6,026 matches
-
somn o cuprinde, deși își repetă cu certitudine că triumful e posibil prin încercări repetate. Ideile sunt bătătorite, fără încărcătură emoțională, nu ne mai spune nimic. "Sala nervilor", "Răsad de spini" sunt volume în care încă se confesează dramatic și discret. Întâmplări și amintiri întoarse în posibilitate, ca și "Pastelurile", vibrează iarăși în suflet. Constanta Buzea este o poetă inegală, dar poetă. Ileana Mălăncioiu "Pasărea tăiată", E. P. L., 1967; "Către Ieronim", Eminescu, 1970; "Inima reginei", Eminescu, 1971; "Poezii", Editura Cartea Românească
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
cromatice și muzicale: "Și dorm cu somnul celor ce-au tras la coasă o vară." Cu volumul lui Ion Horea " Coloana în amiază", publicat în 1961, se lărgește aria de cuprindere a evocării istorice. "Viziunea în Apuseni" dezvăluie, într-o discretă incantație, figurile lui Horea și Iancu: "Când peste lumea toată/ se ridica soarele cât o roată/ Picurându-și sângele în Criș/ Cei doi s-au oprit în luminiș,/ Să-și aștepte ortacii/ Se aprindeau apele și copacii,/ Când a fost
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
posibilitatea atingerii lui: "Și dacă totuși nu stăm/ aproape,/ ci măreția lui/ mă face să-i zăresc distinct/ fiecare por al pielii?". Aleph fiind primul cardinal infinit, la puterea zero, reprezintă, așa cum demonstrează Nichita Stănescu prin cuvinte, mulțimi numărabile, valori discrete; la puterea unu, mulțimile devin nenumărabile, ele reprezentând puterea continuului; și neobosit definește infinitul; El e înăuntru. O, nimic nu e/ în afară. Totul e înăuntru./ însuși cosmosul nu există decât/ înlăuntrul său." Și pentru că Aleph la puterea Aleph este
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
face parte și din familia lui Heliade, fiind un poet al gesturilor enorme, angajat într-o teribilă confruntare cu existența. Ancorează poezia în problema destinului individului și a unei colectivități în istorie, dar descoperim în cuprinsul volumelor și un lirism discret, în afara ostentației atât de caracteristică poeziei sale. Poetul debutează cu volumul "Ultrasentimente" (1964), torențial, într-un vers larg și pletos, în care se cuprinde un cer de gânduri și fapte; acestea îl reprezintă pe adolescentul care-și cheamă pe cei
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
aplicată în toate cazurile ce intră sub incidența ei; însă asta nu ne împiedică să o aplicăm în unele cazuri, pedepsindu-i cu credință în eficiența legii pe cei care au avut nenorocul să fie prinși. Nimic nu poate vindeca discretul iz de nedreptate pe care-l poartă cu sine această pedeapsă și cel pedepsit, derivat și din faptul că alții au scăpat, situație în care nu se mai poate vorbi de domnia legii. (Legea pare mai degrabă o doamnă frumoasă
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
popor capabil să genereze elite; asta echivalând cu absența unei ierarhii organice, deci cu anarhia. Concluzia: suntem o națiune anarhică. Dacă lăsăm educația noastră sentimentală pe seama moralei va trebui să suportăm în continuare angoasele provocate de revolta biologicului în fața acțiunii discret sterilizantă a normelor etice. Însă și smulgerea afectivului din zona eticului aduce o sărăcire. Soluția: o educație afectivă ce se dezvoltă odată cu însușirea normelor morale, astfel încât sentimentele noastre să nu mai fie polarizate de dihotomia bine-rău. * Între crimă și apărare
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
mai greu să vezi producătorii. Semn că și munca devine tot mai impersonală; lui "eu muncesc" i-a luat locul "se muncește". * Scriu cu teama de a nu uita! Atâtea gânduri s-au pierdut în negura amintirilor, lăsând doar umbrele discrete ale sensurilor pe care le-au vehiculat, încât mă tem de pierderea conținuturilor mele reflexive ce echivalează în fond cu o știrbire a identității. Scrisul reușește să-mi salveze acele părți din mine despre care nu știu unde pleacă; e forma mea
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
au marcat existența; încerc, disperat, să-i recuperez absența, însă va rămâne întotdeauna ceva de neînlocuit. * O carte scrisă poate constitui o oportunitate de a te exprima în mod complet într-un domeniu, urmând ulterior a efectua doar câteva schimbări discrete, dictate de repoziționările personale. Prin intermediul ei îți poți fixa contururi sau îți dai limite ce-ți stabilesc în mod cvasi-definitiv conținuturi. Există, așadar, cărți definitive și cărți intermediare, ultimele deschizând către așteptările viitoare. * Marea problemă a teoriei evoluționiste o constituie
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
vezi semenii regretându-l, asumând o cecitate față de suferința nevinovaților (sau parțial vinovaților), pentru a avea curajul de a-l critica; cu atât mai mult cu cât, odată cu el, critici și ceva din tine-le acelor timpuri (ceea ce presupune o discretă depărtare de sine). * O dimensiune a vinii asumate: să trăiești cu teama că se va afla înainte de a avea curajul mărturisirii! Proiectele prea ample nu-ți permit să te bucuri de reușitele mărunte. Semn că fericirea presupune o combinație reușită
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
Dacă nimic nou nu-ți vine odată cu fiecare rând, atunci actul de a scrie se transformă într-un simplu gest de orgoliu, ceilalți urmând a fi agresați de o contondentă mulțumire de sine. Cartea trebuie să poată institui și o discretă complicitate critică a cititorului față de autorul devenit personaj. Altminteri, ea va fi situată la înălțimea amvonului, posibilul său fiind proiectat numai în zona gesturilor de supușenie ale unor oameni pregătiți să înghită satisfăcuți sensuri ale existenței livrate de-a gata
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
de științe socio-umane), fapt care ar dezvălui ruptura existentă între progresul tehnologic și Istorie. În acest caz împrumutarea ideii de progres de către "științele sociale" din zona științelor exacte ar da seama de una din marile erori ale umanității. Poate că discreta răceală cu care ne întâmpină occidentalii nu este de fapt decât unicul mod de-a fi pe care știu să-l adopte în raport cu ceilalți (lipsa căldurii având drept corolar absența bârfei). * Tehnologia tinde să elimine științele umaniste pentru a-și
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
învinovăți drept principal constituent. * Bătrânețea începe atunci când începi să privești cu tot mai multă invidie generațiile ce vin în urma ta. Dacă până atunci aveai privirea ațintită la cei mai în vârstă ca tine, încercând să-ți găsești modelele și cu discreta speranță că vei ajunge la o anume înțelegere a vieții de care-i credeai suspecți, dintr-o dată direcția interesului se schimbă către cei al căror singur avantaj îl constituie tinerețea. De fiecare dată e o fugă după viitor: al tău
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
fotoliul meu - i-am văzut ochii verzi umeziți de lacrimi -, a scos din buzunar un inel și cu voce tremurată mi-a zis simplu: „Aș vrea să fiu numărul tău unsprezece, consimți?“ A doua zi ne-am căsătorit; după ceremonia discretă am urcat în avion și noaptea nunții am petrecut-o într-un hotel de lux din Veneția. Vă imaginați ceva mai delicios ca asta: un bărbat de modă veche, care nu agreează sexul premarital? 10. încheieretc "10. încheiere" V-am
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
O societate care favorizează violența riscă să o întâlnească în diferite domenii ale vieții sociale: domeniul penal, relații părinți-copii, relații între bărbat și femeie etc. Având în vedere faptul că violența reprezintă un continuu și nu e doar un fenomen discret, ne putem aștepta ca într-o societate care acceptă pedeapsa corporală să existe mai multă violență intrafamilială și tratamente dure. Însă aspectelor culturale și interculturale trebuie să le adăugăm aspectul intracultural. În majoritatea culturilor, există diferențe la nivelul subcultural și
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
ilustrează Bacovia, care scoate ceva memorabil din cuvîntul „atom” în cunoscutul vers din „Largo”: „Muzica sonoriza orice atom...”, generalizare de efect, deschidere largă către micro și macrounivers, manifestare de maximă acuitate a sensibilității, amestec subtil de reverie calmă și suferință discretă 10). Arghezi și Bacovia folosesc și cuvîntul „moleculă”. Autorul Cărticicăi de seară, în joacă, pentru a sugera miniaturalul: „Vrui, cititorule, să-ți fac un dar,/ O carte pentru buzunar,/ O carte mică, o cărticică./ Din slove am ales micile/ Și
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
dintr-o călătorie n-avea nici o legătură cu mișcarea simbolistă. La fel D. D. Pătrășcanu, Mircea Damian și alții. Să mai adaug că, personajele mai multor romane din și despre acea perioadă poartă costume negre, deoarece sînt „de o eleganță discretă și severă”? Așa stînd lucrurile, faptul că Bacovia e mereu „în culori închise” („Nervi de toamnă”) nu constituie ceva original. Și totuși din consecvența cu care o face se pot extrage cîteva semnificații. „Hainele negre și încheiate cu grijă” denotă
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
în creierul care ardea...” Cu toate astea, nimeni n-a scris, în legătură cu sine sau cu alții, „Iar creierul ardea ca flacăra de soare”, vers, dacă pot zice așa, de o putere atomică! Prima parte a poemului „Idei” e o foarte discretă pildă despre bătrînețe, ca zbatere între dorință și neputință. Simțurile sînt încă vii, dar lipsește energia care să le susțină: „Cîntec, deasupra cetății,/ îmbătrînire?!/ Eternității i-am zis:/ La muzica asta frumoasă,/ Sunt lipsuri/ în sîngele meu...” Deși ar vrea
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
poet. Probabil că mamă-sa i-a strecurat în buzunar cîțiva lei de cheltuială, ca să nu plece de-acasă tot așa cum venise, mai promițînd pe deasupra și alți bani, poate mai tîrziu, cînd părinții vor primi adresa lui din Blaj. Trecerea discretă pe la mormîntul Casandrei, pe care crescuse iarba, i-a inspirat cîteva versuri de pios omagiu: "Colo-n cimitiru cu cruci risipite Te plimbă adesea cu gînduri uimite Alege-ți o cruce, alege-un mormînt Și zi: aici doarme amorul meu
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
unei femei care a reușit să se identifice cu un subiect atât de complet încât cu adevărat Alexis este confesiunea unui bărbat care cade victimă slăbiciunilor sale, atât de deplin încât nu mai există nici un rând din această confesiune lucidă, discretă și cu atât mai patetică, care să nu pară admirabil de verosimil 31. Yourcenar a surprins implicațiile acestei expresii și urma să persiste în această identificare încă șase decenii de aici încolo. A preluat conducerea de la Flaubert, cel mai mare
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
În primul rând, mecanismul de la fiecare capăt poate înregistra doar o proporție a semnalelor care sunt emise la celălalt capăt, sau poate înregistra aceste semnale doar într-o anumită măsură, transformând variațiile continui de intensitate într-o serie de niveluri discrete. Acest lucru este posibil deoarece mecanismele sunt de obicei adaptate pentru a "percepe" evenimente doar de o anumită anvergură sau profunzime. În al doilea rând, mecanismele de la fiecare capăt trebuie să fie capabile să "înțeleagă" tot ce se emite prin
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
lor. Nu, firește, numărul de cărți publicate de fiecare autor, ci valoarea lor mi-a dictat, volens, nolens, atât spațiul acordat lui, cât și modul în care am ales să-l tratez. Astfel se explică de ce, să spunem, unui poet discret, parcimonios, dar autentic îi acord un spațiu extins și mai multă "atenție" critică decât unui autor zgomotos, prolific mai peste marginile iertate, și, firește, pe deplin convins că este genial. Mă aștept, desigur, la reacții dintre cele mai umorale tocmai
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
fără excepție, " Versurile sale sunt bântuite de obsesii nocturne, un aer lunatic stăpânește imaginația poetului și-n decorul halucinant al peregrinărilor fiecare gest are valoarea unui ritual. În confuzia simbolică prefigurată în imagini ale decrepitudinii, poetul dă la iveală nostalgia discretă a purificării" (Radu G. Țeposu). Poate nicăieri apetența pentru ritual și histrionic, dar și nostalgia reținută a purificării nu sunt mai vizibile ca în poemele de o largă respirație Câmp negru și Nouă variațiuni pentru orgă, cu siguranță două dintre
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
terțului, Editura Junimea, Iași, 2006, ediția a II-a Editura Curtea veche, București, 2009; Marea înfățișare a lui Mihai Ursachi, Princeps Edit, Iași, 2006; 101 dialoguri în libertate, interviuri, Editura Ideea Europeană, 2007; Vieți controlate, Editura Junimea, Iași, 2009; Farmecul discret al dreptei cumpăniri, Eikon, Cluj, 2010; Gânduri despre poezie, Editura Limes, Cluj, 2010; 101 dialoguri în libertate II, interviuri, Editura Ideea Europeană, 2011; Despre barbari sau Invazia omului plat, Editura Litera Internațional, București, 2011; 101 dialoguri în libertate, interviuri, vol
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
barbari sau Invazia omului plat, Editura Litera Internațional, București, 2011; 101 dialoguri în libertate, interviuri, vol. II, Editura Ideea Europeană, 2011; Despre barbari sau Invazia omului plat, Editura Litera Internațional, București, 2011 (Premiul special al Uniunii Scriitorilor din România); Farmecul discret al dreptei cumpăniri, Editura TipoMoldova, Iași, 2012 (ediție revăzută). Membru al Uniunii Scriitorilor din România, al PEN-clubului european, al Societății Ziariștilor Români și al Asociației Ziariștilor Români. Premii și distincții (selectiv): Premiul revistei "Poesis", pentru cea mai bună carte a
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
pentru totdeauna domnia dreptății; apelul la stăpînul salvator, restaurator al ordinii sau realizator al unei noi măreții colective. Această listă recapitulativă e departe de a fi închisă. Unele dintre aceste teme, prezentate într-o manieră mai mult sau mai puțin discretă, pot fi întîlnite în planul secund al cîtorva dintre marile construcții doctrinale ale secolului trecut, chiar și printre cele care își revendică în mod insistent rigoarea demonstrației și caracterul științific al postulatelor lor. Aceasta este, fară îndoială, sursa și explicația
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]