6,555 matches
-
se târa pe 405. — Și? Cum merge cu munca? — Lucrez la Casa Clătitelor. Cum crezi că poa’ să meargă? În fiecare noapte e la fel, în pana mea. — Ce ți-a spus mama? Voia să știu dacă mă duc la înmormântare. Și ce i-ai spus? — Să se ducă dracului. De ce aș merge? Nu era tatăl meu. Tom oftă. Era o ceartă veche, în familia lor. Lisa era convinsă că nu era fata lui John Weller. — Nici tu nu crezi asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Dr. Roberts, spuse Tom, știu că aveți proceduri, dar ... dacă există vreo modalitate în care să puteți preleva țesuturile aici ... așa încât mama mea să nu fie nevoită să mai treacă printr-o altă zi ca aceasta și printr-o altă înmormântare... — Îmi pare rău, spuse Marty Roberts. Acțiunile mele sunt guvernate de legea statului. Ni s-a cerut să ducem corpul la spital, pentru examinare. Dacă ați putea ... doar de data aceasta ... o excepție ... — Îmi pare rău. Îmi doresc să fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Zevzec nenorocit ce ești, zise Marty. Vrei să ne bagi pe amândoi la pușcărie? Raza se răsuci încet. — Care este problema? întrebă el, liniștit. — Problema este că ți-am spus să iei oasele numai în cazul incinerărilor. Nu și la înmormântări. La incinerări. E atât de greu de înțeles, ce naiba? Mda, bine. Așa și fac, spuse Raza. — Nu, nu faci așa. Pentru că tocmai vin de la o exhumare și știi ce am văzut când l-am dezgropat pe individ? Niște picioare al naibii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Mda, bine. Așa și fac, spuse Raza. — Nu, nu faci așa. Pentru că tocmai vin de la o exhumare și știi ce am văzut când l-am dezgropat pe individ? Niște picioare al naibii de subțiri, Raza. Și niște brațe al naibii de subțiri. La o înmormântare. — Nu, nu eu am făcut asta, zise Raza. — Ei bine, cineva a luat oasele. Raza porni spre birou. — Cum îl cheamă pe individ? — Weller. — Ah, iar tipul ăla? E individul pentru care am pierdut țesuturile, nu? — Exact. Așa că familia l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
tipul ăla? E individul pentru care am pierdut țesuturile, nu? — Exact. Așa că familia l-a exhumat. Pentru că a fost înmormântat. Raza se aplecă peste birou și tastă numele pacientului. Se uită la ecran. — Oh, da. Ai dreptate. A fost o înmormântare. Dar nu eu am făcut-o. — Nu tu ai făcut-o? zise Marty. Dar cine mama mă-si a făcut-o? Raza ridică din umeri. — A venit fratele meu, asta e tot. Aveam o întâlnire în seara aia. — Fratele tău
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
mort, de exemplu, chiar dacă a părăsit corpul mamei, putem presupune că fie mama, fie alte rude pot simți un atașament puternic față de fetus și doresc să aibă controlul asupra a ceea ce se face cu el, fie că e vorba de înmormântare, incinerare sau de donarea țesuturilor pentru cercetare sau pentru ajutarea altora. Noțiunea că spitalul sau doctorul pot dispune de acest fetus după bunul plac, numai pentru că se află în afara corpului și, în consecință, ar fi material rezidual, este categoric nerezonabilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
spus băiatul cu dragoste, bătrâna s-a uitat lung la el, îți mai amintești?, sigur, Mama Ploii și Tata Soarelui, cum să uit obiceiurile de pe Olt?, Oltean sunt, oltean îmi zice!, păpușile de lut pe care le făceam, Caloianul, descântecele, înmormântările, focurile, blestemele, nu uit nimic, cum să uit ceva?, prima emoție legată de pământ acolo s-a născut, primele mirosuri acolo mi-au dilatat nările, începuturile mele, mamă, cum să uit?, e Oltenia mea, când mai vii pe la noi?, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
morții... mie mi se făcuse pielea ca de găină, eram mic și m-am speriat. Toate păsările plângeau acolo, în lunca noastră. Au îngropat păpușa aia din lut, cred că eram singurul din sat care știa unde, văzusem bine locul înmormântării. Au plecat la una acasă, pentru pomana mortului, știam că vor coace ghizmană, plăcintă mare, turte speciale și ușor de făcut de copile, că vor bea țuică și vin. Că vor plânge mai mult, își vor boci morții și vor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
mult, își vor boci morții și vor mânca pentru ei. Eu însă m-am grăbit spre marginea de pădure, unde trebuia să vină în ziua aceea, a doua zi de dragoste, să vină Romanița, dascălul Caloianului. A treia zi după înmormântarea Caloianului, adică a treia joie după Paști, în ziua de Paparude, fetele trebuiau să se ducă iar în locul acela, la dezgropat mortul, la bocit iarăși, apoi dădeau drumul Caloianului dezgropat pe Olt, ca anul să fie ploios, îmi spusese Romanița
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
cărui meserie este să mintă??? NU, NU, NU!!! Doar NU, atât mai putea spune după un timp. Eu n-am fost pe-acolo, m-am prefăcut, în sinea mea, că nu s-a întâmplat nimic, nu m-am dus la înmormântare. În ziua aia de-au băgat-o în pământ, a plouat de dimineață până seara, în sicriu, Ani se îneca și, de teamă, ridica brațele cerând ajutor, mă îneeec!!!, știu asta sigur. Dar țipetele celor morți nu se aud niciodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
purici și dai la domnii profesori așternuturi curate și adumi și mie un ogheal nou dintr-acelea de-acolo. Când auzi Maranda, se și stropși la el: - Da' ci, ai murit?! Di-acolo nu-ț aduc ninica! Acelea îs pentru înmormântare! La domnii profesări am eu grijâ, n-ai tu treabâ, vezâ-ț de-ali tali! - Videți dom' profesor ci grijulie babă am? Gospodină, gospodină și are grijă de mine mai mult mort, decât viu. E-a patra babă, da' să cunoaște c-
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
Agârbiceanu, Alecsandri, a văzut pernele moi de culoarea chihlimbarului pe care Îi plăcea să se lăfăie, a simțit mirosul de transpirație acrișor al lăptăresei, și-a amintit de buzele roșii, cărnoase ale băiatului care cânta În corul bisericii, a văzut Înmormântarea uneia din mătuși pe un ger cumplit, fereastra bucătăriei prin care a privit prima oară doi câini Împerechindu-se, vecina cu gât de găină golașă care-și plângea nenumăratele boli: reumatism, Început de glaucom, monturi, sughițuri, flatulență, cistită, răgușeală, distonie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
se apleacă, ia din țărâna proaspăt săpată un bulgăre pe care-l aruncă peste capacul coșciugului. Zgomotul sec cu care bulgărele se izbește de capacul din lemn al coșciugului, Îl Înfricoșează. Funcționarul și preotul au pleacat, semn că ritualul de Înmormântare al ultimului ,, Neidentificat,, ,a fost Împlinit. Trece un timp ce i se pare nesfârșit, până când groparii, scuipându-și În palme și mânuind cazmalele umplu la loc pământul. Crucea pe care e scris ,, Neidentificat,, este Înfiptă și ea În pământ, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
să aud cum se sparg valurile de țărm? -Nu e vorba despre asta, dar aș fi vrut să ai o priveliște ceva mai pământeană, măcar până termini cartea. Să nu fii influențat de atâtea Întâmplări morbide, să nu asiști la Înmormântări și parastase În fiecare zi, să nu plângi, să lași pentru un timp mila, În seama altora și, de ce să nu-ți mărturisesc, aveam convingere că te vei Întoarce prin locurile pe unde ai copilărit, măcar așa, din curiozitate. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
bătaia,dacă vor călca pe la casa bătrânească și pe pămîntul strămoșesc. „Trei prăjini primi-n total, De la fratele cel mare; O prăjină sus,pe deal, Și-alte două pe spinare”.(I.Toderașcu). Certurile sunt interminabile.Mai ales pentru cheltuielile de înmormântare,pentru locurile de casă,pentru reparațiile din gospodărie sau pentru contractul de întreținere.Este memorabilă poezia ” Noi vrem pământ!”de George Coșbuc. Cândva un evreu a spus:”Cea mai bună afacere este cu pământ.Pământ încă nu face nimeni”. Un
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
județul Calărași.In comună a fost privit ca un strigoi.Cei dragi s-au mirat de faptul că l-au văzut în viață.Cu greu au admis ca trăiește. Se minunau.El le-a povestit de dispariția soției și de înmormântare. Ei i au completat istoria,neștiută de el. In urmă cu câteva luni a venit la ei nora lor. Se stabilise în București.Le-a dat o veste tristă.Soțul ei murise într-un accident la locul de munca,strivit
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
poporul țării. 22. Celelalte fapte ale lui Ozia, cele dintîi și cele de pe urmă, au fost scrise de Isaia, fiul lui Amoț, proorocul. 23. Ozia a adormit cu părinții săi. Și l-au îngropat cu părinții săi în ogorul de înmormîntare al împăraților, căci ziceau: "Este lepros." În locul lui, a domnit fiul său Iotam. $27 1. Iotam avea douăzeci și cinci de ani cînd a ajuns împărat, și a domnit șaisprezece ani la Ierusalim. Mamă-sa se chema Ierușa, fata lui Țadoc. 2
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85046_a_85833]
-
în spital. Colquhoun mai făcea cunoscut lordului Palmerston că se adresase lui Mavros, cu rugămintea de a supune domnitorului problema interzicerii înhumărilor în cimitirele din jurul bisericilor din capitală, obicei considerat contrar tuturor regulilor de igienă, pentru a se autoriza doar înmormîntările în afara orașului 270. Primul județ din Principatul muntean atacat de holeră a fost Prahova, datorită negustorilor și căruțașilor care circulau pe drumul Brăilei. Astfel, la 24 mai/5 iunie, Departamentul din Lăuntru s-a adresat cârmuirii județului, dîndu-i instrucțiuni privitoare
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
la 2/14 iunie, precum și îmbolnăvirea lui Petrache Poenaru, directorul Colegiului Național. Pe data de 31 mai/12 iunie se închiseseră tribunalele, iar Principele domnitor și mai marii boierimii au părăsit orașul. Alarmat de numărul crescând al deceselor și de înmormîntările din cimitirele învecinate bisericilor din oraș, Colquhoun s-a adresat Marii Postelnicii a Treburilor din Afară cu doleanța expresă de a se pune capăt unor asemenea practici ce periclitau grav, în concepția sa, sănătatea locuitorilor 273. Într-o corespondență de la
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
cu prilejul acestor epidemii. Ca dovadă că frica e în stare să învingă chiar scârba cea mai urâtă poate servi următorul exemplu: într-un sat dunărean (Rasu), câțiva țărani au dezgropat în secret primele victime ale holerei, câteva zile după înmormîntarea acestora; le-au scos hainele deja în parte putrezite și s-au îmbrăcat în ele, în speranța de a se salva astfel de holeră. Acești țărani nu s-au îmbolnăvit și n-au murit într-o proporție mai mare decât
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
jalnic prezentat de trupele ruse în retragere: "Sute de care transportau mii de răniți și bolnavi; muribunzi, convalescenți și morți, îngrămădiți unii peste alții. Furgonete cu coșciuge îi însoțeau; soldații mergeau înarmați cu lopeți și cazmale. Totul părea prevăzut pentru înmormîntări", iar dezertările printre soldați și ofițeri erau destul de numeroase 410. Odată cu apariția oștirii otomane în București, purtătoare de germenii holerei, s-au ivit primele complicații. Deși această molimă bântuise sporadic - dar într-o formă ușoară și neatacând centre importante - și
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
să nu se facă abuz de carnea grasă de porc pe durata epidemiei, deoarece s-a observat că îmbolnăvirile survin mai des la cei care consumă asemenea carne, pastramă sau pește sărat. O preocupare deosebită au manifestat medicii vâlceni pentru înmormîntarea fără riscuri igienice a celor răpuși de holeră. S-a impus "să se presare var nestins peste cadavrele morților de holeră așezate în groapă", acest mod de a proceda urmărind "ca să moară și boala"! Preoții erau îndatorați să păstreze la
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
să ajung un boșo, nici măcar un boșo ca el! Da, aș vrea să fiu el, chiar cu riscul de a ajunge un boșo! * Un boșo, adică mers la coadă la lapte de dimineață; consultat România liberă, mica publicitate, rubrica de Înmormântări; două remize pe zi, la șahul din Cișmigiu. Plus replicile ritualice: — Țineți-mi și mie rândul la coada asta, am zi de pensie, mă Întorc repede, peste trei ore! — Când eram de vârsta voastră, noi nu... Te rog foarte mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
numeroase investigații, au reușit să găsească adevărata cauză a bolii : o tumoare pe creier. Viața fetiței a fost scurtă și chinuitoare. A decedat când Împlinise un anișor și câteva luni. Mult a bocit-o Maria, dar la câteva zile de la Înmormântare, chipul parcă i s-a luminat dintr-o dată . “Mult mai bine așa!” părea că-și spune În sinea ei. Decât să fi avut aceeași soartă cu a mea, mai bine plecată pe un alt ” tărâm ” cu inocența pe buze... Această
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
de convingerea neașteptată și uimită că ea sunt eu. Trei boscheți de răchită, două stânci ascuțite și două tufe mici de ienupăr, ca acelea din care tata voia să-mi fac arcuri. Săgețile aveam să mi le fac din nuiele. înmormântarea a avut loc două zile mai târziu, zile în care, în mod cu totul extraordinar, tata mi-a citit două capitole din Frații Karamazov și mi s-au cântat o seamă de rapsodii și sonate de Brahms. Apoi mama a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]