9,812 matches
-
întâlnit cu niște vecini, care ne-au urat concediu plăcut. Pe stradă, eu și Dorin ne-am dat mâna. El a spus: „Prin urmare, ne vedem într-o lună”. „Clar. Într-o lună. Cu bine.” În mașină, vocea mamei a tremurat: „E groaznic să-ți iei rămas-bun în felul ăsta”. „Ce altceva putem face? Sau preferi să primească un telefon anonim cei din vamă, cum că vrem să fugim din țară?”, i-a răspuns tata. Apoi a pornit motorul. Se face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
dus la o gală de box la clubul Metalul, domnișoara Any, doamna Schmerler și domnul Schmerler. Întâi arată mira. Domnul Schmerler mișcă butoane și mira se face lunguiață și pe urmă rotundă. Se arată apoi un telejurnal cu politică. Imaginea tremură și se strică. Se tot dă de-a berbeleacul. Tocmai acum când vor Începe filmele, În televizor nu se mai vede nimic. Numai dungi care se mișcă. În timp ce domnul Schmerler citește În programul radio „Câteva din urmările unui reglaj incorect
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
că soarele nu este mâncat de priculici cum a spus bunica ta, ci pur și simplu că luna În drumul ei sideral se interpune Între soare și pământ. Acest rezultat științific Îl vei comunica prin poștă. Ora eclipsei a sosit. Tremuri În pod unde ți-ai instalat observatorul astronomic. Luneta este Îndreptată aproximativ spre astrul zilei. Cerul este acoperit cu un strat gros de nori. Negri. Așa că În loc să constați cu adevărat că se produce o eclipsă totală de soare, Încet, Încet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
de boală. Dobândită În timpul și din cauza serviciului. Astăzi este prima ta zi de lucru. Te Înțeapă uniforma de stofă groasă, te strânge cravata de gât, foșnește pe tine cămașa scrobită. Lacrimi de neputință pe obrajii mamei tale, slăbită și parcă tremurând de spaimă, când Îți Întinde fisa de douăzeci și cinci de bani, ca să ai de tramvai. La Întoarcere, vii și tu pe jos! Simți cum n-ai să poți niciodată răscumpăra durerea acestor lacrimi. Îți pui șapca pe cap și ieși În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
cu maimuțe. Pe om Îl cheamă John Glenn. Da, dar rușii au lansat două nave cosmice și, pe deasupra, ei construiesc comunismul. Iar În comunism va trăi toată lumea. Și americanii, și colegul tău, și elevul Dima, și Bădilă. Sânii lui Bădilă tremură ușor. Sunt ca două capete de pui de pisică. Drăgălași. Deși este cea mai cuminte din clasă, Bădilă nu poartă sutien. Nici la ora de sport. În Evul Mediu pentru așa ceva i-ar fi tăiat capul. E groaznic capul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
Camera Înaltă, călduroasă. Femeia stă Întinsă pe canapea. De sub pulpana capotului iese piciorul lung de amantă. Bărbatul Își aranjează meticulos cămașa pe spătarul scaunului. Pe masă sticla de lichior de vanilie și paharele mici, așezate pe o tavă de alpaca, tremură ușor. Clinchet neauzit printre tic-tacurile amorțite ale ceasului. Totul calculat, servit, precis. Ca o victorie ușoară. Ca o prestație. Pe Înfundate ca și cum s-ar petrece În interiorul unei pendule. Tu te Întorci Învins din oraș. Nici un zâmbet, nici o privire, nici un cuvânt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
să steie liniștită și să se ducă la vale că ajunge la grădini și ea a plecat, era Întuneceală și ploaie mare și a tot mers și exact la prunul de care s-a spânzurat popa a ajuns și-i tremurau picioarele și, spre miezul nopții, a ajuns acasă. „Da bine, mă omule, nu ți-am spus eu să vii Înaintea mea? Tu, muiere, da’ dracu’ s-a gândit că tu mai vii pe vremea asta rea?” și s-a Îmbolnăvit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
scâncește În colțul colibei, unde l-au așezat gol, acoperit cu țolul greu și aspru. Lungile nopți În care se trezește... Îl vede pe păcurarul bătrân care stă lângă el, Îi aude pe feciorii lui râzând pe-nfundate și-i tremură buza-n rostire: „Ce mi-ați făcut, oameni buni? Ia-mă, Doamne! Mă, omule, eu te fac la loc”, dar Bitancu nu-l mai aude pe păcurar, iar l-a apucat cu leșin de la inimă și-i pe altă lume
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
vreunui copil. Ea Îl ridică, Îl puse În palmă, și Petru, de acolo din Înălțimi, avu revelația că el este acel omuleț minuscul care se odihnea rece și ud În degetele ei fine. Se coborî aproape de ea, Îi văzu buzele tremurându-i ușor, apoi auzi cum Îi vorbește omulețului, dar el era deja ascuns În jucăria asta naivă, el era chiar omulețul de cartof, și o auzi Într-adevăr, vorbindu-i lui: De ce aștepți? Pe cine mai aștepți? Sau poate tu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
M-a tras până la dulapul cu jocuri. Toate jocurile noastre sunt însoțite de avertismente: „Nu sunt potrivite pentru copii sub trei ani deoarece conțin piese mici“. E oficial: viața noastră vine la pachet cu avertismente privind siguranța. Începea să-mi tremure vocea. Mi se terminau argumentele. — Dar copiii ne-ar putea aduce noi bucurii. Pe Mark îl apucă disperarea. —Jenny, mie îmi plac vechile noastre bucurii. Nu am nevoie de unele noi. Am fost mereu de acord că majoritatea cuplurilor fac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
ușor după ce îi spusesem deja Mariei. Cel puțin asta am crezut până i-am văzut fața Lisei. Și pe a lui Lynn. Și pe a lui Harry. Nimeni nu scotea un cuvânt. — Să vă servesc cu supă? Lui Mark îi tremura mâna. — Nu cred că-i mai este cuiva foame, am spus eu sec. Mark s-a ridicat și și-a făcut drum pe lângă masă, ocolind locul pe care stăteam eu. Acum că toată lumea știa de ce face acest lucru, gestul părea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
Să-i transmit un mesaj? Nu, e-n regulă, Mark. O să ne întâlnim mai târziu acasă. Pa. M-am îngrozit auzind cu câtă ușurință a mințit. M-am întors către Lisa. De când se întâmplă asta? —De vreo săptămână. Lisei îi tremura vocea. — Am crezut că e vorba de o altă femeie, așa că l-am urmărit de câteva ori. Dar nu am văzut nimic suspect încă. Nu voiam să-i spun că să-ți urmărești bărbatul era un gest de femeie ușor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
plăcere, care a fost însă înlocuită cu certitudinea că era absolut greșit și că eu ar fi trebuit să fiu acasă cu Mark, mâncând bomboane gumate, mângâindu-l pe cap și uitându-ne la Neil Diamond în The Jazz Singer. Tremuram pe dinăuntru de parcă mă lua gripa. Ce s-a întâmplat? Era grozav! Maria veni lângă mine lăsând-o pe Lisa discutând despre liste cu un bărbat cu o vestă matlasată, care de cum ajunsese își scosese din buzunar „lista cu subiecte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
tine. Am aflat doar ieri, așa că tu măcar nu trebuie să-ți faci griji că te-am mințit ani de zile. În momentul în care am vorbit, am regretat. Primul lucru pe care l-am remarcat au fost mâinile Lisei tremurând. Al doilea, fața albă ca varul a lui Tally. Al treilea a fost obiectul privirii fixe a lui Tally, Phil stând în pragul ușii, cu o sticlă de șampanie în mână, căreia îi sărise dopul chiar atunci. Lisa, așteaptă, așteaptă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
dintre valize și le-a dus până jos. Eu am luat ultimele valize și l-am urmat. — Nu te-am întrebat ce faci în fața ușii, ci aici, de ce ai venit. Credeam că tu și Harry v-ați lămurit. Vocea îi tremura. Da, ne-am lămurit. Ne-am lămurit permanent și definitiv. Nu pot să mai am încredere în el. În legătură cu asta m-am lămurit. —Eu plec acum, draga mea, îmi șopti Alfie. Mi-am permis să pun de ceai. Tu ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
personal nu-mi amintesc. Eu și Mark am început să venim aici de pe vremea când eram adolescenți. Pe vremea aia era mai mult o simplă grădină zoologică din câte îmi amintesc. —De ce nu mergem să vedem animalele? mă întrebă Ed tremurând. Am auzit că e un tren suspendat cu care poți face turul. Eu am râs. — Aia e pentru copii! Nici măcar nu sunt cozi acolo, ceea ce înseamnă că nu merită osteneala. — Totuși, ar putea fi plăcut, insistă el. Și aș vrea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
cât e ceasul? Îl trezisem și sunt sigură că nu a fost încântat să vadă numele meu pe ecranul telefonului. — Îmi pare tare rău, Mark, dar e vorba de tatăl tău. — Ce s-a întâmplat? Se trezise complet și-i tremura vocea. A avut un atac de cord. Nu intra în panică, e bine, dar a fost unul grav de data asta. I-am spus tot ce știam. —Lynn e acum cu el. —Vin imediat înapoi, spuse Mark. Dacă merg acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
schimba hotelurile. Când m-am trezit era întuneric în cameră. Uitându-mă la ceas, am văzut că era 5:30. M-am ridicat în fund, prea repede, și a trebuit să mă întind din nou. Patul era fleașcă, iar eu tremuram în pantalonii și bluza umede pe care fusesem prea obosită să le mai dau jos. Am luat câteva pastile. Nu știam ce erau și nici nu-mi păsa. M-am ridicat cu greu din pat, iar când m-am privit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
cu „Cine o va cumpăra pe această femeie disperată?“. Și acum revista fusese publicată. Tocmai când eu și Mark reușisem să ne aducem relația pe linia de plutire. M-am așezat pe un prag de după colț și am deschis revista tremurându-mi mâinile, întrebându-mă ce fotografie folosiseră, sperând să nu fie prea provocatoare. Dar nu aveam de ce să-mi fac griji. Nu folosiseră fotografiile provocatoare. Nu folosiseră nici o fotografie de fapt. Articolul era despre Maria. Maria era în culmea încântării
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
și-l aranjase în oglinda din hol. Vanitate, vanitate. Stătea acolo, în dreptul ușii, cu picioarele puțin depărtate, încât corpul forma un triunghi negru, uitându-se fix la mine. —A venit să-mi spună ceva, a spus Catherine Hammond, cu vocea tremurând pentru prima oară în seara aceea. M-am gândit că probabil a realizat ce se întâmplase, venind acasă, găsind-o pe ea în pijamalele de mătase pe canapeaua de brocart în opulentul living. —Walter, a spus ea. E mort. Clifford
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
împins pe geam, făcând ca totul să pară un accident. Ca și moartea lui Lee Jackson. Și aceea a părut un accident, nu? Laura Archer s-a făcut albă ca și cămașa. Mâna care ținea țigara a început să-i tremure. Va trebui să-ți cer să pleci, a spus pe un ton care își pierduse calmul obișnuit. Și dacă mă duc direct la Cifford Hammond și îi spun ce faci pe la spatele lui? Nu a ținut. A făcut un gest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
mi-am dat seama că e de fapt cutia poștală însăși, cu capătul în formă de dom, cu forma ei bondoacă de coloană grecească... Uitând cu totul de durere, am ajuns imediat la dubiță și am pornit-o cu mâinile tremurând, așa cum tremuraseră și ale Laurei Archer. Am fost norocoasă că nu m-au arestat în timp ce traversam Londra, cu cauciucurile scârțâind când luam curbele, sărind peste semafoare acolo unde puteam. Stephen mi-a dat cheile de la studio fără să se mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
dat seama că e de fapt cutia poștală însăși, cu capătul în formă de dom, cu forma ei bondoacă de coloană grecească... Uitând cu totul de durere, am ajuns imediat la dubiță și am pornit-o cu mâinile tremurând, așa cum tremuraseră și ale Laurei Archer. Am fost norocoasă că nu m-au arestat în timp ce traversam Londra, cu cauciucurile scârțâind când luam curbele, sărind peste semafoare acolo unde puteam. Stephen mi-a dat cheile de la studio fără să se mai deranjeze să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
Clifford de la un telefon public și mi-a spus să mă duc să caut în apartamentul ei. M-am dus înapoi și i-am luat cheile din buzunar. —Vecina lui Lee te-a auzit. — Da? Nu mă miră. încă îmi tremurau mâinile. Cred că am făcut tărăboi. Ceva s-a legat în mintea mea. Cât de proastă am fost, am spus încet, ar fi trebuit să-mi dau seama de la început că ai fost la petrecere. Mi-ai spus atunci când ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
de interesată de moartea cuiva care îți e doar o prietenă... Și acum se uita la mine ca și cum încerca să-mi citească ceva pe față. —Trebuie să te întreb, a spus brusc. Și-a dat părul după ureche, cu mâna tremurându-i. — Până la urmă e chiar motivul pentru care am vrut să ne întâlnim. Da, mă întrebam când o să trecem la asta. îmi terminasem băutura deja. La fel și ea. Chelnerul a apărut la umărul ei, dar ea i-a făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]