5,832 matches
-
Întâmplă, o mică scenă circulară - cât să Încapă o singură persoană pe ea - Începu să se ridice din centrul tortului. Își continuă mișcarea ascendentă până când umbra unei femei apăru În spatele cortinei transparente care o acoperea, În timp ce toată lumea rămăsese În picioare, Înfiptă În podea, cu gâtul Întins spre tavan. Când miniplatforma se opri cam la trei niveluri deasupra mulțimii, materialul alb delicat se topi pur și simplu și acolo, sus, Îmbrăcată Într-o rochie de seară mulată, strălucitoare, cu paiete și cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
de la Passarowitz (1718). Punctul maxim al anexiunilor austriece în sud-estul continentului este atins în 1718, când ei pun stăpânire pe Banatul Timișoarei, valea Moraviei sârbești, Oltenia, pe drumurile ce debușează la Balcani și în zona Mării Negre; austriecii constituie granițe militare înfipte în corpul puterii otomane și „îndelungatul supliciu al Porții începea”. Definirea mobilurilor politicii expansioniste orientale austriece ar fi incompletă dacă nu am lua în considerare și factorii de natură economică sau, mai bine zis, de politică economică. În secolul al
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
italienii se află înaintea românilor „cu câteva lungimi” în parcurs, pentru că, asemenea grecilor, ei sunt purtătorii unei civilizații din care se revendică lumea modernă, ei au o cultură strălucitoare, relații economice omniprezente, o viață politică tumultuoasă, de avangardă, cu tentacule înfipte în marile centre europene. În sfârșit, ei au un stat independent, Sardinia, apt să încheie juridic atestat alianțe puse în slujba unificării Italiei. În felul acesta, odată cu războiul Crimeii, Sardinia intră în concertul marilor Puteri europene, iar la 1859 problema
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
uimire, la sfârșitul secolului, aceste practici amoroase un călător care se întoarce, către ceasurile șapte seara, în luna lui gustar, de la cursele de la Challans [...]. În cale întâlnește vorba cântecului pe toate cărările, pe marginea taluzurilor, imense umbrele violet", cu mânerul înfipt în pământ. Închipuiți-vă așadar "că în trecere, aflat în trăsură și mânând calul la galop, aproape de tot de marginea drumului, răstoarnă cu un șfichi iute și iscusit cortelul o plăcere nevinovată a burghezilor de prin partea locului. Va zări
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
În acest teritoriu din Transilvania de Nord există l,4 milioane de români. [...] Această populație, care reprezintă mai mult de 10% din poporul român, nu poate fi abandonată". Ion Antonescu merge și mai departe: "Priviți harta, Domnule Ministru, acest pumnal înfipt din plin în trupul României. Un popor nu poate trăi cu un trup sfîrtecat, așa cum un om nu poate trăi cu un pumnal în inimă". Apărătorii lui Antonescu și analiștii care, după 1989, militează pentru reabilitarea personajului fac din campania
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
al unității, al autosuficienței și independenței, al neîncrederii în orice act de bunăvoință din partea albilor ori în orice mînă de ajutor oferită de guvern. Acest realism, propriu celor care cunosc viața de pe stradă și nu pot fi decît foarte bine înfipți cu picioarele pe pămînt, a pătruns în rap și cel puțin o aripă a acestuia condamnă toate practicile care îi mențin pe negri divizați, dependenți și subordonați. În plus, există un accent pozitiv pus pe nevoia de a lucra în
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
copii demonici. Până la doi ani, când descoperă că nu poate vorbi decât cu greu și împiedicându-se, Merry plânge neîncetat. Despre ea, unchiul Jerry Levov, omul de știință coleric pentru care adevărul are întotdeauna consistența unei arme albe ce se înfige direct în țintă, îi va vorbi lui Zuckermann fără echivoc, bucurându-se de dispariția fetei, apoi de moartea ei, pentru că fiica Suedezului cel "binecuvântat cu toate atributele unei normalități monumentale" este cea care "îl transferă din mult râvnita lui pastorală
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
până la insinuarea impresiei de originalitate. Ce contrariază la acest prozator e faptul că el nu calchiază un stil anume, o manieră, și nu s-ar putea spune că e tributar, în chip hotărât, unui scriitor, lăsând la o parte rădăcinile înfipte în literatura lui Ștefan Bănulescu. De toți afinii săi, Tudor Dumitru Savu se desparte prin temperamentul impulsiv și exuberant, dar mai ales prin absența rafinamentului manierist, prin lipsa preocupărilor pentru exercițiul parodic. Fondul prozei sale vine din ingenuitatea basmului. RADU
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289523_a_290852]
-
pe... onomatopee: imita un fel de lătrat zgomotos, înfricoșător, care panica gazdele și consterna, pe bună dreptate, cîinele. Animalul, observînd că ceva nu e-n regulă, în seara aceea, în arealul pe care-l păzea, oficial, n-avu de ales: înfipse colții lui micuți în glezna (încercată a) bețivanului. A, nu știi nici să muști?!... Să te-nvăț tot io, mă băiete!... Și, pînă să se dumirească gazdele, poetul îl ridică pe urmașul lui Bubico la înălțimea buzelor lui unsuroase și
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
întreba dacă putea să le dea o mână de ajutor. Mânuia sapa cu furia dezlănțuită a unui diavol, desțelenea pământul lăsându-se pradă unui entuziasm ieșit din comun. Călugării încetau să mai muncească, se făcea liniște în jur și Tommaso înfigea tăișul lucios în inima pământului neștiutor de ce-i în inima lui. Apoi tăia lemne, lovind strașnic cu toporul: din trei lovituri ar fi fost în stare să doboare un stejar. Nu izbutea să-și explice de unde-i venea stăruitoarea dorință
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
șir; ancheta s-a desfășurat fără întreruperi. În plus, pentru a-l face să recunoască că nu este nebun, ci doar vinovat și viclean, l-au supus la tot felul de chinuri fizice: l-au pârjolit la subsori, i-au înfipt așchii de lemn ascuțite sub unghii, i-au tăiat genele. El, pentru a nu-și pierde stăpânirea de sine, n-a încetat să acuze temnicerii și înverșunarea de a-l face cu orice preț să recunoască ceea ce nu putea și
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
deslușești părțile: nu se înțelegea dacă bătălia se dă între vipere și șerpi sau între un grup de vipere și șerpi și alt grup. Făceau piruete acrobatice, se furișau, se întretăiau întortocheat, în timp ce limbile li se zbăteau și, dinții se înfigeau în solzii trupurilor. Tommaso se dădu înapoi, zicându-le alor săi să facă același lucru. Dacă târâtoarele se mușcă între ele înseamnă că urmează să se-ntâmple o minune sau o nenorocire. Să plecăm de-aici. Câțiva râseră de cuvintele
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
cedeze și să-i recunoască nebunia, chiar dacă cu oarecare șovăială. Deși nu pare nebun, e nebun, altfel cum ar fi rezistat să-i fie despuiat sufletul și mai ales atunci când i-au fost pârlite genele și când i-au fost înfipte așchii de fier sub unghii? În timpul acelor ani reușise să scrie foarte mult, ar fi fost de-ajuns să se dea citire scrierilor sale pentru a te convinge de integritatea și perfecțiunea minții și gândirii lui, dar judecătorii erau mult
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
a fost câștigată viitoarei reviste. Nume strălucite ale gândirii creștine dreptcredincioase s-au alăturat deja, prin consimțământul lor, acestei încercări de raliere a forțelor Bisericii de Răsărit". 8 Ibidem, p. 213: Necesitatea unei culturi proprii, cu rădăcini adânci și bine înfipte într-un ethos autentic național, nu mai este astăzi contestată; de asemenea, nici faptul că religiozitatea noastră face parte integrantă din acest ethos. Dar în ce constă această religiozitate, noi nu știm... La lămurirea acestor lucruri poate însă colabora, în
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
de la selectarea unei autentice clase de mijloc la apărarea autonomiei locale) se desprind din această privilegiere a organicității în dauna construcției impuse, prin ucaz, de către stat. Formelor fără fond le răspunde, în oglindă, vitalitatea unei civilizații care își are rădăcinile înfipte în solul istoriei și al tradițiilor. Fără îndoială guvernele sunt absolut necesare, în orice țară, pentru înfrânarea crimelor și stabilirea legilor fără de care o națiune cade în anarhie; însă toate guvernele până astăzi au trecut marginile misiunii lor și au
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
contra revizuirii și când am scăpa țara aceasta de agitarea sterilă a unor formule electorale, fără nici o valoare practică în starea de astăzi a poporului român.<ref id=”1”>Ibidem, p. 125.</ref> Un interludiu - Eminescu și organicitatea Având rădăcinile înfipte în solul ideologic junimist, reflecția lui Eminescu este, în câteva dintre punctele sale, afină cu această prudență evoluționistă recuperabilă la Maiorescu sau Carp. Ceea ce patima polemistului și angajarea ziaristului nu pot înlătura este asumarea unei perspective ce rămâne îndatorată ipotezelor
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
-se ca un leu, tribunul Zilicentius, și scrâșnind din dinți contra lui, a poruncit ca toți soldații legiunii să se îndrepte în timpul nopții, spre câmpul care se întindea în afara orașului. Abia ajunși acolo înaintea ivirii zorilor, a poruncit să fie înfipți patru pari între care să fie legat preafericitul Theogenes. După ce a fost legat de cei patru pari, tribunul a poruncit să fie bătut cu vergi foarte robuste de pădure de către opt centurioni, până când îl vor face să renunțe. După flagelare
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
am deschis ochii/ Era prea târziu,/ Cu pumnii încleștați în pământ,/ Mă rugam să mai fiu,/ Dar cine să m-audă,/ Când nimeni nu mai era viu? // Smerită am început să aștept/ Să trec înapoi în somn/ Cu mâinile adânc înfipte în carnea sa,/ Știind că numai acest vis de mort/ Mă mai poate salva." (Pradă visului meu). Atmosfera onirică, romantică este din nou reconsiderată, transformându-se într-un spațiu întunecat al groazei și al spaimei. Realitatea capătă dimensiuni lugubre, în
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
toți cetățenii țării, dacă și-ar fi îndeplinit conștiincios obligațiile față de autorități. Totuși, adolescentul originar din Slobozia întrecea măsura. Versurile lui erau de o exuberanță sfidătoare și respirau o libertate fără margini, care îi amețea pe cititori. (...) Nesupus, gata să înfigă pumnalul ironiei în oricine încearcă să-l supună vreunei constrângeri, el se înfățișează ca o neverosimilă ființă liberă într-o lume a obedienței și a resemnării."229 Atacă tinerețea, nepăsarea de a rosti ceea ce este interzis, candoarea, jovialitatea, care devin
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
Constantin Popa. Un text dens și neliniștitor, ca o sirenă în noapte. Un text ca un oftat profund, după care ai nevoie de aer. Un text polifonic ca mesaj și ca scriitură dramatică. Un text ale cărui litere îți rămîne înfipte în memorie, ca niște ace reci și febrile, multă vreme după lectură... A freamăt... A neuitare. Ovidiu Lazăr *** Stau și mă gândesc cum să fac această operație matematică: să scad din cei 70 de ani de Teatru, pe unde să
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
spuneai că te lași... Gh. P. doi: Exact... Gh. P. unu: Și cînd te lași? Gh. P. doi: Am spus că mă las..., n-am spus cînd... Gh. P. unu: Așa cum ți-am promis, cînd o să mori, am să-ți înfig între degete un Dunhill... Gh. P. doi: Și eu ți-am spus că printre flori trebuie să pui patruzeci de pachete..., să am pînă cînd sufletul o să ai drumul raiului...; patruzeci de zile înseamnă patruzeci de pachete..., ba chiar cincizeci
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
căror ediție critică lucrează), Încheiată, fulgerător, dar la fel de elegant, cu moartea scriitorului (a unui alter ego Învins În lupta cu limbajul, a unei vârste prea fragile, concret, a acestui Thomas Pilaster al cărui cadavru a fost găsit cu un coupe-papier Înfipt În gât). Autopatișă, ironie, la prima vedere, romanul lui Chevillard este și o autopanoramă, o parabolă metatextuală. Talentul plin de forță al scriitorului și capacitea sa de a figura o realitate absurdă placată pe cea cotidiană, banală, nu-i sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
nivelul semnelor lui exterioare, atitudine respinsă însă de un Planchon sau de un Chéreau, care vor să păstreze legătura reprezentației și a strategiilor de supraveghere cu originea lor străveche, ca pe un mijloc de a recunoaște și anumite rădăcini adânc înfipte în trecut ale teatrului. Pentru ei, supravegherea se poate foarte bine realiza pe o scenă grație practicilor artizanale îndelung folosite, îndelung verificate și încă eficiente, în ciuda faptului că poartă pecetea acelui „arhaism” de care vor să se elibereze - prin renunțarea
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
tăcere prevestitoare. Iar mama așezată cu copilul are acum deasupra capului o mulțime zgomotoasă, personajul lui Iosif aplecându-se înapoi și întinzând urechea spre a asculta fiecare idee sceptică spusă în șoaptă de prietenul său și soldatul înarmat părând să înfigă brutal sulița în capul Fecioarei. Avem din nou sub privire o scenă lumească de un adânc simbolism datorită aparenței de pe suprafața frontală care rămâne, la urma urmei, spațiul familiar al ambianței picturale. Capitolul X Centri și rețele în construcții Arhitectura
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
veselie fără rost." Alteori creionează un univers al groazei, de coșmar, cu mașini și trenuri înspăimântătoare, cu sunete de claxoane stridente, torturante pentru nervi. O spaimă metafizică amenință existența: "Drumul, ducând departe, în sensul opus/ Acelui ceasornic uriaș/ Cu axul înfipt in Marele Oraș/ Dar aflat înăuntru tuturor acestor mizerii!/ Dar poate ar trebui să mă sperii." Poetul integrează o lume de fantastic în dimensiunea existenței cotidiene urbane, ea amintește de poveștile populare germane ("Istoria lui Claus și a giganticei spălătorese
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]