6,066 matches
-
mai mici, mai mari tc " Filfizoni mai mici, mai mari " Înghesuindu-se În foaierele teatrelor și ale Operei, forfotind la ore fixe prin parcurile și bulevardele șic, Împânzind cafenele și cluburi, indiferent de numele pe care Îl poartă, dandy-i gustă toate deliciile a ceea ce se cheamă „viață pariziană”. Ei reușesc să stilizeze cotidianul cu atâta frivolitate și inconsistență, Încât Își atrag o puzderie de porecle: gandins, gants jaunes, cocodès, petits crevés1. Grandoarea Leilor pare să se fi stins, dispărând În spatele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
eleganță căutată, Îndelung exersată. Gesturile sale ostentatorii, de la tăiatul cozii prețiosului câine (să ni-l aducem aminte pe Alcibiade) la fluieratul propriei piese, cot la cot cu publicul (acesta e Prosper Mérimée), sunt inimitabile. Nici un snob, crede Carassus, nu ar gusta „plăcerea aristocratică de a displăcea”. Unui dandy autentic nu Îi poate repugna ceva mai mult decât monotonia, uniformitatea, fadoarea dobândite prin amestecul indistinct cu cei mulți și „de serie”. Chiar dacă au cochetat cu mișcările de insurgență populară (Barbey, Baudelaire), chiar dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
repausul. II Repausul absolut produce spleenul. III Viața elegantă reprezintă, În sensul larg al termenului, arta de a Însufleți repausul. IV Omul care este obișnuit cu munca nu poate Înțelege viața elegantă. V (Corolar) Pentru a fi fashionable, trebuie să guști plăcerea repausului fără să fi cunoscut munca: altfel spus, să câștigi la loterie, să fii fiul unui milionar sau prinț, să te bucuri de o sinecură sau de cumularea mai multor privilegii. 2. Despre viața de artisttc "2. Despre viața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
o descriere specifică și exactă, În nici o Carte de Bucate europeană. În privința băuturilor, ei folosesc, ca o contrabalansare aproape epigramatică a gustului, Laptele, care este cea mai inofensivă dintre băuturi, și Whisky-ul irlandez, care este cel mai agresiv. Am gustat din acesta din urmă, ca și din Ginul englezesc și din Whisky-ul scoțian, licori analoage folosite de Sectă În ținuturile acelea: conține În mod evident o formă oarecare de alcool, În cel mai Înalt grad de concentrație, chiar dacă mascat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Books, New York, 1956. Marcel Prousttc "Marcel Proust" Robert de Montesquiou*tc "Robert de Montesquiou*" ș„Împăratul lucrurilor trecătoare”ț Domnul 1 Robert de Montesquiou este foarte admirat de oamenii din Înalta societate - ca și Wagner. Cei care, de fapt, nu gustă decât opereta și Favorita 2, iar În materie de literatură Îl găsesc pe domnul Leconte de Lisle de neînțeles, iar pe domnul Mallarmé extravagant, mor de plăcere În fața Walkyriei și vor muri de plăcere În fața Căpeteniei miresmelor suave 3, nevrând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
ce s-a mai întâmplat. Soph, știu că și tu ești la fel de curioasă. Fă-o să ne spună. Gâdil-o, fă-i ceva. Prinsă la strâmtoare, i-am pus la curent cu întâlnirea Tabitha/Violet. Hugo plescăi de parcă ar fi gustat un vin bun. Minunat, suspină el. Nici că se mai termină povestea asta... O siluetă voinică se zări înaintând cu greu pe cărare, către noi. Hugo se întoarse rapid și vocea i se înmuie. —Bill, drăguțule! Hai să facem o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
care-l căpătase lichidul. Toți, în afară de vizirul Abu-l-Kasem Venegas care, departe de a se apleca deasupra bazinului, rămase demn la locul său. Atitudinea acestuia nu scăpă neobservată de sultan, care-i ceru o explicație. „Maiestate, răspunse Abu-l-Kasem, mă tem ca, gustând din sos, să nu mă cuprindă deodată pofta după puiul de potârniche.“ Doamne, iartă-mă! tot repeta maică-mea, fără a încerca să-și țină râsul. Am auzit povestioara asta în legătură cu mai multe personaje din ținutul al-Andalus, și nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
nimeni nu s-a supărat însă, căci pățania lui ajunsese să fie cunoscută de toți chiar din seara de Mihrajan, așa că vecinii veniră de mai multe ori să-i aducă, așa cum aduci unui bolnav, mâncărurile pe care nu le putuse gusta în casa acestora. Salma se făcea mică-mică, neadresându-i-se decât pentru a-i răspunde la întrebări, împiedicându-mă și pe mine să-l stingheresc, ferindu-se să-i impună prezența ei, dar neîndepărtându-se niciodată, pentru ca el să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
scriu la lumina unei lumânări, când noul pasager m-a interpelat: — Hei! Tu de colo! Du-te de scoală un marinar! Văd în apă o bucată mare de lemn care ne va fi de folos mâine la bucătărie! N-am gustat nici tonul de ienicer, nici glasul răgușit, nici îndemnul făcut în toiul nopții. Cu toate astea, din considerație pentru vârsta lui, i-am răspuns fără să fiu nepoliticos: — E miezul nopții, ar fi mai bine să nu trezim pe nimeni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
vară. Am să trec să-i văd pe ai tăi. Să le spun că te simți bine aici? Am fost nevoit să recunosc că, deși nu strânsesem avere, nu suferisem nicicum de chinurile captivității. Și că Roma mă făcuse să gust două fericiri adevărate: aceea a unei cetăți antice care renaște, îmbătată de frumusețe; și cea a unui fiu care dormea pe genunchii femeii pe care o iubeam. Prietenul meu se arătă mulțumit. El adăugă totuși: — Dacă, într-o zi, orașul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
vadă că-mi schimb părerea, strigă de la fereastră pe doi dintre servitorii săi. Unuia îi porunci să meargă să cumpere două sticle din cel mai bun vin grecesc, iar pe celălalt îl puse să pregătească o pipă cu tutun. — Ai gustat cumva din această dulce otravă din Lumea Nouă? — O dată, acum doi ani, acasă la un cardinal florentin. — Nu se găsește de vânzare la Roma? — Nu există decât în unele taverne. Dar acei tabacchini care le țin sunt oamenii cei mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
Hassan! Dacă vrei să amintești de prietenia noastră, de anii noștri de școală, de familia noastră, de viitoarea căsătorie dintre fiul meu și fiica ta, să stăm atunci liniștiți de vorbă la o masă îmbelșugată și, pe Dumnezeu, am să gust clipa aceea mai mult decât oricine altcineva. Dar dacă tu ești trimisul papei, iar eu cel al sultanului, atunci să stăm de vorbă altfel! Am încercat să mă apăr: — Ce-mi reproșezi? N-am vorbit decât de pace. Nu e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
pe care i le făgăduisem tipografului saxon. Am mai putut de asemenea să scriu, în anul acela, primele șase cărți din Descrierea Africii. După câteva luni, sfârșisem prin a mă obișnui cu condiția mea de scrib sedentar, de călător pocăit, gustând bucuriile zilnice ale micii mele familii. Nu fără a privi cu un ochi îngrijat evenimentele care se petreceau în jurul meu. Eram între două accese de febră când Maddalena mi-a adus la cunoștință, la început de martie, vestea care zdruncina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Ce? BĂRBATUL CU BASTON: Pâine! BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Visezi. BĂRBATUL CU BASTON: Pâine albă. Pâine! Dumnezeule, cade pâine. (Tot măi multe bucăți de pâine cad de sus.) BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Nu se poate. BĂRBATUL CU BASTON: Poftim, gustă. Pâine, pâine proaspătă albă. BĂRBATUL CU PĂLARIE (Culege și el de jos bucăți de pâine): Nu-i adevărat! BĂRBATUL CU BASTON (Se ridică în picioare.): Ba-i adevărat! Plouă cu pâine! Doar nu sunt nebun. E pâine sau nu e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
BRUNO: Ia. GRUBI: Ia și tu mai dintr-o parte... (Îi arată.) Vezi? În partea aia a cântat mai tare. OMUL CU SACAUA: Ce minune! Ați făcut treabă bună. Își umple sacaua cu apă). BRUNO: E-e.... OMUL CU SACAUA (Gustând din apă și apoi sorbind cu poftă, spălându-se pe față și pe mâini, jucându-se cu apa, aruncând-o în sus.): Apă, apă! He-he! De când n-am mai văzut așa apă! GRUBI (Reținut.): E bună? OMUL CU’SACAUA: E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
înghițitură de rom? CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE: Rom? Hm. N-am băut niciodată. HAMALUL: E foarte bun. Luați o înghițitură și-o să vă încălziți. Scoate sticla de rom, soarbe încet de câteva ori, apoi i-o întinde călătorului.) CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE (Gustă din băutură; face o grimasă; mai gustă o dată.): Nu e rău. HAMALUL: Mai luați. CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE: Nu, nu... Poate... altă dată... HAMALUL (Bea din nou.): E din romul cel mai bun... (Bea.) al domnului Kaponta.... Tot timpul îl ține
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
Hm. N-am băut niciodată. HAMALUL: E foarte bun. Luați o înghițitură și-o să vă încălziți. Scoate sticla de rom, soarbe încet de câteva ori, apoi i-o întinde călătorului.) CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE (Gustă din băutură; face o grimasă; mai gustă o dată.): Nu e rău. HAMALUL: Mai luați. CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE: Nu, nu... Poate... altă dată... HAMALUL (Bea din nou.): E din romul cel mai bun... (Bea.) al domnului Kaponta.... Tot timpul îl ține închis... Dar aseară... He, he... ce-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
nu? Un bestseller năucitor. - Se poate spune și așa, deși... - Deși? - Sincer să fiu, nu m-a dat pe spate. Privit literar, este un roman popular standard, bine scris, e adevărat, respectând rețetele genului. Un gen pe care nu-l gust foarte tare, recunosc. Prefer Contele de Monte Cristo. Cât privește partea de istorie, aici lucrurile sunt ceva mai complicate. Dar, desigur, un roman nu trebuie judecat după cantitatea de adevăr istoric pe care o conține, e o ficțiune și atâta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
formulez cu glas tare. Mă mulțumesc să spun atât: de multe ori am impresia că Dumnezeu nu este o soluție, ci, mai degrabă, o problemă. Am două nedumeriri. Prima: bun, omul a devenit muritor pentru că a păcătuit față de Tatăl Său, gustând din fructul interzis. Cu ce au greșit Însă animalele de au Împărtășit aceeași soartă? Sau, cumva, ele au fost muritoare de la bun Început? Poate nu-mi aduc bine aminte, dar am impresia că Biblia nu ne spune nimic În privința asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
diversele reacții la edițiile acestei cărți apărute în străinătate. Unii cititori au apreciat intenția autorului de a-i introduce într-un domeniu imens fără a-i împovăra cu o documentație excesivă sau cu analize prea tehnice. Alții au părut să guste mai puțin acest efort de simplificare: ar fi preferat o documentație mai bogată, o exegeză mai amănunțită. Aceștia din urmă aveau într-un fel dreptate, dar pierdeau din vedere ambiția noastră de a scrie o carte scurtă, clară și simplă
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
fata adorată În toate locurile tainice din pădure, unde o Întâlnisem și o creasem cu patimă, În visurile mele cu ochii deschiși. Într-un anumit crâng de pini, totul s-a petrecut firesc, acolo am sfâșiat țesătura imaginației și am gustat realitatea. Întrucât unchiul meu lipsea de acasă În acel an, am putut rătăci În voie și prin parcul lui imens, des, bisecular, cu lespezi clasice de piatră Înverzită pe aleea principală și cu potecile de labirint ce porneau În raze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
clopotelor, urmat de cearta toacelor, un văl de sonorități vechi, știute, toropitoare, voievodale. Era ceasul în care veneau și cei doi orbi să-și soarbă berile. Din cine știe ce perverse porniri ale neputinței, se pipăiau cu limbile pe obraji, parcă se gustau, descoperindu-se cu gingașe uimiri. Îi urmăream dincolo de silă, ca în fața unei revelații ultime a animalului din mine, hipnotizat parcă de felul lor de a se cerceta. Eram convins că, în acele momente, ei se percepeau cu aceeași intensitate cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
mâna întinsă în care ține un toiag alb, despicând aerul, pipăindu-și înaintarea, ducându-se spre bucătărie. Va asculta cum orbul discută ceva cu o femeie, poate chiar cu Veturia sau cu ochelarista pirpirie care tot insistase ca eu să gust din tortul ei, cum necunoscutul acela va da să cânte ceva dintr-o muzicuță, cum femeia aceea îl va repezi, cum bătrânul va îngâna ceva, ca o scuză sau ca o dojană, cum va trece în sufrageria în care petrecerea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
caldă e raționalizată. Se dă abia peste două zile. Gazele iată că merg. Și lumina nu s-a stins decât de două ori. Fata cu ochelari va intra în bucătărie. Va ține o farfurioară cu o felie de tort. — Nu gustați, totuși? Eu l-am făcut. Voi lua farfurioara. O voi așeza pe bufet. Nu prea mănânc dulciuri. — Vă îngrășați? Nu-mi plac dulciurile. Se spune că celor care beau mult nu le plac dulciurile. Nici de băut nu prea beau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
la ce mai are nevoie și o să strîngă ce aruncă marea pe țărm... Arătă spre al doilea francez. Cum Îl cheamă? - Georges, răspunse Dominique Lassa. - Bine, spuse scurt Iguana Oberlus. Spune-i prietenului tău Georges că o să-l pun să guste tot ce-mi dă să mănînc, ca nu cumva să-i treacă prin minte să mă otrăvească... Și nu cred că mai e nevoie să vă lămuresc că orice fel de atentat Împotriva persoanei mele va fi pedepsit, neîntîrziat, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]