7,134 matches
-
dintre dușmani pe viață, morți născute din ură oficiate de carburantul arzând în șanțurile de pe marginea drumului, vopseaua fierbând în lumina fadă a după-amiezii din orașele de provincie. Vizualizase ciocnirile specializate ale criminalilor evadați, ale recepționerelor de hotel ieșite din tură, blocate între volanele și poalele amanților lor pe când îi masturbau. Se gândise la accidentele cuplurilor aflate în luna de miere, rămânând împreună după impactul cu unitățile posterioare de suspensie ale autocisternelor cu zahăr scăpate de sub control. Se gândise la ciocnirile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
stând cu mâna dreaptă pe o spiță a volanului, nu simțeam nici o durere. Încă purtând centura de siguranță, soția bărbatului mort își revenea în simțiri. Un grup mic de oameni - un șofer de camion, un soldat în uniformă ieșit din tură și o vânzătoare de înghețată - își apropiau mîinile de ea prin geam, parcă voind să-i atingâ diferite părți ale corpului. Ea le făcu semn să se îndepărteze și își desprinse centura de pe piept, dibuind cu mâna teafără după mecanismul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
abătută la fotografia ștearsă de pașaport a unei femei anonime de vârstă mijlocie lipită pe gura de aerisire a carcasei pentru cadranele de bord. Când, pe marginea drumului, trecură pe jos două femei, plasatoare de cinema pe cale să intre în tură îmbrăcate în livrelele lor verzi, Vaughan se îndreptă de spate și le cercetă fețele, cu privirea concentrată ca un criminal la pândă. În timp ce el le fixa în felul acesta, eu am coborât ochii la pantalonii săi pătați de spermă, excitat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
de noapte ședeau în dughenele de sticlă de lângă pompele pustii de benzină, citind reviste cu benzi desenate și ascultând un radio cu tranzistori. Am urmărit rolele cum măturau taxiul. Ascunși în cabină, în vreme ce apa clăbucită lovea geamurile, șoferul ieșit din tură și soția lui erau două manechine invizibile și misterioase. Mașina din față avansă câțiva metri. Stopurile de frână iluminară interiorul Lincolnului, poleindu-ne în roz. În oglinda retrovizoare am văzut că soția mea stătea tolănită pe banchetă, cu spatele lipit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
pentru prima dată a fost demonstrat principiul că necunoscute sunt căile Domnului și dacă ai idei proprii cu care ieși din front, o iei cuvios și cu adâncă evlavie peste cocoașă, mai ceva decât în viața laică. Deci, ce mai tura vura, Arie a primit de la Sfinția Sa Arhiereul Nicolaie, o dumnezeiască și sfântă cotonogeală, care cu această ispravă, și-a aranjat pe veci locul între marii sfinți ai creștinătății. Arie a fost scos în șuturi bine țintite spre părțile moi, de la
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
Ea era sfârșitul definitiv al agoniei și suferințelor. Era blândă, grijulie și sensibilă și-i lua numai pe cei care implorau să moară. Era îngerul morții. În 1987 mai apăruseră deja încă trei îngeri. Toate cele patru asistente lucrau în tura de noapte. Spitalul își căpătase numele de Pavilionul Morții. În loc să pună capăt suferințelor, cele patru femei au început să le administreze tratamentul cu apă pacienților care sforăiau, udau așternuturile, refuzau să-și ia medicația sau o chemau pe soră în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
regiune, Virgil se grăbi să se ducă până în Lipscani, ca să facă niște cumpărături pentru Mariana și pentru copii, apoi merse la frizeria lui Ticu, pe care nu-l mai văzuse de la parastasul mamei sale. Unchiul său patern tocmai își isprăvise tura de dimineață și se pregătea să plece. El se arătă bucuros de vizită și se întinse la vorbă, fiind dornic să știe cum se descurca cu servicul și cum o ducea departe de casă. Despre Victor al său îi spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
mă întorc la treabă. Să se întoarcă la treabă? M-am uitat la ceas. Era aproape miezul nopții, într-o zi de luni. Mi s-a strâns stomacul. Randall chiar se aștepta să cred că se întorcea pentru o nouă tură la birou? Nu zău! După cinci ani de celibat în New York, știam când mi se dau papucii. Randall ar fi putut măcar să aibă decența să formuleze o minciună ceva mai credibilă, să zică, de pildă, că trebuie să-și evacueze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
celor din familia Mayville. și era și destul de frumușel, într-un stil dezordonat, gen Mark Ruffalo - asta dacă reușeai să faci abstracție de boneta de bebeluș. Ceea ce, desigur, era un foarte mare „dacă“. — Hei, mie aproape că mi se termină tura. Vrei să bem o cafea sau ceva în genul ăsta? m-a întrebat Luke, luându-mă ușor de braț, ca să mă ghideze în afara șuvoiului de oameni. — Aș vrea să pot. I-am spus de întâlnirea de dimineață, la care eram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
lui Klaus și gagica lu' dom profesor. El se mulțumea cu Zorela. El era cu ștoarfele. Femeile de rasă Îl lăsau fără erecție, ca o amputare de organ fără durere, ceea ce era un sacrificiu mult prea mare. Mai urma o tură de poze, de data asta În colțul din stânga al tablorilor. Băgă de seamă cu uimire cum chiar chipul său se schimba după cum stătea Într-o parte sau alta a picturilor care prin simpla lor vecinătate Îl făceau și mai atrăgător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
el până atunci, după cum nicicum arăta și privită pe deasupra lor. Pentru prima dată În viață simțea că el era cel privit de doi ochi mărunți, reci și indiferenți, de culoarea lavandei. Semănau cu ochii plictisiți ai vameșilor la schimbul de tură. Închise ochii, dacă nu Încântat, cel puțin mai bine dispus de insolitul asemănării. Ceea ce Îl Încânta cu adevărat era culoarea și mirosul stepei de lavandă În care curgea leneș un râu roșu care izvora din călcâiul rănit al unei fete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
amândoi. I FOC ȘI GHEAȚĂ CAPITOLUL ÎNTÂI Drumul spre munca noastră în echipă începu fără să-mi dau seama și tocmai reluarea tam-tamului legat de meciul Blanchard-Bleichert a fost cea care mi-a dat această veste. Mă întorceam de la o tură lungă petrecută la un radar rutier instalat pe Bunker Hill, unde vânasem vitezomani. Completasem un întreg chitanțier cu amenzi, iar creierul îmi era amorțit după opt ore de supraveghere a intersecției dintre 2nd Street și Beaudry. Cum treceam prin sala
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
pe spate de la polițiști pe care nu-i mai văzusem în viața mea. Grăsanul de Johnny Vogel se uita urât la mine de fiecare dată când ne întâlneam în vestiar. Sidwell, eternul colportor de bârfe, spunea că doi polițiști din tura de noapte pariaseră cu mașinile lor, iar comandantul secției, căpitanul Harwell, le ținea actele de proprietate până după meci. Polițaii de la Moravuri își suspendaseră raidurile asupra agențiilor ilegale de pariuri, fiindcă Mickey Cohen câștiga zece mii de parai pe zi din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
dacă reușeam, urma să petrec un weekend fierbinte cu Rita Hayworth. Era nebunie curată, dar mă făcea să mă simt bine și numai antrenându-mă la sânge am reușit să n-o iau razna. În fiecare zi, după ce ieșeam din tură, mă duceam direct la sală și mă antrenam. Ignorându-i pe Blanchard, tot anturajul lui de pupincuriști și polițiștii ieșiți din ture, care se învârteau pe lângă mine, loveam sacul de antrenament - directă de stânga, blocaj cu dreapta, croșeu de stânga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
numai antrenându-mă la sânge am reușit să n-o iau razna. În fiecare zi, după ce ieșeam din tură, mă duceam direct la sală și mă antrenam. Ignorându-i pe Blanchard, tot anturajul lui de pupincuriști și polițiștii ieșiți din ture, care se învârteau pe lângă mine, loveam sacul de antrenament - directă de stânga, blocaj cu dreapta, croșeu de stânga, câte cinci minute la fiecare combinație -, stând tot timpul în vârful picioarelor. Făceam pereche cu vechiul meu prieten Pete Lukins și loveam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
de la el venea după rapoartele cercetașilor trimiși la fața locului, care spuneau că par rapid și puternic. Puteam să dublez fiecare dolar pe care-l pariam. Dimineață am sunat la slujbă și am anunțat că sunt bolnav, iar șeful din tura de zi a înghițit gogoașa, fiindcă eram o mică vedetă locală, iar căpitanului Harwell nu i-ar fi plăcut să știe că mă ia la trei păzește. Liniștit în privința serviciului, m-am dus și mi-am lichidat contul de la bancă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
cu istoria. — Îmi plac femeile care știu ce vor. Kay zâmbi. — Și mie, dar nu cunosc nici una. Tu ce vrei? M-am uitat prin sală. În jurul ringului erau vreo treizeci-patruzeci de spectatori așezați pe scaune pliante, majoritatea polițiști ieșiți din tură și reporteri, mai toți cu țigara în gură. O ceață subțire plutea deasupra ringului, iar reflectoarele din tavan îi dădeau o strălucire sulfuroasă. Toate privirile erau ațintite asupra lui Blanchard și asupra loviturilor lui și toate strigătele și huiduielile lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
cu tămbălău, așa că vreau să-i liniștiți pe proprietarii de restaurante, iar fiecare ștoarfă din Chinatown pe care puneți mâna să stea la mititica patruzeci și opt de ore. Pe la mijlocul săptămânii căpitanul Harwell o să detașeze o duzină de polițiști din tura de noapte pentru o razie și vreau ca Moravurile să aducă la zi dosarele curvelor și ale fiecărei profesioniste independente care lucrează în centru. Să li se întocmească un cazier cu fotografie și tot tacâmul. Vreau să se ocupe de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
dădea un atu în plus pe străzi, iar când Lee aplica lovituri sub centură ca să stoarcă informații, iar eu interveneam și luam apărarea sacului său de box, obțineam întotdeauna ceea ce doream. Parteneriatul nostru nu era unul perfect. Când lucram în ture de câte douăzeci și patru de ore, Lee îi scutura pe drogați de tabletele de benzedrină și apoi înghițea câte un pumn de tablete odată ca să rămână treaz. După aceea fiecare negru devenea „cioroi“, fiecare alb un „căcat cu ochi“, iar fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
de lemn și nimic altceva. Lee își scoase carnețelul. — De vreme ce sunteți atât de nerăbdător să ne spuneți, dați-i drumul. Short se trânti pe scaun și-și înfipse picioarele în podea, ca un animal care bătucește praful. — Am lucrat două ture încheiate, începând de marți, paisprezece, de la orele două după-amiaza, până miercuri, cincisprezece, la cinci după-amiaza. Douăzeci și șapte de în cap. Și am fost plătit în plus pentru ultimele șapteșpe ore. Sunt reparator de frigidere - cel mai bun de pe Coasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
fiu recunoscut. Figura n-a ținut. Am auzit „Buck-kee!“ și „Blei-cher!“, apoi au încercat să mă înhațe. Mi-au rupt buzunarul de la geacă și mi-am croit cu greu drum până înăuntru. Holul de la intrare era înțesat de polițiști din tura de zi, care plecau pe teren. Am văzut o ușă deschizându-se spre o sală în plină forfotă. De-a lungul peretelui erau aliniate paturi de campanie. L-am văzut pe Lee prăbușit pe unul din ele, cu picioarele acoperite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
secția Hollywood, mi-am exercitat prerogativele de polițist de la Arestări și am emis un mandat general de căutare și un mandat de aducere în fața instanței, ca martor, a minorei Lorna Martilkova / Linda Martin, pe care le-am înaintat șefului din tura de zi. El m-a asigurat că într-o oră mandatele vor fi transmise în eter și că va trimite niște polițiști la adresa din North Orange Drive, ca să-i interogheze pe chiriași în legătură cu locul unde s-ar putea afla Linda
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
cu Betty Short - amândouă libere și dezlănțuite. CAPITOLUL DOISPREZECE Russ Millard îmi scrută hainele mototolite și mă întrebă: — Un camion de zece tone sau o femeie? Am cuprins cu privirea secția University, care începea să se umple cu polițiști din tura de zi. — Betty Short. Fără telefoane azi. OK, șefu’? — Ai chef de niște aer proaspăt? — Sunt numai urechi. — Linda Martin a fost zărită azi-noapte în Encino, unde încerca să agațe clienți în câteva baruri. Ia-l pe Blanchard, mergeți în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
exemplar din Herald, deschis la paginile doi și trei. Cioburile vieții mele bulversate umpleau acele pagini - Dalia, mutra ascuțită a lui Bobby De Witt, aflat în drum spre casă, Junior Nash împușcat de un polițist de la LASD care ieșise din tură după ce acesta jefuise o băcănie japoneză, ucigându-i pe proprietar și pe fiul lui de paisprezece ani. — Suntem celebri, Dwight. Kay stătea în hol. Am râs. Articulațiile zdrobite îmi pulsară. — Poate notorii. Unde-i Lee? Nu știu. A plecat ieri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
fac pe marioneta sau pe lacheul, ca Harry Sears pe lângă Russ Millard. Millard, antiteza polițistă a lui Fritzie, trăgea și el de mine. Transformase camera 204 de la El Nido în biroul lui de pe teren și se ducea acolo la sfârșitul turei ca să citească din colecția de hârțoage frumos îndosariată de Lee. Acum, că Lee nu mai era prin preajmă, timpul trecea greu, așa că îmi petreceam majoritatea serilor cu Millard. Când se uita la fotografiile oribile ale Daliei, își făcea întotdeauna cruce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]