6,948 matches
-
altele. Care a fost gradul de rudenie cu mitropolitul Visarion Puiu n-am de unde ști exact și nici nu mai am pe cine să întreb dintre rudele mele pe linia maternă. Mă bazez doar pe câteva fraze din memoriile lui nenea Visarion, în care nota (în urma unui dialog cu Visarion Puiu, mitropolitul), că și-au descoperit rădăcini comune. Or, bunicul meu se trăgea din destul de răspânditul neam Puiu din satul Puieni Regat și Puieni Bucovina, cu ramificații în Mihăileni, Sinăuți, Vlădeni
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
în vastul câmp al literaturii", pe care numai regretata mea maică știe cum a reușit să le treacă peste frontieră în acea perioadă, când a plecat pentru prima dată, după 40 de ani, în România să-și vadă frații, după ce nenea Visarion ieșise din pușcărie. V.P.: Privind retrospectiv, cu maturitatea celor 70 de ani trăiți, care sunt bucuriile, tristețile, împlinirile, neîmplinirile poetului și militantului român Vasile Tărâțeanu, trăitor la Cernăuți? V.T.: Bucuriile mele sunt cărțile pe care le-am scris până
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
care colabora (ba chiar i se pare că o face „voios nevoie mare”!), din simplul motiv că redac 196 torul C. C. este „în râcă” cu respectivul șef. Ceea ce nu-și permite să adreseze direct lui M. D. (dar și lui „nenea” Jean Apetroaie și altora) este „descărcat” în pagina de jurnal. Nici rezervele critice „sincere” la o comunicare despre Eminescu a lui M. D. nu le face cunoscute autorului, ignorând faptul că acesta se declara mereu un adept al lui Ibrăileanu
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
care colabora (ba chiar i se pare că o face „voios nevoie mare”!), din simplul motiv că redac 196 torul C. C. este „în râcă” cu respectivul șef. Ceea ce nu-și permite să adreseze direct lui M. D. (dar și lui „nenea” Jean Apetroaie și altora) este „descărcat” în pagina de jurnal. Nici rezervele critice „sincere” la o comunicare despre Eminescu a lui M. D. nu le face cunoscute autorului, ignorând faptul că acesta se declara mereu un adept al lui Ibrăileanu
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
domnule Parodi, a spus molcom Fang She. Mulți oameni Își dau acum viața În lume asta Întru apărarea acestui crez. Pujato, 21 octombrie 1942. H. Bustos Domecq Două fantezii memorabile (1946) MARTORUL Isaiia, VI, 5 — Că bine le mai zici, nea Lumbeira. Egzistă spirite pă bune căpoase, care preferă mai bine o rație dă băsmiri, care chiar și Nunțiu cască când le aude a mia oară, În loc de-o dezbatere cot la cot despre o chestie care nu șovăiesc să cânt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
și așa mai departe. L-a întrebat pe Iacobovici ce mai era și cu prostia asta, dar Iacobovici l-a lămurit, pe cît fusese și el de lămurit, că "era mai bine așa, mult mai bine așa, de ce să iasă nea cutare ori nea cutărică în față, să nu mai poți să te întorci din cauza numelui său, modestia face bine și vîră mințile în cap, iar pe deasupra toată reclama aia deșănțată putea duce lumea în greșeală, putea deveni foarte ușor un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
departe. L-a întrebat pe Iacobovici ce mai era și cu prostia asta, dar Iacobovici l-a lămurit, pe cît fusese și el de lămurit, că "era mai bine așa, mult mai bine așa, de ce să iasă nea cutare ori nea cutărică în față, să nu mai poți să te întorci din cauza numelui său, modestia face bine și vîră mințile în cap, iar pe deasupra toată reclama aia deșănțată putea duce lumea în greșeală, putea deveni foarte ușor un capitol politic ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
vrea să plec, dar o să mai stau totuși un timp... O damă de tobă îmi purta gândul, un crai de... Un drum cu un dar de bani... Aiurea, care drum și de unde bani? O întrerupsei: - De când te cunoști tu cu nenea? - Păi de prin primăvară! Nu aveam, pe atunci, grija de a nu vorbi cu oamenii despre lucruri care constituiau secretul existenței lor. Mă interesa acel secret și vroiam ca pe un drept al meu, să-l aflu. Poate de aceea
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
a lăsat, sau a lăsat-o el pe ea? - El a lăsat-o! -De ce? - Păi de unde să știu eu? Crezi că știu? Îmi răspundea cu blândețe. Ar fi putut s-o ponegrească pe cealaltă. Oricum, părăsind-o pe Florica, nenea o fi ponegrit-o fără doar și poate, îl cunoșteam bine și gândeam că în orice caz n-a lăsat-o el degeaba. Țiganca știa, dar spre deosebire de altele din rasa ei, nu-i mergea gura la rele. - Și bordeiul ăsta
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
era un bou care trage la apă și țăranul, în loc să-l lase, îl înjură și dă cu ciomagul în el. I-ar fi plăcut și lui să aibă o cumnată ca tine, așa frumoasă. Dar ce să-i faci dacă nenea a tras în altă parte. Acuma totul s-a stricat. Nu e vina ta. - Bine, Marine! Tu cum stai cu școala? - Merge! E în reparație din pricina cutremurului. Stau la Nilă. - Bine... Deci era bine! Puteam să mă duc. M-a
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
și vorbea și râdea singură. Era necontenit veselă și spunea tot ce se întîmpla la ei în curte sau pe drum: tot ce vedea, ca o oglindă vie a mișcării vieții din jurul ei. Tata dă de mâncare la cai... ha-ha...! Nea Ilie a ieșit din curte. Uite-l și pe nea Achim, unde s-o fi ducînd?... Țață Marițo, te duci la apă? He, he... De ce n-o trimiți pe Leana? Fă Gherghino, ce-ai în coșniță?... He, he, struguri... Nea
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
tot ce se întîmpla la ei în curte sau pe drum: tot ce vedea, ca o oglindă vie a mișcării vieții din jurul ei. Tata dă de mâncare la cai... ha-ha...! Nea Ilie a ieșit din curte. Uite-l și pe nea Achim, unde s-o fi ducînd?... Țață Marițo, te duci la apă? He, he... De ce n-o trimiți pe Leana? Fă Gherghino, ce-ai în coșniță?... He, he, struguri... Nea Gheorghe s-a supărat, l-a bătut ta-său că
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
Nea Ilie a ieșit din curte. Uite-l și pe nea Achim, unde s-o fi ducînd?... Țață Marițo, te duci la apă? He, he... De ce n-o trimiți pe Leana? Fă Gherghino, ce-ai în coșniță?... He, he, struguri... Nea Gheorghe s-a supărat, l-a bătut ta-său că la prins cu țigarea în gură... Unul, Ilie Cîrcîdaț, era cerșetor, singurul din sat, afară de milogi, care veneau din lume în căruțele lor cu coviltir (unde aveau copii schilozi) și
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
degeaba, chiar dacă nu vrem să spunem nimic. Un gând ne împinge, un sentiment pe care chiar dacă nu-l exprimăm, stăm împreună și, vorbind, acel gând își găsește înțelesul, sentimentul se limpezește. - Ministrul, zic, o fi acasă? Ca și când aș fi spus "nea Stan, nea Gheorghe... Ce mai fac?" -Da, zice, e acasă... Cu voce scăzută, ca și a mea, firească, da, e acasă, a fost pe la deal, a dus de dimineață o căruță de băligar pe lot, dar pe la prânz așa s-
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
aproape total abordarea procurorilor. După ce-au fost trimiși în judecată primii membri ai Parlamentului, primii președinți ai Consiliilor județene, primii primari și, mai ales, după ce-au venit primele condamnări, au apărut și primele denunțuri. Ajungem la întrebarea dum nea voastră. De ce? Pentru a veni și a denunța - orice de nunțător riscă ceva, sunt niște consecințe legale -, oamenii aveau nevoie de încredere că sistemul funcționează, că nu se duc și povestesc unuia care este complice cu sistemul. De aceea, numărul
Preţul adevărului. Un procuror în luptă cu sistemul by Dan Tăpălagă, Daniel Morar () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1338_a_2715]
-
a venit seceta... Dar asta îți povestesc mâine seară.“ Cântarea României din recycle bin Constantin Vică Vineri, 16 mai, la Galeria H’art din București, s-a vernisat poate cea mai ciudată expoziție din anul 2008 - Realpolitik. Ion Bârlădeanu, sau nea Ion cum îi spun vecinii și cunoscuții, a intrat în mediul artistic românesc triumfător, fără a-și propune vreodată să fie artist. Expoziția sa, de pop & trash, e cea mai bună înregistrare a tranziției românești, halucinația deloc consensuală pe care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
din fragmente de reviste, almanahuri și nu numai, reușește să impună două direcții: cultura e o reciclare continuă (de la obiect la stare), iar ironia e singura cheie în care „istoria oamenilor mari“ mai poate fi demistificată. Posterou al muncii socialiste Nea Ion e contra-eroul lumii noastre. Autodidact, cu numai șapte clase, născut în 1946 și niciodată intrat în sistem, fost docher în Constanța, gropar, paznic, muncitor necalificat la Casa Poporului, pe scurt marginalul perfect și de cele mai multe ori ignorat, Ion Bârlădeanu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
ori ignorat, Ion Bârlădeanu rescrie o lume în care oricum ficțiunea puterii îmbată pe toți. Și atunci de ce să nu ne facem filmele din cap în lumea aceasta, în care limitele nu le mai fixează nimeni? Pe de altă parte, nea Ion e un artist riguros: proporția e fundamentală pentru lucrările sale, iar dimensiunea spațiului de joc nu poate fi depășită. Căutător atent, inventiv fără măsură, argotic și reacționar, folosind o tehnică veche de peste 100 de ani, dar cu ingenuitatea pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
prăvălie; iar tu îți cumperi tutun și bei răchie. Ți-am dat banii aseară și tu nu te-ai întors nici azi dimineață. Mi-a spus Rița unde îți strălucesc ochii. —Ei și ce dacă ți-a spus Rița? Apoi, nene Gogule, putea Rița să-mi spuie ori să nu-mi spuie, că eu de mult te cântăresc și te-am prețuit. Ajunge-mi nasu tău cât securea taichii, și nu-mi mai trebuiesc urechile tale cât lacatele de la pivnițele împărătești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
-ne puțin pieziș. Agreabil surprinsă și încurcată își mișca brațele și sânii și avea o undoire a trupului. Ne întreba ca să nu tacă și să înțelegem că ne acordă atenția cuvenită. —Ne ducem în colo, îi răspunse barcagiul. Dumneata ești, nene Fane? După cum se vede. Poate duci pe dumnealui la coliba uncheșului? Omul meu nu catadicsi să-i răspundă. Ea râse cu toți dinții. —Iaca, i-am dat unui berechet opt lei, să-mi cumpere pâine și pamblică. N-ar mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
mâni, ne cântă popa prohod. O blagoslovenie însă am avut noi, pescarii. Pologul. Tot țânțarii au învățat mai demult pe oamenii de la baltă cum să-l facă. Au venit unii din ei, care fuseseră bătuți și alungați de alții. Mă nene, pe noi ne-a alungat ăia și au pus ei stăpânire aci. Să alcătuiți voi o căscioară de pânză rară. S-o puneți pe o leasă, sus, ca s-o sufle boarea. Acolo nu vă pasă; îi înjurați și le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
Dălcăuș îi cercetează pe sub sprâncene. Se duc ei pe cărările lor. Ies într-o margine de Olteniță. Mai era lumină la cârciumar. Dălcăuș a intrat singur, cu pușca. —Sus labele! Câți oameni au fost au stat smirna, cu brațele sus. Nene cârciumare, vino acilea. A venit cârciumarul. —Cum te chiamă? —Tănase. — Nene Tănase, află că eu sunt Sandu. Cunoști-mă au ba? — Am auzit. Am nevastă și copii. —Legea lor de nevastă și copii; nu-i vorba de asta. Scoate vin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
Ies într-o margine de Olteniță. Mai era lumină la cârciumar. Dălcăuș a intrat singur, cu pușca. —Sus labele! Câți oameni au fost au stat smirna, cu brațele sus. Nene cârciumare, vino acilea. A venit cârciumarul. —Cum te chiamă? —Tănase. — Nene Tănase, află că eu sunt Sandu. Cunoști-mă au ba? — Am auzit. Am nevastă și copii. —Legea lor de nevastă și copii; nu-i vorba de asta. Scoate vin și dă la rumâni. A scos cârciumarul vin. Au băut oamenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
de alții. Să n-aud râzând. Să n-aud vorbă. Beai și ridici iar brațele sus. Ieșiți câte unul și duceți-vă. —Bogdaproste, au spus oamenii. —Hăt! cine deschide clonțul moare de pușca asta. Auzit-ați? — Am auzit. —Așa. Acuma, nene Tănase, scoate marfa pe care știu că ai adus-o astăzi. Dă-o soților mei. Pune-mi în palmă și șase mii de lei, ca să nu mă supăr. Să nu spui nu, că-ți rămâne muierea văduvă. Asta s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
de mii de lei. —Aoleo! aoleo! dar ce-am făcut să mă vămuiești? N-ai făcut decât una: că ai vămuit și tu pe oamenii din baltă, dar i-ai vămuit cu nedreptate. Scoate și dă cât am cerut. —Aoleo, nene Sandule, n-am. — Atuncea să dai treizeci de mii. Vai de zilele mele! de unde să scot atâția bani? Anaforu și ciovrântia ta de cațaon! Dă patruzeci de mii. Hagi Iani a tăcut. S-a desfăcut la brâu și a scos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]