56,630 matches
-
și Moscova Întrunirea de la Moscova, "Tratatul de reducere a armelor strategice" (SALT) și negocierile comerciale ce au decurs de aici i-au incitat pe congresmenii și senatorii conservatori precum un steag roșu. Și nimeni nu era mai supărat din cauza acestor negocieri decît "Scoop" Jackson. Acesta era împotriva destinderii sovieto-americane și era gata să facă tot ce-i stătea în putință în următorii ani pentru a zădărnici planurile lui Nixon. În luna februarie a anului 1972, Jackson a prezentat Senatului un proiect
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
capacitatea de a asigura o mai mare flexibilitate, necesară atît pentru liberalizări îndrăznețe, cît și pentru eventuale restricții. Aceasta i-ar fi permis președintelui să implementeze un sistem temporar de preferințe generalizate pentru țările în curs de dezvoltare, să asigure negocieri bilaterale și multilaterale cu partenerii comerciali tradiționali și să încheie acorduri privind " Clauza națiunii celei mai favorizate" cu țările comuniste 1551. În urma hotărîrii Administrației de a include Clauza pentru toate țările comuniste, Bogdan, alături de cîțiva congresmeni americani și-au întețit
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
de export pentru aparatele electronice. Întrucît curentul de opinie privind comerțul Est-Vest se îmbunătățise, Control Data a reluat discuțiile cu România privind o serie de proiecte, printre care cîteva fabrici cu predare la cheie și înființarea de societăți mixte, româno-americane. Negocierile au continuat încă doi ani. Echipele tehnice ale Bucureștiului și ale firmei Control Data și-au făcut vizite reciproce. În cele din urmă, Departamentul Comerțului a anunțat că este dispus să aprobe licențele de export pentru tehnologia necesară. Pe 4
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
și aparataj de prelucrare a datelor și acela de a produce și comercializa hardware. Fabrica și-a început producția în octombrie 19741580. Pe 5 aprilie, România a semnat un contract cu o altă firmă americană. După aproape 18 luni de negocieri, General Tire a acceptat să construiască în România, la Florești, o fabrică de cauciucuri radiale în valoare de 75 milioane de dolari. Nu era o societate mixtă, dar negocierile au fost aproape la fel de complexe ca și cele cu firma Control
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
contract cu o altă firmă americană. După aproape 18 luni de negocieri, General Tire a acceptat să construiască în România, la Florești, o fabrică de cauciucuri radiale în valoare de 75 milioane de dolari. Nu era o societate mixtă, dar negocierile au fost aproape la fel de complexe ca și cele cu firma Control Data. Românii au insistat să se prevadă clauze de daune-interese. Dacă uzina nu "mergea", nu erau obligați să plătească pentru construcție. Mai mult decît atît, Bucureștiul a insistat ca
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
practică, din cauza decalajului dintre semnarea acordului și încheierea construcției. În acest răstimp, tehnologia "de ultimă oră" s-a schimbat de mai multe ori. În cele din urmă, după numeroase vizite ale specialiștilor români la sediul firmei General Tire din Akron, negocierile au fost încununate de succes 1581. Amendamentul Jackson Pe 2 aprilie 1973, John Dean a început să depună mărturie în fața comisiei de anchetă a Senatului pentru afacerea Watergate, comisie condusă de Sam Ervin. La opt zile după aceea, președintele a
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
putea atrage mai multe investiții ale firmelor americane în industria românească, pe cît posibil într-o manieră avantajoasă. Dar Comitetul își dădea seama că încheierea unui acord pe termen lung cu România ar fi avut un "impact direct asupra oricăror negocieri viitoare americano-sovietice pe tema unui acord similar." Era foarte probabil ca Moscova să interpreteze un acord pe termen lung cu România ca pe un afront deliberat și o expresie a dezinteresului față de relațiile economice dintre SUA și URSS. În consecință
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
țările din estul Europei și Uniunea Sovietică. Avînd în vedere criza de energie datorată embargoului impus țărilor arabe privind petrolul, Kissinger voia ca președintele să aibă puterea de a restabili economia internațională la nivel multilateral și de a termina cu negocierile bilaterale determinate de embargo 1642. Kissinger era categoric împotriva Capitolului IV. Înțelegea problema drepturilor omului, dar considera că politica externă americană nu trebuie să "depindă de transformarea structurii interne sovietice", la care tindea amendamentul privind emigrarea. Fiind întrebat de președintele
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
sosit la București, conducînd o delegație americană la prima ședință a Comisiei Economice Româno- Americane. În cuvîntul de deschidere, Dent a arătat că delegația americană depune eforturi în vederea obținerii Clauzei pentru România. Totuși, fără această clauză, nu se puteau face negocieri prea importante. Cu toate acestea, ambele părți au stabilit de comun acord un plafon de un miliard de dolari pentru comerțul bilateral, pînă în 1980. Conferința s-a încheiat pe 13 aprilie, urmînd ca viitoarea sesiune să aibă loc la
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
luna ce a urmat. A reușit să ajungă în Capitală abia pe 4 iunie, la o zi după ce Comitetul de Finanțe al Senatului a început să analizeze proiectul legii comerciale 1664. Deși, după cum avea să remarce Kissinger în memoriile sale, negocierile din Orientul Mijlociu i-au dat lui Jackson timp să-și mobilizeze forțele 1665, secretarul nu voia să lase pe nimeni altcineva să trateze cu sovieticii în privința emigrării. Conform unui "important reprezentant comercial anonim", Dobrînin și Kissinger au stabilit ca "nici una
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
facă o derogare și Congresul nu se opunea hotărîrii. Bogdan și Ceaușescu zăreau, în sfîrșit, o lumină la capătul tunelului, în raza căreia se putea citi cuvîntul "Clauză". CAPITOLUL XIII Un acord comercial româno-american și "Clauza națiunii celei mai favorizate" Negocierea acordului comercial Faptul că Ford a aprobat Legea comercială din 1974 și Moscova a respins acordul comercial cu SUA din 1972 a constituit un impuls pentru relațiile româno- americane. Bucureștiul și Washingtonul puteau relua tratativele privind "Clauza națiunii celei mai
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
a aprobat Legea comercială din 1974 și Moscova a respins acordul comercial cu SUA din 1972 a constituit un impuls pentru relațiile româno- americane. Bucureștiul și Washingtonul puteau relua tratativele privind "Clauza națiunii celei mai favorizate" fără să le subordoneze negocierilor comerciale sovieto-americane. Anul 1974 se încheiase în mod favorabil în ceea ce privește relațiile româno-americane. Pe 13 decembrie, cele două țări și-au prelungit cu cinci ani Acordul de cooperare și schimb cultural și științific 1697. La o lună după aceea, în ziua
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
produselor românești 1700. Comitetul a acceptat, de asemenea, ca Eximbank să aștepte ca acordul comercial să fie mai întîi aprobat de către Congres înainte de a acorda alte credite României. Mai mult decît atît, Comitetul a anticipat că vor începe, în curînd, negocieri cu Bucureștiul pentru un acord pe termen lung1701. Această prognoză din ianuarie nu și-a pierdut valabilitatea, în ciuda unor practici comerciale românești ce îngrijorau conducerea de la Washington. În ultimii ani, Statele Unite vînduseră porumb Portugaliei. În cursul iernii 1974-75, Washingtonul a
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
politică a României în Europa de Vest. Aceasta a înfuriat Departamentul de Stat, care l-a atenționat pe Barnes să nu mai vîndă porumb Bucureștiului fără aprobarea guvernului, înainte de a se rezolva problema portugheză 1702. Și totuși, această problemă nu a afectat negocierile comerciale bilaterale. Principala problemă comercială, pentru rezolvarea căreia a fost nevoie de cîteva săptămîni, era necesitatea ca România să dea asigurări privind interzicerea dumpingului produselor de pe piața americană. Neavînd economie de piață, România avea mînă de lucru ieftină și putea
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
cît și cele manageriale voiau să li se garanteze că România nu intenționează să exporte atît de multe produse specifice încît să pună în pericol sau chiar să submineze piața de desfacere pentru anumite mărfuri 1703. Pe de altă parte, negocierile vizau problema emigrării. Acesta era un subiect delicat. Ceaușescu a precizat în repetate rînduri că nu există nici o corelație între "Clauza națiunii celei mai favorizate" și emigrare. Însă, după cum arăta Barnes, aceasta "era pentru uz intern". America voia asigurări că
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
la fel de important, România a refuzat să dea vreo garanție scrisă în privința vreunei corelații între emigrare și comerț. Ca urmare, tratativele au fost încetinite, în vreme ce Barnes și negociatorul român, Nicolae Nicolescu, căutau o formulă acceptabilă de ambele părți. Pe 18 martie, negocierile comerciale se apropiau de final, dar pentru problema emigrării era încă nevoie de timp. În consecință, Departamentul de Stat a hotărît să încheie acordul comercial, dar să nu-l prezinte Congresului pînă cînd nu se va fi pus la punct
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
mesajul pentru președinte era transmis mai curînd de grupul coral decît de Bogdan era tipic pentru Ceaușescu. Cînd voia să ia legătura directă cu președintele american, trimitea un mesaj prin oricine avea acces la Biroul Oval. La București se încheiaseră negocierile privind partea comercială a tratatului și pe 2 aprilie, ambasadorul Barnes și Ion Pățan, ministrul Comerțului Exterior și al Cooperării Economice Internaționale au semnat un acord comercial pe trei ani. Acesta garanta acordarea reciprocă a statutului de Clauză și crea
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
cărora li se permitea să emigreze în Israel. În mai au emigrat 46 de evrei, în iunie 199, iar în iulie 4031735. În intervalul de o lună dintre audierile Comitetului de Finanțe, relațiile comerciale româno-americane au continuat să se dezvolte. Negocierile inițiate mai demult, în decursul aceluiași an, între București și Departamentul Agriculturii, în vederea unui acord agricol pe mai mulți ani, au continuat și ele1736. În acest timp, Island Creek Coal Company, o filială a firmei Occidental Petroleum, a încheiat tratativele
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
cinci ori pe atîția, cu tot cu ambasador și în cîțiva ani vor fi de zece ori pe-atîția. Și America cu ce s-a ales din asta? Cu un c... Și nimic altceva"1760. Primele roade ale tratatului După semnarea tratatului comercial, negocierile pentru acordul agricol au progresat rapid. La începutul lunii septembrie, Angelo Miculescu, viceprim-ministru și ministru al Agriculturii din România a sosit la Washington. Pe data de 11, el și secretarul Agriculturii, Earl Butz, au semnat două protocoale de intensificare a
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
încheiate cu 500 de firme Fortune. Comerțul cu corporațiile-gigant era atrăgător pentru România, pentru că acestea erau companiile care dispuneau de tehnologia pe care Bucureștiul și-o dorea cu disperare. Și apoi, fiind companii mari, ele puteau suporta costurile inițiale ale negocierilor, care erau exorbitante față de tratativele cu țările ce beneficiau de economie de piață 1776. Costul negocierilor a atins o asemenea valoare încît în 1978, Departamentul Comerțului a emis un raport despre Comerț și investiții în România, care sublinia risipa de
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
companiile care dispuneau de tehnologia pe care Bucureștiul și-o dorea cu disperare. Și apoi, fiind companii mari, ele puteau suporta costurile inițiale ale negocierilor, care erau exorbitante față de tratativele cu țările ce beneficiau de economie de piață 1776. Costul negocierilor a atins o asemenea valoare încît în 1978, Departamentul Comerțului a emis un raport despre Comerț și investiții în România, care sublinia risipa de timp pe care o implicau negocierile cu organizațiile românești de comerț exterior. Dat fiind că în
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
cu țările ce beneficiau de economie de piață 1776. Costul negocierilor a atins o asemenea valoare încît în 1978, Departamentul Comerțului a emis un raport despre Comerț și investiții în România, care sublinia risipa de timp pe care o implicau negocierile cu organizațiile românești de comerț exterior. Dat fiind că în România erau valabile numai contractele scrise, totul trebuia făcut în scris și se ajungea la "discuții ample, adesea obositoare, pe tema detaliilor unor contracte"1777. Noile contracte au făcut să
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
a sosit la Washington pentru a se întîlni cu înalte oficialități ale Departamentului de Stat. El voia să pledeze pentru intensificarea schimburilor tehnologice între cele două țări, mai ales în domeniul energiei nucleare 1785. În timpul acestor vizite s-au desfășurat negocieri serioase în vederea aplicării și mai temeinice a prevederilor acordurilor comerciale cu privire la Clauză. Pe 4 iunie, Statele Unite și România au semnat un acord maritim care se putea reînnoi o dată la trei ani, prin care fiecare țară acorda statut de clauză vaselor
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
semnat un acord maritim care se putea reînnoi o dată la trei ani, prin care fiecare țară acorda statut de clauză vaselor maritime ale celeilalte țări în porturile și apele sale teritoriale 1786. Prima prelungire a derogării În ciuda acestui val de negocieri și tratative, adevăratul ritm al relațiilor româno-americane era dat de amendamentul Jackson-Vanik. Legea comercială stabilea un program de care președintele trebuia să țină seama pentru a reînnoi scutirea de condiția emigrării, scutire fără de care România nu putea primi " Clauza națiunii
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
se angajaseră în societăți mixte cu România decît într-un singur caz, cel al firmei Control Data Corporation. Și celelalte țări occidentale aveau rețineri în privința asocierii cu firme românești. Șase companii occidentale înființaseră societăți mixte în România, dar perioada de negociere era, în medie, de doi ani, ori aceasta era mult prea mult pentru firmele americane. Mai mult decît atît, România nu părea dispusă să accepte că investitorii americani au ca motivație profitul și insista asupra unor criterii nerealiste privind costurile
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]