56,630 matches
-
Uniunii Europene (Alhadeff, Hugendubel, 2005, p. 103). Constituția Uniunii Europene reprezintă un proiect european cu un impact deosebit pentru configurația actuală a Uniunii Europene, în special în contextul actualei reconstrucții a spațiului european și în perspectiva viitoarei extinderi și a negocierilor cu Turcia. Acest document este supus momentan dezbaterii publice, fiind respins în forma actuală în urma referendumului din unele țări precum Franța și Olanda. Este interesant faptul că, deși elaborarea Constituției este un proces extrem de complex, urmărind, în principal, reprezentarea intereselor
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
țara noastră se poate articula direcțiilor europene. După căderea regimului comunist, suportul acordat de Banca Mondială țărilor din Europa de Est a fost orientat mai ales spre influențarea politicii într-o direcție rezidualistă concentrată asupra privatizării. Responsabilitățile asumate de aceste țări prin negocierile de aderare la Uniunea Europeană au condus la reducerea acestor tensiuni prin concentrarea eforturilor asupra construirii unei „strategii sociale de piață” (Deacon, 2000, p. 147). În acest context, tendința este de trecere de la universalitatea schemelor de securitate socială la selectivitate și
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
nou, alternativ statului, ca o condiție de acces la aceste resurse. Acest efect apare și mai evident în cazul statelor din sud-estul Europei, unde adoptarea standardelor europene în domeniul dezvoltării regionale părea indispensabil succesului aderării, reprezentate prin capitolul 21 de negociere. Astfel, putem întâlni regiuni de dezvoltare în toate țările în curs de aderare, chiar și în cele mai mici și mai omogene dintre ele. Această dimensiune normativă a regionalizării poate fi înșelătoare. Nu trebuie uitat că în statele europene în
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
23 aprilie 2001). În România sistemul de dezvoltare a politicii regionale, după modelul existent la ora actuală în Europa, s-a dezvoltat începând cu 1997-1998, după ce a fost formulată cerea oficială și explicită pentru aderare la UE. România a deschis negocierile la capitolul 21 - referitor la politica regională și coordonarea instrumentelor structurale, în cadrul Conferinței de Aderare din 21 martie 2002. Evoluția politicii regionale în România este monitorizată prin Rapoartele anuale ale Comisiei în legătură cu progresul României pe calea integrării. În raportul CE
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
nu există încă o coeziune politică clară și consolidată. S-a început dezvoltarea capacității administrative, dar este necesară continuarea eforturilor în stabilirea sistemului de manegement și implementare” (http://www.anchete.ro/documente/texte/164.pdf). Prin închiderea capitolul 21 de negociere cu Uniunea Europeană, la Bruxelles, în 23 septembrie 2004, s-au confirmat fondurile pe care le va primi România după aderarea la UE, ca fonduri structurale și de coeziune. România a obținut în negocieri, pentru perioada 2007-2009, 5,974 milioane de
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
164.pdf). Prin închiderea capitolul 21 de negociere cu Uniunea Europeană, la Bruxelles, în 23 septembrie 2004, s-au confirmat fondurile pe care le va primi România după aderarea la UE, ca fonduri structurale și de coeziune. România a obținut în negocieri, pentru perioada 2007-2009, 5,974 milioane de euro, dintre care aproximativ două treimi pentru fondurile structurale și o treime pentru cele de coeziune. Tabelul 4. Fonduri UE prevăzute pentru România dupa aderare Perioada 2007-2009 2007 2008 2009 Fonduri structurale și
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
dezvoltare durabilă pe baza căreia se elaborează Planul Național de Dezvoltare (PND) ca fundament pentru programarea ajutorului comunitar prin CSC. CSC este, de fapt, un instrument financiar care se realizează pe baza PND și/sau planurilor regionale de dezvoltare prin negociere cu partenerii naționali și/sau regionali. Prin aceste documente de programare se definesc obiective, strategii de acțiune și axe de prioritate. Prima încercare de realizare a unei strategii naționale a avut loc în 1989. Datorită faptului că întregul teritoriu al
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
îmbunătățire a planului pentru perioada 2002-2005, pentru ca acesta să se apropie de forma pe care o are planul într-o țară membră. Ultima variantă a planului trebuie să îndeplinească toate cerințele necesare pentru a putea fi folosit ca bază în negocierea CSC, pentru că acesta se referă la perioada de dinaintea aderării, 2004-2006. Prima cerință se referă la demonstrarea faptului că proiectele și acțiunile ce se cer finanțate vin în întâmpinarea obiectivelor europene. Programarea se bazează pe principiul „coerenței interne” și al complementarității
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
dar și de relațiile care se stabilesc între cadrele didactice și autorități. Disparităților în ceea ce privește nivelul de dezvoltare socioeconomică dintre regiuni și comunități li se adaugă lipsa unei pregătiri manageriale a directorilor de școli sau a altor cadre didactice, necesară în negocierea și atragerea de fonduri extrabugetare, precum și în valorificarea celor existente. Ca o concluzie generală, deși în ansamblu strategiile din sistemul de învățământ din România răspund, la nivelul obiectivelor și priorităților, atât necesităților existente în sistemul educațional național, cât și direcțiilor
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
stabilizare economică prin controlul inflației și al deficitelor bugetare (UN, 2001; Townsend, 2002). Între efectele negative ale respectării condițiilor PAS se numără scăderea ocupării și deteriorarea salariilor, creșterea ocupării cu timp parțial, ca și a celei informale, scăderea puterii de negociere a muncitorilor, falimentul unui important segment de întreprinderi mici și mijlocii, invadarea pieței interne cu importuri ieftine, reducerea creditelor din cauza dobânzilor ridicate, creșterea forțată a importurilor și a datoriei externe (SAPRIN, 2000). Este tot mai larg acceptat în prezent faptul
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
a multor țări a scăzut, agricultura continuă să joace un rol esențial pentru economiile rurale. Astfel că peste tot în lume sectorul agricol este sprijinit din rațiuni politice, sociale și mai puțin din rațiuni economice. Politicile agricole sunt rezultatul unor negocieri între diverși actori acționând din rațiuni electorale sau de securitate. Agricultura nu este guvernată liber de piață. Mai mult de jumătate din bugetul anual al Uniunii Europene este folosit pentru agricultură. Datele prezentate mai jos atestă faptul că aceste fonduri
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
Ceaușescu vizitează Washingtonul / 339 Proiectul Legii reformei comerciale, de la Camera Reprezentanților la Senat / 343 Washington și București, 1974 / 347 Președintele Ford și proiectul Legii reformei comerciale / 352 Capitolul XIII. Un acord comercial româno-american și Clauza națiunii celei mai favorizate / 358 Negocierea acordului comercial / 358 Congresul și acordul comercial / 362 Ceaușescu îl vizitează pe Ford / 365 Ford vizitează Bucureștiul / 369 Primele roade ale tratatului / 371 Prima prelungire a derogării / 376 Ultimele luni ale mandatului lui Ford /386 Capitolul XIV. Drepturile omului și
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
pe care le putea prezenta chestiunea reparațiilor 42. O delegație română, condusă de N. Titulescu, a negociat, în noiembrie-decembrie 192543, la Washington, problema datoriilor contractate de România în SUA, Bucureștii fiind animați de o rezolvare "echitabilă"44 a acestora. În timpul negocierilor, care au avut numeroase momente de dezacorduri, Titulescu a păstrat punctul de vedere românesc, el considerînd "datoria către America ca una de război, nu de Relief"45. În urma tratativelor s-a încheiat, la 4 decembrie 1925, o convenție cu SUA
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
și politice. La început, a predominat factorul militar, iar în anii 1943-1944, cel politic. În lipsa raporturilor oficiale, contactele bilaterale s-au menținut prin: activitatea românilor americani din SUA și încercarea lui Carol Davila de a forma un Comitet Național 100, negocierile de pace separată angajate de emisarii guvernului antonescian și de "opoziția națională" din anii 1943-1944101, în vederea desprinderii de Axa fascistă. Numeroase informații au fost adunate de rețeaua europeană a serviciilor de informații americane, ele relevînd importanța pe care SUA o
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
în serios revendicările teritoriale ale lui Stalin cu privire la România. Trupele sovietice aveau să ajungă 138 în curînd în Europa de Est. Prin urmare, în martie 1943, cînd Eden a ajuns la Washington, a remarcat că președintele american era mai receptiv ca niciodată negocierii teritoriale cu sovieticii. Atît Roosevelt, cît și Churchill au căzut, așadar, de acord că Stalin "va dori și va trebui să obțină concesii teritoriale" din partea României 139. Izbînda sovieticilor de la Stalingrad și înfrîngerile suferite de germani în fața Armatei Roșii l-
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
sovieticii ar fi putut pune mîna pe toată regiunea Balcanilor în cazul în care nu se luau măsuri. Conștient fiind că Roosevelt nu voia să discute probleme de interes postbelic înainte de încetarea ostilităților, Churchill s-a hotărît să recurgă la negocieri bilaterale cu Stalin, pentru a pune stavilă controlului sovietic asupra Balcanilor. Într-o convorbire cu ambasadorul sovietic Gusev, pe 5 mai 1944, Eden a adus în discuție problema delimitării teritoriilor postbelice în Balcani 158. Ministrul de Externe a propus ca
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
aparțin utilajele petroliere din România; în al doilea rînd, trebuiau să recunoască guvernul democratic din București și în al treilea, să încheie un tratat de pace cu națiunea învinsă. Problema utilajelor petroliere era, fără îndoială, cea mai puțin importantă, dar negocierile ulterioare aveau să releve, în curînd, cît de mare ajunsese să fie neîncrederea dintre cele trei puteri victorioase, la doar cîteva luni după încheierea războiului. Comisia Sovieto-Americană pentru Cercetarea faptelor și documentelor privind scoaterea utilajelor petroliere din România și-a
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
sovieticii au folosit în continuare bunurile confiscate din România. Recunoașterea guvernului Groza de către SUA și Marea Britanie Spre deosebire de problema petrolieră, celelalte două puncte de pe ordinea de zi a Conferinței de la Potsdam aveau să fie soluționate, dar abia după 18 luni de negocieri istovitoare. Cei Trei au însărcinat Consiliul Miniștrilor de Externe să încheie un tratat de pace cu România, după ce aliații vor fi recunoscut un guvern democratic la București. Faptul că acest guvern trebuia să fie "democratic" aproape că făcea tratativele inutile
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
era de-a dreptul îngrozită de acel aranjament. Prin urmare, atitudinea lui Byrnes îl prinsese pe Molotov descoperit și îl determinase să facă tot posibilul pentru a menține controlul sovietic asupra Balcanilor. Byrnes arătă clar că America nu va începe negocierile pentru un tratat de pace cu România înainte ca Washingtonul să pună în discuție reprezentativitatea guvernului de la București. Molotov ripostă, menționînd că America s-a grăbit să susțină guvernul Rădescu, ce fusese ostil față de Uniunea Sovietică, dar și-a retras
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
Byrnes voia, de asemenea, să detensioneze relațiile sovieto-americane, căci Națiunile Unite urmau să se întrunească în ianuarie. Discuțiile purtate în noiembrie de către Truman cu Clement Attlee, privind controlul asupra energiei atomice i-au oferit lui Byrnes ocazia de a relua negocierile cu Molotov. Pe 15 noiembrie, Truman a acceptat ca secretele energiei atomice să fie împărtășite, treptat, Marii Britanii, sovieticii rămînînd pe dinafară. Pe 23 noiembrie, Byrnes i-a scris lui Molotov, fără știrea autorităților londoneze. El voia să se organizeze, la
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
după ureche, repezindu-se la ei fără a avea un plan clar, dinainte stabilit... Se bazează doar pe propria agilitate și prezență de spirit și speră să cîștige teren din mișcările tactice. La conferința de față, punctul său slab în ceea ce privește negocierile cu rușii este că scopul lui principal e acela de a ajunge la un acord oarecare. Ce fel de acord, nu contează prea mult. Realitatea pe care o ascunde acest acord nu-l interesează, întrucît se referă la popoare cum
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
trimis o notă diplomatică Bucureștiului. Întrucît România refuza să menționeze vreo măsură de remediere a violărilor drepturilor omului, Washingtonul a ajuns la concluzia că există un "diferend" "privind interpretarea și aplicarea Tratatului". Și cum problema nu putuse fi rezolvată prin negocieri bilaterale, Statele Unite se hotărîseră să lase problema în competența reprezentanților britanici și sovietici din București, conform prevederilor Articolului 38 al Tratatului 434. Acesta le acorda celor trei șefi de misiune un răstimp de două luni pentru rezolvarea problemei. Sovieticii au
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
compensația în România. În schimb, legislația internațională prevedea achitarea compensației în valută convertibilă în afara României. Întrucît majoritatea reclamanților americani își aveau domiciliul în SUA, evident că aceasta era soluția preferabilă 447. Bucureștiul a refuzat să accepte soluția oferită de americani. Negocierile au continuat pînă în ianuarie 1951, cînd Departamentul de Stat a hotărît ca proprietarilor americani să li se acorde compensații din bunurile românești din SUA, blocate prin Legea privind relațiile comerciale cu țara inamică. Aceste bunuri totalizau aproximativ 24,5
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
linii de credit de 7,5 milioane de dolari, însă fără succes. Dar România începuse noi tratative cu Banca Națională Chase, în vederea acordării unui împrumut de 50 milioane de dolari și Malaxa încerca să se infiltreze și el în aceste negocieri, cu scopul de a obține fonduri pentru achizițiile sale562. În același timp, Malaxa s-a întîlnit cu Arthur Bunker și Stokey Morgan, de la Lehman Brothers și le-a cerut să intermedieze o serie de acorduri dintre el și cîteva corporații
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
privind exporturile destinate Europei de Est, cu condiția ca "în ceea ce privește ritmul și coordonarea unei astfel de destinderi, să se țină seama de efectele acestora asupra eforturilor de apărare economică, în ansamblu"673. CSN 152/2 răspundea preocupărilor lui Harriman privind negocierile din cadrul COCOM, atrăgînd atenția că SUA nu trebuie să impună restricțiile de export, renunțînd astfel la tratativele cu țările prietene. Washingtonul trebuia să abordeze aceste restricții într-o manieră flexibilă și să ia în considerare "impactul sistemului de restricții asupra
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]