57,527 matches
-
fost mai importantă decât introducerea căilor ferate și a telegrafului. Aceste două tehnologii, singure, au străpuns vechile bariere spațio-temporale, care i-au ținut pe europeni În relativă izolare unii față de alții de la căderea Imperiului Roman. În 1780, o trăsură făcea călătoria de la Londra la Manchester În patru-cinci zile. În 1880, trenul putea să acopere aceeași distanță În mai puțin de cinci ore30. Calea ferată a permis mobilizarea rapidă a trupelor militare, transportul rapid și eficient al materiilor prime și al produselor
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
și cinci de state-națiune guvernau majoritatea Europei 32. Nici unul dintre liderii politici ai vremii nu și-ar fi putut imagina posibilitatea ca numai peste o jumătate de secol statele-națiune ale Europei, forțate de noi realități spațio-temporale, să Înceapă o nouă călătorie, fuzionând interesele lor comerciale și politice Într-o uniune care eventual va subsuma o bună parte a suveranității statelor-națiune. Ultimii ortodcși Un lucru devine clar dacă examinăm chiar sumar evoluția piețelor capitaliste și a statelor-națiune În Europa și anume că
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
e sigur că țările membre adoptă această poziție. Este adevărat că fiecare pas către o uniune mai strânsă a popoarelor Europei a fost Însoțit de o jumătate de pas Înapoi În ceea ce privește menținerea puterii statelor-națiune. Totuși efectul cumulativ a fost o călătorie lentă, dar ireversibilă, către viziunea expusă pentru prima oară de arhitectul inițial al Uniunii, Jean Monnet. Pentru a Înlătura orice dubiu În această privință, proiectul Constituției Uniunea Europeană, care În prezent este Înaintat pentru ratificare de către statele membre, arată În mod
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
nobile conținute În legământul european. Totuși, cei care au elaborat Constituția Europeană au pus cu sinceritate pe hârtie o viziune a lumii, către care aspiră și În care ar vrea să trăiască și regulile care să-i călăuzească În această călătorie. În ultima jumătate de secol, elitele politice ale Europei s-au angajat Într-o lupta continuă pentru a defini limitele puterii Comunității Europene pe cale de apariție. În timp ce federaliștii au pledat pentru cedarea de puteri sporite către Uniune, antifederaliștii au Încercat
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
nașterii este adeseori un teritoriu, dar este de asemenea definit prin obiceiuri, tradiții, limbă, folclor și religie comune. Comunicațiile și transportul, În special, au permis oamenilor să existe În două lumi În același timp. În secolele trecute, migrațiile terestre și călătoriile peste oceane către țări Îndepărtate, aveau un caracter definitiv. Puțini se mai Întorceau În țara de origine. Comunicarea prin scrisori nu era foarte sigură, necesita mult timp, astfel Încât contactul cu familia și prietenii din vechea țară era redus la minim
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
din țara sa douăzeci și patru de ore pe zi. Sportul, programele distractive și știrile Îl țin pe imigrant la curent cu ultimele noutăți de acasă. Internetul, liniile terestre și telefonia celulară Înlesnește comunicația instantanee cu rudele lor. Transportul aerian ieftin facilitează călătoriile dese Între cele două țări. O persoană poate intra Într-o rețea extinsă de activități comerciale, sociale și chiar politice cu membrii aceleiași culturi Împrăștiați În toată lumea. Aceste sfere publice ale diasporei au creat o nouă dimensiune culturală. Ele nu
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
acele localități. Ei au participat activ În procesul de luare a deciziilor asupra modului În care aceste fonduri vor fi folosite și au fost În dialog continuu cu funcționarii din localitățile lor natale prin intermediul teleconferințelor 48. Primarii mexicani au Întreprins călătorii la New York pentru a supune spre examinare propuneri de investiții comunitare În față asociațiilor de migranți 49. Afacerile transnaționale Îi leagă de asemenea pe migranții mexicani În Statele Unite ale Americii cu cei de acasă. De exemplu, La Puebla Food Corporation
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
motivul pentru care o numim conștiință globală. A treia etapă a conștiinței umane Pentru ca visul european să devină visul mondial, el va trebui să creeze o nouă poveste despre misiunea umană - o nouă metanarațiune care poate uni oamenirea Într-o călătorie comună și, În același timp, să poată permite fiecărei persoane și fiecărui grup să-și urmeze propria cale. Filosoful britanic Owen Barfield a meditat asupra acestei chestiuni. Ideile sale ajută la formarea unei noi sinteze Între noțiunea americană de autonomie
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
o nouă etică globală, care recunoaște și acționează să prevină răul impersonal și este dedicată armonizării mulțimii de relații care formează forțele care susțin viața planetei, vom trece pragul celei de-a treia etape a conștiinței umane. Cheia pentru o călătorie de succes va depinde de cât de profundă este aceasta reparticipare. Reparticiparea cu natura Înseamnă angajament intim, În timp real, nestânjenit de straturi de bariere tehnologice. Atunci când Barfield vorbește de reparticipare, el Înțelege o Încercare de a comunica cu „celălalt
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
aduc familia umană Împreună În rețele mai strânse de relații interdependente. Devenim mai conștienți de multiplele legături care formează sistemele mai mari În interiorul cărora existăm. Dar dacă această realizare nu este echilibrată cu reparticiparea intimă, față În față cu natura, călătoria noastră către o nouă etapă a conștiinței se va naște moartă. Eurile noastre relaționale vor fi mai mult de natură tehnologică decât umană, prelungind mai vechea călătorie care fetișizează instinctul morții. Instinctul vieții poate fi reinviat numai trăind viața cu
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
această realizare nu este echilibrată cu reparticiparea intimă, față În față cu natura, călătoria noastră către o nouă etapă a conștiinței se va naște moartă. Eurile noastre relaționale vor fi mai mult de natură tehnologică decât umană, prelungind mai vechea călătorie care fetișizează instinctul morții. Instinctul vieții poate fi reinviat numai trăind viața cu adevărat și trăind viața Înseamnă participare profundă cu viața celorlalți care ne Înconjoară. Așadar, atât timp cât alegem detașarea de lumea naturală și ne ocupăm aproape exclusiv În a
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
și nu este nimic greșit În asta. Este un semn al hotărârii Europei de a-și Împlini visul. Dar dacă sentimentul personal de responsabilitate nu este suficient de profund și puternic pentru a rezista furtunilor inevitabile care vor Însoți noua călătorie, atunci, cu toate actele legislative și executive și cu tot sprijinul intelectual, visul european va eșua. Preocuparea mea majoră, după ce am petrecut aproape douăzeci de ani lucrând atât În Europa, cât și În America, este dacă sentimentul de speranță al
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
temperați În ceea ce privește perspectivele noastre, În timp ce europenii ar putea deveni mai plini de speranță și mai optimiști În ale lor. Împărtășind ce este mai bun În cele două visuri, ne-am putea crea o poziție mai bună pentru a realiza Împreună călătoria spre cea de-a treia etapă a conștiinței umane. Trăim vremuri agitate. O bună parte din lume este În Întuneric, lăsând multe ființe umane fără o direcție clară. Visul european este un far de lumină Într-o lume chinuită. Ne
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
reprezentau, deci, o bază sanitară puternică și bine organizată. Că este așa ne-o confirmă și următorul raport datat din 29 aprilie 1879, deci cu 3 ani mai târziu: "Eri, Vineri, Măria Sa Prințului Domnitoru împreună cu Prințulu Domnitoru alu Suediei în călătoria Loru prin T. Neamțu au vizitatu Spitalului de aicea; Suntem siguri că Altețele Lor au ramas satisfăcuți, după cum au arătatu prin cuvintele ce au adresatu". Este de presupus că vizitatori atât de importanți nu ar fi fost îndrumați spre instituții
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
drept care se vor alege momentele lui cele mai liniștite și timpul cel mai potrivit. Cu ducerea alienatului se vor însărcina oameni sobri, echilibrați și deștepți, spre a preveni orice pericol și pentru a da lămuririle cuvenite despre purtarea suferindului în timpul călătoriei sale. La pornire, autoritatea locală va da însoțitorului instrucțiunile cu privire la singularitatea bolii alienatului și la măsurile ce ar fi de luat în caz de nevoie, interzicându-se cu severitate toate mijloacele de represiune degradatoare. Transportarea alienaților se va face cu
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
fie expus la nici un fel de zădărâre, iar noaptea nu se va putea poposi niciodată în închisorile publice..." La spital, însoțitorul, predând dosarul cu actele pacientului, va înmâna medicului de gardă "notițele ce a putut lua despre purtarea bolnavului în timpul călătoriei sale". Ideea principală a acestor măsuri, ca a întregului capitol de altfel, este umanizarea practicii psihiatrice. (Este regretabil că, din cauza condițiilor istorice, proiectul a rămas un simplu document de arhivă.) Abia peste 4 decenii ideile marelui umanist Fătu au fost
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
Facultății de Medicină din București, unde a fost extern și intern al Epitropiei Spitalelor civile. A fost mai apropiat, în acest timp, de prof. dr. Buicliu. Ca student, cu resurse proprii foarte reduse, a călătorit în Belgia, Italia, Germania, Austria, călătorii care l-au pus în contact cu medicina occidentală a timpului. În Belgia s-a legat prietenia sa cu Neculai Chinezul ("Convingerile, care în țară m-au nenorocit, în Belgia mă nenorociseră prin faptul de a fi întâlnit la Bruxelles
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
posibile surse. * Informații de la Bănciulescu Ileana, 70 ani, Podul Turcului, Tecuci. 11 S. Fl. Marian, Descântece populare la Români, Cernăuți, 1892, p. 12. 12 I. A. Candrea, Folclorul medical român comparat, Editura Casa Școalelor, 1944, cap. "Descântece". 13 I. Sevastos, Călătorii în Țara Românească, Iași, 1888. 14 Artur Gorovei, Credinți și superstiții ale poporului român, București, 1915. 15 Ibidem, p. 14. 16 D. Furtună, Povești și legende românești, București, 1913, p. 13. 17 Informator, Bănciulescu Ileana Fundul Moldovei. 18 Informator, Tăzlăuanu
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
politică (a fost un militant pentru Unirea Principatelor) până în 1863, când se retrage definitiv. I-au fost atribuite câteva însemnări interesante din zilele revoluției, apărute în 1880, în „Amicul familiei”, sub titlul România în anul 1848. Amintiri și episoade de călătorie. Traduceri: Molière, Domnul Pursoniac, București, 1836. Repere bibliografice: Gr. Zossima, Biografii politice ale oamenilor mișcării naționali din Muntenia la 1848, ed. 2, București, 1884; Iorga, Ist. lit. XIX, I, 101, 137; Massoff, Teatr. rom., I, 172; Emil Manu, Un scriitor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287326_a_288655]
-
ruginește part. ruginit, -ă nom. ruginirea, ruginitul A (SE) TRECE Pepenii se trec repede Răceala trece într-o săptămână part. trecut, -ă nom. trecerea, trecutul NEREFLEXIVE A AȚIPI Ion ațipește în timpul filmului part. ațipit, -ă nom. ațipirea, ațipitul A DEGERA Călătorii degeră în tren part. degerat, -ă nom. degerarea, degeratul A DEVENI Ion devine neputincios part. devenit, -ă nom. − (devenire "schimbare, transformare progresivă a lucrurilor") A EVOLUA Sistemul economic evoluează încet, dar sigur (agentiv: Ion evoluează rapid în învățarea japonezei) part
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
Biserica în primele veacuri creștine, Vremuri de încercări ale Bisericii). Un teren generos pentru studierea interdisciplinarității este cel al activităților extrașcolare: excursia, cercurile pe discipline, etc. Excursia poate deveni o modalitate de evaluare interdisciplinară. Organizată și proiectată sub forma unei călătorii de studii, excursia poate avea ca obiectiv principal dobândirea de noi cunoștințe, studierea vestigiilor istorice, a lăcașurilor de cult în toată complexitatea lor. Pe lângă acestea, elevii intră în contact direct cu frumusețile naturii, care demonstrează măiestria Creatorului. Astfel, elevii Îl
Clasa de elevi : mediul educaţional moral-religios by ELENA HEREŞ () [Corola-publishinghouse/Science/639_a_975]
-
moare (1970), urmat de un altul, Prințul de aur (1971). După 1973 a publicat puțin, doar fragmente din cărți ce vor rămâne în manuscris (romanele Absențe motivate, Anemone, Să știi să mori frumos, volumul de versuri Postume înviate, memorialul de călătorie Europa pe patru roți). Primele două cărți ale lui C. sunt romane istorice. Inorogul nu moare evocă viața și personalitatea lui Dimitrie Cantemir în formula unui sinopsis romanesc, asemănător cu un scenariu de film, remarcabil prin câteva scene lirico-dramatice, dar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286632_a_287961]
-
îngroșări și răstălmăciri, a răscoalei din 1907. „Poemul dramatic” Cântec pentru partid (1961), preamărind imnic „realizările” regimului comunist, nu-i decât o tristă mostră de conformism. O biografie romanțată este George Vraca (1967). Cu Radu Tudoran, B. traduce, în 1959, Călătoria unui naturalist în jurul lumii pe bordul vasului Beagle de Charles Darwin, iar în cuplu cu Mihai Berechet, în 1965, memoriile lui Maurice Chevalier, Drumul meu și cântecele mele... Importante sunt versiunile, realizate în colaborare cu Radu Popescu, ale unor piese
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285813_a_287142]
-
Pârjolul (în colaborare cu Cezar Petrescu), București 1954; Cântec pentru partid, București, 1961; George Vraca (în colaborare cu Valeria Vraca), București, 1967. Traduceri: Racine, Britannicus, în Racine, Teatru, pref. Elena Vianu, București, 1959 (în colaborare cu Radu Popescu); Ch. Darwin, Călătoria unui naturalist în jurul lumii pe bordul vasului Beagle, București, 1959 (în colaborare cu Radu Tudoran); Maurice Chevalier, Drumul meu și cântecele mele..., București, 1965 (în colaborare cu Mihai Berechet); Eugen Ionescu, Cântăreața cheală, în Eugen Ionescu, Teatru, I, îngr. și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285813_a_287142]
-
Întregea și cu Transilvania. Stăpânirea străină asupra pământului românesc era alungată pentru totdeauna. În dimineața aceea a zilei de 1 Decembrie 1918, ca la un semnal, lumea românească a purces spre Alba-Iulia, locul adunării. Cei din Împrejurimi au renunțat la călătoria cu trenul și s-au Îndreptat spre oraș pe jos și cu căruțele. Era o dimineață rece, de iarnă. Pe o parte a șoselei se duceau spre Alba-Iulia, scârțâind prin făgașul zăpezii, căruțele românești, buchete de chiote și bucurie, iar
Istoria românilor prin legende şi povestiri istorice by Maria Buciumaş, Neculai Buciumaş () [Corola-publishinghouse/Science/1126_a_1952]