8,226 matches
-
pot profita ambele părți. Eu cred că ați răpit o fată, amenințînd-o cu arma. Ați făcut-o să sîngereze În mașină, așa că ați ascuns mașina. V-ați mînjit pe haine cu sîngele ei, așa că le-ați dat foc. Toți trei mirosiți a parfum - parfumul ei. Dacă nu sînteți vinovați de treaba de la Nite Owl, nu știu de ce ați ascuns puștile. Poate că v-ați temut că ea le-ar putea identifica. Fiule, dacă fata este În viață, e singura voastră șansă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
pastilă și bău cîteva guri de apă. — Ellis Loew este un bufon interesat doar să apară pe prima pagină a ziarelor, nu un polițist, și În nici un caz nu ar trebui să dirijeze această anchetă. — Iubite căpitan, acest comentariu ce miroase a insubordonare În... Parker ridică mîna. — Domnilor, destul! Thad, fii bun și ia-i pe căpitanul Millard și pe locotenentul Smith la o cafea cît timp vorbesc eu cu domnul sergent. Green Îi conduse pe cei doi afară. Parker spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
numărați de la coadă la cap, pornind de la o sută. Lynn Începea deja să bolborosească. — Sută, nouăș’nouă, nouăș’opt, nouă’șapte, nouă’șas... Pinker Îi cercetă ochii și Înclină din cap. Jack Înhăță un scaun. Tot era prea calmă - o mirosea. Exley tuși. — 22 martie 1958. Împreună cu martorul se află subsemnatul, sergentul Duane Fisk, sergentul John Vincennes și chimistul legist Ray Pinker. Duane, scrie stenograma. Fisk luă un blocnotes. Exley spuse: — Domnișoară Bracken, ce vîrstă aveți? Ușor nesigur: — Treizeci și patru de ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
știe ca să-mi facă rău. Dar nu știe. Hub rachmones, Meyer, hub-rachmones, Meyer Harris Cohen, te absolvo de păcatele mele. Gura vorbea, dar restul omului părea a fi mort. Jack cugetă: Van Gelder, Olandezul, din idiș În latină - ceva ce mirosea a trădare. — Hai, continuă. Mărturisește-i părintelui Jack și totul va fi bine. Goldman se scurmă iar În nas. Jack Îl scutură: — Haide! — Olandezul a stricat totul! ???? Poate un plan făcut În Închisoare și legat de Duke Cathcart? — Ce-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
Abe Teitlebaum, Johnny Stompanato și Lee Vachss. Ei sînt făptașii de la Nite Owl. Mai băgați-l În bandă și pe Dublu Perkins și pregătiți-vă să vă căcați În izmene cînd o să vă spun ce-am mai descoperit. Ed Îi mirosi sudoarea și respirația. White Îl Împinse Înăuntru - ferm, dar fără ostilitate. — Să lăsăm o clipă deoparte problemele noastre. Ai auzit ce am spus? Numele Începeau să-și facă efectul: oamenii de acțiune ai unei bande și o linie deloc rea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
Călători ca un colind Printr-o iarnă-mpărătească, Amândoi se-ntrecuprind În uitarea românească, În Ardealul plin de dealuri, Ca doi brazi crescuți pieziș Între vremuri fără maluri, Între văi, la Păltiniș. După cină, urcăm deci în cămăruța lui Noica; în cameră miroase a coajă de măr și a tutun de pipă. Îi vorbim de surpriza pregătită, de "sărbătoarea cu versuri și proză". Se așază pe scaun, își aprinde pipa și ne roagă să-i citim. Îi citesc scena aprinderii focului din prima
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
mansardată a vilei 23. Pe Noica îl descopăr de fiecare dată treptat, mai întîi prin fereastra luminată, îngropată în acoperișul de șindrilă, prin merele din geam sau prin cheia lăsată pe dinafară în ușă. În cameră este întotdeauna cald și miroase a tutun de pipă. Ne prinde mâna în mâinile lui, bătîndu-ne încetișor dosul palmei, întru regăsire tandră și pact reînnoit de statornică prietenie. "Mă pot lipsi de o călătorie mereu amânată în Grecia, mă pot lipsi de București, dar de
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
În brațe pe Julius, ca să-i dea mai Întîi un sărut adormit tatei și, pe urmă, când ajungeau la celălalt capăt al mesei, după un drum care i se părea foarte lung, ultimul sărut din ziua aceea mamei, care Întotdeauna mirosea foarte plăcut a parfum. Dar scena asta se petrecea cînd el avea numai cîteva luni, nu acum cînd singur În sufrageria cea mare și rămînea mult timp cu ochii ațintiți la un enorm serviciu de ceai de argint, așezat ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
În brațe și-l ducea În dormitorul lui. Dar acum cum nu se mai Întîmplase pe vremea cînd frații lui mîncau În Disneyland; toți servitorii veneau să-i țină de urât lui Julius venea pînă și Nilda Sălbatica, bucătăreasa care mirosea a usturoi și era spaima tuturor În zona ei, cămara și bucătăria, cînd apărea cu satîrul În mînă; venea, Însă nu Îndrăznea să-l atingă. El ar fi vrut s-o atingă, dar pe atunci era sub influența atotputernică a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
bucătăria, cînd apărea cu satîrul În mînă; venea, Însă nu Îndrăznea să-l atingă. El ar fi vrut s-o atingă, dar pe atunci era sub influența atotputernică a maică-sii, care detesta mirosul de usturoi; pentru Julius tot ce mirosea urît mirosea a usturoi, a Nilda și cum nu știa prea bine ce este usturoiul, Într-o seară a Întrebat-o, iar Nilda a Început să plîngă; Julius Își aduce aminte de ziua aceea ca de prima zi tristă din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
apărea cu satîrul În mînă; venea, Însă nu Îndrăznea să-l atingă. El ar fi vrut s-o atingă, dar pe atunci era sub influența atotputernică a maică-sii, care detesta mirosul de usturoi; pentru Julius tot ce mirosea urît mirosea a usturoi, a Nilda și cum nu știa prea bine ce este usturoiul, Într-o seară a Întrebat-o, iar Nilda a Început să plîngă; Julius Își aduce aminte de ziua aceea ca de prima zi tristă din viața lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
frumos, chiar urît, totul se micșora acolo. Deodată auzi glasul lui Celso, hai, intră și Își aminti că intrase În urma lui, dar abia când văzu patul de fier cafeniu și rece Își dădu seama că se află Într-un dormitor. Mirosea Într-un hol fără de hal: — Asta e casa de bani, Îi spuse majrdomnul, arătîndu-i o măsuță rotundă. — Care? Întrebă Julius, privind cu luare-aminte măsuța. — Păi, asta. Julius văzu o cutie care nu putea fi În nici un caz casa de bani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
nimic În lume a exclamat Susan cea frumoasă. O să mi-l stricați pe bietul Julius. Mi-e destul că-l vad zburdând toată ziua prin grădină. Și tot timpul stă printre servitori. Pentru nimic În lume! Dar pe urmă plecă mirosind foarte frumos a parfum țeapăn și nu se mai Întoarse pînă noaptea tîrziu. Așa se face că pe neașteptate, Julius i-a apărăt În fața ochilor, stînjenit și cu gîtul ros de gulerul strîns, dar hotărît să nu-și scoată cravata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
se apropie În fugă. Era Încîntat că fusese invitat la castel; Înaintă repede spre doamna Susana și-i sărută mîna cum de mult nu mai sărutase mîna unei femei la Lima. „Sen-ňora, spuse, la ordinele dumneavoastră“ și totul Începu să miroasă a parfum În această parte a holului. Apoi se Înclină În fața mătușii Chela, sărutîndu-i și ei mîna și le-o prezentă pe partenera lui, care-i era și soție, după mulți ani petrecuți pe scenele tuturor țărilor Americii de Sud, avînd parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
ai Împărți foi volante, uitîndu-se În altă parte. — Nu uitați de Santiago, le spuse, luîndu-și rămas-bun. Și plecă fără a Încerca să vadă de ce vomitase Julius făcîndu-l să se plîngă pe imbecilul ăla, În orice caz Înainte de a Începe să miroasă urît. Ei așteptau În automobil În timp ce Carlos se duse să-l aducă pe Santiaguito. Îl găsi la bar și-i trebui mult timp pentru a-l convinge că trebuia să se Întoarcă acasă, că frații lui picau de somn. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
artist de cinema mexican. Dar asta n-o privea pe ea, era bărbatul doamnei, nu al ei. Se Întoarse din nou și observă că Santiaguito continua să se uite lung la ea. Nilda se spălase bine ca să nu-i mai miroasă mîinile a usturoi și scotea strigătele ei obișnuite de bucurie, Întrerupte de data asta de privirea aspră a domnului, ce-i cu exaltarea asta femeiască?, de ce nu plecau odată?, să fie totul instalat În mașini cît mai repede, nu puteau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
să fie totul instalat În mașini cît mai repede, nu puteau să bea și ei un gin and tonic pe o terasă, undeva la umbră? Susan ținea la ei, desigur, dar exista din păcate o Întreagă tradiție, ca bunăoară Nilda mirosind a usturoi și apoi Arminda asta, care plîngea Întruna, făcea mereu semnul crucii și scotea cîte un „Binecuvîntați fie cei care trec pragul acestei case“. Biata Susan făcu un efort și o sărută pe bucătăreasă, dar, uite, Arminda Începu iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
bine sau rău ce făcuse Santiago. Se gîndi că ar fi fost rău pe vremea cînd trăia primul ei soț, dar acum, cu Juan Lucas... — Darling, ce putem face? — Să așteptăm, răspunse Juan Lucas. Dacă se Întoarce și mașina nu miroase a parfum de damă, atunci n-o să-i mai dăm voie s-o fure și altă dată. — Avea o Întîlnire! strigă Bobby, care se Învîrtise tot timpul prin apropiere. Un hohot general, rîdeau cu toții și duceau paharele la gură, Susan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Ce hotărăște judecătorul? Întrebă unul dintre jucătorii de golf, prăpădindu-se de rîs. — Tell us all about it, Santiegou. Pe toate voia să le știe străinul ăsta. — Duhnește a whisky, dar nu se observă deloc că a băut. Și apoi miroase a parfum de damă. Băiatul ăsta știe ce face! Susan simți că-l adoră pe Juan Lucas și-i făcu un semn arătînd spre arhitect, În timp ce toți Îl felicitau pe Santiago și-i spuneau că merită un automobil propriu. Lester
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
se identifica tot mai mult cu parfumul fin al apei de colonie, al flacoanelor de Yardley For Men, trei, patru flacoane pentru diferite Împrejurări, așezate elegant pe policioara de porțelan, alături de alte articole bărbătești de toaletă, săpunuri, șampoane, sticluțe care miroseau a bărbat fin, for men only, ca În revista Esquire. Din cînd În cînd fredona cîte un cîntec, parcă pentru a-și dovedi că glasul lui era făcut ca să fie auzit În societate, la petreceri, de bărbați care țineau În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
stînd de vorbă, totul se transforma Într-o petrecere obișnuită, Într-un cocteil, În sfîrșit a apărut maica stareță, care pregătise un discurs. Lăsară pe masă ceștile de cacao fierbinte și se uitară la ea prin perdeaua de fum care mirosea Îngrozitor. Maica stareță a fost scurtă: le spuse că o nouă etapă Începea În viața lor; ca buni catolici, viața lor avea să fie o luptă Îndelungată pentru a merita să ajungă În Împărăția cerurilor... Julius era stăpînit de simțămîntul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
inferioritate și se agățau din nou de fusta mamelor, zgîriindu-le În disperarea lor, căci nu voiau să se despartă În ruptul capului și erau hotărîți să nu le dea drumul niciodată. Dar atunci se apropiau Mary Trinity și Mary Charity, mirosind a curățenie și de o bunătate Îngerească și Îi mîngîiau pe creștet și le Înțelegeau toate necazurile. Le spuneau că școala era frumoasă și nouă și că o să se simtă foarte bine aici: și pe urmă Îi asigurau că mama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
cum era foarte lipicioasă, Arenas n-a reușit s-o desprindă, așa că a rămas toată ziua cu hîrtia lipită pe haină. A doua zi a venit cu un plasture alb care a devenit cafeniu după o săptămînă. Tare urît mai miroseau frații Arenas. În recreații se formau grupuri mari de suporteri ai echipelor Alianța din Lima și Universitatea. CÎțiva țineau cu clubul Municipal, dar cele mai importante grupuri susțineau Alianța și Universitatea. Fiecare ceată forma un lanț În cîte un capăt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
cu o expresie de suferință. Merita s-o fi văzut cu voalurile ei țesute de călugărițele din Oviedo! Tenul impecabil, fără nici un pic de fard și atît de bine conservat; părul blond roșcat, despletit și nearanjat fiindcă era bolnavă; totul mirosea a apă de colonie pentru a Împodobi acea dimineață ce se filtra veselă printre perdelele de la ferestrele uriașe. Soția ambasadorului din Nicaragua se așeză pe un colț al patului, spuse că dormitorul e un adevărat paradis și-i povesti lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
bunătății: merita s-o vezi cît era de frumoasă și de saxonă cînd luă pachetul din mîinile Armindei, Îl puse pe un scaun și-i dădu banii fără să-i ceară restul, iar Arminda era nespus de rușinată și-i miroseau subsuorile din pricina transpirației. Și tot așa pînă cînd scena Începu să semene prea mult cu o călătorie a reginei În coloniile imperiului său și nu mai avea nimic de spus și păhărelul de Jerez aștepta strălucitor, trebuie să mă schimb
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]