6,571 matches
-
austriace în chestia Dunării. în curând chestia Dunării va deveni arzătoare pentru România. proclamarea regatului și serbările încoronării Cercurile inițiate, dar conservatoare, pretind că prințul de Bismarck și-a dat consimțământul, însă a sfătuit ca România să aibă, când va proclama Regatul, nu un minister pur liberal al unui singur partid, ci un minister de coalițiune. Ion Brătianu a făcut atunci demersuri pe lângă conservatori, dar n-a putut izbuti să convingă pe nici un fruntaș. Carp, Maiorescu, Lahovary etc. au propus atunci
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
să facă parte numai tineri conservatori și tineri liberali. Camerele să fie dizolvate, Lascăr Catargiu să fie ales președinte al Senatului și Ion Brătianu președinte al Camerei. Bineînțeles, liberalii au refuzat. Pe când se credea, în genere, că Regatul va fi proclamat la 10 mai, iată o lovitură de teatru la 14 martie. Sâmbătă, 14 martie, la ora 3 după-amiază, generalul D. Lecca se scoală și propune Camerei să proclame Regatul român. Uimire și aplauze frenetice. Camera trece imediat în secții, apoi
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
liberalii au refuzat. Pe când se credea, în genere, că Regatul va fi proclamat la 10 mai, iată o lovitură de teatru la 14 martie. Sâmbătă, 14 martie, la ora 3 după-amiază, generalul D. Lecca se scoală și propune Camerei să proclame Regatul român. Uimire și aplauze frenetice. Camera trece imediat în secții, apoi generalul Lecca, numit raportor, aduce următorul proiect de lege: „Art. 1. Principatul României este înălțat la Regat și prințul Carol I de Hohenzollern ia titlul de Rege. Art.
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
fie în același grad legat precum este guvernul otoman. El nu crede că ar fi oporturn să se facă ca independența României să atârne de adeziunea ei la știpulațiunile ce o concerne. Comitele Șuvaloff nu împărțășește această părere. România a proclamat, în adevăr, însăși independența sa, dar această independență nu poate fi efectivă fără consimțământul Europei, și Congresul este în drept de a statua fără a căuta dacă România este angagiată sau nu prin celealte articole ale Tratatului de la San Stefano
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
Comitele Șuvaloff anunță că, din parte-le, plenipotențiarii ruși au preparat asupra aces tei cestiuni propunerea următoare, căreia Excelența Sa-i dă citire: „1. Pentru a învesti cu o nouă garanție libera navigațiune a Dunării, recunoscută ca un interes european, principiile proclamate prin actul final al Congresului din Viena, de la 1815, și aplicate Dunării prin Tractatele de la 1856 și 1871, se confirmă și sunt menținute în deplina și întreaga lor vigoare, sub garanția tutulor puterilor. 2. Fortificațiunile ridicate d-a lungul fluviului
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
parte, tributul este o parte a garanției creditorilor Porții și că această garanție nu s-ar putea lua acelor creditori. Principele Gorceakoff se pronunță cu totul în contra opiniunii care a fost exprimată. Când independența României și a Serbiei au fost proclamate, nu s-a vorbit de capitalizarea tributului. Alteța-Sa consideră dar că principatele sunt scutite de orice obligațiune afară de părțile teritoriului care constituie o sporire și cari vor fi încărcate cu o parte din datorie. Într-o altă ordine de
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
de către plenipotențiarul rus, România se putu crede asigurată despre păstrarea limitelor ei existente. Se mărgini dar întru a-și păzi fruntariile, cu oștile sale înșirate pe malul Dunării și, când tunurile turcești începură a bate în porturile române, ea își proclamă independența păstrând totuși, încă și atunci, postul său de simplă apărare. Dar operațiunile militare luară deodată o cale la care nimeni nu se aștepta și România se văzu din nou expusă a deveni teatrul războiului. Atunci, ca să preîntâmpine un asemenea
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
către M.S.R. Domnul Măria-Ta Corpurile Legiuitoare, ecou fidel al voinței unanime a națiunii, atât de des manifestată, au luat inițiativa și au votat astăzi, în unanimitate și fără nici o deosebire de partid, proiectul de lege prin care România se proclamă Regat și Măria-Ta Regală, ca și moștenitorii Tăi, iei titlu de Rege al României. Miniștrii Măriei-Tale Regale, pătrunși de aceleași simțimânte ca toți românii, au aderat și s-au unit cu acest mare act. România, constituită în Regat, complectează
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
se felicite. (Aplauze.) Astăzi însă ați voit să faceți acest act măreț mai înainte decât guvernul trebuia să vă propună. Noi ne vom face datoria noastră ca să putem convinge puterile Europei de sentimentele ce au inspirat pe români când au proclamat Regatul. Sunt încredințat că Puterile ne vor da dreptate și vor recunoaște Regatul român, cum au recunoscut toate faptele noastre naționale și cred că Europa nu se poate căi de aceasta. d. președinte: Manifestările dv. nu mai cer să îndeplinim
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
senatori, am primit o telegramă din partea onor. președinte al Camerei Deputaților. Dați-mi voie să v-o citesc: D-lui președinte al Senatului! Am onoarea și fericirea a-ți comunica următorul fapt, național: Astăzi Camera, în urmă unei interpelări, a proclamat pe Măria-Sa Regală de REGE AL ROMÂNIEI. Îndată după aclamare Camera a trecut în secțiuni pentru a transforma propunerea în proiect de lege, care se va vota îndată. Trăiască România! Trăiască Majestățile Lor Regele și Regina! Președinte, C. A
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
tribune.) înalt prea s.s. mitropolitul primat calinic: Domnule președinte. Domnilor senatori. în țara noastră română totdauna Biserica și Clerul au fost alăturea cu poporul în capul tutulor ideilor mari naționale. Astăzi, când spre fericirea și mărirea poporului român România se proclamă la rangul ce i se cuvine printre statele europeane și ia titlu de Regat, titlu pe care l-a câștigat și binemeritat prin sângele a mii de eroi vărsat pe câmpul de bătaie, Clerul român se asociază din tot sufletul
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
în trecut raze de glorie și de mărire; pentru viitor însă România a crezut că este necesar și conform cu întinderea, cu însemnătatea și cu puterea dobândită și manifestată prin acte neîndoielnice și cari au înălțat numele ei, de a se proclama în Regat. Nu dar pentru mine personal. Ci pentru mărirea țării Mele primesc titlul care exprimă dorința cea mai vie care arde de atâta timp în pieptul fiecărui român, dar care nu schimbă întru nimic legăturile strânse stabilite între Națiune
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
înregistrare și nevăzut de către autor, a fost revăzut de redacție în vederea acestei noi ediții. Editorul INTRODUCERE Aș dori să încep cu o rugăciune adresată Domnului pentru ca eu să pot, împreună cu voi și pentru voi, cunoaște Cuvântul Său, să-L pot proclama, să-L pot mărturisi, să pot consola pe fiecare în a asculta și a urma acest Cuvânt. Doamne, în Cuvântul căruia ne putem primi, Fă ca eu să pot fi doar un instrument umil al Cuvântului. Fă ca eu să
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
omul se înalță spre autenticitatea sa și coborând spre aceasta recunoaște această prezență. E un drum care comportă o dinamică, o dezvoltare ordonată a dorințelor și acest lucru se petrece și în câmpul educativ. Nu este suficient să spui lucrurile, proclamându-le: este nevoie de a ajuta copilul, tânărul să facă acel drum care îl pune în mod real în posibilitatea de a-L recunoaște pe Isus la nivelul propriu, în propria viață, după cultura proprie. Prezența lui Isus este ascunsă
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
au dat început creștinismului eroic. La începutul creștinismului, de fapt, experiența fundamentală era acea a martiriului. Terminându-se perioada persecuțiilor, creștinismul se orientează asupra monahismului, care dorea să continue experiența radicală a mărturiei martirilor. Aceștia au avut curajul de a proclama că, dincolo de existența burgheză și superficială care se trăia în marile orașe precum Alexandria Egiptului (oraș foarte bogat, corupt, frivol), era și un alt mod de a trăi. Povestirea pe care mi-o amintesc explică ce vrea să însemne pentru
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
grupul face astfel și să fixez privirea asupra lui Isus. Iată ce înseamnă strigătul: „Este Domnul!” Isus este cu adevărat Domnul vieții mele și acesta este un anunț kerygmatic foarte puternic chiar și pentru alții. E limpede că atunci când Ioan proclamă acest lucru în barcă, toți consimt și spun: „Da, El este!” Așadar are o putere molipsitoare; Petru nu se aruncă din barcă doar pentru simplul fapt că Ioan L-a văzut pe Domnul, dar pentru că privindu-L spune: „Da, e
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
ne resemnăm cu gândul la o viață liniștită, pentru a nu ne expune nici într-un sens, nici în celălalt. Circumstanțele ne vor expune și ne vor pune cu siguranță în fața alegerilor în care, fie ne deschidem inima pentru a proclama: „Isus este Domnul!”, pentru a fi pregătiți să ne aruncăm, sau vom fi fricoși, șovăitori, timizi. Atunci surpriza ne captează și cădem în contradicții, în forme de lipsă de autenticitate, care la sfârșit ne vor umple de rea conștiință, și
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
diferența, totuși, să căutăm să distingem aceleași lucruri ceva mai mult. Colocviul se poate descrie prin trei momente fundamentale: într-adevăr, cuvântul latin confessio nu înseamnă doar „a merge pentru a te mărturisi”, dar înseamnă „a lăuda”, „a recunoaște”, „a proclama”. - Primul moment îl numesc confessio laudis, mărturisirea laudei. În loc de a începe mărturisirea spunând „am păcătuit astfel sau altfel”, se poate spune „Doamne, îți mulțumesc”, și exprim înaintea lui Dumnezeu pentru ce Îi sunt recunoscător. Avem foarte mică stimă de noi
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
la 28 iunie 1940, apoi și în anul 1944, a fost urmată de arestări, persecuții, deportări în Siberia și rusificarea, prin toate mijloacele, a românilor basarabeni, băștinași și majoritari. În condițiile destrămării U.R.S.S., Republica Sovietică Socialistă Moldovenească și-a proclamat independența în ziua de 27 august 1991 cu numele de Republica Moldova. Dar nordul Basarabiei istorice (județul Hotin), precum și sudul (județele Ismail și Cetatea Albă), au rămas în continuare în componența Ucrainei. Până la al doilea război mondial, pe teritoriul Basarabiei s-
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Ioan Murariu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1666]
-
uitând întreaga experiență. în orice încercare de a recrea artificial condițiile unei societăți organice, cel mai dificil de obținut este tocmai identificarea necondiționată și incontestabilă a tuturor membrilor cu societatea căreia îi aparțin. Pentru a restabili unitatea organică, trebuie să proclamăm supremația colectivului. Rezultatul va fi însă diferit de societatea organică într-un punct esențial: în loc să fie identice cu aceasta, interesele individuale devin subordonate celor colective. Distincția dintre interesul public și cel personal ridică o problemă alarmantă cu privire la ce este, de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1960_a_3285]
-
și, în ultimă instanță, ineficientă. Instituția va căuta să împiedice schimbările, dar nu va reuși pe o perioadă mai îndelungată. Indiferent de modul cum este definit în teorie, în practică interesul comun va reflecta interesele conducătorilor. Ei sunt cei care proclamă supremația întregului, impunându-și voința auspra indivizilor recalcitranți. Dacă nu presupunem că sunt complet dezinteresați, ei sunt principalii beneficiari. Conducătorii nu-și urmăresc neapărat interesele egoiste ca indivizi, dar beneficiază de pe urma sistemului existent ca reprezentanți ai unei clase. Ei sunt
[Corola-publishinghouse/Administrative/1960_a_3285]
-
înțelegere mai înaltă, pentru că Dumnezeu este singuratic și fără formă" (Sf. I. Dam. În Descoperirea cu amăruntul a pravoslavnicei credințe, Iași 1806: Cartea I, cap XI, pag. 49 și 51). Iată dar, cum însăși Sf. Scriptură și atâția părinți bisericești proclamă ideea despre puritatea lui Dumnezeu, Carele, ca și focul nu suferă nimic necurat în Sine. De unde dar, țâșnește această răzvrătire a teologilor noștri împotriva Cremațiunii și mai ales a oficierii serviciilor religioase celor incinerați, când ne numesc "păgâni" și "idolatri
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
3-5). P.C. Arhimandrit C.I. Șerboianu, membru de onoare al Soc. "Oganj" din Belgrad [Răspuns] Societatea "Oganj" din Blegrad, care luptă de ani de zile pentru ridicarea primului crematoriu din Iugoslavia și care actualmente este în pragul realizării scopului său, a proclamat membru de onoare pe P.C. Arhimandrit C. P. Șerboianu, pentru meritele sale de propagandist și de înfățișetor favorabil al cremațiunii față de religia creștină. Prea cuvioșia Sa, a răspuns acestei distincțiuni, cu următoarele rânduri: "Mult stimate domnule președinte, ați binevoit a
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
de onoare pe P.C. Arhimandrit C. P. Șerboianu, pentru meritele sale de propagandist și de înfățișetor favorabil al cremațiunii față de religia creștină. Prea cuvioșia Sa, a răspuns acestei distincțiuni, cu următoarele rânduri: "Mult stimate domnule președinte, ați binevoit a mă proclama membru de onoare al Societății "Oganj". Țin să vă mulțumesc pentru deosebita onoare și atenția dată persoanei mele, care nu are alt merit decât acela, de a se fi pronunțat clar și fără nicio reținere în ceia ce privește incinerarea
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
Dar în Dumnezeu?” nu poate răspunde decât cu o promisiune: „Eu... Eu voi crede în Dumnezeu.” în discursul lui Șatov apare și o altă idee pe care o va dezvolta Legenda Marelui Inchizitor. Catolicismul nu mai este creștinism, deoarece a proclamat un Hristos care dăinuie într-o împărăție pământească și, prin aceasta, l-a impus pe Anticrist. Spre deosebire de catolicism, ortodoxismul rus l-a păstrat pe Hristos cel autentic, iar Șatov crede în acest Hristos rus. Vina sa este astfel diferită de
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Antonina Bliorţ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1381]