6,421 matches
-
idiotul acela în haine albe de tenis. Fără susținerea financiară a lui Karen, Rick era la mila deloc plăcută a celuilalt investitor principal, Jack Watson. Iar asta nu era liniștitor deloc. Avea nevoie de bani noi. Acolo, pe terenul de golf, în lumina strălucitoare a soarelui și în adierea slabă a vântului, le servi micile sale discursuri despre minunile viitoare ale biotehnicii și despre forța citochinelor produse de linia de celule Burnet, achiziționată de BioGen. Era o adevărată oportunitate să te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Uneori mă constip. — O să intri în vechiul tău grup de baschet? întrebă Josh pe un ton vesel. Înainte, fratele lui juca baschet de două ori pe săptămână, cu colegii de la bancă. Ah, nu, zise Adam. Mă gândeam la tenis sau golf. — Bună idee, spuse Josh. La masă se lăsă tăcerea. Adam își împinse farfuria la o parte. — Știu că arăt mai bătrân, zise el. Nu trebuie să te prefaci că n-ai observat. Toată lumea a observat. Am întrebat-o pe mama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
o șansă, zise ea. Pentru că am sunat la familia Levine, în Scarsdale. Cei doi sunt deja bătrâni. Peste șaizeci de ani. Și ei păreau foarte bine. Helen a spus că nu s-a simțit niciodată mai bine. George joacă mult golf. — Asta-i bine, zise el. — Poate că ei se simt bine. — Eu așa cred. — Și atunci, poate că și Adam o să fie bine. — Sper, mamă. Sincer. Josh închise telefonul. Sigur că familia Levine erau bine. Le trimisese apă salină sterilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
vadă. — Sper, zise Burnet. Probabil că ea e furioasă. Dar se va rezolva. Întotdeauna se rezolvă. — Așa este, spuse Watson. Întinse mâna, fără să se ridice, strâmbându-se puțin. — Totul e în regulă? întrebă Frank. — Nu-i nimic. Prea mult golf ieri, am tras de ceva. — Dar e bine să mai iei o pauză de la muncă. — Cât de adevărat, spuse Watson, cu zâmbetul lui faimos. Cât de adevărat. Capitolul 92 Brad Gordon urmă mulțimea care se înghesuia spre Mighty Kong, uriașul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
am spus lui Elaine, adaugă către mama: De unde ți-ai luat pantofii ăștia ? Și ea zice: De la M&S ! Nu mi-a venit să cred ! — Cine e Elaine ? spun, Încercând să mă bag și eu În discuție. — De la clubul de golf, spune Kerry. Mama n-a jucat În viața ei golf. Dar, după ce s-a mutat În Hampshire, s-a Înscris la un club de golf, Împreună cu Kerry. Și acum nu aud decât despre meciuri de golf, dineuri la clubul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
luat pantofii ăștia ? Și ea zice: De la M&S ! Nu mi-a venit să cred ! — Cine e Elaine ? spun, Încercând să mă bag și eu În discuție. — De la clubul de golf, spune Kerry. Mama n-a jucat În viața ei golf. Dar, după ce s-a mutat În Hampshire, s-a Înscris la un club de golf, Împreună cu Kerry. Și acum nu aud decât despre meciuri de golf, dineuri la clubul de golf și petreceri nesfârșite cu amicii lor de la clubul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Cine e Elaine ? spun, Încercând să mă bag și eu În discuție. — De la clubul de golf, spune Kerry. Mama n-a jucat În viața ei golf. Dar, după ce s-a mutat În Hampshire, s-a Înscris la un club de golf, Împreună cu Kerry. Și acum nu aud decât despre meciuri de golf, dineuri la clubul de golf și petreceri nesfârșite cu amicii lor de la clubul de golf. M-am dus și eu o dată cu ele, ca să văd cum e. Prima chestie care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
discuție. — De la clubul de golf, spune Kerry. Mama n-a jucat În viața ei golf. Dar, după ce s-a mutat În Hampshire, s-a Înscris la un club de golf, Împreună cu Kerry. Și acum nu aud decât despre meciuri de golf, dineuri la clubul de golf și petreceri nesfârșite cu amicii lor de la clubul de golf. M-am dus și eu o dată cu ele, ca să văd cum e. Prima chestie care m-a enervat a fost că au tot felul de reguli
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
spune Kerry. Mama n-a jucat În viața ei golf. Dar, după ce s-a mutat În Hampshire, s-a Înscris la un club de golf, Împreună cu Kerry. Și acum nu aud decât despre meciuri de golf, dineuri la clubul de golf și petreceri nesfârșite cu amicii lor de la clubul de golf. M-am dus și eu o dată cu ele, ca să văd cum e. Prima chestie care m-a enervat a fost că au tot felul de reguli stupide despre ce ai voie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Dar, după ce s-a mutat În Hampshire, s-a Înscris la un club de golf, Împreună cu Kerry. Și acum nu aud decât despre meciuri de golf, dineuri la clubul de golf și petreceri nesfârșite cu amicii lor de la clubul de golf. M-am dus și eu o dată cu ele, ca să văd cum e. Prima chestie care m-a enervat a fost că au tot felul de reguli stupide despre ce ai voie să porți, de care eu habar n-am avut, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
tip din viața lui Katie. Sunt Împreună de câteva săptămâni și tocmai o invitase la casa lui de la țară, pe care și-o aranjează În weekenduri. — A fost groaznic ! Imediat cum am ajuns a zis că se duce să joace golf. — Aha. Mă chinui să găsesc un unghi pozitiv de abordare. Ei, măcar știi că se simte bine În preajma ta. Și se poartă firesc. — Poate. Mă privește cu o ușoară Îndoială. După care mi-a zis ce-ar fi să fac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Nu mai pomeni de Connor. Kerry mi-a arătat noul ei ceas elvețian de 4000 de lire și mi s-a lăudat cu faptul că firma ei se extinde iar. Iar acum ne povestește cum a jucat ea săptămâna trecută golf cu președintele companiei British Airways și cum acesta a vrut s-o angajeze pe loc la el la firmă. — E dreptul lor să Încerce, spune, mușcând zdravăn dintr-un copan. Dar eu le spun de fiecare dată, dacă aș fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Am Început de la zero. Acum am patruzeci de angajați și o cifră de afaceri de peste două milioane. Și știi care e secretul meu ? — Nț... habar n-am, zice Jack. Kerry se apleacă În față și-l fixează cu ochii ei albaștri. — Golful. — Golful ? repetă Jack. Afacerile Înseamnă relații, spune Kerry. Contacte. Ascultă la mine, Jack, la golf am cunoscut cei mai mari oameni de afaceri ai țării. Uite, ia orice companie. Compania asta, de pildă. Își Întinde brațele larg. Îl cunosc pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Început de la zero. Acum am patruzeci de angajați și o cifră de afaceri de peste două milioane. Și știi care e secretul meu ? — Nț... habar n-am, zice Jack. Kerry se apleacă În față și-l fixează cu ochii ei albaștri. — Golful. — Golful ? repetă Jack. Afacerile Înseamnă relații, spune Kerry. Contacte. Ascultă la mine, Jack, la golf am cunoscut cei mai mari oameni de afaceri ai țării. Uite, ia orice companie. Compania asta, de pildă. Își Întinde brațele larg. Îl cunosc pe șeful
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
două milioane. Și știi care e secretul meu ? — Nț... habar n-am, zice Jack. Kerry se apleacă În față și-l fixează cu ochii ei albaștri. — Golful. — Golful ? repetă Jack. Afacerile Înseamnă relații, spune Kerry. Contacte. Ascultă la mine, Jack, la golf am cunoscut cei mai mari oameni de afaceri ai țării. Uite, ia orice companie. Compania asta, de pildă. Își Întinde brațele larg. Îl cunosc pe șeful cel mare. Dacă vreau, mâine pot să-l sun la telefon. Împietresc, cu ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
mea ? Mai am un pic și izbucnesc Într-un râs nebun. Adică aș face asta, dacă situația nu ar fi atât de total și de incredibil de strigătoare la cer. Cred că am să mă apuc cât de curând de golf, spune Jack. Ca să-i cunosc și eu pe marii mahări. Ce părere ai, Emma ? Abia pot vorbi. Sunt peste măsură de jenată. Nu-mi doresc decât să dispar sub pled și să nu mă mai vadă nimeni niciodată. — Domnule Harper
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
disperată. Deci, mamă. — Da ? spune ea cu speranță. În minte am un blanc total. Nu mă pot gândi la absolut nimic. Nu mă pot gândi decât la faptul că Jack se află la un metru de mine. — Cum merge cu golful ? zic Într-un final. — Păi... ăă... foarte bine, mulțumesc. Mama Îi aruncă o privire lui Jack. Nu te uita la el ! murmur. Și... tată ? nu mă las, ridicând vocea. Cum te-mpaci cu golful ? — Și eu... tot bine, spune tata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
metru de mine. — Cum merge cu golful ? zic Într-un final. — Păi... ăă... foarte bine, mulțumesc. Mama Îi aruncă o privire lui Jack. Nu te uita la el ! murmur. Și... tată ? nu mă las, ridicând vocea. Cum te-mpaci cu golful ? — Și eu... tot bine, spune tata bățos. — Unde jucați ? Întreabă Jack politicos. — Te-a Întrebat cineva ceva ? țip, Întorcându-mă furioasă pe scaun. Urmează câteva clipe de tăcere. — Vai ! spune mama brusc, cu o voce de actriță de mâna a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
care cei care nu au putut să se mai despartă de computer și-au pierdut slujbele, familiile și banii. (Calculatorul, la fel de periculos că heroină Adrian Condrea, Cristina R. Iordan Ziarul, 02 August, 2006) Oare cum, de ce s-a ajuns aici? Golful larg se întinde în ambele direcții parcă la nesfârșit, acolo unde, la contopirea țărmului cu marea, sclipesc intermitent două luminițe. Farurile. Spre ele se întinde masă de lumini a stațiunii: sute, mii de camere de hotel în care oamenii se
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
deasupra dealurilor împădurite. Sus, undeva spre coama dealului, lucesc lumini. Probabil o vilă a vreunui bogătaș. De când scriitorul și-a petrecut viața aici, făcând subiectul unui film, a devenit o modă să îți faci o vilă prin junglă de deasupra golfului. Probabil de aceea a ajuns acest orășel resort. Binecuvântarea și blestemul localnicilor... Klick <lia>: hi, ți-a trecut? <victor37>: nope. În continuare, simbata între 9 și 2PM nu vreau să-mi stea ceva în git <lia>: asta am observat. Hai
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
ales refugiați din Somalia, Sudan, Etiopia. Liniștiți, muncitori... Vor să se integreze. Seattle este un oraș frumos, măi ales partea veche. Este dificil să te plimbi prin el, sunt dealuri peste dealuri care se întretaie, se încalecă, merg paralel cu golful... Dacă nu știi orașul, riști să cobori o stradă doar pentru a urca o altă, spre dreapta sau stânga... Biroul este chiar în Centru, în zona Administrativă, la doi pași de Mall și Pyke Market. O cladire din 1900, still
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
trăi împreună, totul s-ar rezolva. Mergem în peninsula Olympia. Intenția este să o înconjuram, urcând și în munți. Plecăm târziu, oprim și în Olympia, capitala statului Washington, un orășel cochet între munți și mare. Drumul șerpuiește între munți și golf (Puget Sound) - când aproape de luciul apei, cănd la înălțimi amețitoare. Vilele și căsuțele de vacanță se țin lanț, întrerupte doar ici și colo de locuri de picnic și baie, deschise publicului. Doresc să căutăm cazare în orășelul Port Angeles, situat
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
printr-un canion. Când am ajuns sus, am privit înapoi: se zarea până departe, pește câmpiile intens cultivate, până spre deșert. Spre vest, priveliștea era tot atât de generoasă: întreaga câmpie litorala din sus de Seattle, până jos, la Olympia, golful și peninsula Olympia în depărtare. Când am ajuns înapoi în Seattle, pe la șase seară, m-a rugat să o duc la birou. - Să văd și eu unde lucrezi, de vrei să rămâi aici. Se poate? - Se poate. Am cheie. Am
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
lui Cezar August Seara, privit de sus, Monaco este ca o mare de lumini, plin de viață, baruri și restaurante deschise, mașini de lux și persoane îmbrăcate luxos. Un pol al progresului material, al banilor, o atracție turistică atât în golful plin cu iahturi ce- ți iau ochii, sau urcând printre clădiri la care nu mai știi ce să admiri. Solul orașului, pietros, este ca un șvaițer, plin de garaje subterane, chiar și gara fiind în subteran. Mă pregătesc pentru o
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
oameni. În același timp, mă confrunt cu propriile dureri, înfrunt căldura și zgomotul și sunt cu ochii în patru la curbe și intersecții. Așa merg ziua întreagă, trec prin câteva localități unite între ele și spre seară ajung la Nisa. Golful și portul îți iau ochii cu mulțimea de iahturi și bărci. Mă îndrept spre centru, spre gara centrală, pe un bulevard generos pe care se află catedrala Notre Dame. După o mică rătăcire prin centru, ajung în sfârșit la destinație
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]