainte de toate
Ficțiune ilicită - fără sex by Petru Cimpoeșu () [Corola-journal/Imaginative/11143_a_12468]
-
spus, niște metafore. Rigoarea aparentă a discursului filosofic sau a celui științific nu trebuie să ne înșele. Dacă s-ar face o analiză serioasă s-ar vedea că, oricît de riguroase, ele conțin la fel de multe metafore ca orice operă de ficțiune. În plus, ele denotă o anumită defecțiune a aparatului narativ - astfel, oricît ar părea de ciudat, incapacitatea de a povesti este o formă disimulată de nevroză, un simptom maladiv care conduce la strategii ilicite de eludare a poveștii. Totuși, dintr-
Ficțiune ilicită - fără sex by Petru Cimpoeșu () [Corola-journal/Imaginative/11143_a_12468]
-
a aparatului narativ - astfel, oricît ar părea de ciudat, incapacitatea de a povesti este o formă disimulată de nevroză, un simptom maladiv care conduce la strategii ilicite de eludare a poveștii. Totuși, dintr-un motiv de neînțeles, autorii unor asemenea ficțiuni (s-o spunem pe șleau: necinstite!) se socotesc superiori autorilor de ficțiuni cinstite. Chiar săptămîna trecută am auzit la radio un așa-zis filosof (în baza considerațiilor de mai sus, toți filosofii sunt așa-zis filosofi) vorbind disprețuitor despre scriitori
Ficțiune ilicită - fără sex by Petru Cimpoeșu () [Corola-journal/Imaginative/11143_a_12468]
-
povesti este o formă disimulată de nevroză, un simptom maladiv care conduce la strategii ilicite de eludare a poveștii. Totuși, dintr-un motiv de neînțeles, autorii unor asemenea ficțiuni (s-o spunem pe șleau: necinstite!) se socotesc superiori autorilor de ficțiuni cinstite. Chiar săptămîna trecută am auzit la radio un așa-zis filosof (în baza considerațiilor de mai sus, toți filosofii sunt așa-zis filosofi) vorbind disprețuitor despre scriitori! Ne aflam pe terasa cabanei de lemn în care fuseserăm găzduiți, undeva
Ficțiune ilicită - fără sex by Petru Cimpoeșu () [Corola-journal/Imaginative/11143_a_12468]
-
saphic sau egotist și decât matern. Așadar toate aglomerările barochiste de obiecte și tropi ajung indicii ale unei repoziționări discrete a lumii pe criterii obsesionale. O reificare neajutată însă și de consistența retoricii. Restrânsul ciclu final (trăiesc într-o continuă ficțiune sau pentru o apocalipsă a interiorului), în fapt un hiperteliu al primelor trei părți, încearcă o relaxare (citește: devitalizare) a discursului anterior, prin acreditarea traumelor drept ficțiuni. Poemele devin mai onirice și mai puțin directe: ,un pește imens îmi intră
Poemeintrauterine by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Imaginative/11165_a_12490]
-
neajutată însă și de consistența retoricii. Restrânsul ciclu final (trăiesc într-o continuă ficțiune sau pentru o apocalipsă a interiorului), în fapt un hiperteliu al primelor trei părți, încearcă o relaxare (citește: devitalizare) a discursului anterior, prin acreditarea traumelor drept ficțiuni. Poemele devin mai onirice și mai puțin directe: ,un pește imens îmi intră pe sub mânecă până la umăr/ mi se lipește de piele își umflă și își dezumflă succesiv branhiile/ un pește imens cu ochii roșii bulbucați tremură pe mâna mea
Poemeintrauterine by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Imaginative/11165_a_12490]
-
numai năpraznicul deces al hrăpărețului unchi Iorgu, în urma căruia, ajuns din nou un posident, nu face alta decât tocmai să "închidă" zisele case de prea răi auguri, mutându-se intempestiv "în Mântuleasa". Că, între altele, "Cișmeaua Roșie" nu este o ficțiune mateină, dar un loc binecunoscut, ultracentral (și nu fără o strânsă legătură cu, amintită-n treacăt, Ralu, domnița primei noastre scene) în Bucureștii de aievea, este, desigur, altă vorbă. Nu-i, totuși, mai puțin adevărat că toponimia lui Mateiu (ca
Cromatici mateine by Șerban Foarță () [Corola-journal/Imaginative/10542_a_11867]