5,939 matches
-
în cînd, ca să se mai răcorească în acest frecuș general. Capitolul LXVII PĂTURA Am acordat o atenție destul de mare pielii balenei, un subiect oarecum delicat. Am purtat pe mare discuții în contradictoriu cu unii vînători de balene experimentați, iar pe uscat cu unii savanți naturaliști. Părerea mea inițială rămîne neschimbată, dar e numai o părere. întrebarea care se pune este: ce anume e pielea balenei și unde anume se găsește ea? Că e grăsimea ei, știți acum. Această grăsime are oarecum
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
se afla la mai puțin de-o bătaie de pușcă iar între ea și Pequod circulau mase de aer și de apă neprihănite, căpitanul refuza să intre în contact direct cu noi, preferind să respecte cu strictețe carantina, după obiceiul uscatului. Dar asta nu ne împiedica defel să comunicăm unii cu alții. Ținîndu-se la o distanță de cîțiva iarzi de „Pequed“, ambarcațiunea izbuti, cu ajutorul vîslelor, să rămînă în linie paralelă cu vasul, care înainta greoi printre valuri îcăci între timp se
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
spre apostolat îl făcuse să plece din Neskyeuna la Nantucket, unde, cu acea șiretenie caracteristică nebunilor, își luase o înfățișare corectă și normală și se oferise să lucreze ca mus pe „Jeroboam“. Fusese angajat, dar odată ajuns în larg, cînd uscatul încetase să se mal zărească, nebunia tînărului izbucni din nou. Declarînd că e arhanghelul Gabriel, îi porunci căpitanului să sară peste bord. își scosese la iveală și un manifest, prin care se proclama „eliberatorul“ insulelor și „vicar general al oceanului
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
o lecție ce nu se cuvine dată uitării. Ar trebui ca arta moșitului să fie învățată așa cum se învață scrima, boxul, călăria sau canotajul. Știu că această ciudată pățanie a omului din Gay Head va părea neverosimilă anumitor locuitori ai uscatului, deși s-ar putea ca și ei să fi auzit sau să fi văzut pe careva căzînd într-o fîntînă - accident care se întîmplă destul de des, însă nu se poate compara cu accidentul indianului, avînd în vedere că ghizdul fîntînii
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
la bord. Toate cele trei ambarcațiuni adăstau astfel pe marea ce se legăna lin, iar oamenii priveau în adîncul amiezii ei veșnic albastre, din care nu răzbătea nici un geamăt, nici un strigăt și nici măcar vreo bășică de aer. Care om al uscatului și-ar fi închipuit că, sub întinderea asta placidă și tăcută, se zbuciuma și se zvîrcolea în agonie cel mai grozav monstru al mărilor? La prova atîrnau doar vreo opt degete de saulă. Cum să crezi că marele leviatan ar
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
azvîrlite în ambarcațiuni și încolăcite în grabă, așa ude cum erau; nu peste multă vreme, balena își făcu apariția cu vreo două lungimi de corabie mai încolo. Mișcările ei arătau limpede că era sleită de puteri. Mai toate animalele de uscat au în venele lor anumite valve ori supape, prin care, cînd sînt rănite, sîngele e împiedicat, măcar temporar, să se scurgă în unele direcții. Balena nu posedă așa ceva, una din caracteristicile ei fiind că întreg sistemu-l vascular are o structură
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
se repeadă asupra unei balene. Să nu ne lăsăm înșelați de reprezentările acestei scene în pictura modernă, căci, deși făptura înfruntată de acel viteaz vînător de odinioară este înfățișată vag sub forma unui grifon și deși bătălia are loc pe uscat, iar sfîntul e călare - totuși, gîndindu-ne la marea ignoranță precumpănitoare în acele vremuri, cînd artiștii nu cunoșteau adevărata formă a balenei și gîndindu-ne că, la fel ca în cazul lui Perseu, balena Sfîntului Gheorghe ar fi putut să se urnească
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
să se bată cu Moby Dick - în apele pe care le frecventa cel mai mult și în sezonul în care era cel mai probabil că-și va face apariția acolo. Cum se face însă că Ahab nu poposea niciodată pe uscat, în acest ocol al lumii? Oare echipajul lui se mulțumea să bea doar aer? De bună seamă că se va opri undeva ca să ia apă. Ei bine, nu! De multă vreme, soarele rotitor își străbate crugul de foc, fără a
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
de ce, în vreme ce alte corăbii, care pornesc spre China de la New York și se întorc pe aceeași rută, fac popas în vreo douăzeci de porturi, balenierele pot să rămînă în tot acest timp pe mare, fără a zări măcar o fărîmă de uscat și fără ca marinarii ei să vadă vreun alt om în afară de niște marinari ca și dînșii, la bordul vreunei alte corăbii; încît, dacă li s-ar da vestea că a venit din nou Potopul, ei ar replica: „Nu-i nimic, băieți
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
niște filfizoni flușturatici ar fi lăsați să pătrundă în sanctuarul fericirii conjugale? deși, orice ar face Pașa, tot nu-l poate alunga din patul său pe cel mai faimos Lothario, căci, vai! toți pești dorm în același pat! După cum, pe uscat, doamnele pricinuiesc adesea cele mai teribile dueluri între admiratorii lor rivali, balenele sînt uneori cauza unor lupte pe viață și pe moarte, între bărbătușii ce le îndrăgesc. Aceștia se duelează cu lungile lor fălci inferioare, ajungînd uneori să și le
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
către soare - un surghiunit solitar ca și el, deși mai înalt și mai strălucitor. Pe o vreme calmă, a înota în plin ocean este un lucru la fel de ușor pentru cineva cu experiență, pe cît e de ușor să circuli pe uscat într-o trăsură cu droturi. Dar pustietatea oceanului este de neîndurat. Cine-ar putea să descrie intensa concentrare a omului pierdut în mijlocul unei asemenea pustietăți nemiloase? Observați cît de aproape de vasul lor se țin marinarii cînd se scaldă într-o
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
un vînător african belește un șarpe boa. După ce a scos-o, o întoarce pe dos, ca pe-un crac de pantalon, o întinde bine - așa fel încît aproape că-i dublează diametru - și în cele din urmă o atîrnă la uscat, în greement; nu după multă vreme o dă jos și, după ce taie o bucată lungă de vreo trei picioare dinspre vîrful ei ascuțit, face la celălalt capăt două găuri în chip de mîneci și se vîră el însuși înăuntru. Iată
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
aramă de lîngă cazane, ca să le umple cu ulei, cum se umplu carafele cu bere de la butoi! El folosește cel mai curat ulei, în starea lui brută și, de aceea, nealterată - un lichid necunoscut lămpilor solare, lunare sau astrale de pe uscat, un lichid dulce precum untul scos din laptele vacilor duse la pășune în aprilie! Vînătorul de balene își caută uleiul ca să fie sigur de prospețimea și puritatea lui, așa cum drumețul din prerie își caută singur vînatul pentru cină. Capitolul XCVII
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
ambarcațiunea pînă sub parapetul vasului, pentru a o lăsa numaidecît să se prăbușească pînă la jumătatea carlingii. Cum pe corabia străină nu exista, firește, ingeniosul dispozitiv inventat de Ahab, acesta se afla acum în situația penibilă a unui om al uscatului și cerceta din ochi, deznădăjduit, bordul înalt și săltăreț al corabiei, pe care nu putea spera să-l atingă. Am mai arătat, cred, că de câte ori întîmpina vreo cît de mică dificultate pricinuită indirect de infirmitatea lui, Ahab se enerva și-
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
unt 20.000 livre de brînză de Texel și de Leyda 144.000 de brînză îprobabil de calitate inferioară) 550 butoaie cu rachiu de ienupăr 10.800 butoaie de bere. Mai toate tabelele statistice îți lasă un gust teribil de uscat la lectură, ceea ce nu e, însă, cazul cu prezenta listă, care-l face pe cititor să se simtă copleșit de un adevărat potop de băutură și mîncare bună. Am închinat trei zile digestiei studioase a acestei uriașe cantități de bere
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
oameni la fiecare tonă, cașalotul acela va depăși cu mult în greutate populația unui întreg sat, cu o mie o sută de suflete. Nu sînteți de părere că, pentru a putea să și-l reprezinte în mișcare, un om al uscatului trebuie neapărat să-i atribuie acestui leviatan niște creieri care să-l tragă aidoma unor boi înjugați? După ce v-am înfățișat în fel și chip craniul cașalotului, răsuflătoarea, falca, dinții, coada, fruntea. aripile și alte părți ale trupului, vă voi
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
lămuritoare. Pînă la urmă, însă, totul a ieșit la iveală - cel puțin în ce privește întîmplarea cu pricina. Accidentul acela nefericit era cauza izolării sale vremelnice. Și nu numai a ei, ci și a retragerii lui sistematice din cercul acelora care, pe uscat, aveau, dintr-un motiv sau altul, privilegiul de a se apropia de el, cerc din ce în ce mai strîmt și din ce în ce mai timid, pentru care pomenitul accident - rămas inexplicabil în ochii adumbriți ai lui Ahab - se încărcase cu spaime deloc străine de tărîmul duhurilor
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
dulgher deveni inutilă; iar cînd unii dintre marinari își exprimară plăcuta surpriză, el le răspunse că pricina acestei însănătoșiri subite este următoarea: în momentele acelea critice, își adusese aminte de-o trebușoară pe care nu apucase s-o facă pe uscat, așa că-și schimbase gîndul în ce privește moartea: încă nu putea să moară, mărturisi el. Oamenii îl întrebară atunci dacă viața sau moartea erau, pentru el, o chestiune ce depindea de voința și bunul lui plac? Firește, le răspunse el... într-un
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
voi supraviețui. Ă Iată și o a treia chezășie, bătrîne, zise FedaIlah, ai cărui ochi scăpărară în întuneric aidoma unor licurici. Doar de funie poți muri! Ă Vrei să spui, de ștreang!... Așadar sînt nemuritor, pe mare ca și pe uscat! exclamă Ahab rîzînd batjocoritor. Nemuritor pe mare ca și pe uscat! Amîndoi amuțiră apoi. Zorile cenușii răsăriră iar oamenii adormiți se sculară din fundul ambarcațiunii. Pînă la amiază, balena moartă fu adusă lîngă corabie. Capitolul CXVII SEXTANTUL Sezonul de vînătoare
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
FedaIlah, ai cărui ochi scăpărară în întuneric aidoma unor licurici. Doar de funie poți muri! Ă Vrei să spui, de ștreang!... Așadar sînt nemuritor, pe mare ca și pe uscat! exclamă Ahab rîzînd batjocoritor. Nemuritor pe mare ca și pe uscat! Amîndoi amuțiră apoi. Zorile cenușii răsăriră iar oamenii adormiți se sculară din fundul ambarcațiunii. Pînă la amiază, balena moartă fu adusă lîngă corabie. Capitolul CXVII SEXTANTUL Sezonul de vînătoare de la Ecuator se apropia de sfîrșit. Ori de cîte ori Ahab
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
aș putea îndura o asemenea priveliște, n-aș putea răbda să-i aud urletele. Mi-aș pierde liniștea, somnul, ba chiar neprețuita lumină a cugetului, pînă să se termine călătoria asta insuportabil de lungă. Ce-mi rămîne de făcut, atunci? Uscatul e la sute de leghe depărtare, iar Japonia, țara cea mai apropiată, e ferecată cu șapte lacăte. Sînt singur pe această mare pustie, iar între mine și lege sînt două oceane și un întreg continent... Da, da, așa e. Este
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
furtuni! Patruzeci de ani pe marea necruțătoare! Sunt patruzeci de ani de cînd Ahab a părăsit pămîntul pașnic, pentru a se război cu grozăviile din adîncuri! Da, da, Starbuck, din acești patruzeci de ani, n-am petrecut nici trei pe uscat. Cînd mă gîndesc la viața pe care-am dus-o, la singurătatea dezolantă în care am trăit, închis ca într-o fortăreață în care nu poate pătrunde, pînă la comandantul zidit de viu înăuntru, nimic din căldura, câmpurilor verzi dimprejur
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
adie sub cerul senin, cu o putere blîndă și statornică, neabătîndu-se din drumul lor, oricît s-ar strădui curenții marini să le tragă în jos și oricît s-ar suci și s-ar învîrti cele mai puternice fluvii Mississippii ale uscatului, care nu știu încotro să se-ndrepte - alizeele astea, cel puțin, știu ce vor! Da, alizeele astea, care-mi mînă corabia vitează drept spre țintă, alizeele astea sau un vînt asemănător lor - un vînt la fel de neclintit și de viguros, îmi
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
saxon, care apare o dată și la Shakespeare: „...Mîniosul cer îi sperie de moarte pe drumeți/ Făcîndu-i să rămînă noaptea-n peșteri. Regele Lear, îactul III, scena a 2-a). Cuvîntul nu mai e deloc în uz în limba oamenilor de pe uscat. Cînd aceștia îl aud pentru prima oară, din gura unui nantucketez, ei sînt înclinați să-l considere un termen derivat din experiența sălbatică a vînătorilor de balene. Cam același lucru se petrece cu multe alte „saxonisme“ viguroase, care au imigrat
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
instalații neregăsite în cadrul 8-12 clasei 2.1.22. ─────────────────────────────────────────────────────────────────────────────── 2.1.23. Mașini, utilaje și instalații pentru circulația mărfurilor 2.1.23.1. Mașini pentru pregătirea alimentelor. 5-9 ─────────────────────────────────────────────────────────────────────────────── 2.1.23.2. Mașini de spălat vesela și tacâmuri. 8-12 Dulapuri pentru uscat și încălzit vesela și tacâmuri. Mașini, utilaje și instalații pentru conservarea și desfacerea preparatelor alimentare și a băuturilor. Linii de autoservire pentru alimentația publică. ─────────────────────────────────────────────────────────────────────────────── 2.1.23.3. Mașini și utilaje pentru prepararea mâncărurilor, în afară de: 6-10 ──────────────────────────────────────────��────────────────────────── 2.1.23.3
EUR-Lex () [Corola-website/Law/164515_a_165844]